Morgunblaðið - 19.07.1967, Side 17
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. JÚLÍ 1967
17
Frá Mallorca
Gagnlegar upplýsingar fyrir ferðafólk
Frá flugveUinum í Palma. Þar lenda um 150 stórar flugvélar
á dag a9 jafnaði. (Ljósm. Mbl. Fr. S. tók myndirnar).
VIÐ ERUM stödd á Mallorca, Á
veg'um ferðaskrifstofumnar
Sunnu er flogið beint hingað
hálfs mánaðarlega með ferða-
mannahópa.
Þegar við ferðumst til staða,
sem okkur eru ókunnugir, er
betra að afla sér upplýsinga um
þá, áður en þangað er komið.
Nú munu marglr íslendingar
eiga eftir að leggja leið sína til
Mallorca, og þeir sem ekki hafa
ferðazt áður til Spánar gætu
haft gagn af því að fylgjast með
ferðum okkar hér, á þessari fal-
legu og frjósömu eyju.
Malloroa, ein af Balear-eyjum,
sem liggja í Miðjarðarhafinu
skammt undan strönd Spánar,
er 3625 ferkm. með um 350 þús.
ibúa.
Stærsta borgtn er Palma, með
tæplega 200 þús. íbúa.
Þeir sem sikiilja spönslkiu miumu
furða sig á því að heyra iinn-
faedda fiaila mtáll, sem þekn er ó-
skiiljanllegt. Það er vegna þess,
að hér eru töluð tlvö máil. —
Spánisika er lagboðin ag haina
geta aillir tailað. Ktennsilia í slkóJ-
uim fer firaim á spönisfcu. En daig-
legt mál ieyj arbúa er fca'tailánsfca,
mál aif la taeáoum uppruna ag
sikyilt máililýzlku, sem töiuð er á
suðiur Fralklklan'di oig víða með
fraim iströndiuim Miðjarðarihaifls-
ims.
Það gleður Malliliorcana, að
heyra, að við viituim eiltithivað um
þá, og það er þess virði að gleta
boðið þieiim .góðan daiginn, ban
día oig -góða nát<t, ban vesipra, ó
þdirra edigin mláli.
Við búiuim fllest á háteluim, er
liiggjg mleðlfraim baðiströndinni
Arer.ialB, slkaimmt fná Flama.
Þa-r göinigum við um á daginn
ihállf n'aikin, en fruimbytggja-r eyj-
arinnar fcváðiu hafa gengið al-
veg nElkltir. Þykiir atokur miður
að haifa lektoi verið hér á þeim
filma, því að dfctour bnegður í
brún, þega.r við höfluim farið úr
haðflötunuim ag S'jáium að við er
uim orðin stojátt á liltinn.
Úr sögu Mallorca.
G-rilklkir ag F'öniitoíuimenn náimu
land á eyjiunum Ibiza. ag Men-
orea, siem liggja siín hvoru tneg-
in við Mallil'orca, en héldu siig í
haafilegri fjarlaegð fró hinuim
viilltu Malttárcönum. Róimverjar
gerðu fyrsitir innrás á MaJlorca
ag settuisf þair að. Slíðan toamu
Vandallir. Árið 901 réðiuisit Ara'b-
ar á eyjuna, ag riktu þanigað tiil
á þrettándu öld. Þá kam Jaiime
1. tooniuntgur af Ataganíu, með
fimlmibán hundruð mamna hier, og
ták land á Santa Ponsa, sem nú
er ein af hinuim viniseelu bað-
ströndluim. Stlafndi hamn her siín-
uim til Pallima, en þair urðu Ar-
abar að lá-ta un.dan sáiga fyrir
.hiinum k.aitiálstou víkingum. Frá
Jaimie 1. er saigt sivo, að ha-nn
hiafi veríð Ijó'ihaerður, hór vexti,
hrauisibur og hierskár, ag kunnr
að vei' að met-a faigra-r kiomur.
Það er talið ósennitogt að
hanm hisiflð: farið milkið lengra
en á s'trön'dina í Santa Pomsa., ,af
þá hefðii verið fyrir sá her,
kJiaedidiur bilkini, sem nú er þar.
