Morgunblaðið - 12.03.1969, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. MARZ 1969
21
Géð rœkjuveádi á
Vestljörðum í febrúar
RÆKJUVEIOARNAR gengu alls
staðar mjög vel í febrúar, afl-
inn jafn og góður og rækjan yf-
irleitt stór og góð til vinnslu.
Frá Bíldudal voru gerðir út 8
bátar til rækjuveiða í Arnar-
firði, og varð heildarafli þeirra
í mánuðinum 107 lestir í 182
róðrum. Fengu yfirleitt allir bát
arnir leyfilegan dagsafla allan
mánuðinn. Aflahæstir voru Vís-
ir með 14,0 lestir, Jörundur
Bjarnason með 13,9 lestir og Val
ur með 13,9 lestir allir í 84 róðr-
um. í fyrra stunduðu 5 bátar
rækjuveiðar frá Bíldudal í febrú
ar og var heildarafli þeirra .67
lestir í 110 róðrum.
Frá verstö’ðvunum við Djúp
stunduðu 22 bátar ráskjuveiðar
í ísafjarðardjúpi, og varð heild-
arafli þeirra í mánuðinum 249
lestir. Aflahæstu bátarnir voru
Hafdís með 13,5 lestir, Einar,
ísafirði, 13,0 lestir, Svanur 12,8
lestir, Ver 12,7 lestir og Einar,
Hnífsdal, 12,7 lestir. í fyrra stund
uðu 23 bátar veiðar í febrúar, og
varð heildarafli þeirra 260 lestir.
Frá Drangsnesi voru gerðir út
3 bátar og Hólmavík 6 bátar til
rækjuveiða í Húnaflóa, og varð
heildarafli þeirra í mánuðinum
82 lestir, Af aflanum fóru 50
lestir til vinnslu á Hólmavík,
en 32 á Drangsnesi. Aflahæstu
bátarnir voru Hrefna með 12,6
lestir, Gúðrún Guðmundsdóttir
11,2 lestir og Pólstjarnan 10,8
lestir. I fyrra stunduðu einnig
9 bátar rækjuveiðar í Húnaflóa,
og varð heildaraflinn þá 53 lest
ir í febrúarmánuði.
Einn bátur, Hrímir frá Bol-
ungarvík, stundaði hörpudiska-
veiðar í Jökulfjörðum í mánuð-
inum. Fékk hann yfirleitt ágæt-
an afla, allt að 3 lestum á dag,
en aflinn var takmarkaður við
það, hvað hægt var ð vinna í
Indi. Fiskurinn var allur fryst-
ur fyrir Ameríku-markað.
Texasbúinn Carl Zucker, sem er að setja á stofn 1000 Fish
og Chips-verzlanir í 35 ríkjum Bandaríkjanna.
á síðutogurum. Ég hefi talað við
fjölda manna, sem hafa reynt
það, sem Björgvinsmenn ætla að
fara að reyna og telja það ófram
kvæmanlegt nema með ofansögð
um breytingum. Frakkar gerðu
ýtarlegar tilraunir me'ð flotvörpu
veiði á síðuskipi 1965 og bar þar
að sama brunni. Þetta gengur
ekki almennilega, nema gerðar
séu breytingar á hefðbundnum
tog- og vinnuaðferðum á síðu
togara. Ég veit að Guðni Þor-
steinsson gerir sér þetta ljóst, en
ég bendi á þetta opinberlega til
þess, að þeir sem fjármagninu
ráða gerir sér einnig ljóst, að
það er hagkvæmara að verja
eitthva’ð meira fé í þessa til-
raun tij nauðsynlegra breytinga
strax í upphafi heldur en eyða
tíma og peningum í vonlaust
verk.
- FOLK I
Framhald af bls. 19
að eiga ekki fyrir því“. í Sví-
þjóð hugsum við smátt og
hugsum ekki um kvikmyndir
okkar sem útflutningsvöru.
Sem leikara finnst manni leið
inlegt, ef þarf að taka sama
atrjðið þrisvar eða fjórum
sinnum. f Hollywood þurftum
við einu sinni að taka sama
atriðið 36 sinnum .vegna ein-
hvers ágalla í ljósaútbúnaðin-
um, og svo var atriðið klippt
úr“.
— Sjómannasíða
Framhald af bls. 17
flotvörpu, og á þessu er hugsan-
leg margskonar lausn og hafa,
til dæmis Kanadamenn, breytt
síðutogurum í einskonar skuttog-
ara með góðum árangri og ein-
földum hætti.
2) Það verður að nota ein-
hverja nýja aðferð til að ná inn
netinu með fljótvirkum hætti.
