Alþýðublaðið - 25.07.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Timakaup verkakvenna
er ákveðið 97 aurar á kl.st. frá kl. 6—6 og akkorðsv. kr. 2,50 fyrir
þvott á 100 af saltþorski (málfiski) önnur akkorðsv. hækkar hlutfallsiega.
Kaupgjaid þetta reiknast frá 18. júlí eða síðustu útborgun í fyrri viku.
Reykjavík 25. júlí 1920.
Kjartan Thors, Pórður Bjarnason.
Jónfna Jónatansd., Karolína Siemsen.
s. Skjöidur
fer til Borgarness fimtudaginn 29. þ. m. kl. 10 árd.
H.f. Bg'g’ert Ólafsson.
2 Kaupakonur og Kaupamaður
óskast upp í Borgarfjörð nú þegar. — Upplýsingar hjá iPorlbeirg’í
:: Olafssyni á Rakarastofunni í Hafnarstræti 16, sími 625. ::
Duglegur verkamaður
óskasfe nú þegar að Ælaíossi.
Ágætt kanp í boði. — Upplýsingar hjá
Sigurjóni Péturssyni.
Koli koBBngnr.
Eftir Upton Sinclair.
Fjórða bók:
Erfðaskrá Kola konungs.
(Frh.).
Hallur hitti Jack David og tók
að ráðgast um við hann. Rétt á
eftir náðu þeir í Jerry Minetti og
tóku hann með sér. Jerry var
hinn ákafasti. Nú var komið að
því, sem þeir f marga mánuði
höfðu barist fyrirl Uppþot, loks-
insl Því töluðu þeir ekki til íólks-
ins, svo þeir gætu ieitt það og
komið skipulagi á það?
Jack David var á báðum áttum.
Þeir máttu ekki láta augnabliks-
æsingu fara með sig f gönur.
Fyrst urðu þeir að fullvissa sig
um, að uppþotið yrði að einhveiju
sem þýðingu hefði.
Jerry svaraði, að það mundi fá
þá þýðingu, sem þeir vildu. Ef
þeir tækju stjórnina í sínar hend-
ur gætu þeir stofnað öflugt félag
og haldið hópinn. En ef þeir létu
hana eftir mönnum, sem enga
þekkingu höfðu á slíkum málum,
mundi ait fara í hundana, og
verkstjórarnir láta alt bitna á
verkalýðnum.
David áleit, að þeir hefðu að
eins reynt að koma skipuiagi á
verkalýðinn með mestu leynd, til
þess að koma á allsherjar bylt-
ingu í öllum kolahéruðum. Það
var alt annað, en opinskátt upp-
hlaup, bundið við eitt einasta
hérað. Var hægt að vinna nokkuð
við það? Ef svo væri ekki, væri
það hin mesta heimska að koma
því af stað. Þeir mundu að eins
vinna það, að verða kastað á dyr.
Jerry snéri sér að Hallí. Hvað
áleit hann? Hann átti bágt með
að dæma um það. Hann þekti
verkamannamálin svo lítið Verst
var að Tom Olson var ekki við-
staddur. Það var hart að göngu
að telja menn á að sætta sig við
þá meðferð, sem þeir fengu hér,
tn á hinn bóginn mundi mis-
hepnað uppþot hafa það eitt f för
með sér, að þeir mistu móðinn,
svo það yrði því erfiðara að koma
skipulagi á þá á eftir.
Hallur var feginn, að þurfa
ekki að segja neitt ákveðið. Hon-
um faast hann ekki hafa fullkom-
iega hreint fyrir sínum dyrum
gagnvart verkamönnunum, vinum
sínum, þegar hann var ekki alveg
hreinskilinn við þá og sagði þeim,
að hann væri með annan fótinn í
hinutn herbúðunum.
Jack David sagði úrslitaorðin:
Þeir urðu að fá ráð að.
Þeir gátu ekki símað frá Norð-
urdalnum, nema hlustað væri á
alt sem þeir sögðu, af njósnurum
félagsins. En eftir tvær stundir fór
kvöldlestin frá Pedro, og Hallur,
sem hélt altaf, að hann nú mætti
draga sig í hlé, fekk David til að
fara á henni. I Sheridan Hafði
verkamannasambandið útibú, þar
hlutu þeir að geta fengið ráð,
eða einhver þaðan gat komið á
miðnæturlestinni og verið í Pedro
morguninn eftir.
Þeir skutu saman því fé er þeir
áttu, og David flýtti sér áleiðís
til lestarinnar. Á meðan áttu þeir
Hallur og Jerry að reyna að ná t
hina félaga þeirra og fá þá til
þess, að halda sig utan við þetta.
kaupendur biaðsins, sem hafa bú-
staðaskifti eru beðnir að tilkynna
afgreiðslunni það. Sömuleiðis eru
menn ámintir ura að gera að-
vart, ef vanskil eru á blaðínu.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiöjan Gutenberg.