Morgunblaðið - 11.07.1967, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 11.07.1967, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. JÚLÍ 1967 í_______ Úitgefahdi: Framkvæmdastjóri: Ritstjórar: Ritstjórnarfulltrúi: Auglýsingar: Ritstjórn og afgreiðsla: Auglýsingar: í lausasölu: Áskriftargjald kr. 105.00 Hf. Árvakur, Reykjavík. Sigfús Jónsson. Sigurður Bjarnason frá. Vigur. Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Þorbjörn Guðmundsson. Árni Garðar Kristinsson. Aðalstræti 6. Slmi IO-iIOO. Aðalstræti 6. Sími 02-4-80. 7.00 eintakið. á mánuði innanlands. i i \ i i s i s s s s s i s s i s i s s s s •**^í> ÖFLUG ATVINNU- UPPBYGING H* efginieimkien.ni viðreisn ar- tímabil&inis er hin miikdia og öra uppbygging atvinnu- llíflsihs, sem fyigdi sitrax í 'kjöltfarið, þegar höflt og höml- ur höfðu verið afnumdar og einstalkilinigum .gefið freflsi tftl atíhafna. Þjóðariaiuður íslendinga hef Uir aulkizt á viðneisnartttmaibiíb- iniu um n.ær 50% og eign ís- lendinga í atvinnutækjutm beldur meira hiutfalfllsiliega eða ysfir 50 af hundraði. Þetta eru óu möeillanliegar stað- neyndir og þetta veiit ísflienizka þjóðin, og þesis vegna vffl hún. halda áflram þeirri sitetfnu, sem mörkuð v.ar með við- reisnarráðstöflunum 1960. í uppbafi viðreisniartíma- billsins var meginiáherzlia lögð ó endurnýju.n fisikislkipafflioit- ans, endia hafla afrekín orðið mest á svdði isjávarútvegis, þar isiem einkaiframtakið hefiur Hyflt Grettistaki og igl'æsóflleguir skipaflloti fulllikomn.ustu fiskii- iskipa verafldiar er nú í eiigu ís- lienzkra atihafnamanna. Þótlt sjávarútivegurinn sé mikilvægasti atvinnuvegur ís lendinga, þá er hann jafn- fhamt hfnn áhætitiusam'asiti. Þar haifia ætíið sfcipzt á skiin og .sikúrir. Engu að síður hafa nú hundnuið hinna du'gmesltu ■athafnaimanna hætt fé síniu og starflsfcröfltium tii að tryggjla framþróun þessa mik iflívægaslfca ativinnuvegar. Þar ieir í flliesltum tiflÆeflll'um um að ræða rnenn, sem aif eigin rammllieik, atorfcu og útisjón- ansemi hiafa brotizt áfriam til bjiangálna og sumir til sæmi- liegr.a eflna. Auðviltað bafa þessir menn huigsað sér að hagnast á at- vinnurekstíri sínum og er ekki nerna gotit eitt utm það að segja, þótit vimstri memn virð- ist alldrei geta Skilið þalð að þjóðfélagið í heild 'auðgast, er athaiflnamenn hafldia þannig á málum sinum, að þeir sjáfltfir hiafa af því mofckurn ávinn- tinig. Þeir sem hættia fé slínni í á- hæbtusaman atvin nurekstur eiga vissufliega skillið að hagn- aslt velí, þegar vel igenguir. Það er þjóðfélagfnu fyrir beztu, að þeir sltandi vefl. að vígi ifljár- hiagslega, þegar á móti hlees, þvií að efllla dregst refcstur þeirra saman, er verst gegnir. En uppbyggiingin hetflur efkfki einiungis orðið miikill í sjlávarútvegi. Sömu sögu er að segja af llaindbúnaði, iðn- aði, samgöngum og raiuinar fllfka verzlixn. Rótit er það, að oflt hafa aít* vinnufyrirtækin verið byggð upp mieir af bjartsýni en af því að trautstiur fjárhags- gr unnur hafi .legið að baki og nægilegt eigið fjármagn tiil •að tryggja refcsturinn. Erifið- lieifcar einkafyrirtækjianna spretta oftast af því, að þeim hefur ekki tekizt að hagnast svo, að þau igeti byggt nýjar framikvæmdir að veruflegu leyti á eig.in fjármagnd. Þass vegna heflur ætíð verið bar- izt uim það fjármagn, sem til var á llánamarikaði. Útlán hafa llíka verið aulkin stór- lega- ár frá ári og það svo að stundum hetfur ýtt undir verð hóllgulþróun. Þegar fyrirtæfci eru í pen- ingavandræðum, finnst auð- vi’tað hverjum og einuim sem hans hllutuir sé af llítiM, en hiJtt