Morgunblaðið - 11.09.1968, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. SEPT. 1968
Guðný Ásberg, Kefluvík
— Minningurorð
Fædd 2. júní 1893
Dáinn 4. sept. 1968
1 DAG fer fram í Keflavík út-
íör frú Guðnýjar Ásberg. Hún
andaðist á sjúkrahúsinu í Kefla-
vik hinn 4. þ.m., eftir langvar-
andi veikindi.
Guðný var faedd að Sléttu á
Reyðarfirði, 2. júní 1893 og voru
foreldrar hennar Jónas Eyjólfs-
son, gullsmiður, og Sigurlín
Guðnadóttir, er þar bjuggu.
Tveggja ára gömul missti Guð-
ný móður sína og kvæntist faðir
hennar síðar að nýju og ólst
Guðný upp hjá fóstru sinni,
hinni ágætustu konu, sem Guð-
ný tók miklu ástfóstri við. Jón-
as gullsmiður eignaðist 2 börn
með fyrri konu sinni auk Guð-
nýjar en 9 börn með seinni kon-
unni. Urðu systkinin því 12 að
tölu, sem ólust upp saman. Einn
af systkinum þessum, albróðir
Guðnýjar, var hinn kunni vest-
ur-íslenzki kennimaður, Eyjólf-
ur Sænbjörn Melan, sem lengst
af var þjónandi prestur í Gimli
í Kanada.
Árið 1920 giftist Guðný Eyj-
ófli Ó. Ásberg, sem þá rak brauð
gerðarhús í Keflavík, hið eina á
Suðurnesjum. Eyjólfur andaðist
27. nóv. 1954 þá 63 ára gamall.
Hann taldi það mestu gæfu lífs
síns að hafa gifzt Guðnýju enda
varð hjónaband þeirra farsælt.
Hún varð honum ómetanlegur
styrkur og stoð í blíðu sem
Útför
Þorbjörns Georgs
Gunnarssonar
(Gíós)
verður gerð frá Fossvogs-
kirkju fimmtudaginn 12. þ.m.
kl. 10.30 f.h.
Fyrir hönd fjarstaddra
ættingja.
Brandur Brynjélfsson.
Útför eiginkonu minnar,
Jónínu Einarsdóttur
Flókastöðum, Fljótshlíð.
fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 13. sept. kl. 1.30
síðdegis. Blóm afþökkuð. Fyr-
ir mína hönd og annarra
vandamanna.
Vigfús Isleifsson.
Eiginkona mín,
Margrét Eyjólfsdóttir
Hafnargötu 69, Keflavík,
lézt aS Sjúkrahúsi Keflavíkur
sunnudaginn 8. sept. Jarðar-
förin fer fram frá Keflavíkur
kirkju laugardaginn 14. sept.
kL 16.
Geir Þórarinsson
og börn.
Maðurinn minn,
Helgi Ketilsson,
Odda, ísafirði,
lézt 8. september. Útför hans
verður gerð frá ísafjarðar-
kirkju laugardaginn 14. þ.m.
og hefst kl. 14 með húskveðju
frá heimili hins látna.
Lára Tómasdóttir.
stríðu. Kunni hann vel að meta
kosti konu sinnar og virti hana
og dáði til dauðadags.
Brátt fór orð af því, að heim-
ili þeirra hjóna bæri af hvað
snerti heimilisprýði og myndar-
skap allan, enda komst það fljótt
í hefð, að þangað var gestum og
gangandi vísað, sem leita þurftu
sér greiða eða gistingar í bæn-
um, en ekkert gistihús var í
kauptúninu. Guðný stóð fyrir
heimili sínu með stórbrofcnum
höfðingsskap og engum synjaði
hún um greiða eða náttstað, sem
þangað leitaði þótt gestanauð
hafi sjálfsagt oft verið mikil.
Þetta leiddi til þess, að ekki leið
langur tím þar til Guðný hedtin
hóf fyrir alvöru gistihússrekst-
ur og hafði hann með höndum
um langt árabil auk umfangs-
mikiila heimilisstarfa.
Er við hjónin fluttumst til
Keflavíkur fyrir þremur ára-
tugum lágu fyrstu spor okkar,
eins og flestra annarra gestkom
andi, til Ásbergshjónanna. Nut-
um við þar ástúðar og gestrisni
Guðnýjar og manns hennar í
ríkum mæli um nokkra vikna
skeið, meðan verið var að stand-
setja húsnæðd fyrir okkur. Kynnt
umst við hjónin þá mannkost-
um Guðnýjar og myndarskap.
Vinátta stofnaðist þá milli heim-
ila okkar, sem haldizt hefur síð-
an.
