Morgunblaðið - 30.06.1965, Blaðsíða 21

' Miðvikudagur 30. Júní 1965
MORGUNBLAÐID
21
75 ára í dag
Nikulás Á. Stein-
grímsson kennari
' 75 ARA er í dag Nikulás As-
geir Steingrímsson, kennari.
hann er fæddur 30. júní 1890
í Garðhúsum í Garðahverfi á
Álftanesi, sonur hjónanna Stein-
gríms Guðmundssonar sjómanns
og Margrétar Eyjólfsdóttur er
þar bjuggu, þar. til Margrét
missti mann sinn, er Nikulás
var aðeins 5 ára gamall, en þá
stóð hún eftir með börnin sín,
Sigríði Eyjólfínu 15 éra og Nik-
Uiás Asgeir 5 ára, í þá tíð voru
kjör almúga fólks á mölinni
önnur en nú, og varð því að
Ihafa áræði og dugnað fyrir fá-
taska ekkju *ð bjargast með
börnin sín tvö og allt fór það
Sigríður réðst í kaiptvinnu að
t.’niðafossi, en Margrét með
b’.kulás sem ráðskonu til Þor-
■vaidar Níelssvnar sjón anns í
I. r ínarfirði, Margrét var ráðs-
kona hjá Þo.valdi iyistu árin,
cn síðan gifti Lau sig og bjuggu
iengi að Hraunt í Hajnarfirði,
Nikulás ólst því upp hjá elsku
i-.gri, góðn og gáfaðri merkis-
konu og ágæ nm stjúpícður sem
gekk honum af heil.im hug í
íöður stað. Nikulás fél k í vega-
rttti frá het oi.li sinu það bezta
sem hægt var að láta i té, vinnu
semi, trú og kævleika á lífið.
Ungur að árum íór hann í
skjóli stjúpa síns til sjós með
honum á skúturnar og þótti
brátt liðtækur sjómaður, fór
í Flensborgarskólann, naut þar
kennslu ágaetra kennara. En
snemma hneigðist hugurinn að
vélum, aðeins 17 ára gamall
var hann orðinn 2. vélstjóri á
Ásgeiri litla K.g.l. póstbátnum
á ísafirði, síðan á sjónum á ís-
lenzkum og norskum skipum,
þar til hann fer til Noregs og er
í Stafangri í 6 ár. Þar vann hann
úsdóttur frá Sauðárkróki, hinni
mætustu dugnaðar konu og eign
uðust þau 11 börn og 9 þeirra
á lífi, 1 son eignaðist Nikulás
fyrir hjónaband, eru þamabörn-
in orðinn 42 talsins og barna-
barnabörnin 2. Öll eru þetta
myndarleg og mannvænleg
börn. Já, Nikulás er hamingju-
samur maður, þótt blindur sé
orðinn og 4amaður, kemur þar
til óvenju húmor að líta ávallt
björtum augum á lífið hvernig
sem hamingjuhjólið snýst. í
þrjú ár hefur hann legið í rúm-
inu, algerlega hjálparþurfi og
átt allt sitt undir hjálpsemi ná-
ungans og þar sannast hið forn-
kveðna, sá er vinur sem í raun
reynist. Á hverjum einasta degi
síðan hann veiktist hefir Sig-
ríður kona hans heimsótt hann
á sjúkradeild Dvalai-heimili aldr
aðra sjómanna, fært honum allt
það sem góð og mikil kona get-
ur glatt mann sinn með. Það
er skarð fyrir skildi fyrir Sigríði
að sjá af sínum elskaða eigin-
manni á spítala, það var svo
gaman að heimsækja þessi eisku
legu hjón, þau gestrisin bæði,
hann frammúrskarandi skemmti
legur hagmæltur vel og tók
gjarnan lagið á harmónikkuna
ei svo bar undir, maður fór auð
velt ríkari frá hans heimili enn
maður kom. Ég óska þér vinur
rnrnn hjartanlega til hamingju
með.75 ára afmælið, sömuleiðis
konu þinni og vona að þið meg-
ið eiga saman gleðistund á þess-
um merku tímamótum, lifið heil.
Vinur.
Hversu víða er land
okkar útbíað eitri?
á skipasmíðastöð, kynnti sér vél
ar o. fl., náði fágætu valdi á
norskri tungu og alla tíð síðan
lialdið mildð af Norðmönnum.
Upp úr fyrri heimsstyrjöldinni
verða þáttaskil í atvinnulífi
Nikulásar, hann hrífst af hinum
nýstárlegu tækjum bifreiðinni,
kynnist Jóni Sigmundssyni, sem
t>í flytur inn Ford bifreiðir frá
Ámeríku, lærir að aka bíl og fer
BÍðan að fást við viðgerðir er var
Ihans aðal atvinnu grein um ára-
bi!. Nikulás er einn af stofnend-
um 3ifvélavirkja félagsins, próf
nefndar formaður þess þar og
lagt þar margt gott til, útskrifað
margan góðan bifvélavirkja.
