Morgunblaðið - 28.06.1967, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. JÚNf 1967.
Framhald af bls. 10
lær“ og mætti {>vi sennilega
þýöa með „dægur-list.“ En Op
«r myndað úr „optical“, sem
riðkemur auganu. Op-mynd
byggist oft upp á línum og
strikum, sem hafa viss áhrif á
augað.
Þá veit maður það, og ég
beini til Kristjáns spurningu
um skólagöngu hans.
— Ég hef aldrei farið í neinn
listaskóla. segir hann. — En ég
hef ferðast og dvalið erlendis
og skoðað söfn Það er minn
skóli.
— En þú Þórður.
— Jú, ég var i skóla hér á
landi, síðan var ég í Þýzka-
landi og Hollandi í tvö ár, mest
í Hollandi.
— Þú sýndir á ungdóms-
bíennalnum í Höfn, segi ég
spyrjandi.
— Já.
— Já, hann fékk góða
krítik, segir Kristján.
— Mjög góða krítik, bætir
Hreinn við.
— Hefurðu sýnt sjálfstætt,
Þórður.
— Nei, ekki ennþá, en 1
haust ætlum við að sýna sam-
an Kristján og ég.
— Geta menn lifað á þiví að
mála hér á landi?
— Jú, víst er hægt að lifa á
myndlist, — ef maður er nógu
lélegur, segir Kristján kald-
hæðnislega.
— Á hverju lifið þið?
— Á því sem til fellur, segir
Hreinn.
— Ég neyðist til að lifa aðal-
lega á foreldrum mínum, svar-
ar Þórður. Og svo kenndi ég
svolítið við Myndlistarskólann
í vetur.
— En þú, Kristján?
— Ég er fangavörður inni i
Hárgreiðslusýning
verður haldin í Súlnasalnum, Hótel Sögu, fimmtu-
dagskvöldið kl. 8.30. Herra GERHALD WEISS frá
Stokkhólm sýnir nýjustu hárgreiðslur fyrir dömur
á öllum aldri. Athugið, sýningin verður ekki endur-
tekin. Aðgöngumiðar seldir á Hótel Sögu á fimmtu-
dag frá kl. 4.
Matur framreiddur frá kl. 19. — Dansað til kl. 1.
Hárgreiðslumcistarafélag íslands.
Síðumúla, svarar hann og glott
ir.
— Er ekki rétt hjá mér, að
talsvert hafi verið keypt af mál
verkum að undanförnu.
— Það er víst. Fólk kaup-
ir málverk til að hylja stein-
steypuna heima hjá sér, og
málarar þurfa steinsteypu til
að byggja yfir málverkin sín.
Það eru kaup kaups.
— Hvað segið þið um ástand
ið innan ykkar listgreinar hér-
lendis?
Og nú taka þeir að leysa frá
skjóðunni og ýmislegt kemur
fram. Þórður segir, að það
þurfi að gera meira að því að
fá hingað sýningar erlendra
listamanna, því að þurfi að
geta fylgzt með rás atburða
án þess að ferðast til útlanda.
— Það lenda hér oft flug-
vélar á leið vest-UT um haf með
sýningar evrópskra myndlistar
manna og öfugt. Það væri ekki
mikið fyrirtæki að hengja
myndirnar hér upp í vikutíma.
— Þeir ræða um gagnrýni
og eru sammála um, að gagn-
rýnendur geri of lítinn greinar-
mun á tómstundamálurum og
atvinnumálurum, góðri list og
vondri.
— Það eru líklega ekki nema
svona fimmtán góðir ungir
myndlistarmenn hér, en svo
sýna meira en hundrað manns
og allir fá fremur vinsamlega
krítík. Hvernig á fólkið að
greina á milli? Hvernig á tradi-
sjón að þróast hér? segir Þórð-
ur.
En nú hefur fjölgað í hópn-
um, því að ung stúlka hefur
bætzt við.
