Morgunblaðið - 07.05.1967, Blaðsíða 18

18
MORGUJSTBLÁÐIÖ, StrkÚUDÁGUR 7. MAf 1967.
Sigurborg Ú. Lindsav
Á MORGUN verður gerð frá
Fossvogskirkju útför frú Sigur-
borgar Ó. Lindsay, sem andaðist
28. apríl s.l. Með henni er geng-
in traust og heilsteypt dreng-
s&aparkona, sem mun hverjum
þeir er henni kynntist minnis-
stæð.
Sigurborg var fædd á Akur-
eyri, 2. marz 1905. Foreldrar
Móðir okkar,
Arnheiður Björnsdóttir,
lézt á Hrafnistu 3. maí.
Dætur hinnar látnu.
Útför
Þórðar Jónssonar,
Hverfisgötu 23,
verður gerð frá Fossvogs-
kirkju þriðjudaginn 9. maí
kl. 1.30. Blóm afþökkuð.
Gíslína Sigurðardóttir.
f>ökkum innilega samúð og
vinarhug við andlát og jarðar"
för eiginmanns míns,
Þórðar Sveinssonar,
Brekkustíg 15,
V estmannaey jum.
Fyrir hönd vandamanna,
Elín Jónsdóttir.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför
Karls Vilhjálms
Kjartanssonar,
Klapparstíg 8,
Keflavík.
Theódóra Þórarinsdóttir,
Kristján Þór Karlsson,
Sigríður Jónsdóttir,
Kjartan Ólason
og systkin.
Þökkum innilega öllum
þeim er vottuðu okkur hlut-
tekningu og vináttu við and-
lát og jarðarför eiginmanns
míns, föður og tengdaföður.
Kjartans Árnasonar,
fyrrv. skipstjóra.
Ingibjörg Þórðardóttir,
Lillý og Kári Guðjónsson.
Ásdís og James Mountz,
Ingibjörg og William
Berryman.
hennar voru þau hjónin: Ólaf-
ur G. Eyjólfsson, fyrsti skóla-
stjóri Verzlunarskóla íslands, en
síðan stórkaupmaður hér í
Reykjavík, og Jónina R. Magnús
dóttir.
Ólafur faðir Sigurborgar var
sonur Eyjólfs kaupmanns Jó-
hanssonar í Flatey, en hann var
ættaður frá Svefneyjum og'stððu
að honum merkar ættir breið-
firzkar. Jónína móðir Sigurborg-
ar. var dóttir Magnúsar bónda
og kaupmanns á Grund í Eyja-
firði. Stóðu að Sigurborgu þeim
megin traustar eyfirzkar ættir.
Sigurborg ólst upp á glæsi-
legu heimili foreldra sinna hér í
Reykjavík. Með henni ólust upp
tvö fóstúrbÖrn foréldra hennar,
þau Pétur Pétursson stýrimaður
hér í borg og Sigríður Vilhjálms-
dóttir kona mín. Þau voru bæði
yngri en Sigurborg og nutu í
ríkum mæli umhyggju hennar,
enda kært með þeim sem beztu
systkinum.
Að lokinni venjulegri skóla-
göngu hér, fór Sigurborg til Eng
lands og Danmerkur, lærði þar
hraðritun og tungumál, en réðst
síðan uiig að árum til starfa á
skrifstofu Eimskipafélags fslands,
fjrrst í Kaupmannahöfn, en síð-
ar í Leith. Seinna vann hún svo
á skrifstofu félagsins hér í
Reykjavík. En skömmu fyrir 1930
fór hún til Englands til þess að
nema hárgreiðslu og snyrtingu.
Þegar hún kom aftur frá námi,
setti hún á stofn snyrtistofuna
Edínu og rak hana um fjölda
ára.
Sigurborg giftist árið 1935
Pohn Lindsay stórkaupmanni
Hann var skoskrar ættar, en
festi • slíka ást á íslandi, að hann
settist hér að. Hann var kunn-
ur kaupsýslumaður, vandur að
virðingu sinni og áreiðanlegur í
viðskiptum. Joihn Lindsay lézt
fyrir teepum tveimur árum.
Þeim hjónum varð eigi barna
Hjartans þakkir sendum við
öllum er sýndu okkur samúð
og vináttu við andlát og jarð-
arför eiginkonu minnar,
Eyglóar Bjarkar
Hermannsdóttur.
