Morgunblaðið - 01.07.1967, Page 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. JÚLÍ 1967.
BÍ LALEICAN
- FERÐ -
Daggjald kr. 350,-
og pr. km kr. 3,20.
SÍMI 34406
SENDUM
imagnúsar
skipholti21 símar21190
eftir lokun simi 40381'
Hverfisgótn 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald.
Bensín innifalið í leigugjaldl.
Síiwi 14970
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
/7=*B/UKl£/*AM
RAUOARARSTlG 31 SlMI 22022
Flest til raflagna:
Rafmagnsvörur
Heimilstæki
Útvarps- og sjónvarpstæki
Suðurlandsbraut 12.
Sími 81870 (næg bílastæði).
- Hítasala
Stationbílar
Plymouth Valiant árg ’66
Fond Faloon árg. ’68.
Mjö góðir og vel með
farnir bílar.
Til sýnis og sölu í dag.
' JímiHI.
VÖKULJÍ
Hringbraut 121 Sími 10600
^^CHRYSLER
INTERNATIONAL
-U Þrösturinn
í Nökkvavogi
„Reykjavík 6/6 ’67.
Komdu sæll, Velvakandi góð-
ur!
Ég á heima í Nökkvavogí.
Þar er lítill garður, sem ég
elska að róta í. Oft hafa bless-
uð börnin klifrað yfir girðing-
ar og blómabeð. Einnig hafa
þau slitið blómin mín. En þetta
finnst mér allt fyrirgefanlegt,
því að þetta eru bara krakkar,
og krakkar eru alltaf krakkar.
' En nú er eitt: Þr.as'tá'rparað,
sem hefir verið að fljúga,
hoppa og tína maðka, rétt við
hönd mína, þegar ég er að róta
1 moldinni eða að vökva garð-
inn. Þau eru búin að gera
falLegt hreiður í tré, sem snýr
út að götunnL Og nú er hún
sezit í hreiðrið. Hvort eggin eru
kornin veit ég auðvitað ekkL
en hún situr kyrr, þótt blessuð
börnin, strákar á aldrinum
5—7 eða 8 ára, séu að hrista
greinar trésins eða henda stein-
um upp í tréið, til að reyna að
fæla blessaðan fuglinn af. Vilt
þú Velvakandi góður, biðja
alla foreldra við Nökkvavog,
sem eiga drengi á 5—8 ára
aldri, að tala við þá og segja
þeim, hve dásamlegt er að
fylgjast með fuglunum, og hve
gaman það er fyrir mennina
að fuglarnir skuli treysta okk-
ur svona vei, að þeir skuli vilja
ala upp unga sína alveg við
glugga okkar.
Dýravinur".
Velvakanda þykir leitt, að
birting bréfsins skuli vegna
mistaka hafa dregizt svo lengi,
en bréfið er dagsett 6. júní sl.
— Vonandi hafa ungarnir kom-
izt úr eggjunum og á legg. —
Annars er alltaf leitt að heyra
um svona ónáttúru krakka —
að vilja drepa smjáfugla, sem
leita á náðir okkar. Eða er
þetta e. t. v. bara hið frum-
stæða veiðimannseðli.
— Þessi mynd fylgdi bréf-
inu.
^ Eiga Fáksfélagar
götuna?
A. Ó. skrifar:
Reykjavík 16. apríl 1967.
„Kæri VelvakandL
Ég er einn þeirra manna, er
búa> í nánd við sikeiðivöll Fúks-
félaga í Reykjavík. Um hverja
helgi, allan ársins hring, er
stanzlaus umferð reiðmanna
um göturnar hér í hiverfinu.
Svo hefur einnig verið undan
farin ár, en heldur hefur þetta
„hestamannasport“ aukizt en
hitt. Geysileg slysahætta stafar
af þessari umferð reiðmanna
um sömu götur og bifreiðarnar
aka, en hún er næsta lítil miðað
við það, er knapar þessir þeysa
ofurölvi í kolsvarta myrkri og
hafa enga stjórn á skepnunum,
en misþyrma þeim aftur á móti
með fantalegum sviptingum o.
fl. Ekki á þetta þó við um suma
þeirra manna, er þetta sport
stunda, enda er meðferð þeirra
á skepnunum og tillitssemi í
umferðinni til fyrirmyndar.
