Morgunblaðið - 09.06.1965, Síða 19

Miðvikudagur 9. júnf 1965
MORGUHBLAÐIÐ
19

Guðmundur Hólm Ágústs-
son — Minningarori
Fæddur 18. desember 1896
Dáiun 31. maí 1965.
f>AÐ sem af er þessu ári hefur
maðurinn með ljáinn höggvið
stórt skarð í minn frænda og
vinahóp. 17. febr. lézt fóstri minn
Ebenezer Þorláksson í Stykkis-
Ihólmi, næst systir mín Jakobína
h'úsfreyja að Bustarfelli í Vopna-
firði 10. apríl, svo Olgeir Guð-
mundsson trésm.m. í Kópavogi
27. apríl, þá Bjarni Hákonarson
húsgagnabólstrari frá Reykhólum
20. maí og Guðmundur Hólm
Ágústsson 31. maí og nú síðast
ÍMagnús Þorláksson á ímanum.
Allt þetta fólk voru góðir vinir
mínir og blesuð sé minning
þeirra.
En þessi grein var ætluð
Guðmundi Hólm Ágústssyni frá
Krossi á Skarðströnd, en hann
lézt úr hjartaslagi 31. maí, en jarð
sunginn í gær af Skarði á
Skarðsströnd 8. júní. Þar sem við
Guðmundur höfum verið vinir
frá því við vorum drengir heima
í sveitinni og nú síðan hann flutti
til Reykjavíkur verið nábúar og
hitst næstum daglega, þykir mér
hlýða ég kveðji hann með nokkr-
um orðum.
Guðmundur Hólm var fæddur
18: 12. 1896 að Rauðkollsstöðum
í Kolbeinsstaðahreppi. Foreldrar
hans voru hjónin Stefanía Þórð-
ardóttir af hinni merku Rauðkolls
staðaætt Oig Ágúst Breiðdal Guð-
rr.undsson ljósmyndari. Þau hjón-
in slitu samvistum og Ágút fór
til Noregs, en Stefanía fór litlu
síðar sem ráðskona til Guðmund-
ar Jónassoar kaupmanns í Skarð
stöð vestur á Skarðströnd með
drengina sína þrjá, Kristján,
Ágúst og Guðmund, sem var
þeirra yngstur á öðru ári. 1910
flytja þau að Frakkanesi í sömu
sveit og þar stundar Guðmundur
sveitastörf og sjómennsku á skút-
um frá Stykkishólmi. Snemma
þótti Guðmundur vel liðtækur til
ailra verka, sem eldri bræður
hans. Um vorið 1925 keypti Guð-
mundur jörðina Kross á Skarð-
strönd og fór að búa þar með
unnustu sinni Jóhönnu Ósk Jó-
hannesdóttur. Þá var þar gamall
og hrörlegur torfbær og öll hús
á jörðinni léleg og túnið lítið.
En með frábærum dugnaði og
hagsýni tókst þeim að gera Kross-
inn að einni beztu jröðinni á
Skarðströnd hvað tún og húsa-
kost snertir, enda öll vinnubrögð
framkvæmd af frábærri snyrti-
mennsku og hagsýni. Með bú-
skapnum stundaði Guðmundur
mikið smíðar við byggingar í
sveitinni og einnig nokkuð við
brúarsmíðar og fórst það sem
annað vel úr hendi. Haustið 1962
hætti svo Guðmundur að búa o.g
afhenti jörðina einkasyni þeirra
Ágústi Breiðdal, en þá var Jó-
hanna látin fyrir nokkrum árum
og Guðmundur farin að bila á
heilsu; flutti til Reykjavíkur og
settist að hjá frænku sinni frú
Kristínu Káradóttur Bergstaða-
stræti 30 og fór að vinna sem
vaktmaður , í bifreiðageymslu
Steindórs Einarssonai. Eftir
nokkurntíma varð hann að hætta
þar sökum veikinda. En strax og
heilsan batnaði hófst hann handa
að nýju því starfslöngun átti
hann í ríkum mæli og- hinn 2.
júní 1964 keypti hann Faxabúð,
sem er niður við höfn ásamt
Óskari Kristjánssyni og vann við
hana til dauðadags. Einnig við
verzlunarstörfin sýndi Guðmund-
ur sama dugnað og hagsýni sem
og við önnur störf, enda var
verzlunin í örum vexti.
