Morgunblaðið - 12.03.1969, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. MARZ 1£69
Eggert Vilhjálmsson
Kveðja
Á sólbjörtum íslenzkum vor-
degi gerir maður sér eigi ávallt
ljóst að áður en dagur rennur
hefur óveður skollið yfir og það
ýmist sviptir burt viðkvæmum
nýgræðingi eða leikur hann svo
að gott sumar megnar ekki að
bæta skaðar.n.
Mér varð eitthvað slíkt efst í
huga er ég frétti lát Eggerts
Viilhjálmssonar prentara, en
hann lézt úti í Hamborg á leið
til þess að leita sér viðbótar-
þekkingar í iðn sinni, en að því
hafði hann stefnt um nokkurra
t
Eiginkona mín, móðir og
fósturmóðir okkar
Ólöf Aðalbjörg Jónsdóttir
lézt að heimili sínu, Dunhaga
18, 10. marz.
Hörður Hjálmarsson,
Sveinbjörn Björnsson,
Annabella Keefer,
Anna Hjálmdís Gísladóttir.
t
Þóra Eiríksdóttir
Hringbraut 103,
andaðist á Elliheimilinu
Grund 10. marz.
Vandamenn.
t
Móðir okkar
Guðrún Þórðardóttir
Ilólshúsum,
andaðist í Sjúkrahúsinu Sel-
fossi 9. marz.
Börnin.
t
Guðjón Pálmason
Hverfisgötu 83,
andaðist í Borgarsjúkrahús-
inu Fossvogi, 2. þ.m. Jarðar-
förin hefur farið fram.
Þökkum auðsýnda samúð.
Aðstandendur.
t
Eiginkona mín, móðir, tengda
móðir og amma
Sigurveig Magnúsdóttir
Bergstaðastræti 61,
lézt á Landspítalanum 11. þ.m.
Karl Þorvaldsson,
Magnús Karlsson,
Þórhildur Karlsðóttir,
Þorsteinn Sigurðsson,
Karlotta Karlsdóttir,
Einar Ásgeirsson,
Magnea Karlsdóttir,
Eigurbjörn Guðjónsson,
Guðlaug Karlsdóttir,
Karl Sölvason,
Þorvaldur Ó. Karlsson,
Erla Jónsdóttir
og barnabörn.
mánaða skeið og fengið til þess
frí frá starfi sínu.
Hann var nýlega orðinn 25
ára, fæddur 9. janúar 1944. Egg
ert þekkti ég aðeins af samstarfi
okkar, er var tæpt ár, því hann
réðst í prentverk mitt á sl. vori.
Um uppvöxt Eggerts er mér ó-
kunnugt, en iðn sína lærði hann
í Prentsmiðjunni Eddu og þaðan
réðst hann til Kassagerðar
Reykjavíkur, en kom síðan í
mína þjónustu.
Hið stutta líf og samstarf okk
ar gaf ekki ráðrúm til þess að
gera sér grein fyrir hverja
stefnu lífsþroski hans tæki, en
þó urðu þessir fáu mánuðir til
þess að færa mér vitneskju um
hve hið sýnilega líf manna og
viðbrögð geta verið hæpinn mæli
kvarði á hinn eiginlega mann.
Þótt nestismalur hans virtist
ekki fyrirferðarmikill við
fyrstu sýn, veit ég að nú er
hann opnar hann að ferðalok-
um, kennir þar fleiri grasa en
jafnvel hann sjálfan hefur grun
t
Sonur minn
Sigurbjarni Ketilsson
Gesthúsum, Alftanesi,
verður jarðsunginn frá Bessa-
staðakirkju, föstud. 14. þ.m.
kl. 2 e.h. Þeim sem vildu
minnast hans er bent á Slysa-
varnafélag íslands.
Sigríður Sigurðardóttir.
t
Bróðir okkar
Árni Jónsson
frá Tungufelli,
andaðist á Landakotsspítala
25. febrúar sl. Jarðarförin
hefur farið fram. Þökkum alla
vinsemd og samúð.
Systkin hins látna.
t
Útför eiginmanns míns og
föður okkar,
Baldvins Pálssonar Dungal
fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 14. marz kl. 2
e.h.
Blóm vinsamlegast afbeðin,
en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Krabbameins-
félag íslands.
Margrét Dungal,
Sigrún Dungal,
Gunnar Dungal,
Páll Halldór Dungal
t
Ctför eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður og
ömmu
Guðrúnar Magnúsdóttur
Grensásveg 47,
fer fram frá Kirkju óháða
safnaðarins fimmtudaginn 13.
