Morgunblaðið - 29.06.1965, Blaðsíða 21
Þriðjudagur 29. júní 1965
MORGUNBLAÐID
21
I
!
í
:
i
Sigurgeir Sigurgeirs-
son skipstjóri - Minning
í DAG verður gerð frá Hall-
grímskirkju útför Sigurgeirs
Helga Sigurgeirssonar, fyrrver-
andi skipstjóra, Safamýri 40, sem
lézt 18. þ.m.
Sigurgeir Sigurgeirsson fædd-
ist að Kirkjubæ í Skutulsfirði 17.
ágúst 1898, sonur Sigurgeirs
Bjarnasonar skipstjóra, sem bjó
á Kirkjubæ og fleiri bæjum í
Skutulsfirði og síðar í ísafjarð-
arkaupstað, og konu hans Ólínu
Ólafsdóttur. Foreldrar Sigurgeirs
eldra voru Bjarni Jónsson bóndi
í Engidal í Skutulsfirði og kona
hans Herdís Jónsdóttir frá
Hvammi á Barðaströnd. Foreldr-
ar Ólínu voru Ólöf Helgadóttir
grasakona frá Lambastöðum í
Garði og Ólafur Brynjólfsson frá
Skeggsstöðum í Svartárdal, en
Ólafur þessi flutti til Vestur-
heims með fólki sínu.
Þegar Sigurgeir Sigurgeirsson
var tæplega níu ára lézt faðir
hans frá eiginkonu og 4 börnum.
Þurfti því að taka til höndum
á heimilinu til að fleyta því yfir
erfiðleika þá sem missir fyrir-
vinnu alltaf hefur í för með sér
©g ekki sízt hafði fyrir tæpum
60 árum. Sigurgeir ólst upp á sjó-
mannsheimili og í sjómannabæ.
Það var því eðlilegt, að störf
hans væru tengd sjó og sjávar-
afla. Hann var mjög ungur að
árum, þegar hann var farinn að
stunda sjó upp á eigin spýtur
með beituöflun og annarri veiði á
grunnmiðum. Hann minntist
með mikilli ánægju, er ég spurði
hann um gamla daga, þeirra
stunda, þegar hann í æsku stund-
aði veiðar á eigin spýtur. Síðar
hélt hann áfram störfum við sjó-
inn og lauk ungur stýrimanns-
og skipstjóraprófi, sem veitti hon
tSTANLEY]
HANDVERKFÆRI
—fjölbreytt úrval —
CSTANLEY]
RAFMAGNS-HAND-
VERKFÆRI
ávallt fyrirliggjandi
Einkaumboð fyrir:
XHE STANLEY WORKS
New Britain, Conn.,
U.S.A.
Á
LUDVIC storh 1
1 i
Siml 13333
um rétt til að stjórna bátum af
þeirri stærð, sem hin ísfirzku
fiskiskip voru þá. Hann stjórn-
aði ýmsum bátum bæði frá ísa-
firði og héðan úr Reykjavík fram
undir fertugsaldur, en hóf þá
störf í landi, sem hann gegndi
um rúmlega einn áratug. Eftir
það fór hann á sjóinn aftur og
stundaði hann þar til á síðasta
ári, að langvarandi heilsuleysi
hans yfirbugaði að lokum sjálfs-
bjargarviðleitni hans og ótrúlegt
þrek í baráttunni við veikindin.
Á síðara sjósóknartímabili Sig-
urgeirs fór hann ekki með skip-
stjórn svo ég vissi, gegndi stund-
um stýrimannsstöðu en var oft-
ast matsveinn hin síðari árin.
Ekki hef ég heyrt talað um að
Sigurgeir hafi verið sérstakur
aflamaður er hann hafði á hendi
skipstjórn, en ég hef heldur ekki
heyrt getið um að skipum, sem
hann stýrði hlekktist nokkurn
tíma á eða hann missti nokkurn
tíma mann út af skipi sínu. Bæði
mun hann hafa verið gætinn og
svo er mér sagt af fróðum mönn-
um, að hann hafi haft það í sér,
sem skilur á milli sjómanns og
góðs sjómanns, en þetta „eitt-
hvað“ skilst mér að sé einna frek
ast sambland af erfðum eiginleik
um, námi í skóla reynslunnar frá
blautu barnsbeini og sérstökum
sálarstyrk.
Sigurgeir Sigurgeirsson lék
ekki ýkja stórt hlutverk á leik-
sviði lífsins, en hann fór vel með
sitt hlutverk. Hann stundaði öll
sín störf af frábærri kostgæfni.
Hann stundaði sjóinn í mörg ár
eftir að læknar höfðu lýst hann
óvinnufæran og bannað honum
nokkurt erfiði. Sjálfur taldi hann
einu von sína til að halda lífi,
að hann gæti komizt á sjóinn,
enda fór svo að hann sat ekki
lengi í ró heima eftir að síðasta
starfsorkan var þrotin. Þrek
þessa, að því er virtist frekar
veikbyggða manns, var bæði ótrú
legt og jafnframt aðdáunarvert.