Sonur harr, Jaáme II sitjórnaðii
Ma'fiiarca fíðar sem S'jiM.fe.tæðU
kaniurtgdæimii, á mesita bJóma-
tímai eyjarinnar, siem þá var mið
stöð verzlliuinar og viðisfeiipita fyr
ir vestliaegari hLuta Miðjarðar-
haifisiine, og hafði á að -stoipa ®tór-
um verz-Lun arflota, með ffieí.ri
hiun.druð sfkJip.
Nú bi'lh.eyrir Mailllorca Spóni
Evja vindmyllanna.
Þega-r við .ffljúiguim yifiir eyjun-a,
t'ötoum við fyrst efttir möngiuim
vinidimytl.'tuim á dáLitlu stvæðli, réltit
áðlur en: klcim'ð er til Pallima.. Ofklk
ur dettil'ur í hiug bákiin uim ævin-
týri Dan Quijatie, eft’ir Oervanit-
es, þeigar hann í draiuimiuim síni-
um v jc sð barj aist við vindlmyltt-
urn.ar.
Á Mallorca eru en.gar ár, en
regn.vatn úr fjölöum ag iháslátrti-
um si^ifnaist saiman þar sem lanid
ið er læigist yflir sjáva.rmó-Li. Með
vinidmyLIlunum er því dættit upp
tiiL áveitu.
Þesisu áveitufcerfi komiu Ar-
abar á , á mieðan þeir rílktu á
MaJilonca, ag hiefir Litlu verið
bæbt við það síðan.
Þegar við Lenduim á fLugvetttt-
inum í Palma er rigning. Við
héldum að það rigndi attdrei á
Mattliarca. En það styttir nú iflLjórtlt
upp, ag hitirfn er mifcilll. Kótei-
ið, sem við förum fllesit tiil, heitir
HSspamía. Það er atórt hótel, nýi-
l'aga byggt, ag er í fyrts'ta verð-
fLdklkii. HlátieLuim á Spán.i ag 'hér
á Maillorca ,er sfcipt niður í verð-
fllaklkai, eiftttr því hvað þau hafa
upp á að bjóða, umdir s'trömgu
efltirliiti þese opin.bera.
Ef ak!tou.r llkar eklkli þetta
Wóel, er a.uðevLt að flá að akipita
um ag bonga meira.
Við lærum á pesetana.
Við byrjum á því að láta skrif-
stofu hótelsins skipta fyrir okk-
ur 5 punda ferðatékka í peseta.
Vyrir hann fáum við um 840
peseta. Sum hótel taka smáveg-
is þóknun, en það gera bankar
líka. Það er banki á Arenal, um
fimm mín. gang frá Hispanía.
Við látum skipta 100 peseta
seðli í smámynt, 50, 25 og 5 pes-
eta (duro) silfurpen. og eins og
hálft pst. koparpeninga.
Þetta eru mjög auðvelt, og við
reiknum gjaldeyrinn út í hugan-
um, þannig, að 100 pesetar jafn-
gildi kr. 72.00 ísl.
Þegar við höfum fengið svona
mikið af pesetum í budduna
okkar, þá bregðum við okkur á
'barinn, en það er mjög vinsæll
staður.
En þar er líka hægt að kaupa
glas af mjólk, og kaffi með kök-
um.
Kók og aðrir gosdrykkir kosta
frá 10 til 12 pst. Cuba libra, vín-
blanda sem mikið er keypt af
kostar 15 pst. Vinið er ódýrt á
okkar mælikvarða. Kampavín
eða freyðvín kostar frá 80 til 200
pst. flaskan.
Binisalem, heitir gott rauðvín,
sem framleitt er -hér á Mallorca.
Nafnið minnir á Araba-tímabilið.
Bezta bjórtegund er San Miguel
á 12 pst. Á barnum er venja að
gefa þjórfé (tips).
Og svo er það þjórféð.
Það er vandamál fyrir marga,
og stundum erfitt spursmál fyrir
þá sem eru því óvanir. En við
verðum að sætta okkur við það.
Þegar við gefum drykkjupen-
inga á Spáni, er betra að vera
varkár. Spánverjar skríða ekki
fyrir peningunum okkar. Þeir
eru yfirleitt mjög stoltir, vandir
að virðingu sinni og viðkvæmir.
Ef við gefum of mikið þjórfé,
annaðhvort af vanþekkingu eða í
ógáti, fáum við hvorki bros né
þakklæti fyrir.
Við gefum þjórfé brosandi og
alúðlega, í þakklætisskyni fyrir
góða þjónustu. Venjulegt er að
gefa frá einum til fimm pst. á
barnum, fyrir drykk, sem kostar
frá 12 til 60 pst., eða tíu tii
fimmtán prósent.
