Morgunblaðið - 13.07.1968, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. JÚLÍ 1968
3

þingmeninsku og sitja 1 stjom
flokks síns, en mun ekki
treysta sér framar til þess að
takast á hendur háttsett etm-
bætti.
Golda Meir var fyrsta kon-
an, setm komst í ríkisstjóm
Israels og var utanríkisráð-
herra frá 1956 til 1966, þegar
hún lét af starfi af heilsufairs
ástæðum. Húin fæddist í Kiev
í Rússlaindi, en fluttist til
Bandaríikjanna þegar hún var
átta ára að aldri.
GOLDA MEIR, fyrrum utan-
ríkisiráðhema ísraels, sagði af
sér formennsku ísraelska
Verbamannaflokksiints fyrir
skömmu .og kom afsögn henn
ar mjöig á óvart. Golda Meir.
er nú sjötug og kvaðst hún
hafa fallizt á að gegna for-
mennsku flokksins aðeins
stuttan tíma.
Einis og margir muina, kom
Golda Meir í opinbera heim-
sókn til íslands vorið 1961 og
dvaldist hér tæpa viku. Hún
ræddi við ýmisa forystumenn
og ferðaðist víða um landið.
í viðtali sem Morgunblaðið
átti við hama 23. maí sagði
hún m.a. um landið og iþjóð-
ina:
„Nafnið á laindinu ter hrein-
asta öfugmæli. Og etkki á það
síður við um fólkið í land-
inu. I>að er miklu meir í ætt
við hverina en jöbulámiar.
Hlýja Islendinga og gestrisni
hefur yljað mér um hjarta-
rætuirnar, og það hefur líka
komið rné.r skemmtilega á ó-
vart hve opinskáir þeir eru
og hve aiuðvelt er að kynnaist
Golda Meir heimsækir Pétur Ottesen árið 1961 ásamt Guðmundi í. Guðmundssyni. Pétur lá
þá fótbrotinn í sjúkrahúsi.
Golda Meir lætur af formennsku
Heimsótti ísland árið 1961
þleim. Mér hefur fundizt éig
vena meðal gamalla og gró-
iran.a vina þessa daga sem ég
hef verið á íslandi.
Að sjálfsögðu var mér
kunnugt um hina rraerkilegu
fornmenniragu íslendinga, en
það hefur vaikið athygli mína,
hve lifandi og frjósöm íslenzk
núítímamenning eir og hve
söark eru tengsl hennar við
fortíðina. Hér etr menningin
raunverulegt afl í þjóðlífinu,
og ég vona að þið missið aldrei
sjóraar af mikilvægi heranair
þótt efnaleg velgeragni auíkiet.“
Golda Meir hefur lengi ver-
ið og er enn meðal áhrifa-
miastu stjórnmálamanna í ís-
rael, en kumniugir telja afsögn
hennar merki um að völd
hennar séu tekin að þverra.
Hún mun enn um hríð gegna
Norrænt vinabæjarmót í Keflavík
NORRÆNT vinarbæjamót hefur
fei staðið yfir í Keflavík og
komu 60 þátttakendur til móts-
ins frá 4 vinabæjum Keflavík-
ur, Hjöring í Danmörku, Kristj-
anssand í Noregi, Trollhattan í
Svíþjóð og frá Kerafa í Finn-
landi. Vinabæjamótin hafa áð-
ur verið sótt frá Keflavík til
hinna vinabæjanna og orðið til
þess að tengja þessi norrænu
vinatengsli fastar og betur. Upp
haf þessara tengsla var fyrir for
göngu Norræna félagsins. Kefla-
vík hefur þama fyrirhitt 4 vina
bæi, sem eru hver öðmm betri,
og nú eru 60 forustumenn þeirra
komnir til Keflavíkur til að
blanda geði við okkar smáleitu
þyggð. Reynt var að taka
móti vinum okkar svo vel sem
rekast mátti vera, var þeim
ýnt út um landsbyggðina auk
Suðurnesja og þótti mörgum
gaman að sjá þetta hrjóstraða
land — brimsorfið, trjálaust og
gjósandi heitum gufum upp milli
steinanna.
