Morgunblaðið - 29.12.1968, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. DESEMBER 1968
— Liðþjálfinn gaf mér glas af
vatnL
Janvier gekk út.
Vilduð þér ekki heldur glas af
öli. Eða víni?
Enn var á honum sami svip-
urinn, sem lýsti gremju vegna
þess að Maigret væri að leggja
gildru fyrir hann.
— En það er sama og þegið.
— Bn brauðsneið?
— Búizt þér við að halda mér
mikið lengur?
— Það veit ég ekki. Það er
mest undir sjálfum yður komið.
Hann gekk út í dyrnar og kall-
aði til manna sinna:
— Getur einhver ykkar út-
vegað mér kort yfir Fontaine-
blauhverfið?
Hann fór sér að engu óðslega
Þetta var ekki nema til þess að
segja eitthvað og snerti ekki mál
ið verulega.
— Þegar þið farið að borða
viltu þá láta senda hingað sam-
lokur og öl, Janvier?
— Al’lt í lagi.
Honum var fært gatnakortið.
— Viljið þér nú sýna mér hvar
þér stönsuðuð á sunnudaginn.
Serre leitaði stundarkorn, og
greip síðan blýant af borðinu
og gerði svo kross þar sem sam-
an komu vegurinn og mjór stíg-
ur.
— Ef þanna er bóndabýli með
rauðu þaki til vinstri, þá er þetta
stígurinn.
— Hve lengi voru þið á gangi?
— Um það bil stundarfjórð-
ung.
— Voruð þér í sömu skónum
og í dag?
Hann hugsaði sig um, leit á
skóna og kinkaði kolli.
— Þér eruð viss um það?
— Alveg hárviss.
Skórnir voru með togleðurs-
hælum, sem á voru nokkrir hring
ar utanum nafn verksmiðjunnar.
— Haldið þér ekki, hr. Serre
að það væri eiinfaldara og ekki
eins þreytandi fyrir yður að segja
mér sannleikann? Hvenær myrt
uð þér konuna yðar?
— Ég myrti hana ekki.
Maigret andvarpaði, en gaf
síðan einhverjar fyrirskipanir
gegnum næstu dyr. Það var ekk
ert við því að gera — þetta
mundi taka margar klukkustund
ir. Andlitið á tannlækninum var
ennþá grárra, en um morgun-
inn, og svartir baugar voru komn
ir í ljós undir augunum.
FLUGELE IAMARKAÐUR
OTRULEGT
>- * ÚRVAL
■A 500
« 1 BÍLASTÆÐI OPIÐ laugardag kl. 9-18 sunnudag kl. 13-18 mánudag kl. 9-22 gamlársdag kl. 9-16.
HJÁLPARSVEIT SKÁTA
SKÁTABÚÐIN SNORRABRAUT
— Hvers vegna giftust þér
henni?
— Hversvegna?
— Af hræðslu við, að annars
stæði ég einhverntíma einn uppi.
Henni finnst ég vera eins og
krakki, sem þurfti að hafa ein-
hvern til að gæta sín.
— Og halda yður frá flösk-
unni?
Þögn.
— Ég býst við, að hjónaband
ykkar Mariu van Aerts hafi
ekki verið neitt ástar-hjóna-
band?
— Við vorum bæði komin und
ir fimmtugt.
— Hvenær fóruð þér að ríf-
ast?
— Við rifumst aldrei.
— Hvað gerðuð þér á kvöld-
in, hr. Serre?
— Ég?
— Já, þér.
— Oftast las ég i lesstofunni
minni.
— En konan yðar?
— Hún skrifaði í sínu her-
bergi. Hún var vön að f ara
snemma í rúmið.
— Tapaði faðir yðar miklu
fé?
41
— Ég skil ekki hvað þér eigið
við.
— Hafið þér aldrei heyrt, að
faðir yðar lifði, sem kallað er,
útsláttasömu lífi?
— Jú, hann var talsvert út
á við.
— Eyddi hann miklum pening
um?
— Ég býst við því.
— Og móðir yðar gerði uppi-
stand?
— Við erum ekki þannig fólk
að við gerum uppdstand.
— Hve mikið færði fyrri kon-
an yðar í búið?
— Ég er hræddur um, að ég
skilji yður ekki.
— Voruð þið ekki með helm-
inga-fjárlag?
— Stendur heima.
— Og hún var rík. Þá hljót-
ið þér að hafa erft talsvert.
— Er það svo óvenjulegt?
— Meðan lík seinni konunnar
yðar finnst ekki, getið þér ekki
erft hana.
— Hversvegna ætti hún ekki
að finnast lifandi?
— Þér haldið það, Serre?
— Ekki hef ég drepið hana.
— Hversvegna tókuð þér bíl-
inn yðar út á miðvikudagsnótt-
ina?
— Ég tók hann alls ekkert út.
— Dyragæzlan í húsinu á móti
sá yður. Þetta var rétt um mið-
nætti.
— Þér gleymið, að þarna eru
þrír bílskúrar — þrjú fyrrver-
andi hesthús — og allar dyrnar
samliggjandi. Þér segið sjálfur,
að það hafi verið dimmt. Hún
getur hafa tekið skakkar dyr.
— Varla hefur járnvörusalinn
farið mannavillt um hábjartan
dag, þegar þér komuð í annað
sinn ti'l að kaupa rúðu og kítti?
— Mér er eins vel trúandi
og honum.