þ.m. kl. 1.30 e.h. Þeim sem
vildu minnast hennar er bent
á Kirkju óháða safna'ðarins.
Álfur Arason,
börn, tengdabörn og
barnabörn.
að. Fáum stundum áður en hann
fór í þessa síðustu ferð sína,
sýndi hann mér hvernig hann
var að heiman búinn. Ég er ekki
viss um að öllum hefði þótt það
haldgott á langri vegferð í hret
viðrum okkar jarðlífs. Nú- veit
ég það, að þar mun hann finna
þá kostarétti er munu haldbetri
reynast en digrir sjóðir þessa
lífs, mannvirðingar og hégóma-
dýrð. Hann átti það sem öllu
er haldbetra, ef halda skal á
víðáttur mannlegs þroska,
hrekklausa, barnslega en góða
sál.
Það er síður en svo að slíkt
sé nægjanlegt í þessu lífi, en
þó verður andlega heilbrigður
maður að líta svo á að slíkum
kostum fylgi gæfa og velferð
þessa lífs. Svo fer þó því miður
ekki ávallt. Ég trúi ekki öðru
en að flestir sem hann starfaði
með hafi kynnzt að einhverju,
þessum eðlisháttum Eggerts.
Einkalífi hans kynntist ég ekk
ert, en ég hafði á tilfinningunni
t
Útför sonar míns, stjúpsonar
og bróður
Sigurðar Ingimundarsonar,
sem lézt af slysförum 6. marz
sl. fer fram fimmtudaginn 13.
marz kl. 3 e.h. frá Þjóðkirkj-
unni í Hafnarfirði.
Blóm afbeðin.
Anna Sigurðardóttir,
Óskar Eyjóifsson,
Ólafur Ingimundarson.
t
Dórland Jósephsson
frá Winnepeg, Canada,
verður jarðsunginn fimmtu-
daginn 13. þ.m. kl. 1.30 frá
Foss vogskirk j u.
F. h. fjarstaddra ættingja.
Bæjarútgerð Reykjavíkur.
t
Eiginmaður minn og faðir
okkar
Jónas Páll Árnason
sem lézt 2. þ.m. verður jarð-
sunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 13. þ.m. kl.
3.30.
Franziska Sigurjónsdóttir,
Kristín Jónasdóttir,
Árni Jónasson,
Sigurjón Jónasson.
.......
t
Útför
Magnúsar Þorsteinssonar
frá Eyvindartungu,
fer fram frá Dómkirkjunni
föstudaginn 14. þ.m. kl. 2.
Systkinin.
að honum liði ekki fcvallt svo
vel sem skyldi, en hann kvart-
aði aldrei um slíka hluti við
mig og held ég að slíku hafi
hann skýlt með sýndarlífsgleði.
Ég vil að lokum þakka Egg-
ert Vilhjálmssyni fyrir mína
hönd og samstarfsmanna minna
fyrir hina stuttu samvinnu og
þó sérstaklega fyrir hin fáu en
ÞORKELL Sigurðsson, vélstjóri,
sem lézt 1. þ.m., verður jarð-
sunginn í dag. Þorkell var fædd
ur að Flóagafli í Sandvíkur-
hreppi í Ámessýslu 18. febrúar
1898 og var því 71 árs þegar
hann féll frá. Foreldrar hans
voru Sigurður Þorsteinsson,
bóndi og síðar fasteignasali í
Reykjavík og kona hans Ingi-
björg Þorkelsdóttir. Þegar hann
var á fyrsta ári, fluttist hann
með foreldrum sínum að
Tryggvaskála við Ölfusárbrú,
en ólst síðan upp frá 6—16 ára
aldurs hjá Sigurði Guðbrands-
syni bónda að Árbæ í Ölfusi og
konu hans, Jóninu Ólafsdóttur.
Þá fluttist Þorkell til foreldra
sinna í Reykjavík, ári'ð 1914, og
átti þar heima síðan.
