Morgunblaðið - 26.10.1967, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. OKT. 1967
Tilboð í gangstétt
Tilboð óskast í lagningu gangstéttar við fjölbýlis-
hús hér í borg. Upplýsingar í síma 38773, eða 81005
eftir kl. 18 á kvöldin.
íbúð til leigu
5 herb. íbúð til leigu á bezta stað í Heímahverfi
frá miðjum des. n.k.
Upplýsingar í síma 36416 kl. 17.00—19.00.
Sendisveiim óskast
Duglegur piltur óskast til sendisveinastarfa strax.
Æskilegt, að viðkomandi hafi reiðhjól til umráða.
Nánari upplýsingar á skrifstofunni.
SLÁTURFÉLAG SUÐURLANDS.
Skúlagötu 20.
Skátaheimilið til leigu
Skáta’neimilið við Snorrabraut er til leigu. Hugs-
anlegt að nota búsnæðið sem vörumarkað, lager,
o.þ.h. Tilboð óskast sent afgr. Morgunbl. merkt:
„296.“
N auðunga ruppboð
Nauðungaruppboð á Hraðfrystihúsi Meitilsins h.f.
Síldarverksmiðju Mjölnis h.f., Fiskhúsi Norður-
varar h.f. og vélbátnum Bjarna Jónssyni ÁR/28
verða fyrir tekin á eignunum sjálfum í Þorláks-
höfn, föstudaginn 27. okt. 1967 og hefjast kl. 3 eftir
hádegi.
Uppboð þessi voru áður auglýst í Lögbirtinga-
blaði 12., 15. og 29. júlí sl.
Sýslumaður Árnessýslu.
Skrifstofustarf
Eitt af stærri fyrirtækjum borgarinnar vill ráða
stúlku eða konu til skrifstofustarfa. Um er að ræða
starfs við innflutnings- og útflutningsdeild fyrir-
tækisins Nauðsynlegt, að viðkomandi hafi ein-
hverja reynslu við útreikning á tollskýrslum
verðlagsskýrslum og útflutningsskýrslum. Enn-
fremur þarf viðkomandi að hafa nokkra vélritun-
arkunnáttu og geta unnið sjálfstætt. Góð laun og
ýmis hlunnindi. Tilboð merkt: „Innflutningur —
útflutningur 193“ óskast send afgreiðslu blaðsins
fyrir 1. nóvember.
blaðburðárfolk
í eftirtalin hverfi
Laugavegur neðri — Vesturgata I — Þingholts-
stræti-Laugarásvegur — Aðalstræti — Bald-
ursgata — Bárugata — Hjallavegur — Granaskjól
— Sclás — Ilraunbær frá 102 — Langahlíð.
Talið v/ð afgreiðsluna i sima 10100
OSKAST
Fimmtugur í dag:
Bjarni G. Magnússon
bankafulltriii
í DAG er Bjarni Gunnar
Magnússon banikafulltrúi í
Landsbanka íslandis 50 ára.
Hann er Vestmannaeyinguir
og ólst þar upp. Nam í Gagn-
fræðasikióla Vestmannaeyja. Eft-
ir það fór hann til framhalds-
náimis í Samvinnuskóiann í
Reykjavík og lauk þaðan brott-
fararprófi með góðuim vitnis-
burði 1938.
Ertfitt var þá fyrir unga náms
sveina, að afla sér atvinnu, á
þrengingartímum kreppuár-
anna- Bjarni lét erfiðleikana
ekki brjóta sig á bak. Hann
hóf, að námi laknu starf, án
fastra launa, hjá Brunabótafé-
lagi íslands í Vestmannaeyjum.
Aflaði sér trausts og virðingar
fyrir lipurð og vel unnin störf.
Þau rækti hann af alúð og sam-
viskusemi.
Árið 1943 fluttist Bjarni G.
Magnússon til Reykjavíkur og
réðist í þjónustu Landábanka
íslandis. Fyrstu árin og lengst
framan af starfaði Bjarni í end-
urskoðunardeild bankans.
Deildarstjóri í hlaupareikn-
ingsdeild Landsbanka fslands
hefir hann verið frá 1960, og
starfar þar. Ég veit að viðskipta
menn Landsbamkans kunna vel
að meta störf og fyrirgreiðslu
Bjarna Magnússonar í hinu
vandasama starfi, er hann befir
með höndum í þágu bankans.
Bjarni G. Magnússon er fé-
lagshyggjumaður, góðviljaður,
velhugsandi og fyrirgreiðandi í
vandamálum.
í aldarfjórðung höfum við átt
samstarf að félagsmálum banka
manna. Öðrum mairgháttuðum
félagsstörfum hans hefi ég ekki
kynnst. Ég má þó vita að alls-
staðar hefir hann komið fram
á þann hátt, er ég hefi þekkt
hann bezt. Traustgefandi og góð
ur vinur.