Foreldar Guðmundar, fóstur-
faðir og Kristján bróðir hans eru
öll dáin, en Ágúst Hólm brófH*
hans hefur lengi starfað hjá Rai«
veitu Reykjavíkur og starfar þa*
enn. En Elínborg systir þeirra,
sem Stefanía átti með Guðmundl
Jónassyni er gift Magnúsi Jón»-
syni og búa þau á Ballará á
Skarðströnd. Þegar ég nú kve#
þig vinur minn þá óska ég þér
góðrar ferðar til landsins eilífa og
þakka þér alla tryggð við mig og
sanna vináttu frá fyrstu kynnum.
Svo að endingu votta ég syni
Guðmundar, systkinum hans og
öðrum vinum hans innilega
samúð mína.
Davíð Ó. Grímsson.
Bergstaðastræti 2ö
Ekið um ðræfin
ÞESSAR myndir voru teknar
í skemmtiferð er farin var
austur í Öræfasveit, skömmu
fyrir páska. Voru það Austur-
leiðir, sérleyfishafar, sem
efndu til fararinnar, en þátt-
takendur voru Hvolsvellingar
og Víkurbúar. Ferðalangarnir
voru einstaklega veðurheppn-
ir og var fjalla- og jöklasýn
hin stórfenglegasta. Svo vel
þótti ferðin heppnast að talið
var sennilegt að reynt yrði að
fara slíkar ferðir aftur í hina
fögru sveit,- snemma vors, áð-
ur en hlýna tekur og vötnin
að vaxa. Gekk ferðin í alla
staði mjög vel, og varð þátt-
takendum öllum til hinnar
mestu ánægju.
177 nem. í tónskóia
Sigursveins D. Kristinssonar
ÞANN 1. okt. 1964 hófst fyrsta
heila starfsár Tónskólans.
Auk skólastjóra Sigursveins D.
Kristinssonar voru ráðnir þessir
stundakennarar:
Ágústa Hauksdóttir á píanó,
Áskell Snorrason á harmoníum,
Emil Adólfsson á harmoníku,
melodiku og munnhörpu, Gunnar
H. Jónsson á gítar, Helgi Kristj-
ánsson á gítar, Hallgrímur Jak-
obsson á gítar, Ingrid Kristjáns-
dóttir á píanó, Jón Sigurðsson á
trompet, Jónas Ingimundarson á
píanó, Jóhannes Eggertsson á
knéfiðlu og trommu og Sigurður
Þórólfsson á trompet.
Alls stunduðu nám í skólanum
177 nemendur og skiptust þannig
milli námsgreina:
Harmonika 7, melodika 9,
munnharpa 4, gítar 53, mandolín
1, banjó 1, píanó 21, harmoníum
3, tromma 2, trompet 10, fiðla 5,
knéfiðla 1, blokkflauta og nótna-
lestur 60.
Tónfræði var kennd í tveim
flokkum og stunduðu það nám 35
Æfður var reglulega samleikur
í tveim flokkum og stunduðu þa3
nám 35 nemendur.
Æfður var reglulega samleík-
ur einstakra hljóðfæraflokka,
svo sem blásaraflokkur, hópur af
melodikunemendum og annar
hópur munnhörpu og harmoniku-
nemenda o. fl.
Dagana 2., 3. og 4. maí fóru
fram próf og voru prófdómendur
dr. Hallgrímur Helgason og Hali-
grímur Jakobsson, söngkennari.
Prófi luku 145 nemendur.
Á starfsárinu voru haldnir
tvennir nemendatónleikar. Hinir
fyrri sunnudaginn 20. desember,
hinir síðari á skírdag, þann 13.
apríl, hvorirtveggja í Hagaskót-
anum, fyrir fullu húsi áheyr-
enda. Á hvorum þessa tónleika
komu fram 80 nemendur í ein-
leik, samleik og í stærri flokkr
um.
Þann 6. maí var skólanum slitiB
í bíósal Austurbæjarbarnaskól-
ans og voru þá jafnframt afhenl
námsvottorð. (FréttatilkynningJ*
Piltur hand-
leggsbrotnar
LAUST fyrir kl. 3,30 s.l. föstud.
varð það slys um borð í Ms.
Langá, að 16 ára gamall piltui;
sem var að vinna þar að upp-
skipun, handleggsbrotnaði. Sly»-
ið varð með þeim hætti, að verið
var að flytja vörur í vírneti úr
lest skipsins, og slógust þær 1
piltinn með þeim afleiðingum,
að hann brotnaði á vintri haiui-