Ég segi til nafns og það kem
ur upp úr kafinu, að þetta er
önnur þeirra tveggja stúlkna,
sem sýna hér. Hún notar lista-
mannsnafnið Róska.
Róska á sjö myndir á sýn-
ingunnL Ég spyr:
— Hvað sendirðu dómnefnd
inni margar myndir?
— Sjö. Ég kom ekki með
fleiri heim. Hinar eru í Róm,
ég var þar 1 vetur. Þær koma
bráðum, því að ég vonast til
að geta sýnt í haust.
— Hefurðu dvalið mikið er-
lendis.
—Ég var fyrst i Tékkð-
slóvakíu í skóla, síðan hef ég
verið í Júgóslavíu, Frakklandi
og nú síðast á Ítalíu.
2ja herb. ný eða nýleg ibúð
óskast til kaups. Ekki í kjallara. Tilboð er greini
fermetrafjölda, verð og útborgun sendist blaðinu
merkt: „A—113 — 2556“.
BIFREIÐAEIGENDUR
nýkomið glœsilegt úrval at orginal gólffeppum
í AMERÍSKA BÍLA
LOKSINS GETIÐ ÞÉR FENGIÐ í BIF-
REIÐ YÐAR GÓLFTEPPI SEM ER
í SENN STÓRGLÆSILEGT, MJÖG
VANDAÐ OG VERÐIÐ HLÆGILEGA
LÁGT.
FULLKOMIÐ SETT KOSTARINNAN VIÐ
2000,00 KR. MARGIR LITIR.
NOTIÐ EINSTAKT TÆKIFÆRI.
BIRGÐIR TAKMARKAÐAR.
SENDUM GEGN PÓSTKRÖFU.
FYRIRLIGGJANDI í:
FORD, ALLAR GERÐIR OG ÁRGANGA.
CHEVROLET, ALLAR GERÐIR OG
ÁRGANGA.
BUICK, 2+4 dyra ’55—’65
OLDSMOBIL, 2+4 dyra ’53—’63
PLYMOUTH 2+4 dyra ’57—‘65
DODGE, 2+4 dyra’57—’65
OG MARGT FLEIRA.
Altika-búðin
HVERFISGÖTU 64 — SÍMI 22677.
JAMES BOND
IAN FLEMING
Við ræðum um dvöl henn-
ar í 'hinum ýmsu löndum, og
hún segir mér, að bún hafi unn
ið fyrir sér með margs konar
aukastörfum og þar að auki
selt myndir.
— Heyrðu, ein myndin þín
heitir „La lettera mai spedita."
Ég er ekki kominn eins langt
í ítölskunni eins og þú.
— Það þýðir nú einfaldlega
„bréfið, sem aldrei var sent.“
Þannig líður tíminn. Ég tala
við listamennina, og þeir skýra
ýmislegt fyrir mér og segja
mér frá hinu fólkinu, sem á
myndir þarna, en er ekki við-
statt. Satt að segja er ég hálf-
feginn, því að erfitt væri að
eiga viðstal við 14 listamenn 1
einu.
En þarna kemur ljósmyndar
inn, Sveinn Þormóðsson, með
drápsklyfjar af myndavélum,
og það kemur ókyrrð á fólkið.
Hann tekur myndir af lista-
fólkinu inni i salnum, og eyð-
ir grunsamlega mörgum mynd
um á Rósku.
— Þú ert bara fínasta fyrir-
sæta, segir hann.
Þegar búið er að mynda alla
nema Þórð, göngum við út fyr-
ir að mynd nr. 19, Vagnhesti,
og margar hendur eru á lofti
við að hjálpa Þórði á bak.
Sveinn smellir af í gríð og
erg og segir síðan við Rósku:
— Heyrðu, sæktu nú fyrir
mig myndavélina, sem liggur
í bílnum mínum, ég eyddi
næstum heilli filmu á þig.
