Morgunblaðið - 24.12.1968, Blaðsíða 24

•nn!jdB}sej«uiop
Jngi£ jb Btgas gB um
BsSmi gB jf<| gnjo ‘BCæf
:(Bss]i{) uuijnjoCcj
'UinUJBSJBJJfJ j
Bujaxj jisuinjjiq gTA uios
‘UUTS BJSBgTS I JgJSA BJJO(J
gB buoa Sa :(uujs Bpunjj
j Jjuiæp úuBq uios ‘uuj
-JOtq gJA) UUJJBTUOQ
'unq jndÁajq gBjjA
-gny :uujingeuidneyi
•jojsijnj
ja utjh :ueqinjsjBgng
íjojs BSajnjBui
unq jg :uujjngBuidnBH
ndnBjq BsXad jssaq jjOAq
‘jAds uujjngBUTBjdjTjs
-gjA :uB3jj:njsjBgng
í J/1//XJ3/5 4
'Buujs bujjjjsXs jdoq
T So uinuis umjpjajoj
gaui jjb nCXu buSbj gB
uuBq jguaj nu ‘gsq uin
gBAq ug 'bjj jBUjtgnq
-uin BqBj jjjæui BSajjoCjj
gB ‘jSbs jgjBq uujjjuqæj
ue ‘jsdjg t uujjoj gaui uua
jba uubh 'Buiiaq Qjgjjq
-sqjbS gjA uinujjq jn jn
Bgajjjæg jSSjs Siajs BSnq
j jsja unsgnq Bq gapj
•njqg jj
-jX jjæj uuBq ua jngB Sjs
um Sujjjj T Bjq gB *TAq
BUlXsjg JBUIBJJ JJPJB UUBq
jpunui sujsjb jbSbp jjjqb
jjCjaAquja Bga jbSbpbjoC
ujoa gBq uias jjoAq qb
‘um ssja jSSjs jba jjjg
•Buijaq ua bjba qb Bjjaq
So BjSojjjuiuiajjs JBA
jgjaAq gB ‘nuiuiqui So
Bqqud gaui umujjq i juuj
-gjajuijaq b jzaq qq gsq
uuBq uubj ‘SajuBuiXaiSo
bjjji Bggjs ngjX nuj
-snqBjqnCe b ujjoC jjoq
'BJgB
BCgajg qb ja ujgajg Bjsaui
gB ‘JPUJUUBS ngæAJJ
-qjui noq um unuj qb jzj
-UI03J jjdjqs bjsjXj t qjjj
jggjS JgJBq uinjqC uinssaq
y 'JsXj uingjo gaui jqqa
jngjaA sujsguajp bqbuibj
djAS jn jjsXj uias juujgajg
go juujuiasjBpiq'Bcj 'bujs
BujjsajjBjnBjqujBC bjjjj
Buuojq jggJS JBg jgBujjqs
gB go ‘JJUJA JjgajUBClJJJS
-gBO jjuqjo nJOA jjaq
'jjo uuBq BCqæsuijaq gB
jqbjoj go jgnuqos gaui
BJJJJ Buuojq jppBAq uubh
•nujsnqBjqnCs jb uijaq
bjbj qb jggjs qqpj Sbp
-sjbjuibS jjjXj uujSbq
'bjjji Buuojq So bSSjs
suBq juunjojSBjqnCs j
bCjjtj qb uibjjb jjaq bCSuj
uiBq So jgaiS So uinigo jb
uuja ngji jjujBSBpBjof
■uinjsaj
-njoAjB i go suja ‘ngojq
-JBJ bjjtj gaui ttujuSba
JJSUIOJJ JBA gBJJAgnB
TAq ‘gaoj go mjoS jjjX
go Bgoqs BuæagBCgj um
uSeg t uinspCj uinijn j gaui
Bunjq gB ujjbj ujjsaiJB
-jnsjquBjeC jeA gJgJi jba
PIpASgBpBgUBJgB ua JngE
g'O 'ujuini ubuibs Biæj
gB ‘BuueCguaip qso qja
qiba UBUoqjEunjqnfH
•BgaigBig
jggjs JgBJBAS ‘Bjjds gB
jpui jjuuaq nq go ‘B,f
'SBJJEUI
So jnjpg-BjjBAS Jgasq
uueq Sg 'jpuBSOjq qja
uueq jjjæq ‘gBjjds bjjtj
qja uinjæS jqsuuBTj So
•npunjs jjb
-ssaq b oCq jjjXjjuuj uias
nCSujuiBq eq gjo jnqqou
ua injaq JgBqjnj uuj
-jæjqppBi go uuBq JgSes
UBUIBg jjæA ge<j 'sueq
umSnB t ngnqjjq jbij
-jg»[S So jgnuSoj jb jge
Uipfl BJJJJ BUUON JJjpU'Y
'BUJ
-jsajjBjnBjqujBf ubuibs
Bfjas ge qja jsBdjBfq qja
uinjag eq ‘jeqqo ujuinj
uBures egBjp ge Bunuoq
-JBuniqnfq efgjq gB ga
ijuujs juujqoq jn jjjbh
jjaj gojq gjpui 3ajj
ZU So nt ‘l ‘9 ->n
-gTsgBjq jn jjaa go nuis
jdeqs e ujofjs jjssjui
uueq ge oas geq joj TAq