I gær kom hópuriran niður í
okkar ófullburða Skrúðgarð og
þótti mörigum vel að verið að
hér 'irorðuir í íshafi gætu vaxið
fögur sumairblóm.
— Við gengum um og þreytt-
ium hópiinn með nokkrum spurn
jinigum, og þá varðf yrst fyrir
Leo Talaxian, forseti bæj'arstjórn
ar í Kristj'amissand.
— Jú iþetta hefur verið mjög
áigætt ferðalaig, móttökur allar,
sem bezt má vera — og þessir
dagar verða okkur ógleymiamleig-
ir.
— Jú, okkur þykir gott og
þýðingarmest að halda uppi ung
meniraasamvinnu milli þessara
vinabæja, því það er staðreynd
að um.grraeinnin taka við af okk-
ur og sambaindið milli uingling-
araraa er þess vegraa miki'lsvert.
I friamtíðinnii viljum við stuðla
að aiufcraum kynraum umga fólks-
ins með gaigrakvæmium heimsókn
'iffli og skiptidvöl hver í aranars
bæ.
— Um Keflavík vissi okkar
fól'k ekki mikið áður en þetta
vinabæjasamband. korrast á en nú
aukast kyninin og allir eru á-
nægðir með þeissi vinabæja-
teragsl. Kristjansisand er mikið
stærri bær rraeð 53 þúisuind íbúa
og 77 rnenn í bæjarstjóm. í
bænum er mikil'l verksmiðjuiðn
aður og framleiðsla á iðraaðar-
vörum og efnaiðnaður talsveirð--
ur og skipabyggingar Kristjaras-
sand er stærsti bærinn í suður-
fylkj'Uinum og liggur vel við
verzlun og samgöngum við meg
inland Evrópu.
Við hittum þar í hópnum
Yrjö Sonamies ritstjóra og fram
kvæmdaistjóra frá Kerava í Finn
landi. Hann er ri'tstjóri dagblaðs
iras KESKI UUSIMAA, j'afraframt
því að vera forseti bæjanstjórn-
air. Það er í fyrsta skipti sem
baran ksmuir til íslamds em hamn
hafði baft nokkur kynni af land
inu vegna starfa siirana sem for-
maður Norræna félagsins þair í
bæ og eiranig lesið talsvert um
íslamd og séð kvi'kmyndir eem
femgnar vonu frá komsúilnum þar
á staðraum. Sá finmski var mjög
ámægður með komiu sína hing-
að til lands, þótti móttöfcur all-
ar mjög góðar og voraarþel fóiks
ins gott eiras og hjá vinabæj-
um á að vera. Náttúrufegurð
landsins væri og sérkemnileg, að
vísu frábrugðim Finmlamdi em
e'kki síðri fyrir það. -
Kerafa <er iðraaðarbær bæði
með trjávörur og svo gúmrní-
Framhald á bls. 23
Þátttakendur í pkrúðgarðinum í Keflavík. (Ljósm. Heimir Stígsson).
STAKSTEIMR
TJtflutningsskrifstofa
iðnrekenda
Alþýðublaðið birti forustu-
grein í gær um útflutning ís-
lenzkra iðnaðarvara og segir:
„Félag íslenzkra iðnrekendá'
hefur ákveðið að ráða mann til
þess að veita forstöðu útflutn-
ingsskrifstofu, sem sett verði á
stofn á vegum samtakanna á
næstunni. Skal útflutningsráðu-
nautur þessi kanna markaði er-
lendis og leita eftir viðskipta-
samböndum við iðnfyrirtæki,
sem hafa áhuga á útflutningi
Útflutningsráðunauturinn skal
leita eftir vörum Ihér innanlands,
sem hafa sölumöguleika er-
lendis, annast gerð sölusamn-
inga við erlenda aðila, koma á
framfæri við innlenda framleið-
endur ábendingum og hugmynd-
um um framleiðslu og sölumögu
leika, skipuleggja og undirbúa
þátttöku iðnfyrirtækja í kaup-
stefnum erlendis og fleira.
