Morgunblaðið - 12.05.1967, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. MAÍ 1967.
L
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingar:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
í lausasölu kr.
Áskriftargjald kr. 105.00
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Sími 22480.
7.00 eintakið.
á mánuði innanlands.

NIÐ URRIFSBARA TTA
FRAMSÖKNAR GEGN
A TVINNUVEG UNUM
¥ Tmhyggja Fra-msóknar-
manna fyrir atvinnuveg-
um landsmanna hefur löng-
um tekið á sig einkennilegar
myndir. í öðru orðinu hafa
þeir 3Í og æ klifað á því að
íslenzkir atvinnuvegir ættu
við mikla erfiðleika að búa
og þar væri allt á niðurleið.
Sérstafclega hefur þessum
svartsýnisáróðri verið beint
gegn landbúnaði og iðnaði og
einnig nú síðustu mánuði
gegn sjávarútvegi. í hinu orð
inu eru Framsoknarmenn nú
tvímælalaust orðnir ó>hóflegri
kröfugerðarmenn en jafnvel
kommúnistar og er þá langt
til jafnað. Þeir hafa ýtt undir
óraunhæfar kaupkröfur og
barizt af heift gegn hófsam-
legum kjarasamningum síð-
ustu ára. Með slíkum áróðri
hafa Framsóknarmenn unnið
að því að auka á þá erfið-
leika, sem þeir ásaka ríkis-
sstjórnina fyrir að hafa skap-
að atvinnuvegunum. Það
er lítið samræmi í slíkum
áróðri.
En nú er svo komið að
jafnvel ýmsum mætum
flokksmönnum Framsóknar-
flokksins er farið að blöskra
þessi niðurrifsstarfsemi
flokksins.
Þorsteinn Sigurðsson, bóndi
á Vatnsleysu, formaður Bún-
aðarfólags íslands, sagði
flokksmönnum sínum til
syndanna á flokksþingi Fram
sóknar í marz sl. Þorsteinn á
Vatnsleysu mótmælti sífelld-
um áróðri Framsóknarfiokks
ins um að al'lt væri á niður-
leið í landbúnaðinum og
sagði að þessi áróður hefði
þegar haft hin verstu áhrif
fyrir landbúnaðinn og m.a.
valdið því að jarðir hefðu
eíkki byggzt, búið væri að
sverta þennan atvinnuveg
svo með stanzlausum barlómi
að menn vildu ekki leggja fyr
ít sig búskap. Fyrir þessi um-
mæli m.a. var Þorsteinn á
Vatnsleysu felldur úr mið-
stjórn FramsóknarfTokksins.
Uppbyggingin í atvinnuveg
um íslendinga hefur verið ör-
ari á stjórnartímabili núver-
andi ríkisstjórnar en á
nokkru öðru sambærilegu
tímabili. Það er fyrst og
fremst árangur þeirrar
stefnu rfkisstjórnarinnar og
SjáLfstæðiisflokksins, sem upp
var tekin 1960, að létta
hömlum af athafnafrelsi ein-
staklinganna, efla stórlega
stofnlánasjóðina og breyta
skattalögunum. Vegna þess-
ara brevtinffa hefur framtak,
dugnaður og djörfung ein-
staklinga um land állt fengið
notið sín í atvinnuvegunum.
En auðvitað hlýtur stöðugur
niðurrifsáróður annars
stærsta stjórnmálaflokks
landsins að hafa einhver
áhrif. Ummæli Þorsteins á
Vatnsleysu um hlutskipti
landbúnaðarins í þessum efn
um sýna það glögglega.
Framsóknarmenn hafa leikið
ljótan leik gegn íslenzikum at-
vinnuvegum með þessum bar
lómsáróðri Það tjón sem þeir
hafa valdið með þvú, verða
aðrir að bæta.
