Morgunblaðið - 07.07.1967, Blaðsíða 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 1967.
Anton Ólason frá
Sey ði sf i rði—Mi n n i n g
HINN 2. julá sl. ain.daiðist að
heknili sínu, Stóragerði 32, hér
í borig, Aniton Ólasion frá Seyð-
is.firði.
Anton fæddist a@ Víðastöð-
um í Hjialtastaðaþinghá, Norður
múliasýski hinn 22. nóvember
1901 og varð því tæpra 66
ára gamalL Foreldrar Antons
voru Steinunn Jónsdóttir og Óli
Hallgrímsson, sem þá bjiuggu að
Víðastöðum.
Ungur að érum fluttiist Anton
með foreldruim sínum til Seyð-
isfjairðar sem settust þar að, en
síðan. fluttust þau að Skálanesi
við Seyðisfjörð. Fyrst framam-
aif stun.daði Anton sjóróðra frá
Seyðistfirði, en síðair ferðist
hann bifreiðastjóri hjá Stefáni
Th. Jónssyni, kaupmanni é Seyð
isíirði, og stjórnaði hann og sá
um fyrstu bifreiðarnair, sem
verzlun Stefáms eignaðiist, en
þær vonu með fyrstu bifreiðun-
um, sem til bæjarins komu. Það
má segja að þegar fyrstu bif-
reiðamar komu, varð mikil
bylting í flutningamálum bæjar
ins og átti Anton sinn stóra
þátt í hinum miiklu framförum
á þessu s>viði í bænum.
t
Faðir minn,
Helgi Erlendsson,
bóndi, Hlíðarenda
í Fljótshlíð,
andaðist í Laindsspítalanum
4. júlí.
Fyrir bönd vandamanna'.
Gunnar Helgason.
t
Eiginmaður minn,
Morley M. Zobler,
andaðist í New York 29. júná
s>L Jarðarförin hefur fairið
fram.
Anna Halldórsdóttir Zobler.
t
Hjartanlega þökfkum við
auðsýnda vinátitu og samúð
við andLát og jarðarför eigin
manns míns og föður okkar,
Sveinbjörns Gísla
Þorsteinssonar,
Skerseyrarvegi 3B,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykikur öll.
Ingibjörg Sigurðardóttir
og synir.
..■ mmm—
Árum saman stundaði Anton
þetita stairf við hin verstu skil-
yrði, þvi vegir í bænum voru
ekki byggðir fyrir biifreiðair, og
var hann svo fare'aell í þessu
starfi að óíhaipp eða s.lys hentu
hann aldrei.
Er mér kunnugt um að fyrir
þetta var Anton forsjóninni
þafcklátur. Síðar stundaði Anton
ýms önnur störf á Seyðisfirði.
Haifði hann á hendi í mör.g ór atf
greiðslu á fcolum fyrir Seyðis-
fjarðarkaupistað og sá jafnframt
um vaitnssölu til skipa og um-
sjón við höfnina fyrir Hatfnar-
sjóð Seyðisfjarðarfcaupstaðar.
Þessi störtf rækti hann af sér-
stakri kostgæfni og samvizku-
semi, eins og adlt annað sem
hann tók að sér.
Árið 1931 ilavæntist Anton etft-
irlitfandi fconu sinni, Unni Her-
mannsdótitur, glœsilegri ágœitis-
konu, sem hefr reynzt manni
sínum með aifbrigðum vei og
ekki sízt í veilkindiuim hans, en
hann étti otft við vanheilsu ■ að
stríða. Einar dóttur eignuðust
þau Unnur og Anton, Jóhönnu.
Starfar hún hjá Landlssíma ís-
latnds.
Fré Seyðisfirði fLuttu þau
hjónin hingað til Reyfcjavítour
ag hafa þau nú divaiið hér í 11
ár. AHain þennan tíma starfaði
Anton í þjónustu Þorvaildar Guð
mundssonar, veitinigamainns.
Tóikst með þeim góð vinátta,
sem Aaton mat mikils.
Ekki er hægt að minnast
Amtons Ólasonar án þess að
geta sénstaklaga eins atf hans
góðu kostum, en það var giað-
t
Þökfcum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för móður okkar, tengdaanóð-
ur og ömmu,
Vigdísar G. Markúsdóttur.
Guðrún Svéinbjarnardóttir,
Sigríður Sveinbjarnardóttir,
Anna Vigdís Ólafsdóttir,
Baldvin K. Sveinbjörnsson,
Ólöf Baldvinsdóttir.
t
Sonur ofckar og bróðir,
Kristján Sigurgeir
Axelsson,
sem lézt 2. þ.m., verður jarð-
sunginn laiugardaginn 8. þjm.
fcL 10.30 frá Fossvogsfcapellu.