SO 'juujs juujqoqnjeg
-ssojtj j jeuin jegssouj
gjgei jsjqa ejiog ge b jn
gjaj uujqjo jba tjib'ji
:njspiq nujjn Z
igeq uuj
-JngBUI jssja Sjujbah
•„«Bgp
3J3JPJ ga So gjjj.eq euies
ja Bjjaq" :uegjs jgBdpjq
So b dnes uujmgeui
So Bj[oq gaui jnjje uioq
UUJUUOfcJ 'Bjjoq UBUUB
um geq go uujupfq b
jgBneq uubH 'umuBnoq
j egnu jba geq ge um
unei ge uueq jsuioq
BSajjpfia 'ijjBjj TgBjuBd
So snqeSujjjaA b uuj
uioq jnqqou ingBpj
:uin
-uenoqijjBq i ESnia j
H3 QVAH
•„jnjæjsjiBq jjfqa jij
-gjaq nq jJOAq BgnqjB' So
uuj Biudaq BtjTj g.B guu gBq
btuiutbui umH“ :buiUTTO
„ÍBqinje ‘BdE.jS gB njia
gBAq y“ :umJBjj,Bjg“
suiEUBjqiBis injæj b iijjoq
So gjgjoqjiEgnq jtjX uuj
Sts jijSXaj ‘gnqnipsjpfq
j uiuij jnuioq buutto
•,JAq p gjo
BjBq qib ssaq jjj sjajjniq jo
jjæA Sg; uih“ :jqqog
„ijSop umfjaAq e
uueipqe t uiujajqo buoab
juiæq Sp ja ‘efSo® nq it
-punui gBAH 'iRII jqqog
‘Bunu uibuibjj j umiiajqp
jja n<t“ :uujjiB!UiuaH
„ijqqed ‘jossajoid
gigjo bSo[ujSj3 nq jij
jaq geAq ijjXg“ :urepy
„PPlo
geq j,j»a Sp ‘mguaip ‘um
gujujnds uinssaq gB jqqa
njj»jv“ muijossajpjg
„ÍTuuipjjs j ujaq Sjoui
buoas rua EuS©Asia.AH“
: (euujas nuiuioqs) uiepv
•„jqqa ga
jjaA gB<j“ :uujiossajojg
„ÍJBuqBA jngBUi JBgaq
‘jjujeTunejp eiej jjoah“
: (Buujas nuiuipijs) urepv
■„urnui
inSuaip ‘jqqa BSajjB
uues Sp jtoa ge<i“ :(jgejq
i soj) uujjossajpjg
„ijqqed ‘gjjeqegnea
op jæiraAH" :sujsiossa
-joid nnuos ‘jijji urepv
■> jnuAjys *
L
VKLNVNHVH H09S3H
VNNVNHVH NOHS3H
81
6
niður og tyllti sér á
stjömuna. Á miðri jóla-
stjörnunni gnætfði blátt
gimsteinafjall, og í ljós-
brotinu var sem þúsund
örsmáir lampar loguðu í
hverjum steini. f lágum
hellisskúta í íjallinu iá
Jesúbarnið í jötu og
María og Jósep krupu við
hlið þess.
Læknirinn valdi stærsta
og fallegasta jólapakk-
ann í þyrlunni. Síðan
Btigu þau öll fjögur út,
gengu að jötunni og
hneigðu sig fyrir barn-
inu. Fegurð og sakleysi
lýsti af ásjónu þess og
birta Ijómaði umhverfis
það. Læknirinn lagði
pakkann hjá gjöfum vitr-
inganna frá Austurlönd-
um og síðan hneigðu þau
eig að nýju, snéru aftur
til þyrlunnar og stigu
upp í hana.
Nú verð ég að flýta
mér, hátíðin fer bráðum
að byrja, sagði læknirinn.
Hann tók það til bragðs
að renna þyrlunni niður
snarbratta og glerhála
braut norðurljósanna.
Vélin þaut með slíkum
ofsahraða fram hjá tungl
inu að Siggi og Nonni
gátu ekki áttað sig á
hvort karlinn í tunglinu
væri byrjaður á undir-
búningi jélanna. Að
minnsta kosti sást ekki
að hann hefði hengt upp
neitt jólaskraut.
Læknirinn stýrði þyr!-
unni niður að stærsta
sjúkrahúsinu og nam stað
ar við strompinn. Hjúkr-
unarkonan opnaði dyrn-
ar, greip fullt fangið af
jóiabögglum og kastaði
þeim niður í reykháfinn.