EINAR
GERHARDSEN
Tllorgunblaðið minntist fyrst
íslenzkra blaða sjötugs-
afmælis hins mikilhæfa
norska stjórnmálaleiðtoga
Einars Gerhardsens í Reykja
vlkurbréfi sl. sunnudag, en
hann var sjöiugur sl. mið-
vifcudag. í Reykjavfkurbréfi
Morgunblaðsins sagði m.a.:
„Þegar við fyrstu kynni hríf-
ur Gerhardsen mann með
hógværð sinni, greind og góð
vifld. Þau álhrif haldast og
styrkjast við nánari kunn-
ingsskap. Því fer þó fjarri að
Einar Gerhardsen sé at-
kvæðalaus lognhattur, viður-
fcennt er að hann sé maður
úrskurðarmikill og hiki ekki
við að taka á sig ábyrgð, þeg-
ar hennar er þörf. Sumir
finna honum það meira að
segja tól foráttu, að hann sé
stundum of tillitslaus t.d. hafi
hann aldrei hikað við að láta
samráðherra hverfa úr störf-
um ef hann taldi það stjórn-
málanauðsyn. Andstæðingar
Gerhardsens báru fyrir hon-
um miikla virðingu á meðan
hann var forsætisráðherra,
en töluðu um það í hálfkær-
ingi, að hann hefði lag á að
sameina yfirbragð landsföð-
urlegrar velvildar við ein-
beitta flokikshyggju. Því
ánægjulegra er að heyra
hljóðið í ýmsuim helztu þeirra
nú, eftir að Einar Gerhard-
sen er látinn af völdum og
þeir sjálfir teknir við. Þeir
róma mjög jafnaðargeð hans
og góðvild við stjórnarskipt-
in og undirtektir hans við
sína andsnúnu eftirmenn,
þegar þeir óreyndir óskuðu
samráðs við bann.“
Þetta voru ummæli í
Reykjavíkurbréfi um Einar
Gerhardsen sjötugan og geta
menn svo sjálfir um það
||1 '■ . ý; * '• ' * - aA u iin iirimi
1H ÍJ 1 AN UR HE M
llllll II iliMilliirfh
Ky marskálkur, forsætis-
ráiherra Suður Vietnam
Eftir Hugh A. Mulligan
Saigon, (Associated Press).
MEÐ hverjum degi, sem líð-
ur, líkist framkoma Nguyen
Cao Ky forsætisráðherra meira
hegðun frambjóðanda til for-
setaembættisins.
Hann er á þönum fram og
aftur um landið í einkaþyril-
vængju sinni. Hann heimsækir
sjúkraliús, hann er viðstaddur
hátíðahöld Montagnard-ætt-
bálksins, snæðir einhver ósköp
af steiktum aligrísum í félags-
skap meðlima hinna kynlegu
Cao Dai og Hoa Hao sértrúar-
flokka, og klípur ungbörn
í kinnina alltaf þegar færi
gefst, og hneigir sig hátíðlega
fyrir öldungum þorpanna sam-
kvæmt hinni ævafornu hefð
Búddatrúarmanna.
Snemma í ferð sinni suður
á bóginn í Brisbane brá hinn
líflegi forsætisráðherra fyrir
sig því háttalagi Lyndon B.
Johnson, að ganga meðfram
flugvallargirðingunni og taka
í sérhverja framrétta hönd.
Einmitt þar og þá kann hann
að hafa smitazt. Enda þótt
hann tæki hvað eftir annað
fram í Ástralíu oig á Nýja Sjá-
landi, að hann hefði ekki til
að bera neina pólitíska met-
orðagirnd, leikur nú lítill vafi
á, að Ky verði meiriháttar
frambjóðandi í næstu kosning-
um.
Hinn 36 ára gamli varaflug-
marskálkur, (37 ára samkvæmt
tímatali Víetnam, nú þegar ár
geitarinnar hefur hafizt með
nýju tunglári), hefur ávallt
litið á sig sem mjög djarfan
flugmann, en það gæti einnig
átt við hann sem stjórnmála-
mann. Hann klæðist enn hin-
um svarta flugmannsbúningi,
svörtu knattleikshúfunni og
bláum hálsklút frá þeim tíma,
er hann flaug sínar „svörtu
flugferðir" og varpaði skæru-
liðum niður yfir Norður-Víet-
nam. En hann sést jafnoft í
jakkafötum úr silki með lítt
áberandi hálsbindi, er hann
flytur einlægar ræður um
andúð sína á spillingu á æðri
stöðum og vonir sínar um
framtíð landsins.
