Morgunblaðið - 09.12.1965, Blaðsíða 3
I FimmtudagUT §. des. 1965
MORGU N BLAÐIÐ
3
•• WSWPW'wpV'/' • • •
í GAMLA Golfskálanum á
Öskjuhlíðinni er margskonar
starfsemi til hnisa. >ar hafa
t.d. tveir klútbbar aðsetur sitt,
Bílaklúlbburinn og Vélhjóla-
kliúbburinn Elding, sem um
þessar mundir heldiur hátið-
legt 5 ára starfsafmæli sitt.
1 Golfskálanum l.afa pilt-
arnir í Eldingunni áigæta að-
stöðu og þar halda þeir sína
vikulegu klúibbfundi og hatfa
Nokkrir piltar úr Eldingunni.
Vélhjólaklúbburi nn Elding 5 ára
vafalaust heíur komið í góðar
þarfir.
Fréttamaður blaðsins gerði
sér ferð upp að Golfskáianum
gamla fyrir nokkrum dögum
og forvitnaðist um starfsemi
klúlbbsins. >ar voru staddir
nokkrir vaskir drengir með
hjálma og íklæddir leðurjökk-
um, en það mun vera ein-
kennisbúningur þeirra. Þarna
var einnig staddur formaður
þessa klúbbs, Jón Snorrason,
16 ára gamall, og svarði hann
nokkrum spurningum varð-
andi starfsemina. ,
— Farið þið ekki oft í ferða-
lög út fyrir borgina?
— Jú, við höfum farið út á
Reykjaness nokkrum sinnum
og eitt sinn brugðum við okk-
ur til Hvítárvatfns. Einnig tför-
um við otft í Rauðhólana. Það
er líklega vinsælasti staður-
inn.
— Hvaða vélhjólategund er
vinsælust meðal piltanna hér?
— Ætli það sé ekki Honda.
Hún nær mestum hraða, þótt
það sé enganveginn stærsti
kosturinn, en þau hjól, sem nú
eru flutt inn ná ekki miklum
hraða og eru til tafar í um-
ferðinni. Aúk þesis hetfur
Honda þaxm stóra kost, að hún
verður ekki hálfónýtf á einu
ári, eins og þau hjól, sem inn
eru flutt, en ég vil gjarnan
taka það fram, að allskonar
höft eru á innflutningi vél-
hjóla. Við höfum gert okkar
bezta með aðstoð ýmissa
manna til að fá úr þessu bætt,
en því er ekki sinnt. Það litla,
sem inn er flutt atf vélhjólum
er yfirleitt mjög lélegt.
Hjólin lagfærð og smurð. — (Ljósm. Sv. Þorm.)
þar eigið verkstæði, sem opið
er fjórum sinnum í viku fyrir
kiúbbmeðlimi.
Fyrir réttri viku hélt klúbb-
urinn hátíðlegt 5 ára afmæli
sitt með fundi og veizluhaldi í
gamla Goifskálanum. Þar
rakti Jón Pálsson tildrögin að
stotfnun þessa klúbbar, og
Sigurður E. Ágústsson varð-
stjóri rifjaði upp ýmis atriði í
sögu klúbbsins. Síðan var
sýnd kvikmynd um vélhjóla-
akstur á reynslúbrautum. 55
unglingar mættu á þessum
klúbbfundi og fór hann hið
prýðilegasita fram.
Tildrögin að stofnun klúbbs-
ins voru þau, samkvæmt frá-
sögun Jóns Pálssonar, að fyrir
um það bil fimm árum varð
unglingur hér í borg fyrir bitf-
reið, en unglingur þessi var
á vélhjóli. í tilefni af því
barst Jóni Pálssyni fyrirspurn
í tómstundaþáttinn varðandi
þetta slys. Urðu málailok þau
að vélhjólaklúbburinn Elding
var stofnaður og hefur frá
upphafi átt miklu fylgi að
fagna meðal pilta á aldrinum
15—17 ára.
Á þessum sama fundi færði
framfcvæmdastjóri Æskulýðs-
ráðs, Reynir Karlsson, klúlbbn
um peningagjöf, 3090 krónUr
og innflytjandi Hondu-vél-
hjólanna Gunnar Bernhard
færði þeim verktfærasett, sem
Hér sýnir einn piltanna listir sínar.
Guðmundur L. Frið-
tinnsson sextugur
GUÐMUNDUR L. Friðfinns-
son, skáld og bóndi að Egilsá
í Skagafirði, er sextugur í dag.
Hann dvelst heima á afmælis-
daginn.
Hann er fæddur að Egilsá 9.
desember 1905, og hefur búið
þar allan sinn búskap. Guðm-
undur stundaði nám á Laugar-
vatni og búfræðingur er hann
frá Hólum í Hjaltadal. Jafn-
framt því sem hann er góður
rithöfundur, og hefur skrifað
bækur bæði fyrir börn og full-
orðna, auk margra greina í blöð
og tímarit, ber handaverk hans
á Egilsá því vitni, að hann hef-
ur bæði verið atorkusamur og
dugandi bóndi, þrátt fyrir ýms-
ar örðugar aðstæður, og hefur
t.d. verið innilokaður af óbrú-
uðum ám á tvo vegu um margra
ára bil.
