Morgunblaðið - 10.06.1965, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 10. júní 1965
MORGUNBLAÐIÐ

ÞRJÚ undanfarin sumur hef-
ur, sem kunnugt er verið
starfræktur skíðaskáli í Kerl-
ingafjöllum. Síðastliðið sumar
var reistur fyrri hluti nýs
skíðaskála í Árskarði, skammt
frá skála Ferðafélags íslands.
Nú um daginn fóru menn upp
í Kerlingafjöll til að fullgera
innréttingu skíðaskálans, áður
en námskeiðin hefjast. Hörð-
ur Björnsson, arkitekt, teikn-
aði skálann og er hann mjög
fallegur og nýstárlegur, þar
sem hann stendur á staurun-
um. I þeim hluta, sem tekinn
verður í notkun í sumar, er
stór salur . niðri, eldhús og
geymslur. Uppi er svefnloft
með básum.
Fyrsta námskeiðið í sumar
hefst þriðjudaginn 6. júlí. —
Sami máti verður hafður á um
öll námskeiðin, farið frá
Reykjavík í hverri viku á
Skíðafólk í Kerlingafjöllum í fyrrasumar. Fjöllin eru Ogmundur (hnjúkurinn til vinstri) og
Mænir. Lengst til hægri á myndinni er Valdimar Örnólfsson. Hann horfir í áttina ofan í
Hveradali, sem eru við rætur Mænis.
(Ljósm. Jakob Albertsson)
Skíðaferðirnar í Kerlingafjöll
þriðjudagsmorgnum og kom-
ið aftur á sunnudagskvöld-
um. Ferðaskrifstofurnar í
Reykjavík og forráðamenn
Skíðaskólans veita viðtöku
pöntunum og láta í té upplýs-
ingar um ferðir þessar.
Morgunblaðið átti í gær sam
tal við einn forstöðumanna
skólans, Valdimars Örnólfs-
son, íþróttakennara við
Menntaskólann í Reykjavík.
— Það er algjör misskilning
ur, sagði Valdimar, að ferðir
þessar séu eingöngu ætlaðar
vönu skíðafólki. Við leggjum
einmitt mikla áherzlu á það,
að kenna byrjendum. Fólkinu
er skipt í hópa eftir skíða-
kunnáttu og annasj fjórir menn
tilsögn. Auk mín eru það
Eiríkur Haraldsson, Sigurður
Guðmundsson og Jakob Al-
bertsson. Þá eru þarna til-
valdar aðstæður til göngu-
ferða við allra hæfi, sem farn-
ar eru undir leiðsögn Jakobs,
en hann er þaulvanur fjalla-
maður og þekkir hverja þúfu
í Kerlingafjöllum.
— Hvernig er aðsóknin að
þessum ferðum?
— Hún hefur vaxið jafnt og
þétt frá ári til árs. Ferðirnar
í sumar verða 9 talsins, eða
fleiri en áður og er útlit fyrir

Þessa mynd tók Jakoh Albertsson í Árskarði viff Kerlingafjöll fyrir nokkrum dögum. Á
henni sést nýi skálinn og fyrir ofan hann (frá vinstri) Snækoilur, Vesturgnýpa og Fann-
borg. Örvarnar benda á helztu skíffabrekkurnar á Vesturgnýpu og Fannborg.
góða aðsókn. Þó getum við
bætt mörgum þátttakendum
við enn í allar ferðirnar. Eins
og sést á myndinni, er nægur
snjór og þetta verður áreið-
anlega gott skíðasumar. Fær-
ið hefur verið prýðisgott und»
anfarin sumur.
— Er aðbúnaður góður í
nýja skálanum?
— Já, ágætur. Menn mega
að vísu ekki reikna með neinu
fjallahóteli, þetta er enn í
„skálastíl". Gangi ferðirnar
vel og fáist nægt fjármagn til
framkvðgmda, þá hefjumst við
handa í sumar um viðbótar-
byggingu, þar sem gert er ráð
fyrir einkaherbergjum, böð-
um og snyrtiklefum o. fl. Ver-
ið er að koma upp salernum
núna, en áður varð fólkið að
bregða sér út í náttúruna.