Enda þótt forsætisráðherr-
ann sýndi lag á að segja óvið-
eigandi hlut á óviðeigandi
tíma heima fyrir, eins og að
hóta að skjóta borgarstjórann
í DaNang meðan stóð á óeirð-
um Búddatrúarmanna — kom,
hann fram í Ástralíu og Nýja
Sjálandi sem sannur stjórn-
vitringur. Þegar spurningum
rigndi yfir Ky frá blaðaimönn-
um, sem oft voru honum óvin-
veittir, breytti hann stefnu
gagnrýninna leiðara með til-
svörum sínum, sem voru blátt
áfram og oft fyndin. í þung-
lyndislegum augum hans gat
að líta einlægni og hollustu við
hið hrjáða föðurland hans.
„Fyrir mig,“ sagði hann &
blaðamannafundi í Canberra,
og rödd hans skalf af geðshrær-
ingu,“ er Víetnam mitt land.
Þann dag, er við töpum Víet-
Framhald á blaðsíðu 22.
Nguyen Cao Ky markskálkur.
dæmit hvort rétt sé með
farið þegar Framsóknar-
blaðið segir þetta vera „ótrú-
lega smöklklauis skrif
Einar Gerhardsen er traust
asti og virtasti stjórnmálaleið
togi á Norðurlöndum og það
er vissulega fróðlegt fyrir ís-
lendinga að kynnast afstöðu
hans til mála þar í landi, sem
eru mjög sambærileg við
mál, sem orðið hafa að deilu-
efni hér á landi. Nokkru fyr-
ir jól hélt Einar Gerhardsen
ræðu á lokuðum fundi í Stór-
þinginu um samninga Nor-
egs við erlent stórfyrirtæfci
um atvinnurefcstur þar í
landi, og sagði: „— ætti einn-
ig að vera ljóst, að ekki er
huigsanlegt að ná samningi
þess eðlis, sem hér er um að
ræða án þess að ákveðnír
norskir hagsmunir verði að
víkja til hags fyrir félagið,
sem samningur er gerður
við. Spurningin er, hvort sá
ávinningur sem Noregur fær
að sínu leyti vegur á móti
því sem afsala verður. Góð-
ur samvinnusamningur verð-
ur að gefa báðum aðilum
jafna hagsmuni. Einungis
ef svo er, þá er verjanlegt að
gera hann og lfklegt að hann
haldist.“
Um stóriðnaðiinn 9egir Ein
ar Gerhardsen einnig:
„Við getum víst án efa ver-
ið á einu máli um að æski-
legt væri að allur iðnaður í
landinu væri í höndum Norð-
manna sjálfra, ef hann þá
fengist staðizt í síharðnandi
alþjóðlegri samkeppnd. En
slíkt er því miður einungis
rómantískur ósfcadraumur. í
öllum löndum hins frjálsa
heims — einnig þeim stærstu
og aflugustu — er meira eða
minna af erlendu fjármagni
bundið í iðnaðinum." Og enn-
fremur segir Gerhardsen:
„Þetta er heldur ekki neitt
nýtt fyrinbæri í NoregL Flest
hinna stóru iðnfyrirtækja
eru að öllu eða einhverju
leyti í höndum erlendra að-
ila. Við igetum heldur ekki
haldið því fram, að við höf-
um haft slæma reynslu í
þessu efni, það er að minnsta
fcosti ekki álit þeirra, sem
búa í þeim iðnaðarbyggðum,
sem risið hafa upp umhverf-
is slfkan iðnrekstur.“
Yfirlýsing
frá Karvel
• •
Ogmundssyni
Blaðið „Ný Vilkutíðindi" birtir
þá fregn, að ég undirritaður sé
talinn vera einn af stuðnings-
mönnum hins nýja flokks.
Óháði Lýðveldisflokkurin. f þvl
sambandi vil ég taka fram eftir-
farandL
Mér hefir aldrei komið til hug-
ar að vinna að myndun nýs
flokkis, og enginn óskaði eftir
þátttöku minni, hvorki við und-
irbúning, framboð, né nokkuð
annað (í því samibandi).
Ég var að því spurður hvernig
ég væri stemmdur í pólitfkinni
nú. Svar mitt var: f meira en
fjörutíu ár hefi ég fylgt Sjálf-
stæðisfiokknuim, og þar hefir
enginn breyting á orðið.
Ég tel að fjölgun stjórnmála-
flokka sé sízt lífcleg til að leysa
þjóðarvanda.
11. maL
Karvel Ögmundsson.