Þeim sem vildu minnast hans
er vinisamlegast bent á líkn-
arstotfnanir.
Ágústa Sigurðardóttir,
Axel Reinald Kristjánsson,
Guðrún Axelsdóttir.
t
Hjartanlega þöfckum við
öllium þeirn, sem auðsýndu
okkur samúð og vinairhug við
andlát og jarðairför dóttur
ofcfcar og systur,
Kristínar Gunnarsdóttur,
Suðurgötu 28.
Slgríðúr Oddsdóttir,
Gunnar Ásmundsson,
Ólafur Ólafsson,
Sverrir Gunnarsson,
Gnðrún Gunnarsdóttir,
Valgerður Gunnarsdóttir.
værðin og gamansemin. Hann
hafðd þann dásamlega hæfileika
að getai fcomið öllum í igott síkap
með sínu græs'kula'usa gamni og
fyndni. Hann hlaut því að eign-
ast igóða vini, sem fannst gott
að vera í niávisit hans.
Ég tel Anton í hópi beztu
vina minnia og kveð hann nú að
leiðanlotoum með þöfcfc fyrir
trausta og trygga vináttu ÍTé
ifyrstu táð.
Konu ha.ns og dóttur senidi ég
mínair innilegustu samúðar-
kveðjur.
Jónas Jónsson.
Kristín Vigfúsdótti
Gullberasfödum — Kveðja
Fædd 19. september 1893.
Dáin 19. febrúar 1966.
KVEÐJA FRÁ SYSTKINUM
Þitt hús er brott, en hiöfug
minninig lifir
ag hjörtun trega samvistanna
lijós.
Þín stj,arna blikar átthögunum
yfir,
á andains bláa himni ber þér
hróS'.
Því unaðs blómin uxu í garði
þínum.
ins gleðL
Það blys mun loga eins á nýrri
strönid.
Því kærleilfcs iLmur bjó í bairimi
þínum.
Fraimh. á bls. 24
Albert Guðmundsson
kaupfél.stj. — Minning
Hús þitt er brott stem göfug-
Lynidu geði,
svo 'gjaifimild viLdir rétta vinair
Ihiönd
og tafca þétt í böli — og barns-
í DAG er til moldair borinn, að
Stórai-LaugairdaLslkirkju, Alibert
Guðmundsison frá Eyramhúsum í
Tálknatfirði. Hann var sonur
m enkisih jón an na Guðmundar
Jónssonar, bónda og kauptfélags-
stjóra að SveinseyrL sem lézt
1954 og Guðríðair Guðmunds-
dóttur frá Selárdal í Annarfirði,
sem lézit háöldruð í sjúfcradeild
Hratfnistu 4. þ. m. og fyLgjast
þau að til hinztu hvíldar.
ALbert var eitt atf sjö böm-
um þeirra hjóna, fæddur 5.
11. 1909 á Sveinseyri. Með hon-
um er tfallinn frá stórvirkur og
framsýnn athaifnamaður. Árið
1938 hvæntist hann etftirlifamdi
fconu sinni, Steinunn'i Finn-
bogadóttur Guðmunidssonar
frá Krossadal og Helgu
Guðmundsdóttur konu hams.
Þau eiga fósturdóttur, Ólöfu
Ester KaæLsdóttuir, sem er gift
Braiga FriðfinnssynL ratfvirkja í
Reykjavík otg Villijálm Auð-
unn, sem er í foreldrahúsum.
Ágúst Finnsson bif-
reiðastjóri
í DAG toveðjum við vin minn og
félaga Ágúst Finnsson, bifireiðair
stjóra á Bæjairleiðlum, sem varð
biáðfcvadidur á heiimiM sinu,
Njörvasundi 19, 29. jiúnd sL
Ágúst var fædiduir 7. sept.
1915 að Staifholti í BongarfirðL
sonur Guðbjargar Stefánsdótt-
ur og Finns Stoarþhéðinssonar.
Hann missiti föður sinn aðeins
4 ára gamall og ólst upp á ýms-
um bæjum í Borgarfirði. Um
tvMugt réðist hann sem bitfreið-
arstjóri í Borgarmes og stundaði
hamn alkstur alla tíð etftir það,
að uindanskildum tveimur vetr-
urn, sem hann var á vertíð í
Vestmannaieyjum.
Ég kynntist Gústa eins og við
kölluðium hann öll sem hann
þekktum, fyrir um það bil fimm
árum, þegar ég byrjaði sjálfur
að aka bifreið á Bæjarleiðum.
