Morgunblaðið - 11.09.1968, Síða 14
14
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGÚR 11. SEPT. 1968
JWírrgííirtM&Mlí
Útgefandi Hf Arvakur. Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltríu Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Bjöm Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjóm og afgreiðsla Aðalstræti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar Aðalstræti 6. Slmi 22-4-80.
Askriftargjald kr 120.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu. Kx 7.00 eintakið.
KOMMUNISTAR AÐ
EINANGRAST
A tburðir þeir, er gerðust á
**■ kjördæmisráðsfundi Al-
þýðubandalagsins á Vestfjörð
um um síðustu helgi, eru hin-
ir athyglisverðustu. Þeir sýna
fyrst og fremst, að kommún-
istar eru að einangrast. Lýð-
ræðissinnað fólk innan þess-
ara losaralegu stjórnmálasam
taka er að gera sér ljóst, að
það á enga samleið með þeim
mönnum, sem þar hafa lengst
um haft töglin og hagldirnar.
í yfirlýsingu 13 kjördæmis
ráðsfulltrúa, sem gengu af
fundinum á ísafirði er fyrst
og fremst lýst yfir vonbrigð-
um lýðræðissinnaðra afla inn
an Alþýðubandalagsins vegna
starfsemi þess. Vinnubrögð
kommúnista innan Alþýðu-
bandalagsins eru harðlega
vítt og talið, að Sósíalista-
flokkurinn í Reykjavík hafi
þau tök á málefnum AJþýðu-
bandalagsins í heild, að ekki
sé viðunandi. Auðsætt sé að
hann hyggist misbeita því
valdi sínu framvegis sem hing
að til.
Yfirlýsingu þrettánmenn-
inganna lýkur með þessum
orðum: „Teljum við að sjónar
mið þau, er við höfum að
stefnumarki með stofnun Al-
þýðubandalagsins, hafi algjör
lega verið fótum troðinn og
sjáum því ekki ástæðu til að
sitja þessa ráðstefnu lengur.
Jafnframt skorum við á alla
aðila innan Alþýðubandalags
ins, sem aðhyllast okkar sjón
armið, að segja af sér öllum
störfum, sem þeir gegna inn-
an Alþýðubandalagsins, segja
sig jafnframt úr félögunum
og vinna að því að sem flestir
lýðræðissinnar aðrir geri slíkt
hið sama, svo að Alþýðubanda
lagið megi með sanni verða
flokkur íslenzkra sósíalista,
eins og Sameiningarflokkur
alþýðu — Sósíalistaflokkur-
inn er í dag.“
Vitað er að það eru stuðn-
ingsmenn Hannibals Valdi-
marssonar innan kjördæmis-
ráðs Alþýðubandalagsins á
Vestfjörðum, sem að þessari
yfirlýsingu stóðu. Þeir hafa
sagt sig úr Alþýðubandalag-
inu og skora á aðra að gera
hið sama. Jafnframt kemur
það fram í yfirlýsingu þeirra,
að þeir telja eðlilegt að komm
únistar einir verði eftir innan
Alþýðubandalagsins.
Athyglisvert er að komm-
únistar ráða nú kjördæmis-
ráði Alþýðubandalagsins á
Vestfjörðum. En þeir standa
þar gersamlega einangraðir.
Ýmislegt bendir til þess að
svipuð saga og gerðist á kjör
dæmisráðsfundi Alþýðubanda
lagsins á Vestfjörðum geti
gerzt annars staðar á næst-
unni. Mikill fjöldi fólks innan
Alþýðubandalagsins hefur
séð að það hefur verið herfi-
lega blekkt. Það trúði Hanni-
bal Valdimarssyni, þegar
hann sagðist ætla að stofna
lýðræðissinnaðan vinstri
flokk upp úr „Sameiningar-
flokk alþýðu, Sósíalistaflokkn
um.“ Það tókst ekki. Komm-
únistar höfðu alls staðar tögl-
in og hagldirnar og beittu
gamalkunnum vinnubrögðum
einræðis og ofbeldis, hvenær
sem þeir þurftu á að halda.
En nú virðist mælirinn að
verða fullur. Þegar lýðræðis-
sinnað fólk á íslandi, sem átt
hefur samvinnu við komm-
únista innan Alþýðubanda-
lagsins, sér hið rétta andlit
hins alþjóðlega kommúnisma
er því nóg boðið. En vitan-
lega snýst hinn harði kjami
kommúnistanna til varnar.
Kommúnistar muni halda á-
fram að básúna út þann boð-
skap sinn að þeir séu hinir
einu sönnu „sameiningar-
menn“. Þeir hafa alltaf þótzt
vera að „sameina verkalýð-
inn“ og þjóðina. Þeir hafa
alltaf þótzt vera hinir einu
sönnu unnendur þingræðis
og lýðræðis, enda þótt þeir
hafi jafnan staðið trúan vörð
um málstað ofbeldis og ein-
ræðis.