Við hlið sér hafði hann síðustu
35 árin eiginkonu, Helgu Hall-
dórsdóttur, frá Grundarfirði, sem
hefur verið honum góð kona alla
tíð, en síðustu árin, sem veik-
indin hafa verið þyngst, einstæð
stoð og stytta. Henni þakka allir
aðrir ástvinir Sigurgeirs. Þau
hjón eignuðust einn son, Örn
Akranesi. 21. júní.
Nýi báturinn Ólafur Sigu-rðs-
son fór síðdegis á laugardag á
sucmansíldveiðarniair og sigldi norð
urieiðima. Leitaði hann síldar í
flóanum og út af Jökli, talaði
af Breiðafirði og sagðist ekki hafa
orðið síldar var. — Odduir.
STOKKHÓLMI — Æskulýðs-
samtök sæmskia þjóðarflokksins
vilja koma á herskyldu kvenna
í Svíþjóð og segja þa'ð ekki ná
nieinni átt að krefjast sörnu rétt-
inda fyrir karla og komuir, ef
kvöðuim sé ekki skipt réttilega
milli kynjamma líka.
vélvirkja, skipverja á Tungu-
fossi, kvæntan Ingunni Gests-
dóttur.
Það sem þeim er þessi kveðju-
orð ritar, er efst í huga nú við
brottför Sigurgeirs Sigurgeirs-
sonar, er manngæzka hans og ást
til og umhyggja fyrir ástvinum
sínum. Fyrstu bernskuminningar
mínar eru tengdar heimili for-
eldranna, þar sem þessi uppá-
haldsfrændi minn var heimilis-
maður. Ekki veit ég af hverju
það stafaði, að hann var mér
einna kærastur ættingja. —
Kannski af því að hann vann
hættulegustu störfin á bernsku-
árum mínum og því eðlilegt að
meira væri til hans hugsað en
annarra, en þó held ég helzt, að
meiri þátt hafi átt hin einstaka
góðmennska hans og mannkost-
ir, og kannski dálítið dekur á
litlum nafna sínum. Óvildar-
menn held ég að hann hafi ekki
haft hæfileika til að eignast.
Guð blessi honum för um ó-
kunna stigu.
Sigurgeir Jónsson.
SIGURGEIR Sigurgeirsson, sjó-
maður, Safamýri 40, lézt snögg-
lega 66 ára gamall, hinn 18. þ.m.
Hann verður til moldar borinn í
dag. Sigurgeir var af vestfirzk-
um sjómönnum kominn, alinn
upp við sjó og valdi sjómennsku
að ævistarfi. Var á yngri árum
stýrimaður og skipstjóri, en hin
síðari árin, eftir að heilsa hans
bilaði, stundaði hann sjóinn sem
matsveinn. Að vísu vann hann
í nokkur ár við Ölgerðina Egill
Skallagrimsson, en á þeim árum
fór lungnaþan hans stöðugt
versnandi og gerði sá sjúkdómur
hann brátt óvinnufæran. Samt
fór hann aftur til sjós, og þá sem
matsveinn og stundaði það starf
í mörg ár eftir það, að læknis-
fræðilega séð þótti ólíklegt að
hann gæti nokkuð unnið. Reynd-
in varð þó önnur. Lagðist þar á
sömu sveif, þrautseigja hans og
hjálpfýsi þeirra ágætu skips-
hafna, sem hann var svo hepp-
inn að eiga samleið með. Vildu
þeir sem lengst njóta snyrti-
mennsku og ráðdeildar þessa fá-
skiptna manns, sem gerði betri
mat með minni tilkostnaði en
flestir aðrir. Mætti ég nota tæki-
færið til þess að þakka þessum
mönnum hjálp þeirra, sem gerði
honum kleift að njóta þess un-
RÝMINGARSALA
Karlmannafrakkar áður kr.
Telpnakápur áður kr.
Telpnajakkar áður kr.
Nælonskyrtur karlm. áður kr.
970.— nú kr. 295.—
716.— nú kr. 395.—
363.— nú kr. 95.—
367.— nú kr. 150.—
Terylene buxur drengja
Nælonskyrtur drengja
Drengjaskyrtur köflóttar
Tvíotnar telpnabuxur
Gallabuxur kr. 75—98.—
Gammosíubuxur 75 kr.
SMÁSALA — Laugavegi 81.
aðar, sem starfið eitt getur veitt
þeim sem vinna vilja. Skyldu-
rækni Sigurgeirs og kappsemi
varð þess reyndar oft valdani að
hann ætlaði sér meira en góðu
hófi gegndi. Varð því oft hart úti,
en lét þó ekki á sig fá. Hann var
maður fáskiptinn og kærði sig
ekki um kuningsskap margra, en
var heill þeim, sem hann vildi
að vinum eiga. Glöggur var
hann og minnugur og undraðist
ég oft hversu fljótt og örugg-
lega hann margfaldaði saman
margra stafa tölur.
Þrátt fyrir heilsubrest var Sig-
urgeir lánsmaður. Eignaðist góða
konu og v.ar sambúð þeirra hin
bezta. Var heimili þeirra alla tíð
fjolsótt af ættingjum og vinum.