— Þurfa allir að taka með
sér skíði?
— Nei, hugmyndin er að
koma upp skíðasafni með mis-
munandi stærðum og gerðum,
þannig að fólk geti leigt skíði
hjá okkur, ef það vill.
— Hvað er þátttökugjaldið
hátt?
I
— Það er 3 þúsund krónur
á mann og eru þá innifaldar
ferðir, fæði, húsnæði, skíða-
kennsla, leiðsögn í gönguferð-
um, ferð á Hveravelli í laug-
ina þar, kvöldvökur og fleira.
Það hefur oft verið glatt á
hjalla á kvöldvökunum og svo
hefur fólkið, sem sótt hefur
námskeiðin, hitzt einu sinni á
vetri og eru þá sýndar mynd-
ir, sungið og dansað.
STAKSTEIHAR
— Sjónvarpshús
' \ Framh. af bls. 2.
ur hafði fengið sepdar teikn-
ingar og skoðar nú húsin með
skrifstofustjóra sjónvarpsins,
eem um öll þessi mál fjallar,
og íslenzku verkfræðingun-
um.
— Er niðurstaða fengin?
I — Þeir tala nú helzt um
etórt hús í austurbænum og
vinna í þessu nótt með degi
og verður kannske frá þessu
gengið núna í vikunni, líklega
þessu austurbæjarhúsi. Það er
mjög gott að hafa óháðan,
sérfróðan mann til að segja
álit sitt.
— Og fjármálin og kostnað-
urinn?
— Stjórnarvöld hafa veitt
sjónvarpinu þann mjög mikils
verða stuðning í upphafi, að
veita því tekjurnar af inn-
flutningsgjöldum af sjónvarps
viðtækjum. Þetta eru orðnar
um 20 milljónir króna og held
ur áfram. Við ættúm að vera
sæmilega á vegi staddir, ef
engin sérstök óhöpp koma
fyrir.
— fslenzka sjónvarpið ætti
þá að geta byrjað eftir áætl-
un sjónvarpsnefndarinnar?
— Já, fullkomlega, og ef
nokkuð er, öllu fyrr. Því tii-
raunasendingarnar ættu að
geta byrjað fyrr en við ætluð-
um, jafnvel fyrir eða um ára-
mót, að minnsta kosti verður
vélakosturinn þá til, hvað sem
mönnum líður. Lögð hefur
verið áherzla á það, að hraða
málinu í útvarpinu eftir föng-
um, en það er einnig margt
utan útvarpsins, sem taka
þarf tillit til og það ræður
ekki eitt. Meginatriðið er líka
það, að vanda til málsins, alls
undirbúnings og allra fram-
kvæmda. Við byrjum ekki
fyrr en það er öruggt og ekki
fyrr en við höfum ráð og vald
á þeim dagskrám, sem við
getum beztar fengið og búið
til sjálfir.
— Hafa dagskrármálin einn
ig verið undirbúin?
— Já, við Pétur Guðfinns-
son sátum fund 1 Nordvision í
Helsingfors, það er fundur um
norrænar sjónvarpsdagskrár
og skipti á þeim. Þar verðum
við aðilar og það er þegar
séð, að þaðan getum við feng-
ið mikið og gott efni við okk-
ar hæfi. Ég hafði áður gert
fyrirspurnir víða og fengið
svör frá einum 30 aðilum víðs
vegar, sem við getum fengið
dagskrár frá og verður nú far
ið að prófa nánar þau tilboð
að efni og verði. í sjónvarps-
skýrslunni voru þegar gerð
uppköst að dagskrám, allt að
40% íslenzkt efni og um 60%
aðfengið, en allt með íslenzku
tali og textum. Ég vænti þess
að fjárhagslega viðráðanlegt,
gott, alíslenzkt sjóiwarp sé nú
á næstu grösum og eigi eftir
að vinna vinsældir og út-
breiðsli’
Verkfall boðað
á kaupskipaflotamim
Siffastl. fimmtudag barst vinnu
veitendum beiffni um viðræður
um kaup og kjör, frá þjónum,
matsveinum og þernum á kaup-
skipaflotanum. Þremur klukku-
stundum síðar barst sömu aðil-
um verkfallsboðun frá sömu að-
ilum frá og með 11. júní.