skilija afllir menn, að álflit hlýti að fara úr böndum, ef fj'ár magn í umferð yrði stórflega aúkdð og gjialdeyrisvarasjóði'r þjóðarinnar gengju til þurrð- ar. — FJÁRHAGUR SAMBANDSINS Piamsóknanmenn halda uppi * stöðugum árásum á rikis- vaíMiið fyrir það, að það skuM1 ekfci stóraiufca peningaimagn í umferð, og isérstaklega er þvá hafldið fram, að „'atvinnuveg- urnurn sé baldið í svelti11, eins og komizt er að orði í rit- stjórnargreinum Tímans. Eiinkum balda Framisókruar- flairngjarnir því flr.am, iað sam Vinnuiféllögin sóun aflsfcipt um fllániveitingar, og á laðafllflundi 'SÍS var rekstrarfjárskorti fcennt um ertfiðflieifca fyrirtæfc- ifsins, þótt hitt þeri að meta, að florráðamenin Sambandsáns surniir hverjir gerðu sér grein flyrdr því, að erfiðflieifcar Sam- bandsims væu þannig vaxniir, að Aoruistumiennirmir yrðu að HJta í ei|gin barm og giera rólt- tœlkar ráðstafanir tifl að bæta refcsturinn og skipuil'ag Sam- bamdsins og baupfélaiganna. Auðvitað er auðvelt að sflá fram flulflýrðimgum eims og þeirri, að rekstrartfjárstoortur sfcapi ertfiðieika, en tifl þesis að menn tafci mark á sflMkium fluflfliyrðingum, er nauðsynlegt að fyrir l'iggi upplýsingar um það, hve milkið rekstrarfé þau fyrirtæfltí. hiatfa, ®em sMkar kvartanir bera tfram. Samvinnuifléllögin efiiga að vera opinn féJiagisska.puir, þar sem glöggar uppl'ýstingar Mggja flyrir um tfjárhag og UTAN ÚR HEIMI Loftvarnir í Hanoi. Menn úr heimavarnarliðinu skjóta á bandariskar flugvélar Aðstoö kommúnista við Norður-Vietnam KÍNVERJAR hafa útvegað Norður-Vietnammönnum rúmlega 750.000 létt vopn, og mikill hluti þeirra hefur verið sendur til Suður-Viet nam. Rússar hafa séð Norð ur-Vietnammönnum fyrir rúmlega 10.000 stórskota- liðsvopnum, fallbyssum og öðrum þungum vopnum. Fyrstu þrjá mánuði ársins nam það magn, sem losað var úr sovézkum skipum í Haiphong, 200.000 lestum. Þettia (kemiur ifnaim í ytfiirlilti ®em AP-tfrátitiasitiotEaini hetfuir igert uim aðJstoð Rússa o(g Kín- v-erjia viið Norðiu.r-V ietnaim saimlkivæimt opin'benuim hedm- iidlur í Bandiairikj'uiniuim.. A0 Iþví er sérlfrióðíir imienn. í Bandia rtkú'umu'mrikjíuniuim ibefllj'ai, giæitiu NorðurlVieitn'aimimienn kioimizt iaif án iað»tioðiair Rúlsoa eða Klím verja og (haflidið isityrjiöflidinni' lálfnaim, .en með irauin arainini árantgrd. Um 3 milljarðar síffan 1955 Bandaníslklir sérfræðinga>r .teigtj'ai, iað h'ernaðiainaðisltioð Rúisaa við Norðaxr-Vieltnaim ihiaifi nuimilð uim 1,5 milliLjairð 'doilara Æraá 1955 til síð'Uisltiu áriam'ótia, Hiernaðaæaðlstioð Kliln verjia á satina tííma nam tiæip- nim 200 miljión.um 'dloflfliaira. Bfináhiagsaðlsitoð .allina kooram ún,ils>tarífcj,a við Norðtinr-Viiet- niam á sama itímia nam um 1,5 imilil'jiarð dloHlara. Um það bifl. hielimingur toom írá Moskiviu, 'tæpur helmingur frá Kína olg 'Uim 10 af hiundraði kom frá kommlúnisitaríkjlun- 'um í Austur-Bvrópu, Stiyrj'öMin, í Vietnam tooislt- ar nú Balndairikjiamenn um 25 miLláarða ddLLapa á ári. Hafnbann mundi auka erfiffleika Að því er þandarískir siér- fræðlinigair telja miundi hatfn- balnn á Haipomg iaiuka efna- hiagsierfiðleikia Norðiur-Viet- nammanna 'til mifcilla irauna. En bent ler á, alð Rússar; giætiu nloitað ihatfnir í Suður-Kína í stiaðinn og sent vaj-ning það- an tiil Nonður-Vietmam araeð Járnlbriaiultaírles'tium. Hráofllilu maetfci senda til olíulhneinsuni- anstiöðtva í Kína, og aðna. oflliiu mætiti senda, tffl Norðiur-Viet- nalm í jiárnbriaiuifcarelsitiuiira. Þefcta álit byiggist á þeirri ályflotlun, .að Kíruverjair miu/nfdiu Leylfla sLíbar aðigerðir. Þótt Rúissar og Kíniver'jair sóu svarnir tfjanidrmenn', virðiast Hínverijialr ekki sfciipta sér atf voipnaisendinigum Rússa. ytfir Ikiínversk’t land'tiill Norðiur-Vitet niam. Kfnverijiar sjá Norður-Viet- namimönmum ifyr.