Morgunblaðið - 05.09.1967, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPT. lðfff
Eiríkur Ármannsson
skipstj. — Minning
EIRÍKUR Ármannsson, skip-
stjóri og útgerðarmaðux frá
Ðagsbrún í Neskaupstað, andað-
ist 28. ágúst síðastliðinn, verður
t
Móðir okkar
María Jónasdóttir
frá Brandagili,
andaðist að Hraínistu 3. sept.
Börnin.
t
Móðir okkar,
Stefanía Þórný
Einarsdóttir
Köldukinn 18, Hafnarfirði,
arudaðist í Borgiairspíitalanium
sunnud. 3. sept.
Einara Guðbjörg Björnsdóttir,
Ingibjörg Björnsdóttir,
Benedikt Björnsson.
t
Sonur múm,
ísleifur Gissnarson
hreppstjóri, Drangshlíð,
lézit i Landsspítalanum sunniu
daiginn 3. september.
Guðfinna ísleifsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir
okkar, tengdafaðir og afi,
Sigurjón Sigurðsson,
byggingameistari,
Dunhaga 18,
andaðist suímudiaginn 3. sept.
Sigrún Sturlaugsdóttir,
Steinlaug Sigurjónsdóttir,
Georg Jósefsson,
Soffía Sigurjónsdóttir,
Ólafur Stefánsson,
Hreinn Sigurjónsson,
Harry R. Sigurjónsson,
Helgi Þ. Sigurjónsson
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir
og atnma,
Guðrún Jónsdóttir,
Meðalholti 13,
lézat í Landsspítalanum 1. þ.
m. Jarðarförin verður auglýst
síðar.
Sigríður Guðmundsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Sólveig Guðmundsdóttir,
Valdimar Kristjánsson,
Óskar Guðmundsson,
Aðalbjörg Gunnlaugsdóttir,
Jón Rafn Guðmundason,
Krlstín Jóhannsdóttir,
Ólafur Guðmun dsson,
Ema Arngrímsdóttir,
Kristrún Guðmundsdóttir,
Engilbert Sigurðssen
ng barnabörn.
jarðsunginn frá Fossvogskirkju
í dag.
Á öðrum tug aldarinnar byrj-
uðu Austfirðingar að sækja sjó
frá Djúpavogi og Hornafirði á
vetrum, einkum af nyrðri fjörð-
unum, sem áttu lengst að sækja
á hin fengsælu mið suður þar.
Stóð þessi útgerð óslitið um 30
ára tímabil en lagðist að mestu
leyti niður í lok síðari heims-
styr j aldarinnar.
Fyrstu árin og nokkuð fram
yfir 1920 voru bátarnir litlir og
frumstæður búnaður þeirra mið-
að við það, sem nú þekkist. Þá
höfðu mienn ekki dýptarmæla, tal
stöðvar eða raflýsta báta. Menn
urðu því að treysta meira á sjálf
an sig og viðhafa ýtrustu var-
færni er veður spillti. Að vísu
birti Landsíminn veðurfregnir í
verstöðvunum, mönnum til leið-
beiningar. Þrátt fyrir það þurftu
menn að líta til lofts áður en
farið var á sjóinn. Reyndi þá
mjög á hve veðurglöggir menn
voru. Eiríkur var einn af þeim
formönnum sem stunduðu þess-
ar sjóferðir og sýndi hann jafn-
an gætni og fyrirhyggju við sjó-
sóknina. Kynntist ég því sérstak-
lega í marzlok 1937 er 14 bát-
ar gátu ekki tekið land á Horna-
firði vegna veðurs. Leituðu
menn þá austur á firði, lágu úti
um nóttina, við Eiríkur sitt á
hvorum bát. Bar okkur saman
út af Hvítingum (Austurhorni)
um nóttina. Þá fann ég að þar
var gætinn formaður á ferð, sem
við hafði nauðsynlegar athugan-
ir á öllum aðstæðum.
Eiríkur var fædclur að Sand-
víkurseli í Norðfjarðarhreppi 29.
febrúar 1892. Foreldrar hans I
t
Útför eiiginmannis mins,
föður okikar, tengdaföðair og
afa,
Geir F. Sigurðssonar,
fyrrv. Iögregluþjóns,
Vesturbrún 14,
fer fnam frá Dómkirkjunnd
miðvikudajginn 6. þes&a mán-
aðar kL 10.30 árdegis.
Útförinmi verður útvarpað.
Kristjana G. Einarsdóttir,
Örai Geirsson,
Erla Jónsdóttir,
Sigurður Geirsson,
Ásta Erlingsdóttir
og barnabörn.
t
Faðir okkar
Einar Arason
verkstjóri, Miðtúni 28,
verður jarðsettur frá Foss-
vogskirkju miðvikudiaginn 6.