Hann var á sínum tíma sá
fyrsti sem byggðí sér íbúðar-
hús úr steini þar í sveit, og
jarðorku framkvæmdir hans
hafa einnig verið miklar. >á
ur hann beitt sér fyrir ýmsum
nýjungum og framförum í
byggðarlagi sínu. Hann hefur
alla tíð verið mikill náttúru-
unnandi, og ber hin mikla
skógrækt á heimili þeirra
hjóna, því hvað bezt vitni. Með-
al annars hefur Guðmundur
imdanfarin ár rekið sumardval-
arheimili fyrir börn á aldrinum
7-12 ára, og stendur nú í stór-
byggingu þar að lútandi.
Guðmundur L. Friðfinnsson.
Guðmundur L. Friðfinnsson
er giftur Önnu S. Gunnarsdótt-
ur frá Keflavík í Hegranesi,
hinni ágætustu konu, sem ávallt
hefur staðið dyggilega við hlið
manns síns. Þau eiga þrjár upp-
komnar dætur.
Bítlahljómsveit
á Akranesi
AKRANESI, 8. des. — Ný hljóm-
sveit, Ekkó heitir hún, lék sá.
laugardagskvöld á dansleik Gagn
fræðaskólanemenda. f hljóm-
sveitinni eru Rúnar bítill með
bassagítar, Óli bítili með rytma-
gítar, Reynir bítili með sólo-
gítar og Sigurður Sig. B., gerfi-
toítiia, á trommu. Þetta má kalla
'bitlaihljómsveitina á sitaðnum.
Þóttu strákarnir efnilegir bítlar í
leik sínum — Oddur.
STAKSTFIWIí
Bókavertíðin. mikla
BÓKAVERTÍÐIN mikla er enn
einu sinni gengin í garð á íslandi.
Bækurnar streyma úr prent-
smiðjunum og auglýsingarými
blaðanna undirlagt af hástemmd-
um lýsingarorðum um * ágætir
þeirra bóka, sem nú koma á
markaðinn. Það er einkennilegt
jafnvægisleysi í bókaútgáfu á
þessu landi, að bækur koma ekki
út að nokkru ráði nema á einum
mánuði ársins. Bókaútgefendur
segja, að það sé vegna þess, að
bækumar seljist ekki nema í
þessum mánuði. Ekki er ólíklegt,
að önnur ástæða vegi hér jafn
þungt á metaskálum bókaútgef-
anda, en hún er sú, að það
greiðslufyrirkomulag tíðkast, að
bóksalar þurfa ekki að greiða
þær bækur, sem þeir taka í um-
boðssölu fyrr en nokkru eftir
áramót. 1 raun þýðir það svo, að
bókaútgefandi, sem gefur bækur
út fyrri hluta þessa árs, á ekki
von á að fá nokkurt fé inn fyrr
en nokkru eftir þau áramót, sem~
nú eru að nálgast. Frá hagsmuna-
sjónarmiði bókaútgefandans er
þess vegna heppilegast að gefa
bækumar út sem næst áramót-
um, þar sem hann þarf þá ekki
að binda fé nema í tiltölulegan
skamman tíma. En óneitanlega er
þetta sérstætt greiðslufyrirkomu-
lag, og stuðlar að þvi, að bækur
komi ekki út nema í siðasta mán.
uði ársins.
Bækurnar of dýrar
Annars hefur sá ósiður lengi
viðgengizt í bókaútgáfu hér á
landi, að bækur eru yfirleitt
bundnar í alltof dýrt band og
skrautlegt. Á þessu hefur að vísu
orðið nokkur breyting á siðustu
árum, en þó er það staðreynd,
að bækur mismunandi að gæðum
eru yfirleitt bundnar í mun
skrautlegra band hér en í öðrum
löndum, og mun skýringin sú, að
þar sem bækur eru mikið keypt-*-
ar til gjafa, séu þær frekar
keyptar ef þær eru í skrautlegu
bandi. Þetta er hinsvegar ástæðu-
laus ósiður, sem gerir það eitt að
verkum, að bækurnar verða til
muna dýrari en annars væri þörf
á. Þótt miklar framfarir hafi
orðið í prentun bóka á síðari
árum, verður því miður að segja,
að sömu sögu er ekki hægt að
segja um bókband, en tækni.
framfarir á því sviði virðast hafa
verið mjög takmarkaðar hér á
landi, og stuðlar það að alltof
háum kostnaði við band bóka.
Nýjar aðferðir
1 bókaútgáfu sem öðru verðum
við að fylgjast með tímanum og
læra af öðrum þjóðum, sem
lengra eru komnar á þessu sviði.
Af þeim getum við m.a. lært að
gefa bækurnar út í skynsamlegri
og ódýrari búningi en tíðkazt hér
á landi, en til þess þurfa tækni-
framfarir að verða í bókbands-
stofum. Þá er heldur ekki ólík-
legt, að íslenzkir bókaútgefend-
ur gætu ýmislegt af öðrum lært
í sambandi við upplag bóka, en
byrjunarupplag bóka mun til-
tölulega mikið hér á landi. Sem
dæmi má nefna, að hinn frægi
bókaútgefandi brezki, Sir Stan-
ley Unwin, hefur skýrt frá því
í sjálfsævisögu sinni, að byrjun-
arupplög bóka hjá hinu heims-
fræga forlagi hans sé yfirleitt
ekki meira en 1000 til 1500 ein-
tök, og geta þá íslenzkir bókaút-
gefendur borið það saman við
það, sem hér gerizt, og mann-
fjölda í þessum tveimur löndum.
En sjálfsagt er það, sem veldur í
þessum efnum sú staðreynd, að
bókaútgefendur vonast til að
geta selt stór upplög á stuttum
tíma, og að ekki mundi tími
gefast til að prenta nýtt upplag
ef það væri minna í byrjun.