Morgunblaðið - 07.03.1967, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. MARZ 1&67.
3
Lentu
STAKSTflM
Úr glerhú. i
Frá slökkviliðsstarfinu á sunnadag (Ljósm. Sv. Þom.)
Lík fannst
brennandi
r
I
■um nóttina, en til öryggis var
hafður vörður við staðinn fram
til hádegis daginn eftir. Rishæð-
in skemmdist mikið af eldi, hita
og reyk en neðri hæðin, sem
stóð auð skemmdist nokkuð af
vatni. Ekki er vitað enn hvert
var banamein Jóns en það mun
væntanlega koma fram við
LÁTINN maður fannst i húsinu1 fannst fljótlega í herbergi á ris-1 krufningu. Talið er að eldurinn
við Efstasund 31, sem brann síð- j hæð, liggjandi á gólfinu og var kviknað út frá rafmagns-
astliðinn sunnudag. Nafn hans ekkert lífsmark með honum. Eld' ofninum.
var Jón Jóhannsson 'og mun urinn var í herbergi inn af því<§-
hann hafa verið látinn áður en sem Jón fannst í. Rétt við dyrn-
eldurinn kom upp því lík hans ar á því var rafmagnsofn með
íbúð
Surtsey
SIGURJÓN Einarsson, flug-
stjóri flugmálastjórnarinnar og
Þórólfur Magnússon, lentu eins-
hreyfils Cessnu 170 í fjörunni
í Surtsey síðastliðinn sunnudag.
Sigurjón sagði Morgunblaðinu í
gær að hann hefði áður verið
búin að fara tvær ferðir út í
eyna til að kanna lendingar-
skilyrði.
Tilgangurinn væri sá að koma
visindamönnum á sem fljótleg-
astan hátt út í Surtsey, þegar
þeir þyrftu að ná þaðan nýjum
sýnishornum eða vinna að öðr-
um rannsóknum.
— Fjaran er ágæt til lendingar
núna, en ég vil samt eindregið
(ráðleggja einkaflugmönnum að
vera ekki að flækjast þangað til
að skoða sig um. Fjaran er fljót
að breytast. og illa gæti farið
ef ekki er full aðgát höfð.
Það er tiltölulega auðvelt að
lenda lítilli Cessnu hvar sem
vera skal. Lágmarkshraði getur
verið allt að 55 mílur og því
hægt að skoða fjöruna áður en
lent er.
var stirðnað þegar slökkviliðs-
menn fundu það.
Slökviliðinu var tilkynnt um
brunann skömmu etfir klukkan
tvö og voru fjórir bílar sehdir
á staðinn.
Rétt á eftir var tilkynnt að
logaði upp úr þaki hússins og
að líklegt væri að maður væri
inni í eldhafinu. Var þá strax
sendur sjúkrabíll á staðinn. Þeg
ar slökkviliðið kom að logaði
undan þakinu og húsið var fullt
af reyk. Slökkviliðsmenn gerðu
strax ráðstafanir til að hefta út-
breiðslu eldsins, og fóru inn í
húsið til að leita mannsins. Hann
glóðarkeflum sem lá á hvolfi á
gólfinu. Gólfið mikið brunnið
undan honum, og gafl á legu-
bekk í herberginu var einnig
mikið brunninn. Eldurinn virð-
ist hafa komist í stopp undir
gólfinu, einangrunarspæni — og
þannig út undir súðina í suð-
vesturhluta hússins, en þar var
eldurinn mestur þegar slökkvi-
liðið kom á vettvang.
Til þess að komast að honum
þurfti að rjúfa þakið og einnig |
að brjóta múrhúð að innan og
var þetta nokkuð seinlegt. Búið
var að ráða niðurlögum elds-
ins klukkan um fjögur fimmtán
Frjálshyggja og
skypulagshyggja
Fróðlegar rökræður á
fundi Varðar í kvöld
BLAÐAMAÐUR Mbl. kom
að máli við formann Varðar,
Svavar Pálsson, endurskoð-
anda, í tilefni af fundi félags-
ins, sem haldinn verður I
kvöld og spurði hvort hann
vildi nokkuð um fundarefnið
segja.
