Morgunblaðið - 28.04.1966, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 28. apríl ÍÖ66
SUZANNE EBEL:
ELTINGALEIKUR
Hún dró mig síðan út úr fcá-
etunni og ég var dregin upp
eitthvað, sem hlýtur að hafa ver
ið stiginn, því að ég gat merkt,
að loftið kólnaði, og loksins fann
ég hallandi borðin í landgangin-
um undir fotunum.
!M)ér var troðið inn í bíl með
bindið enn fyrir augunum, og ég
heyrði einhverjar hvíslingar.
Rétt sem snöggvast fannst mér
ég þekkja röddina í Prudence.
En hún þagnaði og þessi öfcuferð
var mjög stutt, og enn var ég
dregin út úr bílnum og mér síð-
an dröslað áfram. Það var ein-
kennilegt að láta draga sig
svona. Ég hafði ekkert áttaskyn
og enga tilfinningu nema hatur.
Svo var fclúturinn tekinn af
mér.
Ég var stödd 1 nístingskaldri
stofu með steinveggjum. Ljós-
hærða stúlkan, iklædd loðfeldi,
skipaði mér harkalega að standa
kyrri, því gerði ég nokkra til-
raun tál að sleppa, yrði ég skot-
in. Og það ver eiixs og hún vœri
einmitt að bíða eftir því. Svo
gefck hún út, draghölt.
Ég hijóp út að gtugganum.
Svo sem I míluf jórðungs fjar-
Jægð vax hafið, grátt og hvitfext
í storminum. Nú var engin þoka,
heldur hreint veður og mikið
froot. Lyngivaxin ströndin lá 1
boga, eins langt og augað eygði.
Ég tók í gluggann. Hann var
læstur.
Hvar vorum við? Á einhverj-
um skaga. liklega í Skotlandi.
Mer fannst að minnsta kosti, að
svo biyti að vera. Ég starði á
bera veggina í fangelsi mínu.
Ég fór að geta mér til um það,
hvort þetta gæti verið eyjan
Skye.
En þá fékk ég allt í einu fyrir
hjartað, rétt eins og ég ætlaði að
kasta upp. Þvá að ef þessi strand
lengja, sem ég sá út um glugg-
ann, kæmi saman að baki húsinu,
þá vorum við á eyju, sem gat
ekki verið meira en svo sem hálf
mála að þvermálL Vorum við á
ytri Suðureyjunum? Ég minntist
þess, að ég hafði verið að skoða
eitthvert kort með Sterve, þegar
hann var að tala um að sigla
þarna norður eftir í friinu sínu.
Enginn staður gat verið af-
Skekktari eða erfiðari að finna,
eða hentugri til að láta fólk
hverfa.
Ég settist niður á útsaumaðan
legulbekk hjá tómum arninum,
þar sem eldur hefði átt að vera,
í þessum kulda.
Hvað hafði Monsieur Philippe
fyrir stafni? Hversvegna taka
mig til fanga, 1 staðinn fyrir
Prudence Caxton? Hvaða fyrir-
ætlun var þetta, sem þeir eyddu
svona miklum tíma í? Og hverju
gátu þeir íengið áorkað? Og
hver stóð að baki öllu þessu?
Þetta fölk, Monsieur Philippe,
Rochel, þrælarnir þeirra og ljós-
hærða stúlfcan, roru landleys-
ingjar, sem myrtu fólk og voru
eiribeittir og ákveðnir í starfi
sínu. Hversu aumkunarverðar
voru ekki þessar tilraunir okk-
ar Rods, þggar ég hugsaði um
þennan félagsskap sem gat stung
ið okkur Prudenoe undir stól
með svo látilli fyrirhöfn. Við
vorum viðvaningar og bjánar.
Og bráðum yrðum við láklega
dauð.
Ég leit um öxl til ævinnar,
sem ég hafði átt, til vinnunnar í
skrifstofunni, sem nú var hvort
tveggja svo langt að baki eins
og einhver sælustaður — til
mannanna, sem höfðu elskað
mig, til ævi minnar í föðurhús-
um og nýafstaðins skilnaðar
míns við Steve. Ég hafði engu
áorkað. Ég var einskis virði.
Steve mundi sakna mín. Caxton,
Firth, og þessi stjórnmálamað-
ur, sem myrtur var í vikunni,
sem leið — allt var þetta mikil-
vægt fólk og andlát þess yrði
heimsfréttir. En ég gerði hvorki
til né frá. Nema fyrir Rod. Rod!
