Morgunblaðið - 03.01.1968, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGTJR 3. JANÚAR 1968
Þórarinn Björnsson skip-
herra — Minningarorð
Á AÐFANGADAG jóla síðastlið
inn andaðist Þórarinn Bjömsson
skipherra, að Iheimili sími hér í
Reykjavík. Var hann þá nýkom-
inn af sjúkrahúsi og talinn á
batavegi eftir hjartasjúkdóm. sem
hafði þjáð hann undanfarið.
Hvarf þar af sjónasviðinu sá
starfsmaður Landhelgisgæzl irn-
ar, sem lengst hefir verið í henn
ar þjónustu, en henni helgaði
hann starfskafta sína óskifta
meðan þeir entust. ,
Þórarinn var fæddur 27. júní
t
Faðir okkar, tengdafaðir og
afi
Jósafat Sigurðsson
lézt að Hrafnistu 31. des.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
t
Mó'ðir okkar
Sigríður ögmundsdóttir
frá Fáskrúðsfirði,
andaðist í Landsspítalanum á
nýjársdag.
Fyrir hönd systkina.
Jóhanna Bjömsdóttir.
t
Hjartkær systir mín
Guðfinna Jónsdóttir
Mýrarholti við Bakkastíg
andaðist að Landakotsspítala
30. desember.
Guðný Jónsdóttir.
t
Faðir okkar og tengdafaðir
Ólafur Jónsson
fyrrv. símstjóri á Þingeyri
andaðist 30. desember.
Böm og tengdabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
faðir, tengdafaðir og afi
Vilhelm Davíðsson,
blikksmíðameistari,
sem lézt 29. des., verður jar’ð-
sunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn, 5. jan. kl. 10.30
f.h.
Blóm og kransar afþökkuð,
en þeim, sem vildu minnast
hins látna, er vinsamlega bent
á Líknarsjóð Oddfellowa eða
aðra líknarsjóði.
Kristín Magnúsdóttir,
Davíð Vilhelmsson,
Ursula Vilhelmsson,
Guðbjartur Vilhelmsson,
Sigríður B. Guðmundsdóttir
Hafsteinn Vilhelmsson
ogbamabörn.
árið 1903, að Þverá í Hallárdal
í Austur-Húnavatnssýslu. og voru
foreldar hans þau Björn Árna-
son, bóndi þar, og síðar hrepp-
stjóri að Ytri-Ey á Skagaströnd,
og kona hans Þórey Jónsdóttir.
En þótt alinn væri upp við bú-
störf, þá stóð hugur Þórarins þó
snemma til sjós, og réðst hann
fyrst 16 ára á kútter, sem gerður
var út frá Patreksfirði. Þaðan fór
hann svo til Vestmannaeyja og
gerðist háseti á fyrsta varðskipi
íslendinga, — elzta ÞÓR, undir
stjórn hins landskunna Jóihanns
P. Jónssonar, skipherra. Var
hann skráður þar um borð 3.
janúar 1921, og frá þeim tíma
var hann svo til óslitið við iand-
helgisgæzlu og björgunarst.örf
hér við land, þar til hann veiki-
ist.
Árið 1924 tók Þórarinn far-
mannapróf við Stýrimannaskól-
ann í Reykjavík og fór síðan
aftur á varðskipið ÞÓR, þar sem
hann varð stýrimaður 8. janúar
1926, — og síðan á öðrum varð-
skipum þeirra tíma. Árið 1937
tók hann við skipstjórn á (mið-)
ÞÓR, og varð svo eftir aðstæð-
t
Konan mín
Ingunn Elín Þórðardóttir
andaðist í Landsspítala 2. jan.
1968.
Jón Gunnlaugsson.
t
Móðir mín,
Sigfríður Gestsdóttir
andaðist að Elli- og hjúkrun-
arheimilinu Grund, 28. des. —
Jarrðarförin fer fram frá
Skarðskirkju í Landssveit,
fimmtudaginn 4. janúar kl.