þ. m. kl. 1,30 e.h.
Blóm vinsamlegast afþökk-
uð en þeim sem viidu minn-
ast hins láitna er benit á líkn-
arstofnaniir.
Knútur Einarsson,
Ari Einarsson.
t
Útför eiginmanns míns, föð
ur okkar og tengdaföður,
Jóhannesar Björnssonar
frá Hofsstöðum,
fer fram frá Fossvogskirkju
fimmitudiaginn 7. sept. og hefst
kJL 10,30 fji. Atíböfninni
verður útvarpað.
Kristrún Jósefsdóttir,
böm og tengdaböm.
voru Ármann Hildibrandsson og
Aldís Stefánsdóttir, sem var
fædd í Efri-Ey í Meðallandi.
Ármann, faðir Eiríks, var úr
Norðfirði. Hann féll frá á unga
aldri af völdum snjóflóðs. Stóð
þá Aldís ein uppi með fjögur
ung börn. Fyrst fluttist hún að
Barðsnesi til Sigurðar bróður
síns um nokkurn tíma. Þaðan
að Kirkjubóli í Vöðlavík til Sig-
urbjargar systur sinnar og
Magnúsar föður Ármanns á
Tindum er lézt í vor er leið —
og þeirra fjölmörgu systkina.
Þarna kynntist Aldís Eiríki Þor-
leifssýni frá Krossanesi við Reyð
arfjörð. Að Krossanesi kom Eirík
ur með móðir sinni og fóstra 6
ára gamall. Þar ólst hann upp á
myndarlegu sveitaheimili. Sam-
fara landbúskap var mikið
stundaður sjór þar. Eiríkur var
ekki gamall, er hann fór að
stunda sjóinn. 16 ára fór hann
fyrstu ferðina sem formaður.
Var það upphaf mikillar og far-
sællar sjósóknar um marga ára-
tugi.
Vorið 1914 brugðu þau Eirík-
ur og Aldís húi á Krossanesi
og fluttust til Norðfjarðar og
settust að á Nesi. Bræðurnir
Eiríkur Þorleifsson og Jónas
keyptu prófastshúsið Dagsbrún.
Hefur þetta fólk jafnan síðan
verið kallað Dagsbrúnarfólk.
Dagsbrúnarheimilið var fjöl-
mennt myndarheimili, en þau
1
Þökkum auðsýnda samúð
við lát sonar míns og bróður
o&kaiv
Vals G. Norðdahl.
Margrét S. Norðdahl og
systkin hins látna.
t
Þökkum innilega samúð við
andláit og jarðarför bróður
okifcar,
Steindórs Maríassonar.
Systkin hins látna.
t
Þökkum inmilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðar-
för mannsins míns, föður
okkar, tengdaföðuir og afa,
Steinars Steinssonar
skipasmíðameistara.
Elisabet HaUdórsdóttir,
börn, tengdabörn og
baraaböm.
Ald'ís og Eiríkur eignuðust sjö
börn. Fljótlega eftir að Eiríkur
Þorléifsson settist að í Norð-
firði, réðist hann í vélbátaút-
gerð. Ráku þeir Dagsbrúnarmenn
myndarlega útgerð í mörg ár og
var útgerð þeirra til fyrirmynd-
ar um allan þrifnað og myndar-
skap. Á þeim árum og jafnan
síðan var þróttmikil útgerð frá
'Norðfirði, sjórinn sóttur fast, og
mikill afli barst þar á land. Ei-
ríkur Ármannsson byrjaði strax
sjómennskuna þar á Norðfirði,
fyrst sem vélamaður, síðar tók
hann við formennskunni, þar íil
hann fluttist frá Norðfirði, og
hafði þá stundað sjóinn í nær
hálfa öld.
Árið 1925 giftist Eiríkur eftir-
lifandi frændkonu sinniGuðnýju
Þórarinsdóttur, Hávarðssonar.
Eignuðust þau eina dóttur, Þóru
Kristínu. Þau byggðu sér hús
handan götunnar við Dagsbrún
og bjuggu þar nær tvo áratugi.
Var heimlli þeirra Guðnýjar og
Eiríks á allan hátt aðlaðandi og
myndarlegt, gott þar að koma og
njóta gestrisni húsbændanna,
enda þar oft gestkvæmt. Síðar
fluttu þau hjón suður og byggðu
hús í Kópavogi á móti Þóru
dóttur sinni, konu Tómasar
Árnasonar lögfræðings. Varð
heimili þeirra í Kópavogi með
sama myndarbrag, eins og heim
ili þeirra á Norðfirði.