Auk hinna miklu húsmóður-
og heimilisstarfa lét Guðný fé-
lagsmál mikið til sín taka. Hún
var ein af stofnendum Slysavam
ardeildar kvenna í Keflavík og
aðalhvatamaður að stofnun
Kvenfélags Keflavíkur, formað-
ur beggja en hins síðarnefnda
frá stofnun þess og þar til hún
lét af formannsstarfi fyrir nokkr
um árum vegna heilsubrests. Þá
var hún og einn af stofnendum
Sjálfstæðisfélags Keflavíkur
1938 og siðar Sjálfstæðiskvenna-
félagsins Sóknar. Sat hún í
stjórn beggja þessara félaga um
árabil, í stjóm Flokksráðs Sjálf-
stæðisflokksins í Gullbringu-
Guðný heitin var stórbrotin
sýslu og síðar í kjördæmisráði
flokksins.
í lund en þó svo hjartahlýð, að
hún mátti ekkert aumt sjá. Eru
ótalin góðverkin, sem hún lét af
hendi rakna til aumra og fá-
tækra.
Þakka innilega auðsýnda sam
úð við fráfall móður minnar,
Aldísar Bjarnadóttur.
Jón Sólmundsson.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við fráfall og jarðarför
fósturmóður okkar, systir og
mágkonu,
Margrétar Bjarnadóttur
Bólstaðarhlið 34.
Sérstaklega þökkum við lækn
um og hjúkrunarliði Hand-
lækningadeildar Landspital-
ans fyrir þá miklu og góðu
umönnun sem henni var sýnd.
Erla K. Bjarnadóttir,
Gunnlaug B. Jónsdóttir
og fjölskylda,
Kristín Bjamadóttir,
Gunnar Bjamason,
Bjami Bjaraason,
Stefania H. Stefánsdóttir
Þau Eyjólfur og Guðný Ás-
berg eignuðust eina dóttur
barna, Elísabetu, sem gift var
Birni G. Snæbjörnssyni, fram-
kvæmdastjóra, sem dó á bezta
aldri í apríl 1967. Þau Elísabet
og Björn áttu 2 böm, Guðnýju,
sem gift er Árna Samúelssyni,
verzlunarmanni, Torfasonar, for-
stjóra í Reykjavík, og Eyjólf Ás-
berg, en hann dó með svipleg-
um hætti í einu hörmulegasta
umferðarslysi, sem komið hefur
fyrir á Reykjanesbrautinni, að-
eins tvítugur að aldri, hinn 1.
nóv. 1967. Það hefur því verið
skammt stórra högga á milli hjá
Ásbergsfjölskyldunni þar sem
þrennt úr fjölskyldunni hefur
látizt á síðustu 16-17 mánuðum.
Raunir frú Elísabetu hafa ver-
ið meiri en orð fá lýst vdð þenna
mikla ástvinamissir á svo
skömmum tíma, en hinn ágæti
tengdasonur hennar og dóttir
hafa verið henni mikill styrfcur
og stoð á þessum dimmu dögum
lífs hennar.
Fjölskylda mín flytur frú
Elísabetu, dóttur hennar og
tengdasyni sem og öðrum að-
standendum sínar innilegustu
samúðarkveðjur við andlát og
jarðarför hinnar mætu konu,
móður og ömmu, frú Guðnýjar
Ásberg.
Alfreð Gíslason.
Minning og kveðja
Góð kona er gengin. Við brott-
för héðan vakna hjá okkur, sem
eftir lifum, minningar með meiri
ferskleik, en á meðan samleiðin
varði. Það var vitað fyrir nokkru
að vinkona mín, og svo margra
annarra, var að nálgast Gullna
hliðið. Hún vissi það sjálf og
tók því eins og svo mörgu öðru
á lífsins braut, með góðvild, ást,
virðingu og trúnaðartrausti. Það
er ekki á mínu færi að rekja all-
an lífsferil Guðnýjar Ásberg,
störf hennar og stríð, sigra og
töp á langri leið.
Mikið af störfum Guðnýjar var
unnið í kyrrþei og ekki í aug-
lýsingaskyni, því hennar aðals-
merki var að vera mönnum og
málefnum til góðs, án þess að til
launa eða þakklætis væri ætlað.
Ég persónulega minnist þess
á meðan min hérvera varir, að
Guðný var fyrsti Keflvíkingur-
inn, sem ég kynntist, og hélzt
okkar vinskapur órofinn til
hennar hinzta dags.
