Morgunblaðið - 02.03.1966, Síða 28

28
MORGU NBLAÐIÐ
Miðvikudagur 2. marz 1963
— Nei, ég hef ekki eldspýtur, en vmur minn hér á vindlakveikjara.
Kringum
hálfan
hnöttinn
— Þá væri ég dauð, sagði hún
með (hryllingi.
— Ó, elsku Clothilde, ég get
ekki fyrirgefið sjálfum mér þenn
an klaufaskap. Hann þagnaði
þegar faðir hennar kom inn í
herbergið með konjakið.
— Ég ætti að ná í lögrégluna
tafarlaust, íhélt hann áfram. —
Það er nú ekki Mklegt, að lög-
reglustjórinn sé kominn í skrif-
stofuna sína á þessum tíma, en
ég ætti að geta náð í hann heima
hjá honum.
20. kafli.
Gary þatt Japanann á höndum
og fótum, etf hann skyldi rakna
við áður en lögreglan kæmi.
Hbnum hafði tekizt að ná í lög-
reglustjórann, sem sagðist
mundu koma án tafar.
Það var kominn dagur áður en
lögreglan ók loksins burt með
roorðingjann meðferðis. Heather
hafði farið aftur í rúmið. Jack
var í eldhúsinu að rista brauð og
hita te. Clothilde var enn í nátt-
slopp og með inniskó, og lá á
leguibekknum, en Gary gekk um
góW. Loksins nam hann staðar
við legubekkinn.
— Ég get ekki fyrirgefið sjálf-
um mér að ég skyldi fara af verð
inum, sagði hann aumingjalega.
— Og ég sem stakk upp á þessu
srjáflfur. Þú gætir verið dauð
núna.
Hún brosti til hans. — Vertu
nú ekki að ásaka sjálfan þig.
Það er allt í lagi meg mig, Gary.
Hann lagði höndina á höifuð
henni og strauk hárið mjúklega.
— f>ú ert svo hugrökk, Clot-
hilde. Hann lagðist á hné við
legubekkinn. — Elskan mín, ég
veit varla, hvað ég á að segja.
Hann þagnaði snögglega.
Hún beið og hélt niðri í sér
andanum og óskaði þess, að
hann vildi segja eitthvað meira.
En hann sagði ekkert. Hann stóð
upp rétt í sama bili og faðir
hennar kom inn með teið og
brauðið.
Nokkru seinna hringdi lög-
reglustjórinn og spurði, hvort
Gary og Clothilde gætu komið
á lögreglustöðina.
Clothilde fékk sér bað og
klæddi sig. Hún var enn ekki
búin að jafna sig eftir þetta
næturævintýri.
Þegar þau komu á stöðina, var
lögreglustjórinn ekki við sjálfur,
en Taraki fulltrúi hans tók
skýrslu þeirra um það sem gerzt
hafði um nóttina. Morðinginn
hafði komizt til meðvitundar, en
var samt enn ekki fær um að
boma til yfiiheyrslu. — Við er-
um að bíða eftir honum, sagði
fulltrúinn og neri saman hönd-
um af ánægju. — Hann gæti vís-
að okkur leiðina til morðingja
Araos. Og hver veit nema það sé
hann sjálfur. Að minnsta kosti
getum við fengið að vita hjá hon
um, hver hafi staðið að baki
morðinu á Arao Hosoya og hver
hafi fengið hann til að sýna yður
banatilræði, ungfrú Everett.
— Þér haldið, að hann muni
leysa frá skjóðunni? sagði Gary.
Fulltrúinn brosti harðneskju-
lega. — Það held ég hann geri.
Við höfum okkar aðferðir til að
fá menn til að tala, bætti hann
við.
Þá hringdi síminn. Hann tók
hann og talaði á japönsku. Svo
sneri hann sér að þeim og sagði:
— Lögreglustjórinn er konginn
og vildi gjama hafa tal af ykk-
ur. Ég skal fara með ykkur inn í
skrifstofuna hans.
□----------------------------□
33
-—*-------------------—n
Mishima lögreglustjóri foukk-
aði og brosti til þeirra og bauð
‘þeim sæti. — Ég er hér með
mynd, sagði hann, — af manni,
sem var fluttur í sjúkrahús í
Yokohama í gær. Hann er hálf-
meðvitundarlaus og hefur verið
þannig í nokkra daga, að því er
fiskimennirnir segja, sem fundu
hann. Þeir eru djúpvatns-fiski-
menn og voru að veiðum langt
úti, þegar þeir sáu mann á floti
í björgunarbelti. Hann var með-
vitundarlaus, en þó lifandi, af
því að beltið hélt höfðinu á hon-
um ofansjávar. Þeir reyndu að
komast með hann beint í land
og koma honum í sjúkrahús, en
svo bilaði vélin hjá þeim jg
þeir töfðust lengi fyrir bragð'/i
Og 9vo liðu nokkrir dagar áður
en annað fiskiskip kom auga á
þá og flutti þá til lands.
Gary hafði hlustað á þetta
með vaxandi á'huga og óþolin-
mæði. — Haldið þér, að þetta
geti verið Ken Brooks, vinur
okkar, sem hefur verið saknað
undanfarið? spurði hann lög-
reglustjórann.
