Morgunblaðið - 19.05.1967, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FOSTUUAtiUK 19. MAI 1967.

Útgefandi:
Framkvæmdast j óri:
Ritstjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingar:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
f lausasölu kr.
Áskriftargjald kr. 105.00
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6.
Aðalstræti 6. Simi 22480.
7.00 eintakið.
á mánuði innanlands.
s
í
)
..1
ÖRLAGARÍK
AKVÖRÐUN
að er staðreynd, sem ekki
er lengur um deilt, að í
tíð núverandi ríkisstjómar
hefur orðið meiri breyting
til batnaðar á lífskjörum
fólks en nokkru sinni fyrr,
jafnframt örari uppbyggingu
atvinnuveganna en á nokkru
.. öðru sambærilegu tímabili.
En þrátt fyrir mikla vel-
megun síðustu ára eru óneit-
anlega ýmsar blikur í lofti.
Mikið verðfall á 2/3 hlutum
útflutningsframieiðslu okkar
hefur skapað nýtt viðhorf.
Þótt við vonum að það muni
ekki standa til langframa eru
enn engin merki þess að verð
lagið fari hækkandd á ný.
Fyrir viðreisn hefði slítot
verðfall þegar í stað haft í
för með sér ströng höft og
kjaraskerðingu. Vegna við-
reisnarinnar eru íslendingar
nú miklu betur undir það
búnir að standa það af sér.
Gjaldeyrisvarasjóðurinn gegn
ir einmitt því þýðingarmikla
hlutverki að korna í veg fyr-
ir slfkar hömlur á támurn
þegar erfiðleikar steðja að og
hann nemur nú um 2000
milijónum.
En^„veldur hver á heidur“
og það slkiptir miklu máli
hverjir við stjórnvölinn eru á
erfiðleikatímum. Kjósendur
verða að gera upp við sig
hvort þeir vilja veita þeim
stjórnmáiaflokki, sem haft
hefur forustu tun mesta upp-
byggingartímabil í söigu þjóð
arinnar áframhaldandi traust
eða hvort þeir treysta betur
til þess mönmmum sem
Jlögðu á flótta frá erfiðleik-
unum í desember 1958. í
þeim efnum er á það að
líta, að annars vegar er
um að ræða traustan, öfl-
ugan og samhentan stjóm-
málaflokk, sem þjóðin hef-
ur langa reynslu af, að veitt
hefur henni farsæla for-
ustu, en hins vegar sundraða
vinstri flotoka sem eru inn-
byrðis tolofnir og raunar al-
gjört öngþveiti ríkjandi í
þeirrá herbúðum. í vinstri
Stjórninni var hver höndin
uppi á móti annarri og hvað
etftir annað lá við að hún
tol'ofnaði og var þó innan-
- flokkaástandið í Framsóknar-
flofcknum og Alþbl. mim
betra þá en það er nú.
Kjósendur verða einnig að
hafa það í huga að það er
yfirlýst stefna Sjálfistæðis-
flofeksins að halda áfram
þeirri frjálsræðisstefnu, sem
mörkuð var 1960 á sarna hátt
og það er yfirlýst stefna
Framsóknarmanna og toomm-
únista að taka á ný upp hafta-
stefnu. SMkt mundi m.a. þýða
að ekki yrði lengur hægt að
ganga inn í næstu verzlun og
kaupa bifreið, heimilistæki,
sjónvarpstæki og önnur þæg-
indi nútímans, sem íslending
ar eru orðnir vanir að njóta
með sama hætti og aðrar
þjóðir.
Það veTtur því á mitolu, að
Sjálfstæðisflokknum verði
veitt traust á ný til stjórnar-
forustu. Það er örlagarfk
átovörðun, sem bíður kjós-
enda að nokkrum vikum
liðnum. Vilja þeir taka áhætt
una af því að vinstri fllokk-
arnir toomist aftur tiOL valda
með þeirri óvissu og öng-
þveiti, sem það mundi hafa
í för með sór?