Ég roðna í sálinni þegar ég
minnist þess vinskapar og vel-
vilja er hún sýndi móður minni
alla tíð — það var vel af vanda-
lausum gert. — Það var ekki eini
staðurinn þar sem Guðný Ásberg
kom við og lagði sína líknarhönd
og innilegan góðvilja fram til
þjónustu við aðra þar sem vin-
samlegheit og fjármunir skiptu
engu máli, heldur allt gert af
kærleika og innri þörf fyrir ást-
úð og góðvild til samferðafólks-
ins. Um störf Guðnýjar er eng-
in spjaldskrá hér á jörðu niðri,
en margar hendur verða fram-
réttar til að taka á móti Guðnýju
við landamærin miklu.
Hér í okkar bæ hafði Guðný
forustuhlutverki að gegna á mörg
um sviðum. Hún hafði forustu
kvenfélagsins með höndum árum
saman og stóð að líknarstarfi
þess félags með ráðum og dáð.
Ótaldar verða þær stundir sem
hún fórnaði félagsstörfum, frá
sínu umfangsmikla heimili, sem
var um langt skeið eina gisti-
heimili aðkomumanna til Kefla-
víkur.
Eins og ávaUt er um athafna-
fólk, ber ekki öllum saman um
ágæti þess, en nú þegar horft er
til baka, verður vandfundinn sá
eða sú, sem ekki tekur heilshug-
ar undir það að góð kona sé
gengin.
Innilegar ámaðaróskir og þakk
læti fylgja Guðnýju yfir landa-
mærin til nýrra starfa Gu'ðs í
geim.
Ég er aðeins einn þeirra sem
þakka samveruna og lofa því
að halda hennar merki uppi svo
lengi sem lifið endist. Þar sem
gott fólk fer, þar er Guð sjálfur
að störfum.
Far þú sæl og blessuð, minn-
ing þín varir og vex og verður
eitt af því sem tímans tönn vinn-
ur ekki á.
Helgi S.
Guðný var fædd á Sléttu í
Reyðarfirði, dóttir hjónanna Jón
asar gullsmiðs, búandi á Sléttu
síðar á Seljateigi Eyjólfssonar
og fyrri konu hans, Sigurlínar
Guðnadóttur bónda á Sléttu Ste-
fánssonar frá Kirkjubóli í Norð-
firði Stefánssonar af ætt séra
Styrbjarnar prests í Hofteigi
Jónssonar, séra Runólfs prests á
Skorrastað Hinrikssonar og séra
Péturs Arnsted Eiríkssonar
prests á Hofi í Vopnafirði, sem
var sonarsonur séra Einars
galdrameistara á Skinnastöðum,
sem uppi var á 17. öld Nikuláis-
sonar af Ásætt í Kelduhverfi.
Kona séra Péturs Amsted, var
Halldóra Jónsdóttir prests á
Hólmum Guttormssonar prests
Hólmum Barna-Fúsasonar prests
í Hofteigi Tómassonar. Kvenn-
leggur Guðnýjar var einnig kom
inn af Þuriði Sigfúsdóttur
prests á Hofteigi Tómassonar,
hún átti Árna sfcúdent í Eski-
firði í bróður Marteins sýslu-
manns) Rögnvaldsson prests á
Hólmum Einarssonar og Guðrún
ar Árnadóttur sýslumanns á Eið-
um Magnússonar. Dóttir Þrúðar
og Árna var Guárún sem erfði
hluta í Eskifirði og átti Þorstein
hreppstjóra í Eskifirði (1703)
Ketilsson. Þeirra börn voru:
Þorsteinn ríki í Eskifirði og Guð
ný á Ásunnarstöðum í Breiðdal,
ættmóðir Ásunnarstaðaættar.
Dóttir hennar var Guðrún Er-
lendsdóttir kona Stefáns í Sand-
felli í Skriðdal Magnússonar.
Dóttir þeirra Sandfellshjóna var
Guðný á Sléttu í Reyðarfirði,
hún var seinni kona Jóns silfur-
smiðs á Sléttu (d. 1839) Páls-
sonar, hann var hálfbróðir
Sveins læknis í Vík og kominn
í beinan karllegg af séra Sveini
lærða á Barði. Dóttir Guðnýjar
og Jóns á Sléttu var Guðrún á
Stuðlum í Reyðarfirði, sem átti
fyrir fyrri mann Bóas Arinbjarn
arson ríka á Stuðlum Guð-
mundssonar, sem kominn var í
beinan karllegg af séra Ólafi
Guðmundssyni sálmaskáldi í
SauðanesL Dóttir Guðrúnar og
Bóasar var Guðný kona Guðna
trésmiðs á Sléttu og þau voru
foreldrar Sigurlínar móðir Guð-
nýjar Ásberg. Guðný Bóasdóttir
var hálfsystir séra Benedikts í
Bjarnamesi, hún var greind kona
og sagnafróð, sem kunni margt
ævintýra. Bróðir Guðrúnar á
Stuðlum var Páll á Sléttu fyrri
maður Sæbjargar Jónsdóttur frá
Sandfelli Stefánssonar frænd-
konu sinnar. Sæbjörg bjó á
Sléttu og í Seljateigi og átti fyr-
ir seinni mann Eyjólf söðlasmið
Ólafsson, móðir hans var Sess-
elja Pétursdóttir frá Eyjólfsstöð-
um á Völlum Gíslason af Finns-
stað á bændum af Ásætt. Voru
þeir Finnsstaðabændur orðiagð-
ir dugnaðarmenn, komnir af
stórhöfðingjum í ættir fram,
í Klofa o.fl. Sæbjörg (d. 81.