Bjarni G. Magnússon hefir
lengi _ábt sæti í stjórn Félags
Starfsmanna Landsbanka ís-
lands. Á þeim tíma verið for-
maður félagsins í fjögur ár. í
stjórn Samfoands íslenzkra
Bankamanna hefir hann átt sæti
mörg kjörtímafoil, allt frá 1949,
og tvívegis verið formaður sam-
takanna, um tveggja ára skeið,
hvoru sinni.
Eitt ber þó af urn affourða-
stírf og fórnfýsi Bjarna í þágu
samtaka bankamanna. Hann
hefir verið ritstjóri Bankafolaðs
ins í tuttugu ár og árvallt haldið
l'ífi í blaðaútgáfu okkar banfca-
manna, með lipurum penna, lif-
andi starfi og áfouga án endur-
gjalds.
Þetta muna bankamenn af-
mælisbarninu í dag.
Adolf Björnsson.
BJARNI Gunnar Magnússon,
deildarstjóri í hlaupareiknings-
deild Landsbanka íslands er
fimmtugur í dag. Ekki verður
hér rakin ættartala hans því að
þetta á ekki að verða nein minn-
ingargrein — að vísu eru ófáir
lifandi dauðir um fimmtugt, en
Bjarni Gunnar er sízt allra í
þeim hópi. Fram hjá því verður
þó ekki gengið, að hann er í föð-
urætt af harðduglegum og þraut-
seigum Skaftfellingum kominn,
sem lögðu leið sína út í Vest-
mannaeyjar, og þar er Bjarni
Gunnar borinn og barnfæddur.
Móðurættin mun austfirzk og
það er alkunna að það er mann-
dómsmerki að teljast Skaftfell-
ingur og að teljast skaftfellzkur
Vestmannaeyingur, jafngildir
afreksmer.ki fyrir dugnað og
harðfylgi á sjó og landi. Bjarni
Gunnar kaus að fara landleiðina
í lífinu. Hann stundaði nám í
gagnfræðaskólanum í Eyjum og
reyndist þar duglegur nemandi.
Þar kom strax í ljós hæfileiki
hans til nýtrar þátttöku í félags-
lífi, því að hann lét starfsemi
nemendafélagsins mjög til sín
taka og varði sjónarmið sín af
lagni og staðfestu á málfundum.
Því næst lá ieiðin hingað í höf-
uðfoorgina, þar sem Bjarni Gunn-
ar lauk nárni við Samvinnuskól-
ann við góðan orðstír. Skömmu
siðar gerðist hann starfsmaður
við Landsbanka íslands, fyrst í
endurskoðunardeild en síðan í.
hlaupareikningsdeild, sem hann
veitir nú forstöðu.
Sá frami sannar, að Bjarni
Gunnar hefur verið nýtur og
traustur starfsmaður þeirrar
stofnunar, en ekki ei þó öll sag-
an sögð með því. Hann hefur
tekið mjög virkan þátt í félags-
lífi bankamanna og notið þar
bæði vinsælda og trausts. Hann
hefur löngum setið í stjórn
starfsmannafélags Landsbank-
ans og haft þar formennsku á
hendi, einnig í stjórn Sambands
íslenzkra bankamanna og verið
formaður þess um skeið. Þá hef-
ur .hann verið ritstjóri Banka-
blaðsins um ára bil, og er það
enn, Á hann 25 ára starfsafmæli
hjá Landsfoankanum í aprílmán-
uði næstkomandi.
Þar með hefur bankamannin-
um Bjarni Gunnari Magnússyni,
verið gerð nokkur skíl, og þó
ekki viðhlítandi, því að mig brest
ur kunnugleika til að skýra frá
ýmsum störfum hans fyrir bætt-
um kjörum samstarfsmanna
sinna í bönkum landsins, en þar
mun hann hafa unnið giftusam-
lega, svo að báðir aðilar máttu
vel við una — en þau störf verða
eflaust rakin og þökkuð af rétt-
um aðilum, þegar starfsafmælis-
ins verður minnst. Eftir er þá
að lýsa manninum nokk'uð, þeim
leit ljós lífsins að hausti fyrir
fimmtíu árum. Það er í sjálfu
sér undarlegt, eins traustur
maður og hann er í reikings-
listinni, að svo er að sjá sem
einhver misreikningur hafi orð-
ið hjá forlögunum varðandi
ákvörðun fæðingardagsins.
