Morgunblaðið - 10.06.1965, Qupperneq 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 10. júní 1965
Þessa mynd tók ljósmyndayi A.P. í Freibourg af Prófessor
Wilhelm Wegner og Bergsveini Ólafssyni, þar sem Jseir eru
að skoða tæki í hinum nýju húsakynnum augnlæknadeild
ar Freibourg háskóla.
r
10 skemmtiferðaskip
með yfir 4000 farþega
Stærsta skipið kemur
á föstudag
UM hvítaisumnumia kom fyTsta
skemjntiferðaskipið til Reykja
víkur á þessu sumri, Rrasil
með 380 farþega. Fékk feirða-
fólkið bezta véðux og fóru
flestir til Þingvaílla á vegum
Ferðaskrifstofu ríkisins. Bras-
il er væotanilegt aftux 13.
júM.
Á föstudag kemur svo lík-
lega staarsta farþegaskip, sem
hiingað hefur komið, 'hið nýja
Mauretamía frá Curmaird
Line, sem er nærii 40 þús
tonn að stærð. Það hefur 450
til 500 enslka skemmitifeirða-
menn innanboxðs. Geix Zoega
er umboðismaður þess, og á
hann von á 8—9 skemmti-
fer'ðaskipum í surnar. Naesta
sumar bætasit í hópinm 3 skip,
sem ekki hafa verið hér áður
og gætu orðið fleirL
Skemmtiferðaskipið Ham-
seaitic kemur tvisvax í sumax
með 700—800, fanþega, mest
Þjóðverja og eimmig Svisslend
inga og ítall Bxemen kemur
í júlí með 700—800 mamnis.
Caironia kemur 8. júiá með
550 farþega frá BamdaTÍkjum-
um og einmig Gripsholm mieð
400—500 manns. Þá er gríska
skipið Akropolis vaanitainlegt
einu sinni til tvisvar með 400
til 500 skemmtiferðamenn frá
maginlamdi Evrópu og Argen
tína kemur frá Ameríku. i
Geir Zoega tjáði blaðimiu að
flest skemmtiferðafólkið, sem
kæmi á siniuim vegum færi tdl
Gullfoss og Geysis, nema
Ameríkuskipin, sem hefðu
of stutta viðdvöl til þess.
í lok maá buðu Flugfélag
íslands og Ferðaskrifstofa
Geirs Zoega 10 mönmum frá
Cook ferðaskrifstofumium í
Frakklandi, á Ítalíu og Spáni
faingað. Fóru þeir túl Mývatns
og fengu afbragös veður og
voru mjög hrifnir af landinu.
Ætti það að stuðlia að auknum
ferðamiammastraumi næsta ár.
En þá hafa þegar boðað komu
sina 3 ný skemmtiferðaskip,
tvö emsk og eitt þyzkt.
„Anægju.egt aa hitta
gam’an nemanda"
Bandcarísk sveit aflahæst
ú sióstangamátinu
Einkaskeyti til Morgunblaðsins
frá Associ&ted Press,
Freibourg, Vestur-Þýzkalandi.
FYRIR skömmu var haldin r^ð-
stefna augnlækna hér í borg, og
kynntu augnlæknarnir sér
einnig aðhúnað á augnlækna-
deild Freibourg-háskóia, sem
lýtur stjórn eins kunnasta sér-
fræðings Vestur-Þýzkaiands í
augnlækningum, prófessors dr.
Wilhelms Wegners. Auk þess
hafa verið Jialdnir fyrirlestrar
i Höchenschwand í Svartaskógi.
Fréttaritari Associated Press
hitti prófessor Wegner að málL
en hann hefur verið yfirmaður
augnlæknadeildarinnar frá 1934.
Hann er nú 67 ára gamall. í augn
læknadeildinni sem flyttist í ný
húsakynni á s.l. ári er að finna
allar helztu nýjungar í sér-
grein þessari. Segir talsmaður
háskólans í Freibourg, að hún
sé nú fremsta stofnun sinnar
tegundar í Vestur-ÞýzkalandL
Þar má framkvæma mjög sjald-
gæfa uppskurði og veita sjúkl-
ingum þá meðferð sem aðstæð-
ur leyfa ekki víða annars staðar.