Hún hleypur eftir mynda-
vélinnL
— Þeir héldu sumir, að þessi
hestur væri auglýsing fjrrir
Fákssjoppuna á 17 júní, segir
Sveinn og skellihlær.
Það er komið kvöld, þegar
myndatökum og spjalli er lok-
ið. Rigningin er hætt. Ég kveð
listafólkið með virktum og
labba heim á leið.
Það var sannarlega ómaks-
ins vert að skoða þessa sýn-
ingu. Það var jafnvel ómaksins
vert að fara niður á torg í úr-
hellisrigningu og ferðast síðan
í strætisrvagni.
Daginn eftir átti ég leið niður
í bæ og hitti þá á kaffihúsi,
Þórð, Rósku og ungan mann,
sem ég hafði ekki séð áður,
Einar Hákonarson, sem sýnir
fimm myndir í íþróttahöllinnL
Frægð mannsins hafði borizt
mér til eyrna, því að hann fékk
verðlaun fyrir nokkru á sam-
sýningu ungra málara á Norð-
urlöndum í Louisiana-salnum 1
Kaupinhafn. Og nú kemur upp
úr kafinu, að hann var að mót-
taka verðlaun. frá Júgóslavíu,
þar sem hann sýnir grafík.
- Ég er búinn að reikna út
upphæðina, en fæ ýmist 4000
kr. eða 7000 kr., segir hann.
Han er nýkominn frá námi
í Svíþjóð, svo að ég spyr hann
um myndlistarmál þar í landí.
— Ég hugsa, að þau séu
óvíða jafnvel skipulögð. Þar
taka menn sig t.cL saman og
mynda „grúppur". sem síðan
njóta ríkisstyrks. Þar er einnig
allt annað og betra samband
mjlli ungu málaranna og þeirra
eldri, þar eru ekki nein glögg
skil heldur bein þróun.
James Bond
IY IAN FLEMINC
OMWINC BY JOHN McLUSKY
Goldfinger vann fyrsta leikinn. Bond
ákvað, að hann hefði séð nóg og að tími
væri kominn til að líta í kringnm sig . . .
Ég held ég gangi svolítið um og teygi
Úr fótunum.
Gerðu það, James. Við getum talað um
viðskiptin yfir hádegisverðinum. Sé þig
þar.
Bond rölti yfir þakið og fram á brún-
ina. Þaðan sá hann yfir sundlaugina og
svæðið í kring. Síðan sneri hann við og
leit yfir aðstæðurnar.
Hm . . . látum okkur nú sjá. Þarna er
hótelið og íbúðin mín, númer 1200, á efstu
hæð. Þá hlýtur íbúð Goldfingers að vera
Wt/Kttttf&rr USSM
beint fyrir neðan á annarri hæð, fyrst
hún er númer 200 . . .
Nú skil ég samhengið? Tæpum tuttugu
metrum ofar en þakið á Cabana-klúbbn-
um og tæpa tuttugu metra frá spllaborð-
inu. Já, svona hlýtur það að vera. Þér
ernð alls ekki svo vitiaus, herra Gold-
finger.
— Þú varst að fá verðlaun
fyrir grafík; leggurðu mikla
stund á þá grein myndlistar.
— Já, það má segja, að ég
máli og sinni grafík jöfnum
höndum. Til að mynda er ég
að fá hingað grafíkverkstæði.
— Eitthvað kostar það, er
það ekki?
— Ég reikna með, að það
kosti um 65 þúsund krónur.
Þórður og Róska taka þátt í
samræðunum. Einar og þau
deila í bróðerni.
Ég fer að hugsa um að koma
einhverju af öllu þessu á papp-
írinn. Ef svona heldur áfram
verður þetta bók en ekki við-
tal.
Um síðir er kaffið búið og
ég stefni upp á Morgunblað,
áhugasamari og fróðari um
þróun myndlistarmála hér á
landi heldur en fyrr.
— Þráina.