Fyrstu kynni min að Eiríki
voru á þeim árum, er Norðfirð-
ingar urðu að sækja til Seyðis-
fjarðar með báta sína til véla-
viðgerða, áður en á Norðfirði
reis vélaverkstæði. Seinna urðu
kynni okkar náin með tengdum,
enda áttum við mjög Tík áhuga-
mál, þar sem var sjósókn og
aflabrögð. Ræddum við mikið
um þau mál er við hittumst og
minntumst liðinna tirna. Bárum
saman þær aðstæður, sem við
þekktum í byrjun vélbátaútgerð
arinnar, og allar þær breytingar
sem orðið hafa á öllum aðbúnaði
sjómiannanna frá þeim tíma.
Eiríkur var alltaf heilsuhraustur,
þar til á síðastliðnu ári, er hann
kenndi sjúkleika. Síðarihluta
vetrar á þessu ári veiktist hann
aftur, lá lengi á sjúkrahúsi, en
fékk nokkurn bata. Að lokum
varð sjúkdómurinn yfirsterkari.
Eftir að Eiríkur hætti sjósókn
og útgerð, stundaði hann ýmsa
vinnu. Eftir að hann fluttist suð-
ur vann hann hjá ríkinu um
mörg ár, síðast hjá áfengisverzl-
uninni. Minningarnar streyma
fram er við kveðjum samferða-
mennina, svo ört að maður veit
varla hvað helzt skal minnast á.
En í minningu minni verður
Eiríkur alltaf hinn sami hug-
Ijúfi vinur, sem ávalt var gott
að hitta, sérlega prúður maður.
Ég held að það sé ekki ofmælt,
að hann hafi verið bvers manns
hugljúfi. Vinur og vandamenn
sakna nú vinar í stað, ekki sízt
dóttursynirnir sem voru afa svo
handgengnir og þótti gott hjá
honum að vera. En minningin um
góðan mann lifir.
Við hjónin vottum eftirlifandi
konu hans, og öðrum vanda-
mönnum, okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur, og biðjum þeim
blessunar guðs.
Aral Vilhjálmsson.
Geirlaug Stefánsdóttir
— Minningarorð —
F. 31. júlí 1881. D. 27. ágúst 1967.
AMMA fæddist á Eyrarbakka,
dóttir hjónanna Stefáns Stefáns-
sonar gullsmiðs og Ingibjargar
Sveinsdóttur. Stefán var ættað-
ur úr Skaftafellssýslu en Ingi-
björg var Húnvetningur.
Eyrarbakki var fyrir og um
síðustu aldamót mikill verzlun-
arstaður með blómlegu menn-
ingarlífi, svo þar fannst ungu
fólki vænlegt að setjast að
engu síður en í Reykjavík. Lífið
virtist brosa við hmum ungu
hjónum Stefáni og Ingibjörgu,
hann stundaði gullsmíðar og
verzlunarstörf í Eyrarbakkabúð
og jafnframt sjóróðra á vertíð-
inni. En í vertíðarlok 1884 dró
ský fyrir sólu, er Stefán fórst
í fiskiróðri, þá stóð ekkjan ein
uppi með 5 ung börn. Flest barn
anna voru tekin í fóstur af ætt-
ingjum, en amma var svo lán-
söm að fá að vera hjá móður
sinni á Eyrarbakka alla tíð, með
an hún var að alast upp. Eftir
aldamótin fór amma til Reykja-
víkur að læra fatasaum og út-
saum og þar kynntist hún afa,
Guðm. B. Kristjánssyni frá ísa-
firði, sem þá var nýkominn
heim frá námi í Stýrimannaskcl
anum í Bog0 í Danmörku og
var þá nýfarinn að kenna við
Stýrimannaskólann í Reykjavík.
Þau giftust 22. okt. 1906, keyptu
sér hús í Vesturhænum og
bjuggu alla tíð á sömu slóðum í
Hjartanlega þakka ég börn-
um minum, tengdabörnum og
öðrum ætitingjum og vinium,
sem heimsótbu mig og glöddiu
með gjöfum, blómum og
skeytum á 75 ára afmæli
mínu 20. ágúst síðasitl. oig
g'erðu mér daginn ógleyman-
legan.
Guð blessi y*kkur öll.
Ágústa Ingjaldsdóttir
fré Auðöhiolti.
Hjartans þaiklkir færi ég öll-
um þeim nær og fjær, sem
glöddu mig með skeytum,
blómium og gjöfum á sjötíu
ára afmæli miínu 31. júÚ sl.
Góður Guð blessi ykfcur öill.
Guðmunda Kristjánsdóttir,
Þvergötiu 3, ísaiirðL
Hérmeð sendi ég alúðarþakkir til allra þeirra sem
sendu mér gjafir og heillaóskir á sjötugsafmæli mínu.
Marsellius Bernliarðsson.
f