Á hárgreiðslustofunni látum
við 5 eða 10 pst. renna niður í
vasa hárgreiðsludömunnar, um
leið og við förum út. Við getum
fengið fótsnyrtingu á meðan við
erum í þurrkunni, á flestum
stærri hárgreiðslústofum.
Á sumum hótelum, og venju-
lega þeim dýrari, er hægt að
láta bæta þjónustugjaldinu á
reikninginn, þegar gert er upp,
og er því þá skipt á miili þeirra
sem hafa þjónað okkur til borðs.
Þegar við förum af hótelinu,
þurfum við að muna eftir því að
víkja einhverju að stúlkunum,
sem þrífa á herbergjum okkar,
svo og þeim sem bera töskurnar
okkar inn og út. Þar sem dyra-
verðir eru á hótelum, er þeim
alltaf gefin einhver þóknun. Allt
þetta þykir fslendingum frá-
munalega óskemmtilegt. En þess
ber að gæta„ að í augum útlend-
inga erum við hálfgerðir millar,
því að við höfurn svo mikla pen-
inga til umráða.
Sést það bezt á viðskiptum við
barinn, og pökkum, sem við ber-
um inn á hótelið, þegar við kom-
um úr verzlunum. Englendingar
t.d. fá aðeins helming þess gjald-
eyris, sem við fáum, eða um
fimmtíu pund.
Gönguferð í góða veðrinu.
Ef við höfum hug á því að
eignast eftirminnilega mynd frá
Mallorca, þá förum við á fætur
kl. 6. að morgni og fáum okkur
göngu, til þess að litast um og
kynnast umhverfinu.
Sólin er komin upp, og lognið
er algert, en þegar líður á dag-
inn kemur dálítil gola frá 'haf-
inu. Skarkalinn frá umferðinni
er ekki hafinn, og það hvílir
kyrrð og ró yfir öílu. Ef við hú-
um á Arenal, göngum við fyrst
meðfram sjónum. Við komum að
lítilli vík, og sjáum smá fiski-
báta og snekkjur liggja þar við
festar. Síðan förum við inn í
íbúðarhverfin og skoðum litlar
gamlar villur, sem eru umkringd
ar fallegum skrúðgörðum. Þar
sem garðshliðin standa opin, er
okkur alveg óhætt að fara inn.
Við gefum okkur góðan tíma *il
þess að njóta hins ilmsterka
suðræna gróðurs.
Þegar við förum til baka, get-
um við gengið meðfram verzlun-
um og skoðað í búðargluggana.
Þá getum við fundið út, h,var
okkur langar helzt til þess að
verzla, og getum þá síðar um
daginn gengið rakleitt í þá verzl
un er okkur lízt bezt á. Að degi
til er full heitt hér til þess að
maður geti lagt það á sig að
ganga mikið, og því mjög erfitt
að ganga milli verzlana.
Verð á sömu vöru getur verið
mismunandi hjá verzlunum, en
nákvæmni er ekki hin sterka
■hlið Spánverja.
Á gangstéttum fyrir framan
hótel og verzlanir, er verið að
s-ópa, þvo ag þrílfa efltir „t/úriiS't-
ana“. Allt verður hreint og fág-
að, þegar þeir koma á kreik. Þá
geta þeir aftur farið að dreifa
um sig sígarettustubbum, sæl-
gætisöskjum og öðru bréfarusli.
Fólkið, sem er að vinnas er
flest miðaldra, innfæddir Mall-
orcanar, konur og karlar. Það
fer sér rólega, og er glaðlegt og
hamingjusamt að sjá.
Það er nægjusamt og gerir
ekki miklar fcröfur til lífsins.
Fæist af því miuin h.aifa flerðiazt
lengra en inn til Palma.
Svipur þess ber engin merki
þess eirðarleysis, er sjá má á túr
istunum, sem alltaf virðast vera
í kapphlaupi við klukkuna.
Ef við bjóðum góðan daginn,
fáum við hrífandi bros, vingjarn
leg og einlæg. Það umber okkur
„túristana“ með hinni mestu þol-
inmæði, ,þó að því þyki háttalag
okkar oft einkennilegt.
Þegar við komum til baka á
hótelið er klukkan að verða- átta
árdegis.
