Morgunblaðið - 11.09.1968, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. SEPT. 1968
15
Ungt fólk verður að starfa o
fyrir hugðarefnum sínum
— vilji það fá aukin áhrif á gang þjóðmála — segir Ólafur B.
Thors, formaður Heimdallar í viðtali við Mbl. um aukaþing SUS
UM þessar mundir er að
hefja störf nefnd á vegum
stjórnar Sambands ungra
Sjálfstæðismanna, sem
mun undirbúa umræður
og ályktanir aukaþingsins
í septemberlok um þjóð-
málaverkefni næstu ára
og áratuga.
Ólafur B. Thors, deild-
arstjóri, formaður Heim-
dallar FUS hefur forustu
um störf þessarar nefndar
og af því tilefni sneri Mbl.
sér til hans í gær og Iagði
fyrir hann nokkrar spurn-
ingar um viðhorf ungs
fólks til stjórnmála al-
mennt og um störf nefnd-
arinnar sérstaklega.
— Því er stundum haldið
fram, að ungt fólk í dag hafi
engar hugsjónir eða hug-
myndir um framtíðarþjóðfé-
lagið á tslandi. Ert þú sam-
mála þeim sjónarmiðum?
— I>etta er að mínum dómi
óréttlát gagnrýni. I>að er ekki
hægt áð ætlast til þess að
ungt fólk hafi „patent“-
lausnir á okkar vandamálum
en í hópi imgs fólks eru vissu
lega hugmyndir um það, hvað
gera þarf í þessu þjóðfélagi.
— Því er líka haldið fram,
að ungt fólk geti ekki kraf-
izt aukinna áhrifa nema það
hafi alveg ákveðnar hug-
myndir um það til hvers það
vill nota þessi áhrif?
— Ég tel, að það sé ekki
hægt að ætlast til þess, að
ungt fólk hafi ákveðnar hug
myndir um lausn á dægur-
málum hvers tíma, svo sem
efnahagsvandamálum. Hinis
vegar er eðlilegt að gera þá
kröfu til þessarar kynsló'ðar,
að hún hafi hugmyndir um
þau framtíðarverkefni, sem
hún vill vinna að og ég tel
að þær hugmyndir séu fyrir
hendi.
— Sumir segja líka að eldri
kynslóðin sem haft hefur for-
ustu um málefni lands og
þjóðar um þriggja til fjög-
urra áratuga skeið hafi gert
svo mikið að þar sé litlu við
að bæta?
— Það er auðvitað fjar-
stæða. Vissulega hefur þessi
kynslóið afkastað miklu, en
það leiðir af framvindu tím-
ans, að það eru sífellt fleiri
verkefni, sem krefjast úr-
lausnar. Unga kynslóðin á
Islandi mun aldrei sætta sig
við það, að í þessu landi sé
búið að framkvæma allt sem
gera þurfi.
— Árið 1931 sendi Heim-
dallur FUS frá sér stefnu-
skrá, sem mjög hefur verið
rómuð og hafði mikil áhrif á
stefnu Sjálfstæðisflokksins er
fram liðu stundir. Hvers
vegna hefur Heimdallur ekki
sent frá sér slíka stefnuskrá
á síðari árum?
— Ef stefnuskráin frá 1931
er lesin, kemur í ljós, að þar
er að finna ýmis atriði, sem
hrundið hefur verið í fram-
kvæmd á löngum tíma og í
þeirri stefnuskrá er drepið á
mörg verkefni, sem barizt
hefur verið fyrir á síðustu ár
um, hún var það ítarleg og
framsýn. Síðan hefur Heimdall
ur sett sér fjölmargar stefnu-
skrár, þótt þær hafi ekki haft
jafnmikil áhrif og þessi
fyrsta. Hitt er sjálfsagt rétt
Ólafur B. Thors
að það hefði verið tímabært
fyrir nokkru, að Heimdallur
gerði slíka stefnuskrá á ný,
þótt af því hafi ekki oröið.
En ungir Sjálfstæðismenn
hafa nú fullan hug á því að
setja fram skoðanir sínar á
framtíðarverkefnum þjóðar-
innar. Það mun verða gert á
þessu hausti.
— Hvernig verður hagað
störfum þeirrar nefndar, sem
vinnur að undirbúningi um-
ræðna og ályktana um þjóð-
málaverkefni næstu ára á
aukaþinginu?
— Nefndinni er ætlað að
safna saman hugmyndum um
þessi verkefni. Einmitt þess
vegna er það mjög ánægju-
legt að um þessar mundir
eru ungir menn, sem aflað
hafa sér sérþekkingar á ein-
stökum sviðum að koma til
starfa í röðum ungra Sjálf-
stæðismanna. Við teljum
nauðsynlegt að virkja starfs-
krafta þessara manna og
skapa þeim aðstöðu til þess
að koma hugmyndum sínum
á framfæri. Við viljum gjam
an eiga samvinnu við sem
allra flesta unga sérmennt-
aða menn og konur og ég
hvet þá aðila eindregið til
þess a'ð hafa samband við
okkur.