13,30.
Kristín Einarsdóttir.
t
Hjartkær eiginmaður og
faðir
Gnnnar Davíðsson,
skrifstofustjóri
sem lézt 27. desember sl. verð-
ur jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju föstudaginn 5. janúar
kl. 1.30 e.h.
Svanhvít Guðmundsdóttir
Davíð Á. Gunnarsson.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
faðir og tengdafaðir,
Þorgeir Ólafsson
Brunngötu 12A, ísafirði,
andaðist 30. desember. Jarð-
arförin fer fram laugardag-
inn 6. janúar og hefst með hús
kveðju kl. 14.
Jóna Jónsdóttir,
Jóhann Þorgeirsson,
Ólafur Þorgeirsson,
Ása Þorgeirsdóttir,
Páll Lúðvíksson.
um skipherra á flestum eði öll-
um íslenzku varðbátunum og
varðskipunum meðan heilsan
entist. — nú síðast á ÓÐNI. Frá
1939—40 var hann einnig um
tíma skipstjóri á seglskipinu
ARTIC, og loks kom fyrir að
hann um stundarsakir væri skip
stjóri á öðrum skipum í foríöil-
um annarra.
Samtals var Þórarinn því til
sjós í 47 ár, þar af 30 ár sem
skipherra. Þarf ekki neinum get-
um að því að leiða, að á svo
langri sjómannsævi við vanda-
söm störf á þessum hjara heims,
þá hendir óhjákvæmilega margt
misjafnt, en það var alla tíð mjög
fjarri skapi hans að vera að
fjasa um slíkt. Hann var að eðl-
isfari dulur maður og ekki marg
máll og lítt fyrir að halda á
lofti eigin ágæti eða dæma ann-
arra orð og gjörðir.
Landhelgisgæzlan átti hug
hans allan frá því að hann ung-
ur gerðist stafsmaður hennar og
til hinstu stundar. Hann var með
í að byggja hana upp frá rót-
um, efla hana og ávinna henni
traust. Þau verkefni, sem hún fól
honum á lífsleiðinni voru bæði
mörg fjölbreytt og ofit mjög við
kvæm og vanþakklát, — en Þór-
ainn var sá gæfumaður alltaf að
koma skipi sínu heilu í höfn, og
engan þekki ég óvin hans eða
óvildarmann.
Af langri reynslu þekkti hann
gjörla þarfir okkar í landhelgis-
gæzlu- og bjögunarmálum og
brýndi iðulega fyrir mönnum
nauðsyn þess, að sú starfsemi
væri búin hraðskreiðum varð-
skipum. Hann var mjög opinn
fyrir nýjungum og ætíð manna
fúsastur til að reyna ný tæki
eða aðferðir og skilja þýðingu
þeirra eins og fjölmargar skýrsl-
ur hans og tillögur bera órækt
vitni. Það féll líka í hans hlut
um margra ára skeið að stjóma
þeim varðskipum, sem tóku þátt
í hverskonar tilraunum og rann-
sóknum, þar sem hann naut sín
t
Jarðarför konu minnar
Guðrúnar Jensdóttur
frá Látrum í Aðalvík,
er andaðist 27. des. sl. fer
fram frá Keflavíkurkirkju 4.
janúar nk. kl. 14.
Finnbogi Friðriksson, börn,
tengdabörn og barnabörn.
t
Faðir okkar og tengdafaðir
Kristján Guðjónsson
fyrrv. kyndari,
sem lézt 24. des. sl. verður
jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 4. janú-
ar nk. kl. 1,30 e.h.
Börn og tengdabörn.
t
Fósturfaðir okkar
Björn Sýrusson
verður jarðsettur frá Foss-
vogskirkju mi'ðvikudaginn 3.
janúar kl. 10,30 f.h. Blóm vin
samlegast afþökkuð.
Guðrún Þórðardóttir,
Una Eyjólfsdóttir,
Ingólfur Guðbrandsson.
ekki síður en við gæzlu- og
björgunarstörfin.