FORDÆMI
HEATHS
Drezka sunnndagsblaðið
„The Observer" lætur
svo um mælt um síðustu helgi
að Edward Heath sé nú
„loksins orðinn leiðtogi". Og
röksemdin fyrir þessum dómi
er sú, að Heath hafi við af-
greiðslu á tillögum brezku
verkamannaflokksstjómar-
innar um aðild Breta að Efna-
hagsbandalaginu tekið af öll
tvímæli um það að flokfcur
hans mundi styðja þær tillög-
ur. Jafnframt hafi Heath
beitt ákveðnum reglum, sem
mjög sjaldgæflt er að notaðar
séu af stjórnarandstöðuflokki
í Bretlandi til þess að tryggja
sem /íðtækast fylgi þing-
manna íhaldsflokksins við
tiMögurnar.
Engum sem fylgist að
staðaldri með brezkri stjórn-
málabaráttu blandast hugur
um, að hún stendur um margt
á mun hærra þroskastigi en
sú, sem háð er hér á landi.
É þeim efnum skiptir miklu
að flokksleiðtogamir heyi
málefnalega baráttu. Ýmsir
forustumenn í íslenzkum
stjómmálum gætu vafalaust
margt af hinum brezku
starfsbræðrum sínum lært. T.
d. gæti formaður stærsta
st j órnar andstöðuflokksins
margt lært af formanni
stjómarandstöðunnar í Bret-
landi. Ef formaður stærsta
stj órn arandstöðu flokksins
hér á landi hefði verið stór
í sniðum og málefnalegur í
baráttu sinni, hefði hann t. d.
vafalaust fengið flokk sinn
til þess að fylgja stóriðju á
íslandi en hann féll í þá
gildru að halda að andstaða
Nú mega nautin vara sig
Elaine Reynolds, fyrrverandi fyrirsæta, tilvonandi nauta-
bani, ásamt þjálfara sinum, „rejoneadornum" Moises Royo.
eftir Kelly Smith
(Palma Mallorca).
GRÆNEYG fyrirsæta frá
New York mun koma í fyrsta
sinn fram á nautaati á Spáni
í sumar. Hún verður fyrsti
ameríski nautabaninn á hest-
baki, sem sýnt hefur listir
sinar í heimalandi þessarar
íþróttar.
Hún ætlar að koma ríð-
andi inn á leikvanginn, taka
ofan hatt sinn og stinga
sverðum í naut á hinn hefð-
bundna máta. Innan 20 mín-
útna, þ.e.a.s. ef nautið bíður
bana, verður Elaine Reyn-
olds, fyrrverandi sjónvarps-
og tízkustjarna, rejonead-
or.“
„Pabbi og mamma halda,
að ég sé orðin bandvitlaus“,
sagði hún í viðtali við blaða-
menn. „Þetta er algert ævin-
týri, — svakalega rosalegt og
spennandi. Maður er aleinn
á leikvanginum. Mannfjöld-
inn æpir, en maður heyrir
ekki ópin. Það er um lífið
að tefla, milli mín og nauts-
ins. Þetta er íþrótt dauðans."
Eftir útlitinu að dæma,
mætti láta sér detta í hug,
að Elaine, sem er 25 ára að
aldri, væri skæðari flestu
öðru en nautum. Hún er 5
fet og 8 þumlungar á hæð,
ur kastaníubrúnt hárið í hnút
fyrir atftan hnakkann. Fyrir
ári kom hún til Mallorca,
heillaðst af sóls'kini og mak-
indalegu andrúmslotfti Mið-
jarðarhafsins og ákvað að setj
ast þarna að. Hún talaði ekki
orð í spönsku, hafði aldrei
svo mikið sem séð nautaat
og hafði ekki reynt sig á
öðrum sviðum atvinnulífs-
ins en sjónvarpsauglýsing-
um og tízkusýningum.
„Ég fékk vinnu í Titos“,
sagði Elaine. Titos er vin-
sæll næturklúbbur í Palma.
,Ég var dansmær, þótt ég
hefði aldrei stigið spor á
sviði áður. Þeir stilltu mér
í aftari röðina og báðu fyrir
mér.“
Á sunnudögum fór hún í
reiðtúra, og á einni slíkri
ferð hitti hún háan og mynd
arlegan mann, Moise Roye,
„Lagartito", einn atf 6 „rej-
oneadorum" (riðandi nauta-
bönum) Spánar. Moises hefur
drepið yfir 800 bola á síðustu
10 árum.