— Því hefur verið haldið
fram, að Heimdallur væri
lokað og þröngt félag fá-
menns hóps manna og aðrir
komist þar ekki nærri. Hvað
viltu segja um þá fuliyrð-
ingu?
— Þetta er mikill misskiln-
ingur, sem því miður gerir
vart við sig meðal ungs
fólks. Heimdallur er opinn
öllum sem vilja starfa undir
merkjum hans. Starf í Heim-
dalli býður upp á mikil tæki-
færi til þess að kynnast þjóð-
félagsmálum og við fögnum
af alhug hverjum nýjum fé-
lagsmanni. Og ég vil undir-
strika það, að þvi aöeins get-
ur ungt fólk gert raunhæfar
kröfur um aukin áhrif, að það
sé sjálft reiðubúið til að
starfa og berjast fyrir hugð-
arefnum sínum.
Bæjarstjórn Seyðisfjaröar
styrkir fiskiðjuna
— svo hún geti hafið framleiðslu
Seyðisfirði, 10. september.
1 GÆR samþykkti bæjarstjórn
Seyðisfjarðar 300 þús. króna
’bæjarábyrgð handa Hrólfi hf,
'sem rekur hér fiskiðjuverið, til
þess að fyrirtækið geti iokið við-
'gerð frystivéla hússins, og hafið
Isframleiðslu og móttöku sjávar-
'afurða til frystingar. Bæjarfull-
trúar hafa miklar áhyggjur af
atvinnuástandi í bænum á vetri
‘komandi, og telja þeir að fisk-
Iðjuverið sé einn af hyrningar-
steinunum undir atvinnuiífi í
kaupstaðnum.
í fiskiðjuveriniu er ein 12
tonna ísvél, sem ekki er starf-
rækt, eins og er, vegna við-
igerða, sem verið er að fram-
kvæma á frystivélum hússins.
Einnig mun Va'ltýr Þorsiteinsson,
útgerðarmaður, eiga óuppsetta
15 tonna ísvél í fyrstibúsi sínu
hér á staðnum. Þetta er mjög
bagalegt, þar isem nú er kominn
sá tími, sem bátar geta farið að
taka ís tií að flytja ísvarða sölt-
uinarsíld að landi. Þeitta hefur
þegar verið sannað með tilraun
þeirri er Ólafur Óskarsson gerði
með því að láta Óskar Halldórs-
son RE færa sér ísvarða síld til
söltumar. Það sýnir hin ágæta
nýting, sem hann fékk úr þeim
farmi. eins ag kom fram í frétt
blaðsiins í gær.
Fyrr í sumar munu hafa verið
uppi ráðagerðir ium stóraiukna ís-
framleiðslu á Raufarhöfn og
'Seyðisfirði til að bátar gæltu feng
ið ís til að halda síldinni hæfri
tiil söltunar. Þatta mun m. a.
hafa verið athugað í nefnd
þeirri, sem sjávarútvegsmálaráð-
herra skipaði á sl ári til að gera
’tillögur uim fluftning sildar af
fjarlægum miðum. Ekki hefur
orðið af þessum framkvæmdum
ag er það því bagalegra, að ekki
skuli vera nýttir þeir litlu mögu-
leikar, sem fyrir hendi eru, til
ísframleiðslu á Norðausitur-
ag Austurlandi.
í nokkrum bátum eru ísvélar,
sem geta framleitt nokkurt magn.
Yfirleiltt miunu þær hafa lítið
verið notaðar, en vonandi koma
þær inú að góðum notum. All-
margir bátar hafa sérstakar ís-
Sveinn Kristinsson skrifar um
’Kvikmyndir
Bráðin
(The Naked Prey)
Framleiðandi og Ieikstjóri:
Cornel Wilde
I aðalhlutverki Cornel Wilde
Nokkuð langt er síðan hér hef
ur sézt eftirminnileg mynd um
hina villtu þjóðflokka og dýralíf
Afríku. En hér er loks ein, sem
ekki mun gleymast strax, þótt
ekki væri nema vegna frábærr-
ar myndatöku af sérkennilegu
landslagi, ýmiskonar náttúrufyr
irbærum og fjölskrúðugu dýra-
lífi þar syðra. — Þeir, sem
þekkja Afríku helzt af myndum
lestar, þar sem þeir geta geymt
skelís úr landi. Þar hefur stund-
um orðið vart erfiðleika við að
ná ísnuim upp nægilega fljótt,
til að hægt sé að dreifa honum
sem jafnast um síldina.