árs 1906) var skörungur mikill,
búkona og bjó lengi ekkja rausn
arbúi í Seljateigi með sonum sín-
um. Sonur hennar og Eyjódfs var
Jónas í Seljateigi faðir Guðnýj-
ar Ásbergs. Voru þau hjón Jónas
og Sigurlín að 3. og 4. að frænd-
semi frá Stefáni í Sandfelli
Magnússyni. Albróðir Guðnýjar
Ásberg var séra Eyjólfur Melan
prestur í Vesturheimi. Seinni
kona Jónasar var Guðbjörg
Teitsdóttir og áttu þau mörg
börn. Tei ég sem þetta rita, að
Guðný Ásberg hafi mjög líkzt
ömmum sínum að skapgerð og
skörungsskap, þeim Sæbjörgu í
Seljateigi og Guðnýju Bóasdótt-
ur. Þótt miklu meira mætti segja
um ætt og uppruna Guðnýjar
Ásberg, mun ég hér láta staðar
numið.
Mun ekki vera ofsagt að Guð-
nýju stæðu sterkustu stofnar
Austanlands ef vel að að gáð og
engin ástæða að láta það liggja
í þagnargildi þegar verið er að
minnast horfinnar höfðingskonu
sem bar öll einkenni gamalla
rótgróna ætta, hvað mannkosti
og dugnað snertir.
Ætlun mín hér er ekki að
rekja æviferU frú Guðnýjar,
heldur minnast hennar eins og
hún kom mér fyrir augun, aUt
frá bernskudögum til fullorðins-
ára þar sem hún starfaði með
röggsemd í sínu stóra húsi í
Keflavík á umfangsmiklu heim
Hi. Ég minnist þess að mér fannst
ætíð sólskinsbirta og hressandi
sjávarblær frá flóanum leika um
heimili hennar, þegar ég var
drengur og dvaldi hjá þessari
móðursystir minni. Heimilið sem
var umgerð um persónuleika
hennar, þar sem spor hennar
lágu og lifði og starfaði í nær
hálfa öld. Ég minnist mikillar
konu sem bar höfðinglegt svip-
mót, sterka skapgerð og dugnað,
sem var viðbrugðið. Heimiii
hennar bar myndarskap í hví-
vetna, enda um tíma stærst í
sniðum í Keflavík og bar einnig
hinum ágæta manni Guðnýjar,
Eyjólfi Ásberg kaupmannL
vitni, sem var sérstakt snyrti-
menni. Þau hjón voru mjög sam
hent og áttu lengstum góðu
veraldargengi að fagna. Guðný
Ásberg tók mikinn þátt í félags-
iífi í Keflavík, á það munu aðrir
minnast. Guðný mássfci Eyjólf
mann sinn árið 1954, hafði hann
þá átt í langvarandi veikindum.
Guðnýju var það þungt áfall,
jafn tilfiningarík og trygg sem
hún var í lund. Hún hélt allri
heimilisrisnu eftir að hún varð
ekkja, sem áður var, en heilsan
tók að gefa sig, enda hafði hún
alla tíð verið ósérhlífin. Síðustu
5 árin lá hún af og til á sjúkra-
húsum oft þungt haldin. Það
stríð bar hún með æðruleysL
Seinasta árið, sem hún Mfði,
varð hún fyrir hverju stóráfall-
inu eftir öðru, fyrst að Björn
t
Alúðar þakkir fyrir samúð og hlýhug við andlát
og jarðarför
SIGFÚSAR IIALLDÓRS FRÁ HÖFNUM
Þorbjörg Halldórs frá Höfnum,
Þuríður Ilalldórs frá Höfnum, Jóhannes Brandsson,
Sigfús, Guðrún, Stefán Helgi,
Halldór Ilalldórs frá Höfnum, Sigríður Jóhannsdóttir,
Jóhann, Sigfús, Helgi.