Elaine tók að vinna á dag-
inn í hesthúsum Moisesar og
fékk hann til að kenna sér
listirnar. Hann viðurkennir
fúslega efa sinn í fyrstu.
„Nautaatssvæðið er enginn
staður til að halda sýningu
á fegurð sinni eða skemmta
sér“, sagði Moises. „Þetta er
hættuleg atvinna. Það eru
eins tveir kven-“rejoneador-
ar" í heiminum. Nautin eru
ekki kurfceisari, en svo að þau
reka kvenfólk engu síður á
hol en karlmenn. „Á Spáni
er það bannað, að kvenfólk
á fæti berjist við naut.
„Ég æfði mig baki brotnu",
sagði Elaine, „í fjóra mán-
uði, áður en ég svo mikið
sem sá „rejoneador" fást við
naut. Þá fór ég að fá áhyggj
ur, hvernig vær það nú, ef
mér geðjaðist ekki að þess-
ari atvinnu eftir allt þetta
strit. Það var svo sem alveg
eftir mér sem Ameríkana að
læra eitthvað, áður en ég var
viss um að mér felli það. En
sem betur fer fannst mér ó-
skaplega gaman að þessu. Ég
hef drepið nokkur lítil naut.
Þetta eru alvörunaut, hvort
sem þau eru stór eða lítil.
Mér finnst ég ekki vera neitt
grimm. Það er um lífið að
tefla, milli mín og nautsins."
Elaine játar það, að hún sé
dálítið kvíðin og taugaspennt
„En þegar leikurinn er haf-
inn, hef ég of mikið að gera
við að einbeita mér til að
vera hrædd. Þegar á hólminn
kemur, þarf maður á öllu
sínu að halda við að bjarga
lífi sínu og hestsins. Maður
má ekki hætta 10 þúsund
dollara hrossi eða líftórunni
með því að vera með
heimskulegar vangaveltur."
Það tekur 5 ár að þjálfa hest
fyrir „rejoneador."
Heima í North Bergen í
New Jersey ríki eru foreldr-
ar Elaine að ganga atf göfl-
unum af áhyggjum. En þau
vita að henni er fúlasta al-
vara og þau fá engu tauti
við hana komið. Þeir, sem
hafa séð hana æfa sig dag
eftir dag á Mallorca, segja að
hún hafi ótvíræða hætfileika.
Framhald á bls. 31
við hana mundi reynast vin-
sæl. Annað er nú komið í ljós
og tækifærissinninn situr eft-
ir með sárt ennið. Og óneit-
anlega hefði gsefa íslands
verið meiri ef þjóðin hefði
átt ábyrgan leiðtoga stjóm-
arandsitöðu, sem í örlagarík-
ustu málum hefði varpað fyr-
borð þröngum flokkshags-
munum og haft hagsmuni
ísiands að leiðarljósi. En sú
hefur því miður ekki orðið
raunin.
Það skal tekið fram, að hér
er engan veginn verið að bera
þá saman Heath og Eyistein
Jónsison, því að Heath er auð-
vitað stórmerkn’* otíómmála-
maður.
MERK RÁÐ-
STEFNA VERK-
FRÆÐINGA-
FÉLAGSINS
ITertofræðingaifélag íslands
' efndi fyrir skömmai til
ráðstefnu um vinnslu sjiávar-
afurða. Á ráðstefnunni voru
haldnir fjölmargir fyrirlestr-
ar um vinnslu sjávarafurða,
bæði eftir innlenda og
lenda sénfræðinga.
er-
Það er sérstök ástæða til að
þatoka forustumönnum Verk-
fræðingafélagsins fyrir að
efna til þessarar ráðstefnu.
Erindin sem þar voru flutt
eru stórfróðleg og er vonandi
að almenningi gefist kostur
á að kynna sér efni þeirra.
Það er samdóma álit allra
þeirra, sem bezt þekkja
til, að íslendingar gætu auk-
ið mjög verðmæti sjávaraf-
urðanna með aukinni vinnslu
innanlands og þótt nofckuð
hafi miðað áfram í þeim efn-
um hefur framþróunin því
miður efcki verið nægiletga ör.
Verkfræðingafélag íslands
hefur nú laigt fram drjúgan
skerf til þess að svo megi
verða í framitíðinni.