ÍT' öflflium þonra þeirma Létitiu. . vopna, slkötiflæra og lafltivamalvopna, ®em þeir nOtia, og aiuk þess sienda þeir þeirn nokkuir þumg vopn og noíkkr.ar vöriu- fLufcningatoiflriei'ðir. Rúisisiar isjá Norðlu-r-Viietna.mmönnum fyr- ir nær öLLu því 'eLdsneyfci, siem þeir noba,, en þó senda Rúm- enar einnig ndkk'Uirt maign.. Rúsisar sjá Norður-Viefcnam mömnum einnig tfyrir araagn- inu atf ratis.jiám þeirna', eflld- fiaiugum, MIG-þotwm, þuintg- uim vopnum oig bLuta vöru- bilfreið.a þieirra, Rúimlega 95% léttiu vopn- anna, stórs.koitatiðsivopnan'n,a og skdtifærianna benst *til Norð ur-Vietniam í járnbraiuiba.rlie6t um, og því er Norðtii'r-Viet- naimimönnuim líflsinaiuðlsyralegt að seim minnstar tnuflanir verðli á jlárnbraiuta.nsaimgiönig- um við Kíma, Tvær járm- brauta'rlínur Liggjla tfrá Hanoi tifll Kiína. 90% eldneytis meff skipum Uim 90% allra éldneytiis- bingð.a Norðiur-Vietnammanna benast sjóieiðina. ALLar vönu- flLuitiningatoiiflreiða'r, sem nauð syinlegar eru tiil að fflyitjia þunig vopn til Suðlur-Vietmam, beraist eininig til Nonðiur-Viiet- nam með skipum. Biandarfefcum ifliuigvélum stiafar nú isSfleiMit iauikin hætta af loflfcvairnabyissium Norðlur- Vietnaimiman n.a. Kímvarjar baifa sen.t Norð- ur-Vietnamimiönmium númlega 5.000 LofltivarnabysiS'Ur en Rúiss ar 2.000. Kínverjiar s.já að mestiu leytii ram þjáiflun Norð- ur-Vietnammanraa í m'eðlflerð þessiara vapma, og er tiaiLið að þessi þjláLflun flari flram í No.rð ur-Viietnam. Ekki er vifcaið hivað Rúissaæ haifla serat margar ioflbvamia.- éldlflaiugar til Norðlur-VLet- niam, en að minmeita kosifci 3.090 Ihéflur verið beitlt til þesisai. í Biaindamílkjumuim er sagt, að Rúisaar ihiafi útivagað Norðiur-Vietnaimimönnum um FramíhaM á Ms. 5 rékstuir. Þöss vegna ærtltl ékiki a'ð veira tM of mifciMBi mæflat að fiá upprtiýsinigar um það, hive milkið rekstrarfé s'aimivininiufé- Laganna sé í h'eillid, en þ.að sfciplt'ir geýsilháum upphæð- um, bæði í l.ánsfé úr bönkum og eitas það mMa Ajármaign, siem isamviinnjufól'ögfin hatfa í innfllánisdeilMunjum, tfjláirmagn sle'm allmenimugur á en fétllöigim hatfa till reksitrar siíns. Þegar þesstar uppfl'ýsiinigiar liiggja fyrir, geta mienn metið það, hivorit þær fuJMyrðingiar eiigi við irök ,að stfýðjasit, að saimrvinmiuiféliögiin séu aiflslkipit um Mnsfé eða efcki. EKKI HÆTTA iegar unidirhúninigur var hatf in.n iað hýgginigu Itíisilligúr- verlfcsmiðj.u við Mývatn, behtu miargir á nauðsyn þess •að húa 'þanmiig um hnútana, að dýrafflifi og nátltúrutfegurð yrði ekfki spiilfflt. Sumir töMiu jiatfnrvel) ®Mka hættu á Aerðum, að ekfci hæri að byggja þétta 'atýininiutfyrdrtælki, og vissiu- fflega hefði það sjóniarmiið átt rétt á sór, ef raumverulieg og rniilkM hætta heflðfi, vterið á tferðuim Einis og MorgunbKaðið skýrði frá sl. sunn'Udag, haf a Stjórnenidur kísil'gúrverk- sraiðlsmiðjuninar lagt ,siig mjög fnaim um að haga öMiuim fram- kvæmdium þannig, að ekíki yrði t'ill lýta eða skemtmda og verður ekki betur séð en að þianndig hafi til tekizt, að eng- in hastíta sé á ferðuim. Þetta ber að meta og þ.afcka og mættu fl'eiri, sem fyrir framfcvæmdium standia, hafa ved1 hiuigtfiasrt, að þeim sé ha'gað svo að lefcki isé tiil lýta, en, því mi'ður hefur trassaskapur okkar ís'ltendiiniga otft verið býsna mifcilE.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.