Morgunblaðið - 11.12.1968, Side 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. DESEMBER 1968
3

ÞAU tíðindi hafa borizt hing-
að til lands, að danski flug-
maðurinn Alfred Asmuscn,
sem fjölda mörgum sinnum
hefur komið við hér á landi,
þegar hann hefur verið að
ferja litlar flugvélar yfir At-
lantshaf, — hafi sl. föstudag
beðið bana í flugslysi í eins
kílómeters fjarlægð frá flug-
vellinum í heimabæ hans,
Sönderborg á Jótlandi As-
mundsen hefur oft komið til
íslands og kona hans vann hér
áður en þau gengu í hjóna-
band.
Asmusen var að ferja
Dorniervél frá Bandaríkjun-
um, en hún átti að fara í
endurbyggingu í Þýzkalandi,
— þegar vélin steyptist niður
rétt við flugvöllinn og beið
flugmaðurinn þegar bana.
Asmusen hafði um fjölda
mörg ár stundað þá atvinnu
að flytja litlar flugvélar yfir
hafið, og getið sér gott orð á
því sviði. Var það ætíð vandi
hans að gista á Hótel Loft-
leiðum, þegar hann millilenti
hér á Reykjavíkurflugvelli.
Seinni hluta nóvembermán-
aðar var hann staddur á
ReykjavíkurflUigvelli að flytja
samskonar vél yfir hafið,

Alfred Asmusen, danski flugmaðurinn, sem fórst í fyrri viku,
framan við Dormien’élina á Reykjavíkurflugvelli síðast í nóv.
(Ljósm.: Sv. Þorm.).
ið 1959 í Laugavegsapoteki, og
er ákaflega hrifin af íslend-
' ingum, og hefur oft komið
hingað.
Við opinberuðum trúlofun
okkar um 'borð, en það var
langt til næsta gullsmiðs, svo
að vélstjórinn um borð, gmíð-
aði handa okkur trúlofunar-
hringana úr kopar. Við geym-
um þá enn(þá.“
„Þetta er Dorniervél þýzk,
sem þér fljúgið núna?“
„Já, þetta er góð vél og
hraðskreið, og ég. held, að
þessar vélar, sem stuttar flug
brautir þurfa, eigi mikla fram
tíð fyrir höndum. Við köllum
þær STOL, sem er skammstöf
un á „Short take off and land
ing.“
í samkeppninni við þyrlurn
ar hafa þær mikla yfirburði.
Svona vél er hægt að fljúga
milli staða yfirleitt í hvaða
veðri sem er, en þá er þyrlan
alls ekki alltaf flughæf. Einn-
ig er hægt að flytja stóra og
þunga hluti með vélum þess-
um, og þær þurfa yfirleitt
ekki lengri flugbrautir en 400
metra, líkt Oig Caribou-vélin
kanadiska.
1 sambandi við þetta ferju-
flug mitt hef ég eignazt marga
Fórst í ferjuflugi rétt við heimabæ sinn
Danski flugmaðurinn Alfred Asmusen
fórst við Sönderborg á föstudag — Var
að koma frá Reykjavík
Dornier 28 D, frá Múnchen,
þar sem vélin var framleidd
og til New York.
Blaðamaður M'bl. náði tali
af Asmusen þegar hann var
hér þá, og átti við hann stutt
samtal um flug hans, og fer
það hér á eftir:
„Hvenær hóíust fyrstu
kynni yðar af íslandi og ís-
lendingum, Asmusen"?
„Það var eitthvað í kringum
1959. Ég kom þá til íslands
með Gullfossi en flaug srðan
De Haviland Rapid til blýnám
anna í Meistaravík á Græn-
landi. Ætlaði ég að vera þar
um tíma, en vélvirkinn vildi
heim, hann var kvæntur, svo
að ég slóst í för með honum.