Svavar sagði að Jónas Har-
alz, forstjóri Efnahagsstofn-
unarinnar hefði flutt erindi á
samkomu, sem haldin var í
Háskólanum 29. okt, s.l. í til-
efni af 25 ára afmæli við-
skiptadeildar. Erindið nefndi
hann Frjálshyggja og skipu-
lasrshyggia — andstæður í
stiórn fslenzkra efnaha.es-
mála. Kvaðst Svavar hafa
hKtt á erindið og taldi að
mörg atriðj { bví væru svo at-
hyglisverð að ástæða væri til
bess að ræða efni bess nánar.
Ákvað stióm Varðar að fara
bess á leit við Jónas að hann
kæmi sem gestur á fund {
Varðarfélaginu til þess að út-
skýra og ræða nánar efni er-
indisins. Varð hann góðfús-
lega við þeirri beiðni.
Þeir Eyjólfur Konráð Jóns-
son, ritstj. og Þórir Einarsson,
hagfr., munu ræða við Jónas
um þetta athygilsverða efni.
í erindinu leitast Jónas við
að svara mörgum áleitnum
spurningum í sambandi við
stjóm efnahagsmála, en hann
lætur einnig mörgum ósvarað.
Er ég þess því fullviss, sagði
Svavar, að mörgum • mun
leika hugur á að heyra rök-
ræður þeirra félaga og bera
fram fyrirspumir.
Stjórnmálaumræður á oDÍn
berum vettvangi og manna á
milli snúast of oft um einstök
tiltekin dægurmál, en of lítið
er að því gert að ræða grund-
vallaratriðin. Það mun verða
gert á þessum fundi. Ættu
þvi allir, sem áhuga hafa á
þjóðmálum að sækia fundinn,
en hann er öllum opinn.
Grétar Bergmann og Magnús Magnússon við sýnishornin.
Ný þjónusta
hjá Bílaprýði
Á FUNDI með fréttamönnum í
gær, skýrðu forráðamenn Bila-
prýði, Kársnesbraut 1 í Kópavogi
frá ýmsum nýbm«-um í srtarfsemi
fyrirtækisins. E*- hér aðallega um
tvennt að ræða. Innflutning á
áklæðum í all’r gerðir bifreiða
og ísetnins' og íítverun varahluta
I allar gerðir h^roíða. skipavéla,
fl"»'véla og yfM-útt allar gerðir
véla. hvar í heimíntim, sem hær
eru framleH'i-'r. F»-u varahlntir
hessir nantaðir í flugpnsti frá
handaríska fyri-twkinu Hamos,
sem sér um að útvega þá og
senda um hæl til viðkomandi að-
ila. Fyrirtæki h«tta hefur skrjf-
stofur og umboðsmenn um allan
heim.
Grétar Berfmionn framkvæmda
stjóri Bílanrýði skvrði frétta-
mnnum frá því að Bílaprvði
hefði fen»'ð umb«ð fvrir bíla-
áklæði frá bandarísku fvrir-
tævi í N°mnrk sem m. a. fram-
leiðjr mikið fvrír General Mf't-
ots. Hægt er ?ð v°lia mihi 290
lita og marcra »erða af áklæð-
um. Afvreiðolg fer fram á bann
hátt, að bifrejðaeigendur koma
með bifreiðir sínar og velia sér
liti, en kunnur timburlitasér-
fræðingur, sem rekur fyrirtækið
Dekor, verður á staðnum og leið-
beinir þeim er þess óska. Pöntun
er siðan send til Bandaríkjanna
og er afgreiðslufrestur um 7—10
dagar, og kemur áklæðið þá til-
sniðið. Kostnaður við að skipta
um áklæði á amerískum bíl af
stærstu gerð og er þá átt við
sætaáklæði, topp, hliðar og öll
teppi, er milli 8 og 10 þús. ísl kr.,
en ísetning tekur aðeins 3 klst.
Þá sagði Grétar að fyrirtækið
ætti von á tækjum, sem hægt er
að rétta með og sprauta smá-
dældir á bifreiðum. Tekur allt
verkið innan við eina klukku-
stund. Verður þetta framkvæmt
á sama stað og áklæðin verða
sett í bifreiðirnar.
Varðandi varahlutainnflutning-
inn sagði Grétar að aðaltilgang-
urinn með þessum innflutningi
væri að veita góða þjónustu.
Það hefði t. d. ósjaldan komið
fyrir að útgerðarmenn hefðu
orðið að leggja Skipum sfnum
vegna þess að eitthvað hefði bil-
að og varahlutir ekki fyrirliggj-
andi. Savði Grétar að svo fremi.
sem vitað væri hvar viðkomandi
varahlutur væri framleiddur
myndi fvrirtæki hans útvega
hann með flugDÓsti eins fljótt og
unnt er og sagði hann í þv£ sam-
bandi að Loftleiðir hefðu heitið
allri fyrirgreiðslu í sambandi við
nauðsynjasendingar.