Eftir hina velheppnuðu tilraun
Ólafs Óskarssonar mætti vel láta
sér detta í hug, að senda sér-
staka báta, eða minni flutninga-
skip, efltir ísvarinni síld til sölt-
unar út á miðin Ef um flutn-
ingaskip væri að ræða yrði sjálf-
sagt að mota ein'hverskonar fiski-
kassa til að ísa í, en í bátunum
má vel nota billur, enda þótt
'kassar gefi eflaust enn betri nýt-
ingu. Sjóikæling og fleiri aðferðir
koma mjög til greina, en af
reyndum aðferðum við geymislu
síldar virðist skelísinn enmiþá
gefa bezta raun.
af þeim Nasser, Jan Smith eða
Tshombe, kynnast henni þarna í
öllu fallli undir stærra sjónar-
horni.
Myndin hefst á því, að tveir
hvitir menn eru handteknir á-
samt fylgdarliði sinu af herská-
um ættflokki svartra manna.
Hver og einn hinna handteknu
manna er pyntaður til bana, ut-
an einn, sem blámenn gefa „tæki
færi ljónsins". (Ekki ljósins,
eins og tvívegis hefur misritast
í prógrammi, enda hefðu blökku
mennirnir, þótt sprettharðir
væru, varta haft mikla von um
að draga uppi mann á ljós-
hraða). Honum er sleppt laus-
um og gefið 10 sekúndna for-
skot, en að því loknu hleypur
fyrsti óvinur hans á eftir hon-
um til að ráða honum bana, og
síðan hver af öðrum með stuttu
millibili. Möguleikar flótta-
mannsins til að komast undan
virðast ekki miklir, einkum þar
sem hann leggur af stað kvik-
nakinn, vopnlaus og án matar,
en hver og einn eftirleitarmann-
anna er vopnaður og þrautþjálf
aður í harðræðum, hefur m.a.
lagt 10 ljón að velli.
Kvikmyndin fjallar síðan mest
öll um eltingarleik þennan.
Blökkumennirnir láta hinn hvíta
flóttamann laumast aftan að sér
og drepa sig, hvern á fætur
öðrum, „ljónið" er ekki á óslitn-
um flótta, heldur skýlir sér ann
að slagið í skógarþykkni, bæði
til að hvflast og leita næringar
og einnig til að vega hina svörtu
hlaupagarpa, einn og einn í einu
úr launsátrum. Undir lokin má
fjandaflokkurinn varla þynnri
vera, til að halda uppi spennu
til enda.
Raunar er barátta flóttamanns
ins við hina villtu náttúru, bar-
átta gegn hungur- og þorsta-
dauða og margs konar ævintýri,
sem hann lendir í, á meðan á
þeirri baráttu stendur- þessi bar
átta er raunar eigi síður spenn-
andi, en eftirför blökkumann
anna og líklega ekki síður sann-
ferðug. Eltingarleikurinn sjálfur
er nefnilega ekkert sérstaklega
trúlegur, og oft sýnist lítið sam-
ræmi milli vegalengda og hlaupa
hraða.
Hið fjölskrúðuga dýralíf gef-
ur myndinni mjög aukið gildi. —
Meðal skógardýranna er háð bar
átta upp á líf og dauða, eins og
dýr hremma bráð sína, en auk
þess verða apar, slöngur, eðlur,
fflar, gíraffar, antilópur, fuglar,
krabbadýr og skordýr alls kon-
ar á vegi okkar. Sjálfur eltingar-
leikurinn, þótt hann sé raunar
spennandi á köflum, hefur að
mínu viti mest gildi sem tilefni
til að koma hinu fagra og fjöl-
breytta skógarlífi á framfæri.
Ef menn langar þannig í tákn
bg líkingar, þá má finna sitthvað
sameiginlegt með lífi skógardýr
anna og manrilífinu. Þó skilur
þar á milli, að rándýr skóganna
drepa sér til matar, en annarleg
sjónarmið ráða fremur drápum
mannanna. í þessari mynd er
nautn blökkumannanna af að
horfa á pyntingar rík ástæða til
að þeir drepa menn. Það er í
rauninni furða, hvað þeir endast
lengi til að elta mann, sem ekki
er búinn pyndingadauði af
hæstu gráðu, en þá ber að í-
huga að eltingarleikurinn sjálf-
ur á að vera „ljóninu" pynting,
gefa því örlit'la tálvon.
Annars held ég, að þessi mynd
sé ekki hugsuð sem sérstök tákn-
mynd, en hún veitir hins vegar
góða sýnikennslu um dýralíf
skóganna og náttúru Afríku,
eins og áður greinir. — Það er
galli að nauðsynlegt hefur þótt
að banna hana unglingum innan
16 ára, því hún gæti vafalaust
glætt áhuga þeirra fyrir dýra-
fræði og ef til vill landafræði
einnig. — En það er svo sem auð
vitað, að ekki má ala upp í ungl-
ingum sadisma, svo þeir fari að
kvelja okkur gamla fólkið, þegar
þeir komast vel á legg.
— Sv. G.
SVEINN KRISTINSSON SKRIFAR UM:
KVIKMYNDIR