Við fórum með Gullfossi
heim. Þar hitti ég konu mína
um borð.“
„Það er sagt, að hún sé ís-
lenzk?“
„Það er ekki rétt, én hún
vann hér í nokkra mánuði ár-
góða vini og kunningja á ís-
landi, og ég hlakka alltaf til
að koma hér við.“
Þannig lauk samtalinu við
Alfred Asmusen, sem héðan
flaug Dorniervél, sams konar
og hann stendur framan við á
Reykjavíkurflugvelli í nóvem
ber á myndum með þessum
línum — sl. föstudag, en
mætti þá örlögum sínum, og
á hingað ekki afturkvæmt. —
Fr. S.
Sonur bjargs og báru
— ævisaga Jóns í Belgjagerðinni, skráð
af Guðmundi G. Hagalín
KOMIN er út ný bók eftir Guð-
mund Gísilason Hagalín, „Sonur
bjiargs og báru“. Eir það ævisaga
Sigurðar Jóns Guðmundissonar,
stofnanda Bel gjagerðairinnar í
Reykjavfk, eða Jóns í Belgja-
gerðinni einls og hann er venjju-
lega nefndur. Sagan er samin
eftir frásögn hans sjáltfs og ýms-
um fleiri, bæði munnlegum og
bólkfestuim heimildum.
Jón er Vestfirðingur, fæddur
á HvaHlátirum við Látraibjarg.
Tólf ára gamall gerðist hann há-
6eti á seglskipi, og síðan var
hann sjómaður, háseti, stýrimað-
ur eða skipstjóri á ýmsum teg-
undum skipa og við ýmiss konar
veiðar í fjórðung aldar, en gerð-
ist svo stofnandi iðnfyrirtækis,
sem byrjiaði í næst'a smiáumvstíl í
kjaillaraiholiu í Reýkjavík, en er
nú stórt og myndanlegt og veitir
mörgum lifibrauð.
Á kápusíðu segir m.'a.: „Saga
Jóns í Belgjaigerðinni er saga
manns, sem gæddur er miklu
þreki, og enn meiri seiglu, mikl-
um manndómi og þá ekki síður
drenghkap, og hefur auk þess
h'aldið óvenjuilegum trúnaði við
felenzka bókmenningu. — í þess-
Guðmundur G. Hagalín.
ari bók eru skýrar mannlýsimg-
air, en innig mgÖg ræ'kileg lýs-
inig á því, hvernig líifisbaráttan
hefur um aldir móitað fólkið, bar
áttu við hrjúfa og ærið harð-
leikna néttúru landsins og átök
við lanidlbrim og brattýfðan út-
sæ“.
Bókinni er skipt í níu megin-
kafla. Hún eir 237 bls. að stærð.
Útgefandi er Skuggsjá.
RITSTJÓRN • PREIMTSMIÐJA
AFGREIÐSLA'SKRIFSTOFA
5ÍMI 10*100
Kýnnið yður
úfvalið hjá
'ValbjörKS)
Sófasettið P. 65 er í senn fallégt og vandað,
þér getið valið úr ýmsum gerðum áklæða.
