Morgunblaðið - 07.03.1969, Side 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. MARZ 1969.
Sjömannasiðan
í UMSJA ÁSGEIRS JAKOBSSONAR
Slegið af, en ekki bakkað..
Á SÍÐUSTU sjómarmasáðiu var
farið rnoklferiuim orðum um sjón-
varpið og sjómiennskuna. Þar
var að vísu engu logið en hlutur
sjóvarpsins gerður verri, vegna
ókunnuigleika, en efni standa
til. Það er að vísu eikki verið
huigsað beinlínis fyrir mynd,
sem sýndi fyrst og frernst lif
og starf sjómaamsins, heidur
heimildarmynd um sjávarútveg
og er það loftsvert ÍTamtak.
Ásigeir Long mun vera að vinna
á vegum sjónivarpsins og sjáv-
arútvegsmiálaráðuneytisins, að
, tveimur háliftíma myndum og
er annarri þeirra ætlað, að sýna
þróunéna í jsávarútvegi lands-
mianna frá uppihafi vega, en hin
veiðiaðiferðir sem nú tíðfcast.
Ásgeir telur, að hann geti flétt-
að í þessar mynidir lifandi lýs-
ingu á starfi fiskimannsins þó
telur hann ýmsa tæknilega
örðuigleifea á því, að sýna sitarfið
við verstu aðistæður. Kvikmynda
linsunium ©r ilila við miíkla ágjöf
og eins getur verið talsiverðum
erfiðleifeum bundið a@ hitta á
verstu aðstæðÚTnar. Það eru
komin tíu vindstig og stórsjór
áður en fer að verða verulegt
„djamm“, á þessum stóru og
góðu skipum okkar og við veið-
ar eru menn ekki að öllu sjálf-
ráðu í sMfeu veðri. Það þyrfti að
hittast þannig á að kvilkmynda-
tökumaðurinn væri um borð,
þegar avo vildi tiil að hann
skellti skyndidega á. Það þarf
góða lýsingu við toválkmyndagerð
og þannig er mangf í veginum
TWIN-HULLED TRAWLER
I '
y'
' i"T3> í
S -'fcAí
-i 'S' '4M
s r
„Vinur vor Katamara“.
Vinur vor Katamara
í DESEMBER í haust að var,
hleyptu Rússarnir af stokkunum
samrvöxnu tvíburaskipi, sem
kallast á útlenzku Katamara, í
skipasmiíðastöð í Kaflíngrad. í
ritmnigu Rússanna eru notuð
mörg einfeennileg orðatiltæki,
sem ekki finnast í ofekar biblíu,
til dæmis seigja þeir í blöðum
og kvikmyndum: „vdnur vor
trakturinn, vinur vor sjállfvirkn-
in, vinur vor skuttogarain.n,“ og
þá væntanlega „vinur vor
Katamara". Þessi vinur fóllksins
er 54 metra langur og 19 metra
'hreiður og særýmdð (displa-
cement) 1900 tonn. Skipið er
hægt að niota sem Skuttogara og
síldveiðisfeip, og er meginkost-
urinn við það gá, að dekkið er
svo breitt að hægt er að hafa
tvö troll uindir og þanniig veiða
viðstöðulaust. „Vinur vor Kata-
mara“ er nú kominn að landi
úr reynsiluför í niorðurhöfum og
reyndist hið ágætasta skip. Það
segir lítið af aflanum en sjó-
hæfni gkipsiins var með ágæt-
um. Það reyndi talsvert á þann
kost þess, því að það fékk hið
versta veður. Kannski er „vinur
vor Katamara“, framtáðairskip.
Húsgögn — útsala
Seljum í dag og næsfu daga lítið göl uð hjónarúm og fleira. — Opið á sunnudag.
B. Á. HÚSGÖGN H.F. Brautarhoiti 6. Símar 10028 og 38555.
Nauðungaruppboð
Eftir kröfu Árna Stefánsson hrl. verður haldið opin-
bert uppboð á ýmsum trésmíðavélum og tækjum,
talið eign Kristjáns Ólafssonar, í dag fimmtudaginn
7. marz 1969 k . 14.00 að Auðbrekku 50 jarðhæð. Það
sem selt verður er: þykktarhefill, fræsari, yfirfræsari,
hulsubor, bandsög, hjólsög, smergill, Belta pússn-
ingarvél .afréttari og tveir hefilbekkir.
