Morgunblaðið - 29.12.1967, Qupperneq 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. DES. 1967
er líka bara tveggja ára og
hver yrði ekki orðlaus á þess-
um aldri yfir allri þessari
dýrð? Hún horfði bara á
pabba þegar hann rétti barn-
fóstrunni hennar pakkana.
Sybilla Louise er dóttir
Margrétar Svíaprinsessu og
enska kaupsýslumannsins
Johns Amblers. Prinsessan
— skrifað í byrfun desember
Prinsessan og jólin
ÞAÐ er tæpur mánuður til
jóla, en þessari litlu stúlku,
sem heitir Sybilla Louise,
finnst þau hefðu getað verið
í gær. Hún hafði aldrei séð
eins mikið af sælgæti, leik-
föngum og skærum ljósum,
og þarna var pabbi að kaupa
sumt af þessu handa henni.
Hún sag'ði ekki margt en hún
var að opna sænskan jóla-
markað í Harcourt Street í
London.
FRU Lavinia Woods var orðin
dauðleið á að bíða eftir því
að nýja gaseldavélin hennar
yrði tengd. Hún hafði beðið
eftir henni í fimm mánuði
þanga'ð til þeim þóknaðist að
Frú Lavinia Woods.
koma með hana og nú hafði
hún beðið í tvær vikur eftir
að hún yrði tengd.
Loksins kom viðgerðarmað-
urinn og þá fékk frúin góða
hugmynd. Hún hringdi í gas-
veituna og sagði:
— Ég er búin að læsa við-
gerðarmanninn ykkar inni í
þvottahúsi og þar verður
hann þangað til eldavélin mín
er komin í lag.
Þetta var klukkan 9 f.h.
Kl. 9.15 hringdi gasveitan
og sagði: — Vfð hringjum í
lögregluna ef þér látið við-
gerðarmanninn ekki lausan.
Kl. 9.30: — Við kærurm yð-
ur fyrir að halda starfsmanni
okkar í stofufangelsi.
Kl. 10: — Við látum yður
borga viðgerðarmanninum
kaup fyrir hverja mínútu sem
þér hafið hann í haldi.
Kl. 10.30: — Við krefjumst
þess að þér látið manninn
lausan strax.
Og þeir héldu áfram að
hringja.
Um hádegið komu tveir
starfsmenn frá gasveitunni,
en gripu í tómt því þetta var
aðeins gabb: — Ég ætlaði
alveg að springa úr hlátri, því
þegar þeir komu hafði við-
gerðarmaðurinn brugðið sér
frá til að ná í varahlut, sem
vantaði, sagði frú Woods.
Yfirmenn gasveitunnar
sögðu: — Auðvitað urðum við
reiðir þegar frúin sagðist hafa
læst viðgerðarmanninn inni.
Menn gera ekki svona nokk-
uð.
Á ÞESSARI mynd sjáum við
söngkonuna Sandie Shaw, á-
samt tvíburasystur sinni, sem
reyndar er plastgína í fullri
líkamstærð. Þær hittust ný-
lega í sjónvarpssal. Og San-
die, það er sú til hægri, roðn-
aði, því gínan var ekki í nokk
urri spjör. Sandie var fljót að
rétta henni kjóldulu til að
hylja nekt sína og sagði:
„Vertu fljót að koma þér í
þetta, vinan“. Gínan kom
seinna fram með Sandie í sjón
varpsdagskrá þar sem Sandie
söng, en sú fyrrnefnda sat á
fyrsta bekk í áhorfendasaln-
um og varð að láta sér nægja
að hlusta. Þessi gína og fleiri
sömu tegundar eiga að prýða
glugga verzlana um allan
heim snemma á næsta ári.
Bítillinn George Harrison
fær skilaboð frá öðrum heimi
GEORGE Harrison varð undr
andi þegar honum var boðið
á miðilsfund hjá spíritistan-
um Gladys Spearman-Cook.
Hún kvaðst hafa skilaboð til
hans frá Brian Epstein, fram-
kvæmdastjóra Bítlanna, en
hann lézt eins og kunnugt er
í ágúst sl. af völdum eitur-
lyfja. Hann varaði George við
eiturlyfjum og bað hann að
halda sig frá þeim. George
fékk stuttu seinna önnur
skilaboð, þar sem Bítlarnir
eru varaðir við yfirvofandi
hættu ef þeir fari til Indlands
með dulspekingnum Mahar-
ishi Mahesh. Þrátt fyrir þess-
ar viðvaranir eru Bítlarnir og
eiginkonur þeirra nú að und-
irbúa ferð til Indlands á
næsta ári, og virðast ekki taka
annan heim allt of alvarlega.
Hundafæði
ÞAÐ nýjasta á matseðlum
fínustu veitingastaða Manch-
ester er hundafæði. Eigendur
veitingastaðanna bjóða við-
skiptavinum sinum sérstaka
„hundapoka" svo þeir geti tek
ið með sér heim leifarnar
handa blessuðu dýrinu, sem
bíður svangur heima og miss-
ir annars af allri dýrðinni.