— Já, ef þér hafið ekki drep-
ið konuna yðar. Hvað gerðuð
þér við ferðakistuna og tösk-
una?
— Þetta er þriðja sinn,
sem ég er spurður um þetta. En
þér gleymduð að nefna verk-
færin í þetta sinn.
— Hvar voruð þér um mið-
nætti á miðvikudagsnótt?
— Ég var í rúminu mínu.
— Eruð þér svefnstyggur* hr.
Serre?
— Nei en móðir mín er það.
— Og hvorugt ykkar heyrði
neitt?
— Mér finnst ég þegar vera
búinn að svara þessu.
— Og á miðvikudagsmorgun
var allt með kyrrum kjörum í
húsinu?
— Ég býst við, að úr því að
rannsókn hefur verið hafin, þá
eigið þér rétt á að spyrja mig
um þetta. Þér hafið, ekki satt,
ákveðið að setja mig í þottraun.
Undirmaður yðar hefur þegar
spurt alls þessa. Og nú á að
byrja á því sama aftur. Ég get
alveg búizt við, að því verði
haldið áfram í alla nótt. Til þess
að spara tíma, get ég sagt yður
í eitt skipti fyrir öll, að ég drap
ekki konuna mína. Og ennfremur
ætla ég að láta yður vita, að ég
ætla ekki að svara aftur spurn-
ingum, sem hafa þegar verið lagð
ar fyrir mig. Er hún móðir mín
hérna?
— Hvað fær yður til að halda
það?
— Finnst yður það eitthvað
einkenni'legt?
— Hún situr frammi í biðstofu.
— Er það ætlun yðar að láta
hana sitja þar í alla nótt?
— Ég skail enga tilraun gera
til að koma í veg fyrir það.
Hún er frjáls ferða sinna.
í þetta skipti leit Guillaume
Serre á hann hatursaugum.
— Mig langaði ekki til að hafa
yðar verk með höndum.
— Og mig langaði ekki til að
vera í buxunum yðar.
Þeir störðu hvor á annan, þegj
andi, og hvorugur vildi líta und
an.
— Þér drápuð konuna yðar,
Serre. Og trúlega líka fyrri kon
una. Hinm brá ekki svip.
— Þér munuð játa það.
Fyrirlitningarbros lék um varir
tannlæknisins og hann hallaði
sér aftur í stólnum og víxllagði
fæturna.
í næsta herbergi var þjónn-
inn úr Dauphine-kránni að setja
frá sér bakka á borðið, og mátti
heyra glamrið í glösunum.
— Ég vildi gjarnan fá eitt-
hvað að éta.
— Kannski vilduð þér líka
fara úr jakkanum?
— Nei.
Hann tók síðan að éta sam-
loku, en Maigret fyllti glas af
vatni úr krananum í horninu.
Klukkan var átta að kvöldi.
Þeir gátu séð gluggana dimm-
ast smám saman, og útsýnið hvarf
að untanteknum nokkrum ljós-
deplum, sem sýndust eins langt
burtu og stjörnurnar.
Maigret varð að senda út eftir
tóbaki. Klukkan ellefu var tann-
læknirinn að reykja síðasta vind
ilinn sinn og loftið var orðið
þykkt þarna inni. Tvisvar hafði
Maigret farið út og gengið um
húsið og enn sátu konunnar í
biðstofunni. f seinna skiptið
höfðu þær fænt stólana sína sam
an og skröfuðu nú, eins
og þær hefðu þekkzt árum sam-
an.
— Hvenær hreinsuðuð þér bíl
kin yðar?
— Hann var seinast hreinsað
ur fyrir hálfum mánuði í stöð
í Neuilly, og skipt um olíu um
leið.
— Hann hefur þá ekki verið
hreinsaður síðan á sunnudag?
— Nei.
— Sjáið þér til, hr. Serre, við
erum nýbúnir að láta gera vand
lega rannsókn. Einn af mönnum
mínum, með togleðurshæla undir
skónum, eins og þér notið, gekk
út að vegamótunum í Fontaine-
bleau. Og á sama hátt og þér
sögðust hafa gert með móður
yðar á sunnudag, fór hann út
úr bílnum og gekk eftir stígnum.
Þar er málbikað. Hann fór aft-
29. DESEMBER
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
Allt leikur í lyndi.
Nautið, 20. apríl — 20. marz
Það er mikilvægt að fara til kirkju.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní
Láttu berast með straumnum
í dag.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Notaðu friðinn til að gera gott úr einhverri misklíð.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst
Allt horfir betur við. Ljúktu viðskiptamálum.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september
Þar kom að, að þú þurftir ekkert að reyna á þig. Njóttu þess,
ef þú mátt.
Vogin, 23. september — 22. október
Kynntu þér og reyndu að leysa fjölskylduvandamál. Bjóddu
fólki heim í kvöld.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember
Farðu í kirkju, einhver tilviljun gerir það þess virði. Reyndu
að koma á samvinnu við fólk.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember
Vertu hófsamur á alla lund. Hreyfðu þig eitthvað úti við.
Ljúktu viðskiptum fyrir áramót.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar
Parðu í kirkju. Reyndu að vinna að hlutum, sem auðvelda þér
starf þitt eftir áramót.
Vatnsberlnn, 20. janúar — 18. febrúar
Heimsæktu sjúka, sinntu tómstundaiðju eða heimsækitu fólk.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz
Góður dagur til að styrkja aðstöðu þina lagalega. Farðu yfir
fjárhaginn.