Fyrir hönd vandamanna,
Rútur Eggertsson.
Innilegar þakkir til allra
þeirra, sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför, föður okkar,
tengdaföður og afa,
Þórðar Jónssonar,
Hjarðarholti,
Dölum.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og jarðarför konu minnar,
tengdamöður og ömmu,
Helgu Þorgerðar
Guðmundsdóttur,
Bústaðavegi 93.
Sérstakiega viljum við
þakka systur Efgenia og
starfsliði Landakotsspítala fyr
ir góða umönnun og hjúkrun.
Þorsteinn Kr. Magnússon,
börn, tengdabörn
og barnabörn.
auðið en þau tóku kjörbörn, pilt
og stúlku, af skoskum ættum,
við lok heimstyrjaldarinnar síð-
ari. Þau eru John ólafur Lind-
say, sem kvæntur er Arnheiði
Agnarsdóttur og Anne Helen
Lindsay, sem gift er Þorgrími
Björnssyni.
Um svipað leyti og þau hjón
tóku fósturbörnin, hætti Sigur-
borg rekstri snyrtistofunnar og
helgaði heimilinu og uppeldi
barnanna krafta sína. Þó hafði
hún iðn sína í hjáverkum í
heimahúsum lengst af.
Sigurborg bjó manni sínum og
börnum glæsilegt heimili. Þar sat
íslenzk gestrisni í öndvegi og
þess nutu vinir og vandamenn.
Hún bar með sér alla ævi sterk
einkenni ætternis síns og upp-
runa. Hún var höfðingi í lund og
með afbrigðum vinföst. Hún var
hreinskilin og fyrirleit alla sýnd
armennsku en orðbeldni hennar
og trúmennska brást engum. Hún
var hógvær í dómum, en ákveð-
in í skoðunum.
Dugnaði henar og starfsáhuga
var alla ævi við brugðið. Hún
kunni sér lítt hóf í þeim efnum
og var sístarfandi, enda galt
heilsa henar þess nú síðustu ár-
in.
Þegar Sigurborg Lindsay er nú
kvödd hinztu kveðju, minnast
vinir henar og vandamenn hug-
prúðrar konu, sem var stór í
verkum sínum og vináttu.
Börnin eiga í bak að sjá góðri
móður og fórnfúsri, sem gaf þeim
hjarta sitt. og nýtt fósturland.
Einar G. E. Sæmundssen.
LÖGÐ verður til hinnstu hvíld-
ar á morgun, mánudaginn hinn
8. þ.m. frú Sigurborg Ölafsdótt-
ir Lindsay. Hinn slyngi sláttu-
maður lætur skammt milli stórra
höggva. Ekki er langt síðan hún
þurfti að fylgja eiginmanni sín-
um til moldar hér heima, en
hann varð bráðkvaddur er þau
hjónin voru á ferðalagi í Frakk-
landi. Þótt hann væri erlendrar
ættar þá vildi hún að jarðnesk-
ar leifar hans fengju leg í ís-
lenzkri mold, og nú munu þau
hvíla hér heima. hlið við hlið,
og leiði þeirra baðast af íslenzkri
sumarsól og norðurljósum.
Andlát Sigurborgar bar' einnig
snögglega að höndum, svo hún
þurfti ekki að heyja langvarandi
eðakvatafullt dauðasfríð, en hins
vegár bafði hún átt við vanheilsu
að búa undanfarið. Sigurborg og
kona mín voru systkinabörn, svo
ég átti þess oft kost, að koma
sem gestur á þeirra góða heim-
ili, þar sem ríkti norðlenzkur
höfðingsskapur og breiðfirzk
rausn. — En móðir hennar var
dóttir bændahöfðingjans Magnús
ar Sigurðssonar á Grund, en fað-
ir hennar Ólafur Eyjólfsson, stór
kaupmaður, af breiðfirskum
kjarnastofni.
Sigurborg var sérkennilega
fríð stúlka á yngri árum. Hún
stundaði Skrifstofustörf, en síð-
ar lærði hún hárgreiðslu og
snyrtingu, og mun hafa staðið
framarlega í þeim greinum, og
rak um tíma eigin snyrtistofu.