Bjarni Gunnar er nefnilega öðr-
um fremur barn vorsins, þótt
hann sé fæddur að hausti. Hann
er ekki einungis fráfoær elju-
maður í starfi, heldur og gleði-
maður, eins og þeir gerast bezt-
Haukur Hauks-
son skrifar um
sjónvarp
LIÐLEGA ár er nú liðið frá því
að fyrstu sendingar íslenzka
sjónvarpsins hófust, og er það
nú talið, a.m.k. í orði kveðnu,
komið af tilraunastiginu. Enda
þótt það sé vissulega staðreynd,
að sjónvarpið hefur slitið barns-
skónum að verulegu leyti, send-
ingar séu nú sex daga vikunnar
o.s.frv., er hinu ekki að neita, að
enn hefur það í sér nokkum
frumbýlingsbrag. A ég þar m.a.
við fréttaþjónustu þess, þar sem
enn eru fréttasendingar ekki
alla sendingadagana. Á þessu
skilst mér að ráðin verði bót um
áramót, og hefur enda nýlega
verið fjölagáð starfsliði frétta-
stofu sjónvarpsins, trúlega með
það fyrir augum.
Af umtali fólks, verður það
helzt ráðið, að fréttirnar séu eitt
vinsælasta sjónvarpefnið, og oft
hefur fréttastofa sjónvarpsins
staðið sig með miklum ágætum.
Má í því sambandi minnast
bfunans mikla í Lækjargötu á
sínum tíma, og nú síðast Lands-
spítalabrunans, sem sýndur var
sama kvöldið.
Það vekur einnig athygli, að
fréttir sjónvarpsins eru oft miklu
líflegri en fréttir Ríkisútvarps-
ins, sem algjörlega sýnast stein-
ir, og lítur alltaf björtum aug-
um á lífið og tilveruna, eins þótt
eitthvað bjáti á. í vinahópi er
hann hrókur alls fagnaðar fyrir
rólega og yljandi glaðværð sína,
kann vel að meta góðan dansk-
an vindil og glas með Black &
White, græzkulausa kýmni og
skemmtilegan félagsska.p. Hann
hefur og sjálfur látið þau orð
falla, að lífið hafi verið sér hin
ánœgjulegasta skemmtun, jafnt í
starfi og tómstundum. Til þess
að hafa slíka afstöðu igagnvart
lífinu þaff fyrst og fremst æðru-
lausa og trausta skapgerð,
skaftfellska skapgerð, sem bregð-
ur ekki þótt eitthvað gangi á
móti um stundarsakir. Og hana
á Bjarni Gunnar í ríkum mæli.
Það er ekki skaftfellskum eigin-
legt, sízt skaftfellskum Vest-
mannaeyingum, að renna af
hólmi í lífinu.
Bjarni Gunnar hyggst ekki
foeldur taka upp þann hátt á
þessum tímamótum. Hann ætlar
að halda sig heima á afmælis-
daginn og ekki einungis taka
því, sem að höndum ber, heldur
og fagna því með sinni rólegu
yljandi glaðværð. Enda ekki
ástæða til annars, því að maður-
inn er ungur enn og verður það
áreiðanlega þótt hann eldist að
árum. Barn vorsins þótt fæddur
sé að hausti fyrir einhverja
furðulega skekkju í hlaupa-
reikningi forlaganna, sem hann
foefur reynt eftir megni að leið-
rétta með viðhorfi sínu til lífs-
ins og starfsins, undanfarna
fimm áratuigi.
L. G.
runnar. í þvi sambandi er naum-
ast við fréttamenn útvarpsins að
sakast; þeir eru margir hverjir
prýðis fréttamenn, en þeir hafa
furðulega reglugerð sem hnyðju
um hálsinn varðandi fréttaöflun
og skriftir sínar. Er sjónvarpið
kom til, gafst fréttamönnum
þess tækifæri til þess að móta
að verulegu leyti sjálfir stefnu
þess í fréttamálum, og verður
ekki annað sagt en að vel hafi
tekizt til. Vonandi verður aldrei
„praktíserað" þar hið neikvæða
hlutleysi, sem vegna afskipta
stjórnmálamanna svífur yfir
vötnum í útvarpinu.
Einn er sá þáttur sjónvarps-
starfseminnar, sem vonbrigðum
hefur valdi'ð, en það er auglýs-
ingastarfsemin, sem skv. ráða-
gerðum átti að vera mikill tekju
liður. í íslandsblaði „Informat-
ion“ fyrir skömmu er haft eftir
Pétri Guðfinnssyni, skrifstofu-
stjóra sjónvarpsins, að auglýs-
ingastarfsemin hafi verið
,,fíasko“ eins og það er orðað,
hvorki meira né minna, og tekj-
ur af auglýsingum aðeins verið
brot af því, sem áætlað hafði
verið. I þessu sambandi hafi það
þó bjargað, að tekjur af afnota-
gjöldum hafi orðið meiri, en ráð
gert hafði verið.
Hér er um mjög alvarleg tíð-
indi að ræða, þar sem það hef-
ur komið skýrt fram, t.d. hjá
fjármálaráðherra, að tekjur af
auglýsingum og afnotagjöld
skuli standa undir kostnaði við
sjónvarpið. Það er því ekki óeðli-
legt, a'ð spurt sé, hvað valdi því
að auglýsingatekjur hafi ekki
Framhald á bls. 24