Nikulás, ásamt Jóni hitnum
Ölafssyni, sem var ofrstöðumað-
ur bifreiðaeftirlits ríkisins, byrj-
uðu hér fyrstir manna að halda
námskeið fyrir bifreiðastjóra til
meiraprófs, er síðar var rekið
*f ríkinu og lögfest sem skyldu-
nám fyrir bifreiðastjóra er aka
fólksbifreiðum og stórum vöru-
flutningabifreiðum . Nikulás
kenndi vélfræði við þessi nám-
skeið meðan heilsa hans entist
til og eru nemendur hans orðnir
mjög margir og held ég megi
■egja að þar hafi hann áunnið
•ér velvild flestra nemenda. Nik
ulás giftist 1921 Sigríði Magn-
Próf. Alvar Nelson.
Sænskur lagaprófess-
or heimsækir ísland
FYRIR skömmu var staddur hér
á landi prófessor Alvar Nelson
frá Svíþjóð. Próf. Nelson er
kunnur fræðimaður í refsirétti
og sakfræði. Hann varð dósent í
lögfræði við Uppsalaháskóla ár-
ið 1950, eftir að hann hafði varið
doktorsritgerð um ærubrot.
Hann varð prófessor við háskól-
ann í Árósum 1952. Árið 1961
varð hann prófessor í refsirétti
i Lundi, en 1964 var hann skip-
aður prófessor i Uppsölum.
Próf. Alvar Nelson hefur verið
afkastamikill fræðimaður. Eftir
hann liggja mörg rit, sem flest
eru á sviði refsiréttar og sak-
fræði, en einnig varða nokkuð
réttarsögu. Nú síðast á þessu ári
hafa birzt margar ritgerðar eftir
hann um þau málefni, sem hæst
ber í refsipólitík í Svíþjóð, en
sem kunnugt er, eru þau mál
hvergi eins mikið rædd og ræki-
lega á Norðurlöndum sem í Sví-
þjóð. Er próf. Nelson landskunn-
ur maður í heimalandi sínu m.a.
fyrir þátttöku í þessum umræð-
um. Hefir hann þar yfirleitt
gerzt talsmaður frjálslyndra afla
og hefir ekki alltof mikla trú á
áhrifamætti refsinga í venju-
bundinni mynd þeirra.
Próf. Nelson hefur reynzt ís-
landi mikill og einlægur vinur.
Eins og kunnugt er, þá gaf hann
Háskóla íslands árið 1963 stórt
bókasafn eftir föður sinn. Ein af
ástæðunum fyrir bókagjöf þess-
ari var sú, að danski prófessorinn
Brþndum Nielsen lét þau um-
mæli falla eitt sinn, sem tals
maður Árna Magnússonar-nefnd-
arinnar, að íslendingar hefðu
ekkert með íslenzku fornhandrit'
in að gera þar eð þeir hefðu
engin vísindaleg skilyrði til þess
að vinna við þau. Bókasafn það,
sem próf. Nelson gaf háskólan-
um hafði einmitt að geyma fyrst
og fremst bækur á sviði handrita
útgáfu og taldi því gefandi þeirra
rétt að gefa þær til íslands og
leggja þannig sitt af mörkum, til
þess að handritin kæmust hing-
að.
S.l. föstudag hélt próf. Nelson
fyrirlestur í Háskóla íslands þar
sem hann ræddi um umferðarlög
,gjöf, löggjöf um fóstureyðingar.
herskyldu, kvikmyndaeftirlit og
tjáningarfrelsi.
Hann skýrði m.a. frá því, að í
Svíþjóð starfi nú nefnd til undir-
búnings á löggjöf um, að refsing
fyrir drykkjuskap á almanna
færi verði felld niður, en í stað
þess verði þeim, sem í hlut á,
komið fyrir á hæli fyrir drykkju
sjúklinga, þar sem hann fái nauð-
synlega meðferð. Hugmyndin
um þetta er komin frá Póllandi
í viðtali við tíðindamann Mbl.
gat próf. Nelson þess, að hann
hefði mikinn hug á að láta í té
aðstoð sína, til þess að hér yrði
komið upp lögfræðilegri rann
sóknadeild við Háskóla íslands
(juridisk laboratorium).
Á ÞESSU VORI, nánar tiltek- ’
ið 18. maí fékk Rauðasands-
hreppur minkahund, sem veiði-
stjóri útvegaði. Kaupverð seppa
sem er 8-10 ára gamall, var kr.
4,500.00. Ólafi Sveinssyni bónda
á Sellátranesi var falið að hafa
hundinn með höndum, og leita
með honum að minkum í Rauða-
sandshreppi og víðar ef óskað
væri, og í samráði við veiði-
stjóra.'
Ólafur var búinn að fara
nokkrar ferðir með sepi>a, og
finna eitt minkabæli á Rauða-
sandi, en við það var aðeins
ein geid læða, og náðist hún.