Fyrir mannfáa starfsemi með
margþætt verkefni er það ómet-
anlegur kostur að hafa í þjón-
ustu sinni eins fjölhæfa menn
og Þórarinn var. Öllu þótti vel
borgið undir hans skipstjórn,
enda var hann frábær sjómaður,
— bæði gætinn og djarfur. sér-
stakt prúðmenni í framkomu, og
naut svo óskoraðs trausts skips-
hafna sinna að þess munu fá
dæmi.
Að verðleikum var hann heiðr
aður bæði af innlendum og er-
lendum aðilum fyrir marg'hútiuð
vel unnin störf. 1951 var hon-
um veitt íslenzka fálkaorðan,
1961 norska St. Olavs-orðan, og
heiðursmerki Slysavarnafélags
íslands og Belgíu fyrir björg-
unarstörf.
Hinn 8. ágúst 1930 kvæntist
Þórarinn Jóhönnu Lauru, dóttur
Marínós Hafsteins, sýslumanns í
Strandasýslu, og eignuðust þau
tvær dætur, Birnu og Þórunni.
sem báðar eru giftar. Þau hjón
skildu.
Hinn 12. nóvember 1948 kvænt
ist Þórarinn svo Ruth forp, dótt-
ur Magnus Jensen, trésmíðameist
aa í Kaupmannahöfn, og lifir
hún mann sinn. Þau voru barn-
laus.
Það eru nú liðin 40 ár síðan
fundum okkar Þórarins bar fyrst
saman. Hann var þá ungur stýri
maður um borð í varðskipinu
Óðni og ég nýskráður óvaningur
þar, — og síðan hefir kunnings-
skapur okkar verið órofinn.
En þótt ég muni sakna Þór-
arins, hins góða drengs, þá er
þó mestur harmur kveðinn eigin
konu hans. dætrum og öðum ást-
vinum, sem ég vil votta samúð
mína og hluttekningu.
Pétur Sigurðsson.
HIÐ skyndilega andlát Þórarins
Björnssonar skipherra kom flest
um, sem til þekktu, nokkuð á
óvart. Tveknur dögum fyrir
andlát hans, heimsótti ég hann
að heimili hans við Laufásveg
19 hér í borg. Hann nýkominn
heim úr sjúkrahúsi eftr stutta
sjúkdármslegu og var á góðum
batavegi. Þórarinn var hress og
kátur að vanda og hafði spaug-
yrði á vör. Við rædidum um
heima og geima, og þar á meðal
um skemmtiferð þeirra hjóna til
Miðjarðarhafsins á síðastliðnu
sumri. Um leið og við skoðuðum
myndir frá þessari ferð, sigldum
við í huganum til Austurlanda
nær, sem voru Þórarni einkar
hugstæð, eftir þessa för. Á þess-
ari stundu var mér amdlát vinar
t
Hugheilar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð, vinsemd og virð
ingu við andlát og útför eig-
inmanns míns og sonar
Haraldar Hjálmarssonar
forstöðumanns Hafnarbúða.
Sérstakar þakkir færum við
bræðrum úr Oddfellowregl-
unni og Kiwanisklúbbnum
Heklu. Fyrir hönd annarra
vandamanna.
Jóna Ólafsdóttirr,
Margrét Halldórsdóttir,
Hjálmar Þorsteinsson.
míns og félaga Víðs fjarri.