Það er býsna mikil ósvífni af
hálfu Þjóðviljans að dirfast yfir-
leitt að bera fram staðlausar
fullyrðingar um annarleg áhrif,
— fjárhagsleg og önnur — utan-
aðkomandi aðila á önnur dag-
blöð, þegar vitað er, að Þjóð-
viljinn sem önnur blaðaútgáfa
kommúnista, hefur notið beins
og óbeins stuðnings erlendra að-
ila frá upphafi. Að vísu er ljóst,
að í slíkum ásökunum brýzt
fram gremja kommúnista yfir
því, að þeim hefur aldrei tekizt
að gefa út dagblað eða önnur
blöð, sem náð hafa almennri
hylli, og eru ástæðurnar fyrir
þvi augljósar. En af þessu gefna
tilefhi Þjóðviljans er ástæða tíl
að rifja upp ýmsar staðreyndir
varðandi þessa blaðaútgáfu
kommúnista, sem þeir hafa ekki
treyst sér til að mótmæla. Þjóð-
viljinn hefur á undanförnum ár-
um verið rekinn með sívaxandi
halla, sem numið hefur allt frá
rúmlega tveimur til fjórum millj
ónum króna. Lengi höfðu komm
únistar þann hátt á, að þeir
efndu í sýningarskyni til al-
mennra samskota til þess að
standa undir þessum halla-
rekstri, þótt augljóst væri að þau
samskot gæfu ekki þá fjármuni,
sem þeir þurftu á að halda. Þeir
komu annars staðar frá.
Húsbygging og
prentvélakaup
En þrátt fyrir almenn sam-
skot ©g annað betl hefur jafn-
an verið augljóst, að Þjóðvilj-
ann hefur ekki skort fé til starf-
semi sinnar. Það á einnig við um
aðra blaðaútgáfu kommúnista,
svo sem útgáfu Réttar. Þessi
miklu fjárráð kommúnista haf»
t.d. komið glögglega fram í því,
að þeir hafa á síðustu árum end
urbætt húsakynni Þjóðviljans
verulega og jafnframt fest kaup
á nýrri prentvél og öðrum véla-
kosti. Prentvélakaup Þjóðviljans
voru annars býsna söguleg og
bentu ekki til mikils fjárskorts,
þar sem þeir höfðu efni á að
kaupa tvær prentvélar og láta
‘aðra ryðga og eyðileggjast í
Kaupmannahöfn. I fyrstu
keyptu þeir danska prentvél,
sem aldrei kom til landsins. Á-
stæðan fvrir því var sögð sú
á fundum kommúnista, að hún
hefði verið of stór og dýr í
rekstri. Sannleikurinn mun hins
vegar sá, að hún hafi ryðgað
og eyðilagst á hafnarbakkanum
í Kaupmannahöfn. Af þessum
sökum festu kommúnistar kaup
á annarri prentvél, að þessu
sinni sænskri. Þegar spurt var
að því á fundi í kommúnista-
flokknum, hvernig flokkurinn
færi að þvi að kaupa tvær prent
vélar til þess að þrykkja Þjóð-
viljann, gaf Steinþór Guðmunds
son þær skýringar, að dönsku
vélina væru þeir búnir að borga,
þeir „ættu“ megnið af gjaldeyr-
inum fyrir hinni sænsku, en við-
bótina fengju þeir lánaða. Þjóð
viljann, gaf Steinþór Guðmunds-
um, að það lán væri sænskt, en
aðrar upplýsingar herma, að
kommúnistar hafa fengið 99 ára
lán i Sovétrikjunum til þess að
standa straum af prentvélaævin-
týri sínu. ÖII eru þessi viðskiptl
harla dularfull, sem og önnur
fjármá!«leg starfsemi kommún-
ista. En hvað sem bvi líður,
hafa beir sem fyrir slíku hafa
st?ð*ð, ekki efni á því að saka
að>a um annarleg utanaðkom-
andi áb»-if. Tíðar ferðir kommún-
istaleiðtoganna austur fyrir
tjald eru h«Idur ekki einungis
farnar i heilsubótarskyni. Þeir
þurfa að sækja þan»rað rekstrar-
fé til starfsemi útbúsins hér á
landi.