Fyrir nokkrum dögum fór
hann í leiðangur norður í Arn-
arfjörð að beiðni veiðistjóra, og
í samráði við oddvita Auðkúlu-
hrepps. Ólafur byrjaði leit þeg-
ar hann kom af heiðinni niður
í Arnarfjörðinn, en varð einsk-
is var. Frá Hrafnseyri símaði
hann til oddvitans, sem bað
hann um að leita á Laugabóli, en
þar hefði orðið vart við mink á
síðastliðnum vetri, og sennilega
í byrjun varptímans, en á Lauga
bóli er nokkuð æðarvarp.
Ólaf ur hitti bóndann á Lauga-
bóli, Aðalstein Guðmundsson,
sem sagði honum að hann hefði
eitrað fyrir varg í varplandi
sínu, sem sé innan girðingar.
Ólafur taldi sig ekki geta leit-
að þar sem eitrað hefði verið,
svo hann ta,di sig ekki getað leit
að innan umræddrar girðingar,
en hóf leit um 3 lon. frá hinu
afgirta svæði og var leitarsvæð
ið með sjó fram, eða í sjávar-
bökkum. Bóndinn á Laugabóli
tók einnig þátt í leitinni. Þeir
höfðu ekki k»ngi leitað, er Ólaf-
ur, sem hafði sterkar gætur á
hátterni seppa, sá hann glofsa
eitthvað uppí sig, uppí bökkun-
um. ólafur hljóp til og vildi sjá
hvað það htfði verið, en það
var þá horfið niður í seppa
Þar sem Ólafur kvaðst hafa
verið hálf hræddur um að eitr-
un gæti leynst barna, þá gaf
hann nú seppanum enn nánan
gætur. Eftir um það bil 3-5 min
útur, sá hann að seppi var að
verða eitthvað miður sín. Skipti
það svo engum togum, að eitur-
verkanir komu greinilega í ljós,
með of'.r’egum krampaflogum.
Ölafur átti mjólk í bílnum sín-
um sem var þarna skammt frá,
svo þeir hiupu þangað með hund
inn, sem þá virtist alveg í andar
slitrunum, og stirður sem staur.
Einhvernveginn tókst þeim þó
að hella ofaní hann mjólkinni,
en héldu svo með hann á bíln-
um að Laugabóli, og á leiðinni
byrjaði seppi að æla.
Á Langafcóli fengu þeir spen-
volga nýrnjó.’k. sem löngum hef-
ir þótt þjóðarmeðal við eitrun,
til að helia ofaní seppa, en þá
fyrst vn'tist slá á krampann, eða
verða lengra á milli kastanna,
sem voru svo hörð að Ólafur
sagðist stundum hafa orðið að
grípa til blasturs aðferarinnar
svo seppi næði andanum.
Samband var haft við lækn-
inn á Bíldudal, Einar Guðmunds
son sem ráðlagði að hella ofan
í seppa grænsápuvatni, svo hann
héldi áfram að æla. Það var
um kl. 12 um kvöldið, sem sepp-
inn át eitrið, en kl. 4 um nótt-
ina fór fyrst að verða líkur á
að hann mundi lifa þetta af.
Og svo varð, seppinn, sem heit
Ólafur með hundinn Svæk.
ir Svæk, er lifandi og orðirm
furðu hress. Húsbóndi hans
Óalfur, telur að mjólkin, sem
var þarna við hendina, hafi átt
mestan þátunn í björgun seppæ
Framh. á bls. 27
Hjörtur Hjálmarsson,
skólastj. — afmæliskveðja
Sextíu æviárin runnin
eru fram í tímans haf.
Störfin mörg og mikil unnin.
Merkur æviþáttur spunninn,
dáð og sönnum drengskap af.
Man ég þig vinur minn:
vaskan að störfunum,
vökulan, hugkvæman,
sinnandi þörfunum,
ötulan leiðtoga,
æskuna fræðandi,
atorku, framtak og
drenglyndi glæðandú
Með bræðra traustið og
virðingu vinnandi,
í vandanum gætinn og
hollráðin finnandi,
félagslíf grannanna
fegrandi, bætandi,
fyndinn og orðheppinn,
skemmtinn og kætandi.
Fyrirmynd æskunni
fannst mér þú gefandi.
— finnast mun trauðla neinn
sannleik þann efandi.
Málin af viti og
varfærni ræddirðu.
Veginn til manndóms og
farsældar fræddirðu.
Með gaman brögunum
gleðina veittirðu,
góðkunnu hagyrðings
kynnginni beittirðu.
Tíðum á mannfundum
létti það lundina,
leiftrandi kátína
prýddi þá stundina.
Glaði og trygglyndi
góðviidar drengurinn,
góður að kynningu
þinni var fengurinn.
Hamingjan fylgi þér,
götuna greiðandi,
gleði og blessun á
leið þína breiðandi.
Daníel Beneðiktsson.