Stálfætur eru undir sófa og stólum og stól-
um má snúa að vild. Laugavegi 103, Sími 16414
Borðstofuskápur úr tekki, stílhreinn. Lengd HGykjaVÍk
170 cm. Sérstaklega gott verð kr. 7950,00. Og GlerárgÖtu 28, Akureyri
Verzlunin
VALBJORK
STAKSTEINAR
Hallar undan fæti
Hin siðustu ár hafa tveir ungir
menn, Baldur Óskarsson og Ól-
afur R. Grímsson lagt eignarhald
á samtök ungra Framsóknar-
manna. I nafni þeirra hafa þeir
ferðast um landið, haldið fundi
og rætt við menn. Öli þessi starf-
semi hefur haft þann tilgang ein-
an að undirbúa valdatöku þeirra
og fóstbræðra í Framsóknar-
flokknum, sem þeir hafa talið á
næsta leiti. Snemma á þessu ári
þótti þeim jarðvegurinn nægi-
lega vel undirbúinn til þess að
hefjast handa svo um munaðL
Ólafnr skyldi verða ritari Fram-
sóknarflokksins. Kosningabarátt-
an var rekinn á þann hátt, að
frambjóðandinn skrifaði urmul
greina í Tímann og kom þar víða
við. Af einhverjum ástæðum
höfðu þessi skrif hins vegar tak-
mörkuð áhrif og áður en mið-
stjórnarfundur Framsóknarflokks
ins hófst í febrúar sl. var orðið
ljóst, að kosningarbaráttan var
runnin út í sandinn. En til þess
að hugga Ólaf var stungið upp
í hann dúsu eins og stundum er
gert við óþekka krakka og hann
gerður að formanni svokallaðs
„skipulagsráðs“, sem hefur
óákveðið verksvið. Næst víkur
sögunni að Laugarvatni. Það var
síðla sumars haldið þing ungra
Framsóknarmanna. Það kom
fljótt í ljós á því þingi, að hinn
almenni félagsmaður í þeim sam
tökum var ekki ýkja hrifinn af
því, að tveir menn leggðu eign-
arhald á SUF og beittu því í eig-
inhagsmunaskyni. Þess vegna
bundust þingfulltrúar samtökum
um að létta ábyrgðarstörfum af
þeim Baldri og Ólafi. Þeim bár-
ust hins vegar fregnir af þessari
fyrirætlan og höfðu erindreka
sinn, Eyjólf Eysteinsson (Jóns-
sonar) á þönum alla nóttina að
safna þeim, sem treysta mátti til
fundar árla morguns á sunnudag
til þess að kjósa stjóm meðan
aðrir þingfulltrúar voru vart
risnir úr rekkju. Bragðið tókst.
Þeir fóstbræður unnu þessa lotu.
En þeir fengu ekki lengi að njóta
sigursins. Á aðalfundi Félags
ungra Framsóknarmanna í
Reykjavík var þeim Ólafi og
Baldri sýnt það óþokkabragð, að
þeim var sparkað úr fulltrúa-
ráði Framsóknarfélaganna í
Reykjavík. Fulltrúaráðið er afar
mikilvæg stofnun, sem • m.a.
ákveður framboð flokksins í
Reykjavík.
En ungir menn láta ekki hng-
ast, þótt á imóti blási og hinir
metnaðarfyllri eins og Baldur og
Ólafur líta gjaman í kringum
sig eftir þingsæti. Sumir segja,
að Baldur hafi mikinn áhuga á
sæti Helga Bergs á framboðslista
Framsóknarflokksins á Suður-
landi. En Ólafur beindi fránum
sjónum sínum að því kjördæmi,
sem þykir virðingarmest utan
Reykjavíkur, Reykjaneskjör-
dæmi, og þóttist sjá að fylgi Jóns
Skaftasonar væri ekki ýkja
traust. Svo vel vildi til, að er-
indrekinn, Eyjólfur Eysteinsson,
er einmitt búsettur í kjördæminu
og átti sæti í Ikjördæmisráði, sem
ákveður framboð. Hann mun því
þegar hafa hafizt handa um að
undirbúa jarðveginn. En Jón
Skaftason fékk fregnir af þessu
ráðabruggi og fyrir skömmu
gerðust þau ótíðindi, fyrir þá fóst
bræður, að Eyjólfi var sparkað
úr kjördæmisráðinu í Reykjanes
kjördæmi. Jón Skaftason og
fylgismenn hans töldu hyggileg-
ast að hafa vaðið fyrir neðan sig
í samskiptum við þá félaga. Nú
sitja þeir eftir með sárt ennið,
Baldur, Ólafur og Eyjólfur. Hin-
ir tveir fyrrnefndu hafa verið
reknir úr valdamestu stofnun
flokksins í Reykjavík og hinn
síðastnefndi úr þýðingarmestu
stofnun flokksins í Reykjanes-
kjördæmi. Sagt er, að Eysteinn
sé reiður.