Á síðasta ári tók lögreglan
upp þann hátt, að loka aðaigötu
hverfisins fyrir allri bílaum-
ferð, jafnvel svo að íbúar hús-
anna komust varla heim til sín,
enda töldu reiðmennirnir sig
ekki þurfa að víkja úr vegi á
þessum „einkavegi“ sínum.
Síðustu framkvæmdir þeirra
Fálksféiaga eru á þá lund að
láta útbúa skilti með svohljóð-
andi áletrun: REIÐGATA. Öll
óviðkomandi umferð bönnuð.
LÖGREGLAN.
Stendur skilti þetta á vegin-
um jafnt á virkum dögum sem
helgum. Þurfi svo einhver íbúi
hverfisins að aka þennan veg-
arspotta láta margir reiðmann-
anna all dóigslega og neita að
víkja úr vegi, án þess að bíl-
horn séu þeytt, enda veigra
menn sér við að hræða skepn-
^Hidc
Kcafaraúrin
margeftirspurðu komin ásamt mörgum öðrum
tegundum af Mido-úrum.
MAGNÚS ÁSMUNDSSON, úra og skartgripaverzl.
Ingólfsstræti 3.
urnar meira en þörf er á. Nú
langar mig til að gera fyrir-
spurn til viðkomandi yfirvalda,
hvort þessir hestamenn greiða
einhvern vegaskatt fyrir hesta
sína sem réttlæti að loka ak-
braut þeirri, sem ég og aðrir
bíleigcndur greiðum skatt til
viðhalds og endurbóta á.
Einnig væri ekki úr vegi að
lögreglan og dýraverndunarfé-
lagið geri sína rráðstafanir til
að koma í veg fyrir þann hrotta
skap og misþyrmingar á sak-
lausum málleysingjum, er blasa
við íbúum Blesugrófar meiri-
hluta ársins.
A. Ó.
★ Öryggi í kvik-
myndahúsum
Kæri VelvakandL
Ég brá mér í Laugarásbíó
laugardag fyrir nokkru sá þar
svo vinsæla mynd, að húsið
var yfirfullt. Sæti mitt var
fyrir ofan þverganginn, sem
komið er á strax og tröppurnar
úr forskálanum upp í áhorf-
endasalinn eru að baki. Rétt
áður en deyfa átti ljósin fyrir
sýninguna, sé ég hvar fólk kem
ur með stóla, sem leggja má
saman, og raðar sé á þvergang-
inn endilangan. Var fólk þetta
um 10—15 manns. Ekki held
ég að þetta fólk hafi verið
neinum til óþæginda og í hlé-
inu lagði það stólana saanan upp
við lágan vegg, sem var fyrir
framan það. En ég gat ekki
varizt þeirri hugsun hvort
öryggi allra áhorfenda væri
ekki stefnt í tvísýnu með þessu.
Hvað myndi sike ef kviknaði í
húsinu? Ér ekkd hætta á, að
þetta fólk, sem er þá næst út-
göngudyrum myndi stökkva á
brott og gleyma í hræðslú sinni
að leggja saman stóla sína, sem
síðan myndu þvælast fyrir
öðrum hræddum áhorfendum,
valda oifsaihræðslu í húsinu,
fallL beinbrotum og undir-
troðslum. Hætta á íkviknun er
að vísu ekki mikil, en með
óhöppum er þó reiknað og verð-
ur ávallt. að hafa í huga
Samkomuhús eru einu sinni
teiknuð og byggð þannig að
fólk eigi sem greiðasta leið um
þau út úr þeim í hættutilfell-
um. Yfir útgöngudyrum loga
stöðugt ljós meðan sýning
stendur. Það má ef til vill kalla
smámunasemi að láta sér detta
í hug að meina fólki þessu að-
gang þótt það hafi ekki náð í
miða, en hér verður að athuga
þá hugsmuni, sem vegast á.
Annars vegar skemmtun nokk-
urra manna af bíósýningu og
hins vegar líf og limi hundraða
sýningargesta. Ég hel'd að betna
væri að þessir aukagestir færu
bara á næstu sýningu.
Bíógestur.