í samtalinu við Associated
Press hér í borg kom fram að
íslenzkur augnlæknir, Berg-
sveinn Ólafsson, var fyrsti nem-
andi prófessors Wegners í augn-
lækningum. Sat Bergsveinn fyrr
greinda ráðstefnu.
Prófessor Wegner sagði í sam-
talinu: „Bergsveinn Ólafsson var
mér til aðstoðar við vísindastörf
árin 1935—’38. Við höfum ávallt
haldið sambandi okkar í milli.
Hann er mér kær vinur, auk
þess sem við eigum sameiginleg
áhugamál á sviði augnlækning-
anna“. Prófessor Wegner bætti
því við, að sér væri það sérstakt
ánægjuefni að bjóða nú velkom-
inn til Freibourg fyrsta nem-
anda sinn. Aðspurður hvort
aðrir íslenzkir stúdentar hefðu
numið hjá honum, sagði hann að
svo hefði ekki verið.
. Fréttaritari Associated Press
í Freibourg segir að lokum, að
hin nýtízkulega augnlæknastofn
un háskólans, sem prófessor
Wegner veiti forstöðu, eé að
dómi kunnugra verðug viður-
kenning fyrir langt og gott starf
hans á sviði augnlækninga.
Síðasta afrekið
Blöðin sögðu frá því að
ofurhugi einn úr Vestmanna-
eyjum hefði ráðizt til upp-
göngu á Syrtlingi svb að segja
um leið og hann skaut upp koll
inum. Fólk virðist almennt
hrifið af afrekinu — minnugt
þess hvernig Frakkarnir léku
á Eyjaskeggja með landgöng-
unni á Surtsey forðum.
En einhvern veginn hef ég
ekki getað hrifizt af þessu síð-
asta tiltækL Mér finnst þessi
landtaka miklu fremur dæmi
um fífldirfsku en hreystL
Frímerkin
Fyrsta skemmtiferðaskipið
erlenda kom hingað um helg-
ina. Kunningi minn, starfs-
maður hjá Eimskip, sagði mér,
að á skrifstofu félagsins hefðu
hrúgazt upp nær fjögur þús-
und bréf og póstkort, sem far-
þegar vildu póstleggja hér.
VI. Alþjóða sjóstangaveiðimótið
var haldið frá Keflavík dagana
5., 6. og 7. júní 1965. Keppendur
voru alls 77 fra 5 þjóðum. —
12 bátar voru notaðir, 15 til 20
tonn. — Alls veiddust á mótinu
14.086,6 kg. — Hæsta sveit yfir
þrjá dagana, en í hverri sveit
eru fjórir keppendur, var sveit
af Keflavíkurflugvelli undir
stjórn Mr. Stanley Roff, með
samtals 1078,9 kg. — Hæstu
kvenrasveitina skipuðu: Edda
Guðmundsdóttir; Svana Tryggva
Þórs; Steinunn Roff; Guðríður
Tryggvadóttir.
Mestan afla einstaklinga fékk
Eimskip annaðist nefnilega
fyrirgreiðslu.
Pósturinn var ekki opinn
fyrir ferðafólkið, en banki
sendir jafnan sína starfsmenn
á vettvang til að skipta pen-
ingum ferðafólks við tækifæri
sem þetta Honum fannst, að
sama ætti pósturinn að gera:
Ekki aðeins til að selja frí-
merki á umslög, heldur líka til
þess að selja söfnurum merki,
en þeir eru sjálfsagt ekki svo
fáir í jafnstórum hópi ferða-
fólks. Ég er á sama málL
h Siglfirðingar bíða
Og enn virðist síldin ætla
að bregðast gamla Sigló. Sam-
kvæmt því sem norsku síldar-
leiðangursmennirnir sögðu í
viðtali við Mbl. í gær fer síld-
in ekki norður fyrir Langanes
á meðan sjórinn er jafnkaldur
og hann er nú — og síldar-
göngurnar virðast ekki jafnút-
Lárus Ámason, Akranesi, 371,3
kg. Næstur var Jónas Halldórs-
son, Reykjavík, með 361,5 kg.,
og þriðji var Egill Snorrason,
veiddi 349,2 kg.