LESBÓK BARNANNA
Læknirinn kinkaði kolli
ánægður á sivip og flaug
til næsta sjúkrahúss. Þar
endurtók sama sagan
sig, og læknirinn létti
ekki ferðinni fyrr en
hann hafði flogið með
gjafir til allra barna,
sem veik voru og ein-
mana.
Siggi veitti því at-
hy.gli, að eftir því sem
læknirinn heimsótti fleiri
staði, því glaðari varð
hann í bragði. Ferðinni
lauk við sjúkrahúsið, þar
sem Siggi og Nonni lágu.
Hjúkrunarkonan kastaði
síðustu pökkunum niður
um strompinn " og var'
einn þeirra langstærstur.
Að síðustu lét læknir-
inn þyrluna síga niður að
glugganum á sjúkrastofu
þeirra Sigga og Nonna.
Glugginn stóð enn opinn
og drengirnir stigu upp í
gluggakistuna og veifuðu
til iæknisins og hjúkrun-
arkonunnar í kveðju-
skyni. Siggi hoppaði nið-
ur á gólfið. Æi, hann
kenndi svo til í brotna
fætinum.
Hva-hvað var þetta?
Hann lá í rúminu, en
hafði hreyft sig eitthvað
óvarlega srvo hann fann
til sársauka. Nú skildi
hann hvernig í öllu lá,
ferðin til stjarnanna
hafði aðeins verið draum
ur.
Siggi seildisit eftir rof-
anum og kveikti. Nonni
litli lá vakandi í hinu
rúminu.
Mig dreymdi svo fall-
ega, sagði Siggi og andlit
hans ljómaði. Ég skal
•segja þér drauminn.
í sömu andrá opnaði
hjúkrunarkonan hurð-
ina og bauð gleðileg jól.
Hún kveikti á jóla-
trénu og bar inn hátíðar-
matinn. Síðast kom hún
rogandi með stóran pakka
í fanginu.
Þetta var ég beðin að
afhenda þér, sagði hún
brosandi og gekk að rúmi
Sigga.
Siggi rak upp lágt óp.
Hann ætlaði ekki að trúa
sínum eigin augum.
Þetta var nátovæmlega
einis og stóri pakkinn,
sem hann hafði séð í
draumnum.
Bjart bros breiddist yf-
ir andlit Sigga, er hann
tók við gjötfinni. Hann
las á miðann, sem festur
var við umbúðirnar.
Þetta var jólagjöfin frá
pabba og mömmu. Siggi
gat ekki beðið með að
opna pakkann. Og hvað
haldið þið! í pakkanum
var lítil járnbrautarlest.
Stórt pappa’spjald fylgdi
með, og á það átti að setja
brautarsporið, en spjald-
ið var skreytt litmynd-
um af skógi, vatni, hús-
um, götum og umferðar-
merkjum og mörgu
fleira. Leiðarvísir á ís-
lenzku fylgdi, svo auðvelt
átti að vera að setja sam-
an járnbrautarlestina.
Augu Nonna litla urðu
stór af einskærri undrun.
Hann hafði ekki einu
sinni dreymt um að slíkt
undra leikfang væri til. í
pukri tók hann upp litlu
jólagöfina sína, eins og
hann hálfpartinn skamm
aðist sín fyrir hana.
Heyrðu, sagði Siggi
litli allt í einu og leit til
Nonna. Eftir matinn ætla
LESBÓK BARNANNA
19
SVARIÐ ?
3. Hversu mörg egg?
Frú Sigrún geymdi
eggjapaikka í > ísskápn-
um sínum. Dag nokik-
urn tók hún út helm-
inginn atf eggjunum og
hálft egg í viðtoót og
hafði þau í morgunverð
fyrir börnin sín. Þá var
eitt egg etftir i skápnum.
Hve mörg egg voru í
ísskápnum til að byrja
með?
Alltof
sama
útkoman
SEGÐU félögum þínum,
að þú getir, eftir marga
útreikninga, alltaf feng-
ið sömu lokatölu, hvaða
tölu sem þú ert með I
byrjun.
Aðferð:
1. Biddu um að fá upp-
gefna einhverja tölu.
2. Leggðu tölu sem er
einum hærri við þessa
tölu.
3. Leggðu 11 við.
4. Deildu í útkomuna
með 2.
5. Dragðu upprunalegu
töluna frá.
4. Málningardósirnar:
Gyða átti fjórar máln
ingardósir, allar með
mismunandi lit.
Hvers margar tveggja
lita samsetfningar gat
Gyða fengið?
LOKATALAN VERÐ-
UR ALLTAF 6.
Dæmi:
1. Talan 837 er gefin
upp.
2. 837 + 8318=1675
3. 1675 + 11 = 1686
4. 1686:2=843
5. 843 = 837 =6
Svör á bls. 24.