Morgunblaðið - 26.09.1968, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. SEPT. 196«.
3
Rambað um í
Tungnaréttum
Það var glatt á hjalla hjá
Biskupstungnamönnum í gær,
þegar drætti var lokið í rétt
þeirra. Göngurnar höfðu
gengið vel og það hafði tekið
viku að smala afrétt Biskups-
tungnamanna, sem nær allt
inn fyrir Hveravelli.
Fjallkóngur Biskupstungna
manna er Guðni Lýðsson, 26
ára gamall, og er nú fjall-
kóngur í 5. sinn. Guðni sagði,
að alls hefðu 28 smalað afrétt
inn. Leltarmenn höfðu mötu-
neyti með sér í bíl og voru
tvær ráðskonur, sem sáu um
matseld. Aðrar tvær konur
voru með í ferðinni og smöl-
uðu með karlmönnunum.
Þegar við komum að
Tungnaréttinni í gær, laust
upp úr hádeginu, var drætti
,Nú syngjum vii drengir
Um saltfisksöl-
ur til Ífalíu
Greinargerð frá Sjólastöðinni hf.
samankomið í réttinni, heima-
menn og gestir. íslenzki fán-
inn blakti við hún og allt um
kring réttina var iðandi líf
íslenzku sveitarinnar, menn,
kindur, hestar, hundar og bíl-
ar voru hvað innan um annað
í fögru umhverfi réttarinnar,
sem stendur undir kjarr-
vaxinni hlíð, á árbakka með
niðandi fossum.
Þegar við kvöddum Biskups-
tungnamenn voru margir að
leggja af stað heimleiðis með
söfn sín og menn voru farnir
að ræða um dansleikinn í
Aratungu um kvöldið. Söng-
kórarnir urðu fleiri og fleiri
og það þurfti ekki annað til
en að einhver segði „Nú
syngjum við drengir og syngj
Guðni Lýðsson, fjallakóngur.
um dátt“, þá var strax kom-
inn söngvinn flokkur og ætt-
jarðarlögin ómuðu um laut
og hæð.
lest cif. Áðurgreindir aðilar
sóttu um útflutningsleyfi á
grundvelli tilboðs þessa, en leyf
ið fékkst ekki.
í apríl síðastliðnum seldi S.f.
F. nokkurt magn af saltfiski frá
Eyvöru h.f. og var salan bund-
in því skilyrði af hálfu S.Í.F.,
að Eyvör h.f. undirritaði skuld-
bindingu um einkasöluumboð til
handa S.Í.F. á öllu því saltfisk-
magni, er félagið átti og eignast
kynni.
Framhald á hls. 20
og syng jum dátt'
Þorsteinn Sigurðsson, Vatnsleysu, stjórnar söngnum. Honum
til vinstri handar er Óskar Jónsson, fulltrúi hjá K.Á., sem
einnig stjórnaði réttarkórnu m.
VEGNA skrifa í dagblöðum und-
anfarna daga um saltfisksölu-
mál, óskast eftirfarandi birt í
heiðruðu b’laði yðar:
í síðastliðnum marzmánuði
bauðst Eyvöru h.f. og Halldóri
Snorrasyni útgerðarmanni að
selja saltfisk til ítalíu á vegum
Guðmundar Albertssonar.
Fyrirliggjandi bindandi tilboð
var um 800 smálestir á 520
Bandaríkjadollara pr. smálest cif.
miðað við I flokk, en söluverð
S.f.F. var þá 500.00$ pr. smá-
úr almenningnum að ljúka.
Bændur voru hressir að
vanda, þegar mikið er um að
vera og það var mikið sungið
í Tungnarétt. Það var ekki
nóg með að réttarmenn
syngju, heldur sungu þeir
margraddað og listavel.
Bændur skiptust á að stjórna
í hringnum, sem söngmennirn-
ir mynduðu, en þegar okkur
bar að stjórnaði Þorsteinn
bóndi frá Vatnsleysu af
mikilli röggsemi.
Bændur gizkuðu á að 6—8
þúsund fjár væri í réttinni og
þóttu heimtur góðar í fyrstu
yfirferð. Margt manna var
<§> KARNABÆR
TÍZKUVERZLUN UNGA FÓLKSINS — TÝSGÖTU 1 — SÍMI 12330.
MIKID ÚRVAL SKÓFATNAÐAR!
DÖMUDEILD
★ STAKAR BUXUR ÚR
TERYLENE OG ULL.
★ PILS — MARGAR GERÐIR
★ PEYSUR — ÞYKKAR
ÞUNNAR.
★ SKYRTUBLÚSSUR í ÚRVALI
★ SKOKKAR — VESTI —
JAKKAR O. M. FL.
PÓSTSENDUM
U M LAND ALLT.