Við fáum okkur eitt blað af
Majorca Daily Buletin, og förum
svo inn í borðsalinn til þess að
fá okkur morgunverð.
Og svo er það ströndin.
Blaðið er lítið og skrifað á
léttri ensku. Þar er getið um
helztu viðburði, ýmislegt sem er
að gerast á Mallorca, auglýsing-
ar um nautaöt, næturklúbba,
leikhús o.fl. Þegar við höfum
lokið við morgunverðinn, getum
við fengið okkur sólbað. Þá er
sólin hæfilega sterk fyrir okk-
ur hvítingjana. Við förum ann-
aðhvort á sandinn, sem er hinu-
megin götunnar, eða í garð
.hótelsins, en þar er góð sund-
laug. Á meðan við erum að venj
ast hinni sterku sól, er gott að
bera á sig hvítt krem, sem ver
húðina sólbruna, og hreyfa sig
oft. Olían er ekki eins góð, hún
vill sjóða á hörundinu og hlaupa
þá upp á því bólur. Við getum
notað hana þegar við erum far-
in að dökkna. Á Mallorca er bú-
in til góð sólarolía úr olívuolíu
og sítrónusafa. Glasið kostar 40
til 50 pst. og fæst í næstu verzl-
un.
Frá kl. 1 til 3 er matmálstími.
Eftir matinn er gott að hvíla sig
smástund, enda eru þá fáir á
ferli, nema eðlur og útlendingar,
segja Spánverjar. Við þurfum að
vara okkur á sólinni. Þó að okk-
ur finnist, að við þolum hana,
kom-a eftirköstin fram seinna í
magnleysi og sleni, ef við liggj-
um lengi í sólbaði í einu.
Gengið í verzlanir.
Seinni parts dagsins getum við
skroppið til Palma. Við tökum
með okkur einfalt kort af borg-
inni. Við getum tekið strætis-
vagn, sem stanzar rétt hjá hótel-
inu, en vagnarnir eru oft þétt
setnir á þessum tíma dags, svo að
við getum búist við því að þurfa
að standa, þann hálftíma, sem
það tekur að komast inn í mið-
borgina.
Það er því betra fyrir okkur
að taka bíl fjögur eða fimm sam-
an, sem kostar 140 pst. að við-
bættri 10 til 15 pst. þóknun til
bílstjórans. Þá komum við
óþreytt beint inn í verzlunar-
hverfi Palma, Calle Jaime II
(Tourist Alley), en það má gera
ráð fyrir því, að við ætlum að
fara í verzlanir. í Palma er fólk
vel klætt. Við fáum betri þjón-
ustu, ef við klæðum okkur líkt
og við gerum þegar við „punt-
um okkur upp“ og förum i mið-
bæ Reykjavíkur á sólríkum sum-
ardegi.
Það er ekki vel séð í verzlun-
um, ef við handfjöllum vörur,
sem við ætlum ekki að kaupa.
Við látum okkur nægja að virða
vöruna fyrir okkur og ef við vilj
um athuga hana nánar, biðjum
við afgreiðslufólkið um aðstoð.
Ef við erum nógu kurteis, er
ekkert sagt við því, þó að við
kaupum ekki fatnað eða annað,
sem við höfum beðið um að okk-
ur væri sýndur. Við getum feng-
ið upplýsingar hjá skrifstoflu í
Palma um helztu verzlanir og
annað það sem við þurfum á að
halda. Hér er mikið úrval af
handunnum munum. Stórir hand
saumaðir dúkar með serviettum
kosta frá 1000 pst. Gömul og
þekkt verzlun, sem heitir Casa
Bonet á San Nicolas, hefir mikið
af þeim. Önnur verzlun, sem
hefir í miklu úrvali útsam og
vefnað, er Bordados Mirador á
Sante Domingo.
Ef við höfum áhuga fyrir
antilópukápum eða leðurjökk-
um, þá förum við til Soler Laz-
ano, sem er skammt frá Plaza
Cort. Þar er einnig saumað eftir
rnáli, og er hægt að fá flíkina
senda á hótelið okkar eftir tvo
til þrjá daga. Skinnin eru fyrsta
flokks og litaúrval mikið. Verð-
Framhald á bls. 16
Útsýnið frá einni íbúðinni, sem Ferðaskrifstofan leigir út nærri miðborg Palma. í baksýn tii
hægri sést hin fallega Dómkirkja í Palma,