Lögreglustjórinn tók ljósmynd
af borðinu sínu. — Lögreglan
tók þessa mynd í gær, þegar
hann var tekinn inn í sjúkrahús-
ið, til þess að hægara væri að
þekkja hann.
Þau skoðuðu bæði myndina,
og Clothilde sagði jafnskjótt: —
Ken! Og það var mikill fegin-
leikur í röddinni.
— Já, þetta er hann vinur okk-
ar, sagði Gary.
— Það er hreinasta kraftaverk
að hann skuli enn vera lifandi,
sagði Mishima. — Venjulega fara
fiskibátarnir okkar ekki nærri
svona langt út. Og það er annað
kíaftaverkið fná, að hann skyldi
halda lífi alla þessa daga, sem
báturinn var á reki.
— Ég ætla að fara tafarlaust í
sjúkrahúsið, sagði Gary. —
Hvaða sjúkrahús er það, lög-
reglustjóri.
Lögreglustjórinn skrifaði nafn
ið á blað, bæði með ensku og
japönsku letri. — Þér komizt
þangað fljótar með rafmagns-
íestinni heldur en að fara í bíl.
Jafnskjótt sem vinur yðar er
kominn til sjálfs sín, mun lög-
reglan vilja hafa tal af honum
og taka af honum skýrslu. Það
er mesta furða, að hann skyldi
lifa þessa þrekraun af.
Þegar þau komu út, sagði
Gary. — Þetta voru dásamlegar
fréttir. Ég var næstum búinn að
gefa upp alla von um að sjá ICen
lifandi aftur.
— Ég var lika dauðhrædd,
svaraði Clothilde. — Þetta er
hreinasta kraftaverk!
— Ég ætla að fara beint 1
sjúkrahúsið, sagði Gary. En ég
skal ná í bíl handa þér. Ætlarðu
heim eða eitthvað annað?
— Mig langar til að koma með
þér, Gary.
Hann var efafolandinn á svip-
inn. — Eftir allt, sem gerðist f
nótt? Hefðirðu ekki foetra af að
fara heim og hvíla þig?
Hún hristi höfuðið, einibeitt.
— Nei, ég vil koma með þér,
Gary. Ken kann að hafa eitthvað
mikiivægt að segja okkur.
— Ef þú vilt það endilega,
sagði hann brosandi, og bætti
við: — Ekki svo að skilja, að ég
sé ekki feginn að hafa þig með
mér.
Sjúkrahúsið var í ibúðarhverfi
af betra taginu í Yokohama, þar
sem einnig er skemmtigarður og
dýragarður. Þau óku í leigufoíl
gegn um skemmtigarðinn, sem
liggur utan í hlíð, með miklu út-
sýni yfir borgina og höfnina.
Þetta var japanskur landslags-
garður af bezta tagi.
Ekillinn, sem kunni eittbvað
ofurlítið í ensku, sýndi þeim
sundlaugina, útileikhúsið og
skemmtihöllina, sem liggur að
garðinum. En Gary og Clothilde
voru í engu skapi til að skoða
sig um, því að þau voru með all-
an hugann við Ken, og að gera
sér getgátur um ástandið, sem
þau myndu hitta hann L
í afgreiðslunni í sjúkrahúsinu
voru þau aflhent hjúkrunarkonu,
sem kunni ensku. Hún sagði
þeim, að Ken hefði orðið fyrir
höggi og auk þess mikilli vos-
búð. En enda þótt hann væri enn
ekki við fulla meðvitund, væri
hann ekki lengur í liifshættu.
Hann hafði verið settur í einka-
herfoergi, þar sem hann var aug-
sýnilega útlendingur og vitað, að
lögreglan mundi vilja tala við
hann jafnskjótt sem hann væri
kominn fyllilega til meðvitund-
ar.
Blaðburðarfólk vantar í eftirtalin hverfi:
Laugaveg, 114-171 Vesturgata, 44-68
Hverfisg. frá 63-152 Aðalstræti
Hringbraut 92-121 Framnesveg
JlWSÍfjgjlíJ SÍMI 22 wWww -4-80
Parry SS>taines
LINOLEUM
V
Parket gólfflísar
Parket gólfdúkur
— Glæsilegir litir —
GRENSÁSVEG 22 24 (HORNI MIKLUBRAUTAR) SÍMAR 30280 & 32262
Sverrir Guðvarðarson
Spilakvöld
Sjálfstæðisfélaganna í Rvík
í Sjálfstæðishúsinu
SJÁLFSTÆÐISFÓLK
SÆKIÐ SPILAKVÖLDIN.
Byrjað að spila kl. 20,30 stundvíslega.
Húsið opnað kl. 20.
kvöld kl. 20.30
Ávarp kvöldsins:
Sverrir Guðvarðarson, stýrimaður.
Happdrætti og glæsileg spilaverðlaun.
Kvikmynd: „Jökulheimar á Grænlandi'
með íslenzku tali.
Sætamiðar afhentir í skrifstofu Sjálfstæðisflokksins á venjulegum skrifstofutíma.
SKEMMTINEFNDIN.