Greiðs a fari fram við hamarshögg.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
taeknilega fyrir því að hægt sé
að sýna stairf sjómainnsiins eins
og það er í raun og veru. Með
von um að ofanneifnd kvik-
myndagerð lufckist vel biðjum
sjónivarpsmenn aflsötounar á því
að dregin Skyldi í efa harðnesikja
þeirra og vilji til að sýna um-
heiminium sjómannsstarf við ís-
land.
Hinsvegar stendur það óbreytt
úr fyrri grein, að eigd mynd-
irnar að lýsa starfi sjómannsins
verði að fýlgja þeim greinargóð
lýsing og uim það er myndin
aif Inge einimdtt dæmi. Sjóm-
varpsmaðurinn hefur hvorki
vitað, hvað helzt átti að mynda
né heldiur feurnni hann að lýsa
því sem hann myndaði. Eíf dæma
ætti mynd af mannd við að gogga
fiSk þá virðdst þetta efaki vera
nein kúnst, en þó er þetta með
í'mdasömustu verkum. Það
hlyti að lýsa upp myndina og
breyta henni fyrir áhorfandann,
ef honum væri um leið sagf, að
maðuriinn hefði ekki neiroa sek-
úndu eða svo uppá að hflaupa,
ef hratt er dregið, frá því að
fiskurinn kemur úr sjólokunum
og þa.r tifl hann dregst að hjól-
mu, og hann verður að hitta
i hiausinn á hverjum einasta fiski
og það roátuflega fast að hann
geti kippt fiskinum lausum en
þó ekki svo fast að goggurinn
standí fastur í honum. Þetta
verður hann að gera um leið
og hiann sjálfur stendur af sér
veltu og fiskurinn sveitflasf til
í lausu ioifti við sflídpsihliðina.
Hann verðúr siðan að kippa fisk
inum iinn fyrir og færa efldsnöggt
í næsta fisk, ef stagur er, og ná
að gera það um leið og fis'kur-
inn rekur hausinn upp úr sjó-
lakumoin, því annars er hætt við
að hann detti af, eif goggarinn
nær ekiki að færa í hanm fyrr
en upp við rúllurua. Þanniig verð-
ur goggarimm að giogga stundum
við þúsundir fiska í hiverjum
drætti og getur aldrei skipt um
hendi á goggnum. Sama er að
segja um fjölda verka, að
þau sýnast lítilfjörileg á mynd-
inni, ef ekfci kemmr til hið tal-
aðla orð. Mymdavéiim er efefci
búin að leysa taiifærin algjör
Ibga a.f hólmi enniþá.
Lifir af kóngafæöu...
ÞORSKURINN okfear gljáandi,
feituir og spnikklandi er falleg
sfeepna og við erum stoltir af
honium og teljum hann bezta
þorsk í heimshöfunuim, Við
legum í Fisihimg News í janúar
að Bretar, sem öfumda okkur af
þorskinum, hafa verið að ramn-
saka, hvað hann æti ofan í sig,
sem þeinra þorskur hefðd ekki
til átu, og haframmsóknardeild
lamdbúnaðar- og fiskiroála í
Skotlandi hefur gefið út mat-
seðilinin undir fyriirsögninnd:
The Food af the God in Iceliamdic
Waters. Þar segir, að fæða ís-
lenzlka þorsksins lífcist um margt
fæðu þorsfesins við Færeyjar og
Skotland en þó sé mumuránm
nokkur. íslendingurinn lifir
rnifeið á loðnu, sem útlendimgur-
inn gerir ekki, og við norðuir-
strönd „eyjarinnar“ (Það er
sjálf.t íslamd, sem þedr eiga við)
— lifir fisikurinn á feraibbadýr-
uim uppi í sjó og leibar ísienzkiur
fiskur því frá botninum, en
þetta gerir hann ekki við Skot-
land og Færeyjar.“
Það þarf auðvitað efeki vísimda
menn til að segja það sjómömn-
um að íslenzkur fiskur lifir á
æti uppí sjó og það getur bnuigð-
izt og þá verða menn reiðdr eins
og Guðmumdur oifckar Júní á
Grímseyjarsu.ndi um árið: —
Það veit ég, að það er ekki til
tærar bengvatni í Helv. . . en
Sumdið er núna . . .