NÝTT
SJÓNARMIÐ
í síðustu tveimur árum hef-
**■ ur mikið verið rætt um
endurskipulagningu hrað-
frystiiðnaðarins og hefur um
nokkurt skeið verið unnið að
því máli. Hefur helzt verið
talað um að sameina frysti-
hús eða koma á aukinni sam-
vinnu þeirra á milli og endur
skipuleggja þau fjárhagslega.
Nú hefur komið fram önn-
ur rödd, sem telur að fram-
tíðarþróunin í hraðfrystiiðn-
aðinum eigi ekki fyrst og
fremst að stefna í þessa átt.
í viðtali, sem Mbl. birti í gær
við Þorstein Gíslason, for-
stjóra dótturfyrirtækis SH í
Bandaríkjunum segir hann
m.a.: „Framundan eru mörg
ár með vaxandi sölumöguleik
um á freðfiski og okkar er að
hagnýta mest þær pökkunar-
aðferðir, sem mestan arð gefa
hverju sinni. Það útheimtir
Á daginn er Lorraine Olivier venjulegrur tólf ára skóla-
krakki og tekur þátt í áhugamálum jafnaldra sinna í
Jóhannesarborg, Suður-Afriku þar sem hún á heima.
Á kvöldin er Lorraine glæsilegur eldgleypir. Á þessari mynd er hún að fara að stinga log-
andi kyndli, vættum í benzíni, í munn sér.
Lorraine Olivier og
hlutverkin hennar tvð
Á MYNDUNDM, sem fylgja
þessum greinarstúf, sjáum við
stúlkubarnið Lorraine Olivier
í þeim tveimur hlutverkum,
sem hún leikur dag hvern. Á
daginn situr hún á skólabekk
eins og aðrar stúlkur á henn-
ar aldri og pælir í gegnum
lexíumar sínar. En á kvöldin
skiptir hún um gerfi, greiðir
hár sitt í lokka, klæðist skraut
legum búningi, setur upp
eyrnalokka og annað glingur
og gengur síðan fram á leik-
svið til þess að sýna listir sín-
ar. Þá er hún eldgleypir, hinn
yngsti, sem vitað eir um í Suð-
ur-Afríku og þótt víðar væri
leitað. Sá, sem hefur séð hana
skrautbúna, eldgleypandi að
kveldi verður furðu lostinn að
hitta hana að morgni, því að
á sviðinu virðist hún vera að
minnsta kosti sextán ára ung-
lingur, en í skólabúningnum
er hún sannarlega ekki eldri
en tólf ára, leggjalöng skóla-
telpa.
En það er ekki aðeins að
hún g’leypi eld, stúlkan sú, á
sviðiinu á kvöldin, hún igeng-
ur einnig berfætt á glerbrot-
um og með bundið fyrir aug-
un. Svo dansar hún í dans-
flokki „Alsandros hins mikla“.
Hvernig er hún þangað kom
in?
Það er einfalt mál, sá milkli
Alsandro er faðir he’nnar.
Einnig hann lifir tvöföldu lífi,
á daginn starfar hann sem vél
fræðingur. Hann er lærður til
slíks, en varð snemrna hug-
fanginn af fa'kíra'brögðum og
yoga. Hann hefur sérstaklega
lagt fyrir sig að gleypa sverð,
ganga á eldi, liggja á rúm-
fleti með sex þumlunga nögl-
um, auik margra annarra töfra
bragða. Eitt af brögðum hans
er til dæmis, að reka nagla
upp í nef sér, með hamri. búningasaum, en tekur einnig
Móðix Lorraine tekur einnig þátt í sýningtum Lorraine og
þátt í gríninu á kvöldin. Hún gerir ýmis 'brögð.
sér þó fyrst og fremst um Framhald á bls. 19
talsverða tæknilega byltingu,
endurbætur á vinnuskilyrð-
um frystihúsanna og vinnuað
ferðum þeirra. Þetta verður
ekkí gert með sameiningu lít-
illa frystihúsa í fá stór og auk
inni notkun sjálfvirkra flök-
unartækja. Miklu fremur með
lagfæringu vinnuskilyrða,
þjálfun verkstjóra, betri með-
ferð hráefnis, breyttum frysti
aðferðum og yfirleitt með
sköpun á möguleikum til að
framleiða góð fiskflök, ó-
skemmd, ógölluð og pökkuð
með vandvirkni á þann hátt,
sem kaupendum hentar bezt
á hverjum tíma.“
Þetta er sjónarmið manns,
sem þekkir líklega betur en
flestir aðrir þarfir og kröfur
hins mikilvæga markaðar í
Bandaríkjunum. Af þeim sök-
um hljóta menn að gefa orð-
um hans verulegan gaum.
Sennilegast er þó að bæði
sjónarmiðin eigi rétt á sér,
og að saman þurfi að fara
samruni sums staðar en um-
bætur annars staðar.