Ég vissi svo látið um hann, ekk-
ert nema lögunina á breiðu hönd
unum á honum og andlitið, sem
var „eins og á froski“. Brúnu
augun. Nei, ég hafði efckert gott
af Rod. Ég hefði eins vel getað
fcastað mér í sjóinn, þegar tæki-
íærið gafst.
□------------------------□
33
□------------------------□
Ég gekk fram og aftur um
stofuna í einhverri leiðslu. Þetta
var nógu fínt fangelsi, enda þótt
það væri svo kalt, að gufustrók-
urinn stóð út úr mér, þegar ég
andaði. Steinveggirnir voru hér
og þar skreyttir með skjöldum,
sem virtust vera úr stáli, og
breiði arininn minnti helzt á
keltneskan legstein. Gólfábreið-
an var þykk en slitin, og þama
voru ibókahillur, og jafnvel læs-
Dregið í 1. flokki 3. maí
300 vinningar í 1. flokki.
íbúð eftir vali fyrir eina milljón.
7 bifreiðir fyrir 150—200 þúsund kr.
292 vinningar húsbúnaður fyrir 5 til
50 þúsund kr. hver.
Gleymið ekki að endurnýja.
Virðum og styðjum aldraða
HAPPDRÆTTI
e
>
c
o
z
a
ingin á hurðinni var skreytt í
einhverjum fornlegum stíl.
Ég gekk að dyrunum og hlust-
aði. Allsstaðar dauðaþögn. Ekk-
ert mannamál, ekkert fótatak,
engir hurðaskellir.
Ég gekk aftur að glugganum
og horfði á æðisgengið hafið.
Það var þriggja hæða fall frá
glugganum, lóðréttur veggur.
Og jafnvel þótt ég gæti klifrað
niður, eins og einhver Dracula,
hvert étti ég þá að fara á þess-
um eyðistað, sem var átta
klukkustunda ferð, á að gizka,
frá landi?
Dagurinn leið í leiðindum og
kulda. Einhver þögull maður —
sem ég gizkaði á, að væri einn
þeirra, sem börðust við okkur
hjá Tomdoun — kom inn og
kveikti hjá mér eld, sem var þó
alls ónógur. Sami maður færði
mér mat. Ég hafði ekkert að
gera annað en bíða.
Allt til þessa hafði ég verið í
tímahraki. Nú ætlaði hver mín-
útan aldrei að geta liðið. Hve-
nær sem ég leit á úrið mitt, voru
ekki liðnar nema fimm, eða I
mesta lagi táu mínútur.
Ég reyndi að líta í þók, sem
'þarna var. Þetta voru rykugar,
skozkar sagnfræðibækur með
ljótu nátjándu aldar letri.
Síðdegis kom maðurinn, sem
hafði kveikt eldinn og fór með
mig í gönguför kring um eyna.
Hann var fölur og svarthærður
og líktist mest Spánverja. Ensku
kunni hann ekki og ef ég ávarp-
aði hann, hristi hann bara höf-
uðið ólundarlega.
Við gengum bara.
Það hefði mátt halda, að ég
væri eitthvert dýr, sem væri
haft í haldi í einhverjum sér-
stökum tilgangi. Það var farið að
dimma meðan við gengum kring
um eyna. Ég hafði getið rétt til.
Hún var lítil og eyðileg og þar
var ekkert nema þetta eina stóra
steinhús, vatnsturn við hliðina
á húsinu og svo tveir skúrar
niðri undir fjörunni. Það, sem
einu sinni hafði verið bithagi.
var nú þakið lyngi og illgresi.
IMemendasambandsmót
Verzlunarskóla fslands 1966 verður haldið að Hótel
Sögu föstudaginn 29. apríl og hefst með borðhaldi
kl. 19. — Aðgöngumiðar seldir á skrifstofu VR,
Austurstræti 17, 28. og 29. apríl.
Stjórn N. S.V.f.
Verzlun til sölu
í gamla bænum, lítill lager, góð húsakynni, ný inn-
rétting. Verzlunin hefur verzlað með barnaföt,
stykkjavöru og vefnaðarvöru. —
Gott fyrir tvær konur, sem vilja vinna sjálfstætt.
Umsóknir sendist afgr. Mbl. fyrir 10. maí, merktar:
„Verzlun — 9162“.
Verksmiðjuvinna
Óskum eftir að ráða nokkra laghenta menn til
starfa í verksmiðju okkar.
Timburverzlunin Völundur hf
Klapparstíg 1. — Sími 18430.