HERRADEILD
★ STAKAR BUXUR
ÚR TERYLENE OG ULL.
★ STAKIR JAKKAR
★ FÖT — ENSK FRAML.
★ PEYSUR í ÚRVALI
★ SKYRTUR f ÚRVALI
★ REGNJAKKAR O. M. FL.
KYNNIÐ YÐUR OKKAR
HAGSTÆÐA VERÐ í
BÁÐUM DEILDUM.
STAKSTEIIVAR
Öttinn við
útlendinga
Margra alda erlend áþján hef-
ur valdið því, að íslendingar
hafa lengi verið hræddir við það
sem útlent er, áhrif erlendra
manna og þjóða á íslenzk mál— '
efni og ekki sízt íslenzka tungu
og menningu. Þessi rótgróni ótti
er skiljanlegur, þegar litið er til
sögu þjóðarinnar og hann gerir
það einnig að verkum, að ís-
lendingar standa betur vörð um.
ýmis þjóðarsérkenni en sumarr
aðrar þjóðir. Að þessu leyti ers
því óttinn við það, sem útlent
er jákvæður. En veröldin hefur
breytzt mikið og íslendingar
hafa gert sér glögga grein fyrir
því. Menn gera sér tæpast ljóst
nú, hve róttæka breytingu
þurfti á viðhorfi þjóðarinnar al-
mennt til þess að breyta um ut-i
anríkisstefnu frá því, sem ver-í
ið hafði, til þeirrar stefnu náinna<
samskipta og samstarfs, semj
upp var tekinn eftir stríðið. En,
það er til marks um þroska þjófS
arinbar, að sú utanríkisstefnaj
sem byggir á náinni samvinnu
við Norðurlöndin, þátttöku í
Atlantshafsbandalaginu og varu,
arsamningnum við Bandaríkin,!
hefur jafnan notið yfirgnæfandi.
trausts þorra landsmanna. Samt
sem áður hafa sumir stjórnmála-
flokkar og stjórnmálamenn lagt
sig í lima við að notfæra sér rót-1
gróna varúð þjóðarinnar í sam-
skiptum við aðra í pólitísku tæki
færisskyni og þar með kynt und-
ir einangrunartilhneigingar,!
sem engum gagna á þeim tim-l
um, sem við Iifum nú.
„Utanstefnur"
Þessi viðleitni ákveðinnaf
stjórnmálamanna hefur verift
sérstaklega áberandi í tíð núver-J
andi ríkisstjórnar, þegar leitaðj
hefur verið samstarfs við er-'
lenda aðila um atvinnuuppbygg-
ingu hér á landi, sem ekki er
fært að ráðast í án slikrar sam- \
vinnu. Þessi viðleitni birtist einn
ig í kátbroslegu upphlaupi stjóm
arandstöðublaðanna og þá sér-
staklega kommúnistablaðsins,
þegar háttsettir embættismenn
og ráðherrar fara til útlanda í!
erindum lands og þjóðar. Þá er
gjarnan talað um „utanstefnur“l
og látið að þvi liggja að nú sé'
eitthvað illt í vændum. Það cr ‘
einmitt sú einangrunarstefna,'
sem lýsir sér í slíkum skrifum,
sem hefur tröllriðið heimsbyggð
inni um aldir og leitt til tor-
iryggni og vantrausts milliþjóða.
Og vísasti vegurinn til þess að
koma í veg fyrir, að íslendingar
búi við sömu lífskjör og aðrar
þjóðir og haldi fullri reisn í sam
skiptum við aðrar þjóðir er ein-
mitt að kynda undir slíkar ein-
angrunartilhneigingar.
Aukin samskipti
Höfuðeinkenni þeirrar þróun-
ar, sem orðið hefur á alþjóða-
vettvangi frá stríðslokum, er
einmitt það, að þjóðirnar hafa!
leitazt við að efla samvinnu
sína og gagnkvæm kynni. Með
því móti einu er kleift að draga
úr tortryggni milli þjóða og
bandalaga og koma í veg fyrir
stórfelld hernaðarátök, eins og
þau, sem hvað eftir annað hafa
orðið á þessari öld. íslendingar
verða einnig að gera sér Ijóst,
að samstarf þjóðanna í efnahags
málum verður æ nánara og það «
er einmitt slíkt samstarf, sem
gerir þjóðunum mögulegt að
bæta stöðugt lífskjör sín. Menn-
irnir, sem hérlendis reyna að
skapa tortryggni í garð aUs
þess, sem útlent er, og reka upj !
vein, þegar íslenzkir menn reka
erindi þjóðarinnar á erlendum
vettvangi, eru einangrunarsinn-
ar og afturhaldsmenn og stöðug
upphlaup þeirra eru bæði hvim-
leið og gera mikið ógagn.