Snati getur nú borðað leifar
af dýrlegum, rándýrum kjúkl-
ingi þegar eigandinn kemur
heim, nema húsbóndi hans
falli fyrir freistingunni og
borði leifarnar sjálfur.
Kossar bannaðir
ELDHEITIR kossar táninga,
sem líta út eins og þeir ætli
að éta hvorir aðra, eru bann-
aðir á Crewe-járnbrautarstöð-
inni.
Hér eftir er starfsfóki járn-
brautarstöðvarinnar uppálagt
að vera á verði gegn ofsa-
fengnum faðmlögum og álíka
ósóma.
Einn starfsmaður jámbraut
anna komst svo að orði: „Það
er kysstst meira á járnbraut-
arstöðvum en nokkurs staðar
annars staðar. Auðvitað get-
um við ekkert sagt vfð smá-
kossi á kinnina en þessir tán-
ingar líta út eins og þeir hafi
ekki smakkað mat í marga
daga og ætli hreinlega að éta
hvorn annan. Slíkt framferði
veldur almenningi óþægind-
um, sérstaklega í upplýstum
veitingastofum á járnbraustar
stöðum um helgar, þegar
margt fólk er á ferli. Ef ein-
hverjir dirfðust að ganga of
langt í þessu munum við ekki
hika við að kalla á lögregl-
Sjötugur:
Úskor Sæmundsson
fyrrv. kuupmnður
í DAG á góðtk'unn'ur borgari á
Akureyri, Óskar Sæmundsson,
sjötugsafmæli, en fæddur er hann
í Bolungavík vestra 29. desember
1097, og þar ólst hann upp við
lítil efni en þekn mun meiri
vinnu, eins og títt var í íslenzk-
um sjávarþorpu'm um síðustu
aldamót og framan af líðandi öld.
Ungur brauzt hann til náms
í Gagnfræðaskólanum á Akureyri
og lauk þaðan gagnfræðaprófi.
Settist síðan í lærdómsdeild
Menntaskólans í Reykjavik. Sótti
þar á hann sjónþreyta, svo að
ekki varð af frekara skólanámi.
Hélt hann skömmu síðar tfl Akur
eyrar og réðst í þjónustu Snorra-
verzlunar, unz hann stofnaði eig-
in verzlun, Esju, árið 1928, er
hann rak af miklum dugnaði um
fjórðung aldar. Eftir það gerðist
hann gjaldkeri hjá Útgerðarfélagi
Akureyringa h.f. og hefur síðan
verið starfsmaður þess.
Þau 45 ár, sem liðin eru frá
komu óskars til Akureyrar, hef-
ur bærinn tekið miklurn stakka-
skiptum, miklu meiri en Óskar
sjálfur. Hann er enn minnugur
þeirrar baráttu, er efnalaust fó'lk
varð að heyja fyrir lífinu í upp-
vexti hans og ber enn i dag virð-
ingu fyrir gömlum dyggðum, svo
sem sparsemi og vinnusemi. Vart
getur skylduræknari mann í
starfi, og óljúft mundi honum að
þiggja laun fyrir lítið starf og
lélegt.
Óskar tók jafnan mikinn þátt
í félagslífi bæjarins og gegndi
þar oft fyrirhafnarsömum störf-
um, sem engin 'greiðsla kom fyrir.
Hann var lengi í stjóm Verz'lun-
armannafélagsins á Akureyri og
um skeið formaður þess. Árum
saman átti hann sæti í stjórn
Sjálfstæðisfélags Akureyrar, og í
Oddfellowstúkunni Sjöfn hefur
hann lengi starfað af áhuga.
Hann kvæntist ungur Guðrúnu
Magnúsdóttur ljósmóður, ættaðri
úr Strandasýslu, en varð að sjá
thenni á bak um miðjan aldur.
Eiguðust þau saman þrjú böm:
Sæmund, stýrimann og stórkaup-
mann, Magnús hxl., vinnumála-
stjóna Reykjaví'kurborgar og Guð
finnu, húsfreyju á Akureyri. Fám
ánum síðar kvæntist Óskar
Emmu Finnbjarnardóttur hjúkr-
unarkonu frá Hnífsdal, og er
heimili þeirra að Þórunnarstræti
124 hér í bæ.
Vinnudagur sjötugs manns,
sem orðið hefur að vinna allt frá
bernskudögum eftir ítrasta þoli,
er orðinn ærið langur. Og þótt
Óskar sé að verða þess var, að
líkaminn er ekki jafn svifléttur
og áður, þá er það fjarri skapi
hans að halda að sér höndum.
Vinnuviljinn og áhuginn hefur í
engu látið á sjá, og enn er hann
jafn glaður í vinahópi og fyrr.
Megi honum sem lengst endast
sá áhugi Með hugheilum óskum
og heil'li þökk.
3. Ó. P.
P.S. Óskar dvelst í dag hjá
Magnúsi syni sínum, Sólheimum
23, VI hæð D.
Skuldabréf
Vil kaupa 200—400 vel tryggð skuldabréf. Áhuga-
menn sendi blaðinu upplýsingar fyrir hádegi laug-
ardag merkt: „Ágóði — 5415“.