Félag íslenzkra iðnrekenda á.:
þakkir skilið fyrir að eiga frum-
kvæðið að því að setja á stofn
söluskrifstofu, sem vinna á að út
flutningi iðnaðarvara. Oft hefur
verið um það rætt á undanföm-
um árum að unnt væri með
skipulegu starfi, að koma á út-
flutningi vissra íslenzkra iðnað-
arvara. fslenzka iðnaðarmenn og
iðnrekendur skortir hvorki hug-
kvæmni né dugnað. Og hér Ihafa
risið upp nokkur mjög vel rekin
iðnfyrirtæki, sem gætu flutt út
framleiðsluvörur sínar á erlenda
markaði. Nokkrar tilraunir hafa
þegar verið gerðar í því efni.
Það, sem stendur í vegi fyrir
auknum útflutningi íslenzkra
iðnaðarvara, eru tollmúrar er-
lendis og skortur á auknu sölu-
starfi. Þetta á við um þau íslenzk
iðnfyrirtæki, sem eru það öflug
og vel rekin, að þau gætu flutt
.út ef tollmúrar og lélegt sölu-
starf 'hindruðu það ekki. Hins-
vegar er íslenzkur iðnaður yfir-
leitt smáiðnaður, sem á langt f f
land með það að vera sam-
keppnisfær við erlendan iðnað.
Það er þvi ekki síður nauðsyn-
legt að stuðla að aukinni hag-
ræðingu í íslenzkum iðnaði, sam-
runa og samstarfi smárra iðn-
fyrirtækja“.
Ný viðhorf með
inngöngu í EFTA
Og síðan segir Alþýðublaðiðí
„Ef ísland gengur í EFTA,
Friverzlunarbandalag Evrópu,
verður að gerbreyta stefnunni í
iðnaðarmálum. fslendingar yi-ðu
þá að taka sér Norðmenn til
fyrirmyndar og stuðla að stærri
einingum í iðnaðinum. Það er
undravert, hversu miklum ár-
angri Norðmenn hafa náð á sviði
uppbyggingar iðnaðarins, síðáSl
þeir gerðust aðilar að EFTA.
Mjög mikið hefur verið um sam-
runa smáiðnfyrirtækja í Noregi
svo og algengt að iðnfyrirtæki
gengju til samstarfs um innkaup
og sölu. Eftir að Norðmenn
gengu í EFTA reis upp nýr út-
flutningsiðnaður í landinu. Iðn-
fyrirtæki, sem áður framleiddu
aðeins fyrir innanlandsmarkað,
flytja nú út í stórum stíl. fslend-
ingar geta ekki gert sér vonir
um, að þátttaka þeirra í mark-
aðssamstarfi eins og EFTA
muni hafa eins jákvæð áhrif á
iðnaðinn og þátttaka Norð-
manna í slíku samstarfi. Iðnaður
okkar er mikið skemmra á veg
kominn en iðnaður Norðmannsn.
var áður en Noregur gekk í
EFTA. Hinsvegar getum við bú-
izt við því, að einhver jákvæður
árangur náist. En hvort sem Ís-
land gengur í markaðsbandalag
eða ekki, er nauðsynlegt að
vinna að auknu sölustarfi. Þess
vegna fagnar Alþýðublaðið þvi,
að Félag íslenzkra iðnrekenda
skuli hafa ákveðið að setja á
stofn söluskrifstofu til þess að
vinna að útflutningi íslenzkra
iðnaðarvara.