Strax á unglingsárunum var
Þorkell ákveðinn í að gerast sjó-
maður og sá draumur hans rætt-
ist árið 1915, er hann varð mat-
sveinn á togaTa og síðar kynd-
ari. Nám í járnsmíði og vél-
smíði stundaði hann á árunum
1916— 19 og var í Iðnskólanum
1917— 19, en innritaðist þá í Vél-
skólann og lauk þaðan prófi
1921. Eftir það var hann vél-
stjóri á togurum óslitið til 1953,
en þar af lengst á Tryggva
gamla, éða í rúm 20 ár. Á því
skipi sigldi hann m.a. öll stríðs-
árin. „Það voru erfið ár fyrir
sjómennina,“ sagði Þorkell eitt
sinn í samtali við Morgunblaðið.
t
Þökkum auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og jarð-
arför móður okkar og tengda-
móður
Ólafar Gísladóttur
Álfaskeiði 70, Hafnarfirði.
Sveinn Halldórsson
og systkin, tengdabörn
og barnabörn.
t
Innilegustu þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við fráfall og
jarðarför
Ingibjargar J.
Jóhannsdóttur
frá Bolungarvik.
Börn hinnar látnu.
t
Innilega þökkum við öllum
þeim er auðsýndu okkur sam-
úð við andlát og jarðarför
föður okkar
Jóhanns Hallgrímssonar
matsveins, frá Akranesi.
Sigurpála Jóhannsdóttir,
Lilja Jóhannsdóttir,
Þórstína Jóhannsdóttir,
Hjördis Jóhannsdóttir,
Bragi Jóhannsson, ó
Kristján Jhannsson.
drengilegu orð er hann viðhafðl
nokkrum stundum áður en hann
fór úr landi. Þau eru mér lær-
dómsríkari en áratuga samstarf
og lýsa honum betur en löng
ævisaga.
Ein setning eða eitt orð rétt
sagt og á réttri stundu, getur
verið dýrmætara langri ævi.
Hafsteinn Guðmundsson.
„Þau höfðu djúp áhrif á okkur
alla. Sífelld neyðarköll frá
nauðstöddum skipum heyrðust
daginn út og daginn inn.“
Þegar Þorkell kom í land,
gerðist hann starfsmaður Hita-
veitunmar og vann þar síðan.
Lét hann félagsmál mjög til sín
taka, ekki aðeins innan stéttar
sinnar heldur einnig bæjarmál
og landsmál. Var hann eindreg-
inn talsma'ður sjálfstæðisstefn-
unnar og átti sæti í stjóm Lands
málafélagsins Varðar í fjölmörg
ár.
Þorkell var kosinn í stjóm
Farmanna- og fiskimannasam-
bands íslands 1953 og átti þar
sæti til dauðadags. Hann var
varameðdómari í Sjódómi
Reykjavíkur frá 1953, endurskoð
andi Sparisjóðs vélstjóra frá
stofnun hans og formaður
Frjálsíþróttaráðs Reykjavíkur
1957—1960. Þorkell var starfandi
íþróttamaður á yngri árum og
oft sigursæll. Hann varð t.d.
fyrstur í Álafosshlaupinu svo-
nefnda 1921. Var það í sambandi
við konungskomuna það ár og
afhenti Kristján X sjálfur verð-
launin.
Þorkell skrifaði fjölmargar
greinar í blöð og tímarit, m.a.
um sjávarútvegsmél, landhelg-
ismál og stjórnmál og ári’ð 1955
kom út eftir hann rit: „Saga
landhelgismáls Islands og auð-
ævi íslenzka hafsvæðisins".
Fylgdu því kort af landgrunn-
inu við ísland. „Þar setti ég
fram þá skoðun mína og studdi
sögulegum rökum, að að því
beri að vinna að erlendum skip-
um verði bannaðar veiðar fyr-
ir innan 16 mílna belti,“ sagði
Þorkell í samtali við Mbl. 1958.
„En íslenzkum togurum vil ég
leyfa veiðar milli þess og nú-
verandi línu. Þá ráðstöfun tel
ég innanríkismál okkar, hva'ða
veiðarfæri við leyfum í okkar
eigin landhelgi."
Árið 1924 gekk Þorkell að
eiga Önnu Þorbjörgu Sigurðar-
dóttur, stýrimanns í Reykjavík,
Sigurðssonar og lifir hún mann
sinn. Eignuðust þau fjögur böm,
þrjár dætur og einn son.
Með Þorkeli Sigurðssyni er
genginn mikill hugsjóna- og
drengskaparmaður, sem barðist
ótrauður fyrir þeim málefnum,
er hann taldi horfa til heilla
fyrir land og þjóð.
Innilegustu þakkir færi ég
ykkur öllum sem glödduð mig
t
með ýmsu móti á 85 ára af-
mæli mínu. Lifið heil.
Ólöf Arnadóttir.
Þorkell Sigurðsson
vélstjóri