Með otokur tókst ftjótlega góð
vinátta sem varð mjöig náin etft-
ir að við urðum sambýlismenn
að Njörvasundi 19. Gústi vax
mjög duglegur og ósér'hlífinn í
aHa staði og aliltaf boðinn og
búinn til hjálpar hvar sem var.
Ég fann það bezt þegar ég var
að innrétta íbúð mína, þá v&r
hann jafnam taominn til hj'álp-
t
Þökkum hjartanlega samúð
og vinartoug við andlát og
útför
Rósamundu
Guðmundsdóttur.
Maria Ástmarsdóttir,
Magnús Ástmanson,
Ingólfur Ástmarsson,
Elín Ástmarsdóttfr,
tengdabörn, bamaböm
og baraabaraaböm.
— Minning
ar og leiðbeiningar og reyndust
þær alLtaf beztar og réttastar.
Við hjónin eigum honum meira
að þakkai en noklkrum öðrum
einstaikling.
Við Gúisti fórum ctft saman í
veiðitúrai, því laxveiði var hans
yndi og ánægja og oft var þá
gamam, því hann var bæði kát-
ur og hressilegur félagi og
snjall veiðimaður. Þessvegna
er það, sem maður sfcilur ekfci
þegar dauðinn fcalLar svo
snöíggt á mann á bezta aldri
frá fconu og fjórum börnum.
Ágúst var kvæntur eftirlifandi
konu sinnL Ágústu Björnsdótt-
ur, og áttu þau þrjár dætur og
einn son. Hann var búinn að
byggjia upp fallegt og gott heim
ili og Liiggur þar á balk við mik-
il og erfið vinna, sem hamn
leysfi mjög vel af henidL Söton-
uður þeirra er því meiri og
dýpri en við getum gert otofcur
í hugarliund. En minningin um
góðan dreng þerrar öll táx að
Iofcum.
Vertu sœLL Gústi minn og Guð
blessi þig.
Hallgrímur NjarSvík.
Árið 1929 fór Albert í Sam-
vinnustoóLann. Eftir að námi
laiuk, starfaði hann við Kaup-
félag TáLknafjarðar hjá föður
sínum, ésamt öðrum störtfum, og
árið 1938 tóto hann við stjóm
þes® og var kaupfélagsstjóri til
aeviiotoa.
Er heimsstyrjöldin geisaði og
Lífsskilyrði fór að breytast hér
á landi með breyttum atvinnu-
háttum, varð Albert það fljótt
ljóst, að atvinnuskilyrði í
Tálknatfirði yrðu að breytaet, ef
fóLkið ætti ekki að þurfa að
flytj'ast burtu þaðan, Gekkst
hann þá fyrir því, ásamt fleir-
um, að efnt var til stofnunair
hlutatfélags, sem nefnt var Hrað
frystihús Tállknafjarðar. í
Tálknatfirði var eklki ann,að fyr-
ir en vinnufúsir hendiur, allt
varð að reisa frá grunni. Var
fyrst hafizt handa á byggingu
hraðfrystihúss, ásamt bryggju
og keyptur þá einn bátur, 28
brúttóleista, Þegar komin voru
sfcilyrði til aifsetningar á fiskin-
um, keyptu nokkrir framtafcs-
samir menn annan bát af svip-
aðri stærð. Var þetta létið diuga
fyrst í stað, en þegar byrjað var
é uppbyggingu bátaflotans, stóð
ekki á Albert að fyigjasit með.
Árið 1956 fcom nýr 66 brúttó-
lesta bátur. 1957 75 lesta bátur,
1960 100 lesta bátur og 1962 150
lesta bátur. Árið 1957 varð það
óhaipp, að hraðfrystihúisið brann.
Var þá annað byggt milklu
stærra og fullfcomnara. Á þess-
um árum var bryggjan stækk-
uð svo, að öll flutningaskipin
geta nú lagzt að henni. ALls
fconar byggingaframfcvæmdir
voru gerðar, sem við koma
svona rekstri, átamt íbúðarhúsa
byggingum, svo að nú er Laigður
grundvöLLur að þarna r.ísi upp
myndarlegt þorp. AlLar þessar
framkvæmdir hvíldu að segja
má eingöngu á hans herðum, og
Framh. á bls. 24
Öllum, sem glödiöu mig á
sjötugsafmæli mínu með heim
sókn.um, gjöflum og sfceytum,
þaikka ég inniLega.
Guð blessi yklkur öll.
Guðrún Jóhannsdóttlr,
Stóru-Tungu.
Atf hug ag hjarta þafcfca ég
vinarlkveðjur, óskir og gjafir
í tilefni atf 70 ára atfmæli
mínu.
Hallgrr. Bachmann.