Þýzka flotvarpan er svo garn-
mikil, að það hefur reynzt tíma
frekt úr hófi fram og umhendis
að ná henni með þeim aðferðum,
sem notaðar eru við að taka troll
- VERÐUR
Framhald af blg M
Ef þeirri öru fjölgun búða,
sem verið hefir á undanförnu
ári heldur áfram, þá hefur hér
orðið bylting í fiskneyzlu,
sem helzt má jafna við tilkomu
verksmiðjuframleiðslu á vöru
úr fiskblokkum Þessi nýlunda
ætti að vera okkur sérstaklega
hagstæð, þar eð þessar búðir
eru mjög vandlátar á fiskgæði,
en við framleiðum mikið af
góðum fiski og eigum að geta
aukið þá framleiðslu verulega.
Fram að þessu hafa lang
flestar þessar búðir notað ís-
lenzkan fisk. Til að gefa hug-
mynd um það magn, sem hér
um ræðir má nefna, að ekki
þyrfti nema tæpar þúsund búð
BRITAINS NATtONAL 0ISH
w«"Flsh & ehips m 8 V
Eole Slau) 2$ V
.ÖRhFT BEHRS

I
r A-T-tt UNE CAUSE SECRlTE A U CRISE
O-BRITANNWUE DE l'U.E.O. ?
L* brlhmnlpe* «r»***nsion d«t eornstííMKws d» l'U.B.O,
«1 «up d'ilrrSI mjrouí ptr I. aouvnirrtr.ndnr Íi-*n;ílt ortl *»*
d» Birri e.i otiwrroHHj n__
Fyrirsögn fréttarinnar í „Le Figaro".
SOAMES
ir til að taka við allri okkar
framleiðslu af frystum þorski.
í Englandi munu vera yfir 30
þúsund slíkar búðir, en þar
er umsetning hverrar búðar
miklu minni en verið hefur
fram að þessu í USA. Nú þeg
ar hefur einn af viðskiptavin-
um Sölumiðstöðvarinnar í USA
100 búðir á sínum vegum og
verður væntanlega búinn að
tvö- til þrefalda þá tölu í lok
þessa árs. Ef þorskframleiðsl-
unni væri skipt jafnt á milli
frystihúsanna, þá gæti hvert
þeirra ekki annað nema eftir-
spurn 10 búða, og þyrfti þó
öll framleiðslan að fara í þá
einu pakkningu, sem búðirnar
nota, en það er að sjálfsögðu
útilokað“.
SchVdt 'V _
Soft ÍnnU *\$ r-»
Þannig skilti hangir yfir verzlunum Mr. Zuckers í Banda-
ríkjunum. Máltíðin kostar einn dollar.
I Framhald af bls. 10
efnislega rétt. Frakkar segja
hins vegar, að greinargerðin
hafi að vísu borizt skrifstof-
unni, en hún hafi hvorki
verið undirrituð né staðfest,
enda hafi hún að geyma ýms-
ar rangfærslur á orðum for-
setans.
Efni þessarar greinargerð-
ar hefur áður verið rakin hér
í blaðinu. Helztu atriði henn-
ar eru, að de Gaúlle telji
Evrópulönd, önnur en Frakk
land of háð Bandaríkjunum.
Efnahagsbandalagið eigi að
leggja niður í núverandi mynd
og stofna beri í þess stað til
fríverzlunarsvæðis, sem Bret-
ar eigi aðild að. Bretar og
Frakkar hefji tvíhliða viðræð
ur um stjórnmálalega og
hernaðarlega framtíð Evrópu
þar eð Evrópa þarfnist ekki
lengur Atlantshafsbandalags
ins, og gert verði ráð fyrir
* innra ráði — eða, ,stjórn“
(„directoire") — í Evrópu,
sem Frakkland, Bretland,
Ítálía og Þýzkaland eigi að-
ild að.
WILSON í BONN
Strax á fyrsta degi heim-
sóknar sinnar til Bonn hinn
12. febrúar s.l. skýrði Wilson
forsætisráðherra Kiesinger
kanslara frá tillögum de
Gaulle. Tíminn, sem Wilson
valdi til þessa, var ekki heppi
legur í augum Frakka.
Soames reyndi að ná sam-
bandi við Debré, utanríkis-
ráðherra Frakka, að morgni
12. febrúar — þ.e. áður en
Wilson sagði Kiesinger frá
viðræðunum milli de Gaulle
og Soames — en Debré var
ekki við. Það var ekki fyrr
en sama kvöld, sem Soames
náði í Hervé A’lphand, ráðu-
neytisstjóra utanrílkisráðu-
neytisins. Soames skýrði hon-
um frá því, að sér þættu til-
lögur forsetans „athyglisverð
ar og yfirgripsmiklar", en
jafnframt, að Wilson myndi
skýra Kiesinger frá þeim á
meðan hann væri í Bonn sem
og öðrum Evrópulöndum.