Hún giftist brezkum kaup-
sýslumanni John Lindsay, en
þeim varð ekki barna auðið,
en tóku tvö kjörbörn: John Ólaf
og Ann Helen, sem bæði eru gift
hér heima.
Eins og ég gat um áður, átti
ég þess oft kost að vera sem gest-
ur á þessu góða heimili, og ég
get vart hugsað mér betri mót-
tökur, meiri elskusemi og inni-
legri gestrisni, en ég hefi orðið
aðnjótandi hjá þeim hjónum. —
Og nú eru báðar þessar heimilis-
súlur brotnar, ög hér stöndum
við eftir — börnin, ættingjar,
vinir og kunningjar.
Þegar frú Sigurborg Lindsay
leggur af stað í ferðina miklu
— og þangað sem engum er aft-
Urkomu auðið — þá bið ég henni
blessunar og fararheilla. Ég veit
að bún fær góðar móttökur hjá
honum sem metur gjörðir okkar
mannanna með réttlæti, og hún
mun að lífsgöngu sinni lokinni,
áreiðanlega hljóta hin góðu laun
in.
Sveinn Þórðarson.
EygEó Bförk Her-
naaxiiBsdóttir - Eveðja
KVEÐJA FRÁ ÁSTVINUM
Þú ljóssins guð, sem lífið öllu
geíur
og líknar mætti jarðargróður
vefur,
til þín er sælt í sorgar þraut að
leita
þín svalalind má styrk og hugg-
un veita.
í bernsku hraust þú bjóst hjá
ömmu og afa,
svo björt og fögur reynzt þau
kynni hafa.
En mamma þín m.un sakna sárt
og lengi,
og sorgin knýr á móðurhjartans
strengi.
Nú systkin öll og fóstbróðir þér
flytja
svo fagra þökk er hljóð þau eftir
sitja.
Þeim fannst þú alltaf fyrir-
myndin bj arta,
þá fögru minning geyma innst í
hjarta.
Sú jólagjöf, sem maki þinn vill
muna
Bróðurlcveðjca
Jón Hafþór
Þórðarson
Fæddur 5. apríl 1945.
Fórst með m.b. Freyju frá Súða-
vik 1. marz.
Hjartans bróðir, helfregn barst
mér þung,
að horfinn værir þú úr okkar
hópi.
Nú unnustan sem eftir lifir
ung,
og agnarlítil börn á pabba
hrópL
Það er svo margt, sem enginn
skilið fær,
er ungir menn í blóma lífsins
falla.
Elsku bróðir, okkur varst svo
kær,
nú um þig minningar á hugann
kalla.
Það vorar senn um
Vestfjarðanna byggð,
og vonirnar í mörgu hjarta
vakna.
Þig allir kveðja, er tóku við þig
tryggð,
sem trega þig, og nú þín heitast
sakna.

við minning þá, í sorgum reyna
að una.
f brúðarskart þú bjóst á jóladegi,
sú brúðarmynd er ljós á harms-
ins vegi.
Þig dreymdi stundum drauma
yndislega,
þeir draumar mýktu sáran hug-
artrega.
Er sjálfan Jesú sástu hönd þér
rétta,
hann sjúkdómsbyrði þína vildi
létta.
Svo vertu blessuð vífið hjarta-
kæra,
þér vinir grátnir hinztu kveðju
færa.
Við lofum guð, að leyst þú ert
frá þrautum,
hann lýsir þér á nýjum þroska
brautum.
L. B.
Hafið gnauðar, húmið byrgir
strönd,
en hjarta mitt skal Ijúfa minning
geyma.
Nú leiðir Drottinn þig um
ljóssins lönd
og líka sendir styrk í bæinn
heima.
Erla Ragnarsdóttir.
Hjartans þakkir til allra
ættingja og vina, sem glöddu
mig með heimsóknum, blóm-
um, skeytum og gjöfum, á
áttatíu ára afmæli mínu, 18.
apríl sl.
Ennfremur þakka ég öllum
þeim, sem sýnt hafa mér hlý-
hug í veikindum minum á
undanförnum árum. Sérstak-
ar þakkir færi ég læknum,
hjúkrunarkonum og öðru
starfsfólki á Sjúkrahúsi Akra-
ness.
Guð blessi ykkur oll.
Halldóra Hallsteinsdóttir.