Þannig hafði enginn tími gefizt
til samningsviðræðna milli þess-
ara aðila og þjónar, matsveinar
og þernur höfðu ekki einu sinni
sannreynt hvort vinnuveitendur
mundu ganga að þeim kröfum,
er þeir lögðu fram!
Verkfallsrétturinn er dýrmætt
vopn, en ef honum er misbeitt
eins og hér er gróft dæmi nm,
er hætt við, að hann verði eyði-
lagður, sem tæki verkalýðsfélag-
anna í kaupgjaldsbaráttu þeirra.
Það er lágmarkskrafa, að tími
gefist til samningsviðræðna og
könnunar á því, hvort ekki sé
hægt að ná samningum án verk-
falla.
Hér er einnig um að ræða mjög
fámennan starfshóp á kaupskipá-
flotanum, sem hyggst stöðva all-
an kaupskipaflotann vegna kjara
samninga, sem unnið er að á
þennan sérstæða hátt af þeirra
hálfu.
Það hefur áður gerzt að kaup-
skipaflotinn hefur stöðvazt aftur
og atfur vegna verkfalla tiltölu-
fega fámennra starfshópa.
Slík vinnubrögð eru ekki til
fyrirmyndar og þeim ber að
breyta.
Framkoma þessa tiltölulega fá
menna starfshóps á kaupskipa-
flotanum er vissulega ekki í sam
ræmi við þann anda, sem nú rík-
ir í samningum atvinnurekenda
og verkalýðsfélaga í öðrum at-
vinnugreinum og upphófst með
júnísamkomulaginu í fyrra.
Júnísamkomulagið
heftir verðbólgu-
aukningu
Dagbl. Vísir ræðir í forystu-
grein í fyrradag um þann árang-
ur, sem náðst hefur í baráttunni
við verðbólguna með júnísam-
komulaginu og segir m.a.:
„Frá 1. maí 1964 til 1. maí
1965 hækkaði vísitala neyzlu-
vöruverðlags um 3.8*%. Árið áður
var hækkun vísitölunar 25% og
1962—1963 var hækkun hennar
12%.
Af þessum tölum er Ijóst, að
verulega hefur áunnizt í því efni
að stöðva framrás verðbólgunn-
ar og er hækkun vísitölunnar á
síðasta ári vissulega óveruleg í
samanburði við árin á undan.*
Halda verður áfram
á sömu braut
Og Vísir heldúr áfram:
„Þennan árangur má að miklu
leyti þakka því heildarsamkomu-
lagi, sem gert var í júníbyrjun í
fyrra og hér sést svart á hvítu,
að ríkisstjórnin hefur vel staðið
við þau fyrirheit, sem þá voru
gefin í þessu efni. En það er
hins vegar ljóst, að ekki þarf
miklar umbyltingar til þess að
spilla þessum ávinningi. Hefting
verðbólgunnar tekst ekki á næstu
misserum nema áfram sé unnið i
anda júnísamkomulagsins og ný-
ir samningar gerðir á grundvelli
og innan ramma þess. Stórfelld-
ar beinar kauphækkanir hljóta
að raska grundvelli efnahags-
kerfisins, eins og dæmin sýndu
fyrir tveimur árum. Þá hækkaði
vísitalan um 25% og var það ó-
hjákvæmileg afleiðing þeirra
kauphækkana."