Af konum veiddi mest Stein-
unn Roff, Keflavík, 291,5 kg.,
næst varð Svana Tryggvadóttir,
Reykjavík með 265,6 kg. og
þriðja Margrét Helgadóttir, Kefla
vík með 193,5 kg.
Flesta fiska veiddi Eiríkur Ey-
fjörð, Keflavík, alls 254. — Flest
ar tegundir fisks veiddi H. Pulton
Englandi 10 talsins. Stanley Roff,
Keflavík, veiddi stærsta þorsk-
inn, sem vóg 14 kg., Ásgeir
reiknanlegar og oftast áður.
Siglfirðingar vona á hverju
vori, að loksins komi röðin að
þeim. Þeir lifa reyndar í von-
inni allan ársins hring og alltaf
er áfallið jafnmikið. Síldar-
flutningaskip geta e.t.v. bætt
eitthvað úr, en varla verður
mikið saltað úr þeim — og
Siglufjörður verður ekki nema
svipur hjá sjón miðað við það,
sem áður var. Óhugsandi er,
að til sé eitthvað, sem fyllt
geti allt þetta tómarúm, sem
sildarleysið hefur skapað á
Siglufirði, og leyst úr læðingi
þá mannlegu orku, sem bíður
eftir útrás í síld og aftur síld.
Allir spurningaþættir útvarps-
ins mundu ekki nægja þeim
Siglfirðingum.
+ ísinn
En af því að ég minnist á
ísinn langar mig til að segja
frá því, að ég átti tal við loft-
skeytamann, sem sigldi skipi
Óskarsson stærstu ýsuna 4,5 kg.
— Birgir J. Jóhannsson stærsta
ufsann 3 kg. — Guðmundur
Ólafsson stærstu lönguna 2,8 kg.
— Steinunn Roff veiddi stærstu
keiluna 4,8 kg. — Andri P.
Sveinsson, Akureyri stærsta stein
bítinn 7 kg. — Reinhard Lárus-
son stærsta háfinn 3,6 kg. —.
Alfreð Elíasson, Rvík, stærstu
lúðuna 3,4 kg. — Rafn Magnús-
son veiddi stærsta karfann 1,3
kg. — Stærstu lýsuna Þórhallur
Helgason, Keflavík 1 kg. —
Stærsta rauðsprettan, sem vóg 2,3
kg., var veidd af Svönu Tryggva
dóttur, Reykjavík.
Fyrir annan dag keppninnar
voru veitt gull- og silfurveið-
Framhald á bls. 14.
sínu norður fyrir land í vik-
unni. Hann sagði að ís væri
mikill úti af Húnaflóa og Skag
anum og þar væri ekki hættu-
laust að sigla. Upplýsingar
Veðurstofunnar og landhelgis-
gæzlunnar fyrir sjófarendur
væru með öllu ófullnægjandi
— og ekki væri dagsbirta
allan sólarhringinn væri sigl-
ing á þessum slóðum varasöm.
Sem almennum útvarpshlust
anda finnst mér landhelgis-
gæzlan alltaf vera að senda
fréttir um ísinn, en greinilegt
er, að sjómennirnir telja þær
upplýsingar lélegar.
•jc Ærið tilefni
Færeyingar ganga nú á reka
og tína tómar síldartunnur —
og þær skipta þúsundum. Þess-
ar tunnur áttu reyndar að fara
til íslands, en þegar skipið var
komið hálfa leið hingað upp
stukku tunnurnar fyrir borð og
fóru á land í Færeyjum. Von-
andi er þetta ekki fyrirboði
þess, að við höfum ekkert að
gera með síldartuimur í sumar.
En sjálfsagt er þetta ærið til-
efni fyrir einhvern að spá.
Mætti segja, að þá væri spáð
í tunnur en ekki bolla.