Þórarinn Björnsson fæddist 27.
jún.í 1903 á Þverá í Hallárdal, í
Vind'hælishreppL, í Austur-Húna
vatnssýslu. Foreldrar hans voru
Björn Árnason hreppstjóri frá
Þverá og Þórunn Jónsdóttir frá
Þorvaldsstöðum í Skriðdal. Þeg-
ar Þórarinn fæddist, bjó föður-
afi hans Árni Jónsson, hrepp-
stjóri, á Þverá. Fjórum árum
eftir fæðingu Þórarins flyzt
Björn faðir hanis frá Þvérá að
Syðri-Ey. Sagt er að eftir þetta
hafi aldrei þurft að leita þór-
arins annars staðar, en niður
við sjó. Reyndar segir málshátt-
urinn: „Snemma beygst krókur-
inn til þeas, sem verða vill.“
Sextán ára gamall er Þórar-
inn sendur til frænda síns Pét-
urs Ólafssonar, útgerðarmanns
og kaupmanns á PatreksfirðL
Þar hefst sjómennskuferiLl Þór-
arins á kútter Höllu, sem var
í eigu Péturs. Árið 1921 ræðst
hann á björgunarskipið Þór frá
Vestimannaeyjum, og öðlast þar
þá reynslu, sem síðar átti eftiir
að verða snar þáttur í starfi hans
sem skiipherra hjá Landhelgis-
gæzlunni. Sem kunnugt er tók
ríkið við rekstri Þórs 1. júlí 1926,
og þar með var Landhelgisgæzl-
an stofnuð. Þórarinn var stýri-
maður á skipinu og hann starf-
aði síðan óslitið alit til dauða-
dags hjá Landhelgisgæzlunni,
fyrst sem stýrimaður og síðan
sem skipherra.
Kynni mín af Þórarni hófust
árið 1948, er ég sigldi með hon-
um sem stýrimaður á varðskip-
inu Faxaborg. Ég hafði nýlokið
stýrimannanámi, og mér var
ýmiis vandi á höndum, eins og
mörgurn byrjendum, en stjóm-
tök Þórarins og háttur hans að
umgangast reynslulitla menn
var slíkuir, að allt virtist auð-
velt undir - handarjaðri hans.
Hinn mæti maður Jóhann P.
Jónsson skipherra, sem lengst
var yfirmaður Þórarins, t>g
kunni vel að meta manngildi
hans, lét eitt sinn eftirfarandi
orð falla um Þórarin, að hann
væri mannkostamaður mikill og
öruggur stjórnandi.
Systkini Þórarins voru fjögur,
Sigurlauig og Ólafur, bæði látin,
Stefán, sem er starfsmaður hjá
Skattstofunni og Árni, sem setzt
ur er í helgan stein, eftir langt
starf hjá Sjovátryggingarfélagi
íslands.
Þórarinn var tvíkvæntur.
Fyrri kona var var Lára Haf-
stein og áttu þau tvær dætur,
Birnu búsetta í Florida í Banda
ríkjunuim og Þórunni búsetta í
Keflavík. Seinni kona Þórarins
var Ruth Trop, dóttir Magnús-
ar Jensens trésmiðameistara í
Kaupmannahöín, og lifir hún
mann sinn.
Með klökkum huga votta ég
konu og ættingjum mína dýpstu
samúð.
Gurðar Pálsson, skipherra.
ÞÓRARINN Björnsson skip-
herra, var jarðsettur fré Foss-
vogskapellu í gær, en hann lézt
að heimili sínu á aðfangadag
jóla. Með Þórarni er fallinn í val
inn einn af beztu yfirmönnum
Landhelgisgæzlunnar, sannur
foringi sem kunni að stjórna
mönnum sínum af festu, einurð
og drenglyndi, enda elskaður og
virtur af sínum undirmönnum.
Hann brá sjaldan sínu létta skapi
en ef hann gerði það, var það
af ærinni ástæðu, en það var
fljótt úr honum og aldrei minnst
á það meir, og sýnir það bezt
drengskap hans.
Ég sem þessar fáu línur rita
átti því láni að fagna að vera
undir stjóm Þórarins Björnsson-
Öllum þeim, sem sendu mér
hlýjar kveðjur og árnaðarósk
ir á sjötugsafmæli mínu 29.
des. sl., færi ég innilegar
þakkirr og óska þeim gæfu og
gengis á nýbyrjuðu ári.
Óskar Sæmundsson.