Það taldi hann, blessaður karl-
inn, að verra gæti það efclki
verið í Víti en það, að þær
væru átulaus sjór . . .
, . . Muinið eftir flotvorpunni.
Hún er framtíðarveiðarfærið við
strömdina . . . eimmiitt af því,
hvað íslenzkur fiskur er mikið
uppí sjó . . .
Alltaf eitthvað nýtt...
ÞEIR eru ekki iðjulausir í út-
landinu og okkur dugir aldrei
að sofla á verðinum. Þeir sem
vilja fyligjast með í iðnaði og
fisfeveiðum nú til dags verða að
vera við því búnir að hefðbund-
in vimmubrögð hverfi hvert af
öðru eins og dögg fyrir sólu og
oft sé engim hefð mynduð í
vinnubrögðunum, þegar næsta
nýjurag ryður sér tiil rúms.
Fralfekar eru nú famir að pafeka
fisto í lofltþétta plastpoka og
frysta fiskinm í þeim uimbúðum
og pokarnir hflaupa saman og
faflla þétt að fisflcinum. Svo er
leiðslu og auglýsinigamerki eins
og á öskjuirnar, en þar sem þeir
eru gagnsæir getur húsmóðirin
gkioðað fiskinn í pokanum eins
og hún væri að hamdffjatla haran
ajálfan, en eins og kunnuigt er
meta húsmdður það mifeils að
mega þreifa á því sem þær
kaupa og helzt reka nefið í það.
Pokinn er búiran til úr vinyl-
idene ohloride eða chlorinde
copolymer (þarna lentum við
raú útúr kortinu, en það gerir
ekkert til, við ætlurn ekki að
búa til þessa poka) — og ver
pofcnn innihaldið algerlieiga fyrir
!ýkt eða vætu að utan og eimmig
fyrir gerlum qg bragðið aff fisk-
inum er sagt íerstoara en í nokkx
um öðruim urobúðum.
Fishing News 14. febrúar.
; ■ ■:
si'iigt, af þeim sem þetta hafa
reynt, að þessar urobúðir taki
fram pappaösfejuim og hafa
Bretar mifeinn áhuga á að reyna
þessa frönsku nýjunig.
Þegair fisfeurinn hefur verið
m'eðihöndlaður til patokningar er
honum stungið í pokann, sem er
gíðan lofttæmdur og lofeað með
stálfefleimmiu, en þar raæst sburag-
ið ofan í heitt vatn og hleypur
haran þá saroan og límis't að fisk-
inum líkt og skinn fellur að holdi.
Á pokana eru prentuð fram-
* .............-................................................................................
— Viil fá að jbnda heilfrystíim
- Byðst tii
Íöietmliti(|tim
HVAD ER í VEGINUM ?
ÞESSI fyrirsögn er úr Morgun-
blaðinu 1967 og í igrein sem
fylgir með, segir að það sé fyrir-
tækið Atlaratic Figheries Co. Ltd.
í Haifa í ísrael, sem æski ofan-
greindrar aðstöðu. Um fleiri ára
skeið meðan við sjiáltfir vorum
að koma undir otokrar fótuiraum
lifðu möng þorp og bæir hér
ágæta vel á að veita útlending-
um aðstöðu hér til fiskvedða og
má þar til dæmis nefna Hatfn-
firðiraga. Btgerð Holflendinga,
Þjóðverja, Norðmanna og Eng-
leradinga héít lífinu í bæjarbú-
um áratuguim saroain. Nú árar
ilila og >hér vantar atvininu. Hvað
er athugavert við að tafea hér
á móti fistoi af Skipum ísraels-
manna, sem efcki keppa við
okkur á martoaði? Og nú þurfum
við að þjálfa fólfe á skuttogar-
ann í eirauim hvelli ...