Morgunblaðið - 19.05.1967, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUÐAGUR 19. MAÍ 1967.
3
Síðdegiskaffi kvenna
í Reyk)anesk|ördæmi
FRAMBJÓÐENDUR Sjálfstæð-
lisflokksins í Reykjaneskjör-
dæmi'bjóða konum hvaðanæva að
úr Reykjaneskjördæmi til kaffi-
drykkju í Súlnasal Hótel Sögu.
Létt tónlist verður leikin. Matt-
hías Á. Mathiesen alþm. og frú
Jóhanna Sigurðardóttir flytja á-
vörp en Eyþór Þorláksson og
Didda Sveins skemmta.
Almennui kjósendníundui
í Hiísey
Frambjóðendur Sjálfstæðls-
flokksins í Norðurlandiskjördæmi
eystra boða til almenns kjós-
endafundar í Hrísey í kvöld kl.
20:30. Frummælendur verða:
Jónas G. Rafnar, alþm. Magnús
Jónsson, ráðlherra, Bjartmar
Gu'ðmundsson alþm. Magnus
Jónsson, ráðherra, Bjartmar
Guðmundsson alþm. og Lárus
Jónsson, bæjargjaldkeri. Frjáls-
ar umræður verða að loknum
framsöguræðum og öllum er
heimill aðgangur.
Stjóinmúluíundui ú Stokbseyri
Fulltrúaráð Sjálfstæðisfélag-
anna í Árnessýslu og Sjálfstæð-
isfélagið á Stokkseyri boða til
almenns stjórnmálafundar í Sam
komuhúsinu Stokkseyri, laugar-
daginn 20. maí kl. 20:30. Ræðu-
menn verða Ingólfur Jónsson,
landbúnaðarráð'herra og Stein-
þór Gestsson, bóndi, Hæli. Að
loknum framsöguræðum fara
fram frjálsar umræður. Öllum
heimill aðgangur.
Stjómmúlufundui ú Eyiuibukku
Fulltrúaráð Sjálfstæðisfélaganna
í Árnessýslu og Sjálfstæðisfé-
lagið Eyrarbakka lx>ða til al-
menns stjórnmálafundar í Sam
komulhúsinu Eyrarbakka, sunnu
daginn 21. maí kl. 16:00 síðdegis.
Ræðumenn Ingólfur Jónsson,
landibúna'ðarráðherra og Stein-
þór Gestsson, bóndi Hæli. Að
framsöguræðum loknum verða
frjálsar umræður. Öllum heim-
ill aðgangur.
IMáou ekki samkomulagi
Genf, 18. maí, AP.
BANDARIKIN og Sovétríkin
hafa ekki náð samkomulagi um
bann við dreifingu kjarnorku-
vopna á 17-þjóða afvopnunar-
ráðstefnunni í Genf, sem hófst
í dag eftir átta vikna hlé. Miklar
vonir voru bundnar við að stór
veldin tvö mundu hafa komið
sér saman um uppkast að samn-
ingstexta áðúr en ráðstefnan
hófst, en yfirmenn bandarísku
og sovézku sendinefndanna,
William C. Foster og Alexei A.
Roshchin 'komu tómhentir í
fundarsalinn í dag.
Bandamenn Bandaríkjanna,
einkanlega VJÞýzkalands, vilja,
að Bandaríkjastjórn leggi fram
samning, þar sem kveðið sé á
um rétt kjarnorkuvopnalausra
þjóða til að notfæra sér kjarn-
orku til friðsamlegra iðnaðar-
framkvæmda.
SIAKSTEIKAR
► ^ ^ ^ ** ^ ^
Úti er ævintýri
1 HINU svokallaða Alþýðu-
bandalagi stendur nú ekkl
steinn yfir steini. Þær vonir,
sem bjartsýnustu stuðningsmenn
bandalagsins hafa gert sér um
að það gæti einhverntíma orðið
vettvangur til sameiningar svo-
nefnds vinstra fólks í landinu,
eru nú endanlega brostnar. Öll
hefur saga bandalagsins raunar
verið hin mesta hrakfallasaga,
eins og gjörla sézt þegar litið er
yfir feril hennar.
Alþýðubandalagið fékk strax í
upphafi það tækifæri, sem það
óskaði eftir: Það varð aðili að
myndun vinstri stjórnarinnar
með þeirri aðstöðu til áhrifa á
málefni þjóðarinnar, sem því
fylgir. Ekki liðu nema tvö og
hálft ár, þangað til sú stjórn
hljópst af hólmi við minni orð-
stír en nokkur önnur stjóm fyrr
eða síðar. Vandamálin höfðu
aukizt og magnazt, ný verðbólgu
alda var að ríða yfir — og ekki
var samstaða í ríkisstjórninni
um nein úrræði, eins og forsæt-
isráðherrann lýsti yfir í sínum
fleygu orðum.
Síðan þetta gerðist, hefur svo
samstarfinu innan Alþýðu-
gandalagsins stöðugt hrakað.
Þar hefur hver klíkan staðið
gegn annarri — og einskis verið
svifist í baráttunni um völdin.
Sú raunarsaga er nú öllum kunn
út í æsar. Um hana má segja: Sjá
hér hve illan enda, ótryggð og
svikin fá. Hvernig svo sem reynt
verður að hrista fylgi Alþýðu-
bandalagsins saman í kosningun-
um nú, fer ekki lengur á milli
mála, að ævintýrið um „samein-
ingu vinstri manna“ undir merkj
um þess er úti fyrir fullt og
allt. Eða hver getur lengur séð
fyrir sér þá Magnús Kjartansson
og Hannibal Valdimarsson taka
höndum saman um slíkt verk-
efni?
Ónýt atkvæði
Hitt er sízt að undra — og
raunar ekki nema mannlegt, þó
að sumum þeim, sem fylgt hafa
Alþýðubandalaginu gangi erfið-
lega að sætta sig við þessa stað-
reynd. Er ekkert við því að
segja, þó að enn sé í herbúðum
einstakra klofningsbrota banda-
lagsins gælt við grillur á borð
við þær sem skjóta upp kollin-
um í samtali „Nýja Alþýðu-
bandalagsblaðsins“ við Guð-
geir Jónsson, bókbindara, en þar
segir hann m.a.: „Það þarf að
gera Alþýðubandalagið að því,
sem það átti að verða, það þarf
að eyða tortryggni, sem þar rík-
ir, svo hægt sé að gera það að
öflugum flokki, sem menn geta
treyst. Þá getur það laðað að
sér það fylgi, sem þar á raun-
verulega heima.“
Þrátt fyrir það vorkunnar-
verða óraunsæi, að halda að
hægt sé að gera hið margklofna
Alþýðubandalag að samtökum
aftur — hvað þá „öflugum
flokki", eru athyglisverð sann-
leikskorn fólgin í þessum fáorðu
ummælum Guðgeirs. — f þeim
staðfestir þessi frambjóðandi
flokksins, að eins og nú er kom-
ið hjá bandalaginu sé það hvorki
samtök „sem menn geta treyst"
— né geti það „laðað að sér ...„
fylgi“.
Þegar jafnvel þeir, sem skipa
framboðslista hins klofna banda-
lags telja sér óhjákvæmilegt að
gera slíkar játningar, má það
vera hverjum einasta kjósanda
ljóst, að tilgangslaust er að kasta
atkvæði sínu á lista slíks flokks.
Og gildir í því sambandi einu,
hvort það er listi auðkenndur
með einum bókstaf eða tveimur
— og hver bókstafurinn er.
Jafnvel stafrófið allt mundi ekki
nægja ti! að gera slíka lista verð-
uga atkvæða.