Fannst flestum sem þeir væru
komnir heim, er þeir komust í
snertingu við þá notalegu hlýju,
sem þeim hjónum og heimili
þeirra fylgdi.
Þau hjón eignuðust einn son,
sem þau létu sér mjög annt um.
Hann, kona hans og synir þeirra
urðu þeim og til mikillar ánægju.
Enda þótt Sigurgeir sé nú horf-
inn af sjónarsviði lífsins, mun
þó enn lifa með konu hans og
afkomendum hif^góða hugarþel,
sem hjálpfýsi og skilningur hef-
ur skapað á mörgum árum. Þyk-
ir mér líklegt að það muni verða
afkomendum hans heilladrjúgt
veganesti.
Með línum þessum vildi ég fyr-
ir mína hönd, konu minnar og t
barna þakka honum einlæga vin-
áttu og ánægjulegar samveru-
stundir.
Hannes Finnbogason.
Frd Neytendasamtökunum:
Skemmdum kart-
öflum sé skilað aftur
ÞÆR kartöflur, sem undanfar-
ið hafa verið hér á markaði,
hafa verið í svo ömurlegu á-
standi, að engan veginn verður
talizt boðlegt til manneldis
nema í neyð. Að vísu hafa þær
verið seldar se» annars flokks,
en einungis vegna hins erlenda
uppruna þeirra, þar sem þær
eiga ekki heima í neinum flokki,
heldur verða að teljast algjör-
lega utan flokka. Af hálfu
Neytendasamtakanna hefur mál-
ið verið rannsakað, og þykir
rétt að skýra almenningi frá
ýmsum atriðum I því sambandi
um leið og neytendur eru hvatt-
ir til hinna einu, eðlilegu við-
bragða, enda hefur þvi fúslega
verið heitið af hálfu Grænmetis-
verzlunarinnar, að þeim verði
mætt með samúðarfullum skiln-
ingi.
A markaðnum hafa verið
I>ólskar kartöflur, sem keyptar
hafa verið samkvæmt viðskipta-
samningi íslands og Póllands.
Þær hafa reynzt vel í vetur,
sem þaðan hafa komið, en það
ber að viðurkenna, að þetta er
hættulegasti tími ársins, hvað
þennan jarðarávöxt snertir. Síð-
asti farmurinn átti að sjálfsögðu
að vera „duftborinn", þ.e. vand-
lega úðaður dufti, sem kemur í
veg fyrir spírun. Það þykir
sannað, að hluti farmsins hafi
hlotið lofaða meðhöndlun, en til
hennar hefur verið svo höndum
kastað, að mikill hluti hans hef-
ur spírað og skemmzt og
skemmt út frá sér. Að sjálfsögðu
voru kartöflurnar keyptar sam-
kvæmt heilbrigðisvottorði, og
mun þetta þó ekki vera í fyrsta
sinn, sem þeim sé ekki fyllilega
treystandi þaðan. Á hitt ber
einnig að líta, að það eru ein-
dregin tilmæli, ef ekki fyrir-
mæli, af hálfu íslenzkra stjórn-
arvalda, að kartöflur séu flutt-
ar inn skv. viðskiptasamningum
landanna.
Nú er það svo, að kartöflur
eru íslenzkum neytendum slík
dagleg nauðsynjavara, að helzt
verður líkt við mjólk. Er það
án efa samróma álit neytenda,
að slíka vöru beri að kaupa, þar
sem hún er örugglegast bezt, og
það sjónarmið eitt eigi að ríkja
nema um mjög alvarlegan gjald-
eyrisskort sé að ræða. Hafa
Neytendasamtökin margsinnis
haldið fram því sjónarmiði.
Þær kartöflur, sem undanfar-
ið hafa komizt á borð neytenda
í svo ömurlegu ásigkomulagi,
eins og raun ber vitni, hafa það
þó sér til afsökunar, að þær
þarf skv. reglugerð ekki að meta
á sama hátt og innlendar kart-
öflur, áður en þær eru sendar á
markaðinn. Neytendasamtökin
krefjast, að ekki verði gerður
nemn kartöflumunur, hvaðan
sem þær koma.
Skili aftur skemmdum vörum.
Neytendum ber ávallt að skila
aftur skemmdum vörum, annars
halda þeir áfram aS fá þær. Von
er nýrra, ítalskra kartaflna, en
ekki fyrr en viku af júlí. Sér-
stakar ráðstafanir hafa verið
gerðar af hálfu Grænmetisverzl-
unarinnar og yfirmatsmanns til
að flokka burt áberandi skemmd
ar kartöflur og plokka burt
spírur. Ekki er um neinar aðrar
kartöflur að ræða nú en hinar
pólsku, og margar þeirra ern
betri en engar. En kannið inni-
hald pokanna þegar við kaupin
og skilið þeim aftur, sem hafa
að geyma of mikið af því, sem
þér eigið ekki að borga neitt
fyrir. Grænmetisverzluninnl
kemur það ekki á óvart, og
henni þykir þetta leitt.
(Frá Neytendaisamtökum)