SKIPZT Á MÓTMÆLUM
Daginn eftir að fréttirnar
um hina leynilegu viðræður
höfðu birzt gripu Frakkar til
gagnráðstafana. Debré, utan-
ríkisráðherra, kom fram í út-
varpi, franska fréttastofnun-
in A.F.P. birti fréttatilkynn
ingu, er túlkaði skoðanir rík-
isstjórnarinnar og Soames
sendiherra var kallaður í ut-
anríkisráðuneytið til þess að
taka við mótmælaorðsend-
ingu.
f mótmælum sínium lögðu
Frakkar áherzlu á, að de
Gaul'le hefði ekki notað orð-
ið „directoire" (stjórn) varð-
andi samvinnu Frakka, Breta,
Þjóðverja og ítala í Evrópu
framtíðarinnar. Forsetinn
hefði aðeins enn einu sinni
látið í ljós hugmyndir sínar
um framtíð Evrópu, og kom-
ið fram með þá tillögu, að
Bretar og Frakkar hæfu tví-
hliða viðræður um þau mál.
Frakkar mótmæltu einnig að
ferðum Breta og meðferð
þeirra á málin-u, að birta op-
inberlega efni leynilegra við
ræðna og kynna það fyrir öðr
um ríkisstjórnum, án þess að
láta hinn viðræðuaðilann vita
eða gefa svar við tillög-
um forsetans um tvíhliða við
ræður.
Stewart, utanríkisráðherra
Breta, gaf yfirlýsingu sama
dag. Hann sagði, að enginn
vafi væri á réttmæti þeirrar
greinargerðar, er Soames
hefði samið, enda væri þar
um sameiginlega frásögn
beggja aðila að ræða. Hann
kvað Breta vera reiðubúna til
viðræðna við Frakka með
tveimur skilyrðum: 1) Bret-
land fellst alls ekki á þá skoð
un, að Atlantshafsbandalag-
ið beri að leggja niður.
Bandalag Vestur-Evrópu og
Bandaríkjanna er nauðsyn
legt fyrir varnir Bretlands.
2) Ef fara eigi fram viðræð-
ur um framtíð Efnahagsbanda
lagsins skipta þær aðila þess
engiu minna en Breta. Sam-
kvæmt þessari skoðun hafa
Bretar tilkynnt öðrum stjórn-
um Evrópu um viðræður de
Gaulle og Soames.
SOAMESí LONDON
Sunnudaginn 23. febrúar
fer Soames til London og hef
ur með sér mótmælaorðsend-
ingu frönsku stjórnarinnar.
Hann hittir Stewart í embætt
isbústað hans, Carlton Gard
en, og um kvöldið á hann
tveggja tíma viðræður við Wil
son á sveitasetrinu Chequers.
Síðan fer hann aftur til Par-
ísar með mótmælaorðsend-
ingu brezku stjórnarinnar.
Orðrómur kemst á kreik
um það, að Soames ætli að
segja af sér vegna deilna við
stjórn Wilsons. Brezku blöð-
in eru hliðhollari Soames á
mánudagsmorguninn en Wil
son. Þau segja, að sendiherr-
ann hafi lagt til, að tillög-
ur forsetans yrðu athugaðar
gaumgæfilega og 'leynilegum
viðræðum yrði haldið áfram,
og ekki látið uppi um þær
nema með samþykki beggja
aðila.
Soames segir ekki af sér
og situr enn í París og bíð-
ur eftir að bera franska
utanríkisráðuneytinu svar
brezku stjórnarinnar við á-
sökunum Frakka frá því á
mánudaginn 24. febrúar, þar
sem brezka stjórnin er talin
hafa rangfært orð de Gaulle
„Við byrjuðum að taka
mynd í Bois de Boulogne í
nóvember. Minelli hélt, að
laufin myndu haldast á trján-
um þar, eins og þau gera í
Kaliforníu. Þegar þau ekki
vildu tolla á, byrjaði hann að
láta negla þau á trén, en skóg
arvörðurinn í Bois vildi ekki
^eyfa það, svo að hann límdi
þau. Það var rigning og Min-
elli var svo spaugilegur. Hon-
um fannst ekki laufin, sem
þeir höfðu keypt, nógu falleg,
svo hann lét mála þau.
Loksins ákvað Minelli að
halda til Hollywood. Ég var
ekki með neitt nema vetrar-
föt. Svoleiðis var ég klædd í
Bel Air hótelinu í hálft ár!‘.
við Soames í viðræðunum 4.
febrúar sl.
HVOR SIGRAR?
Síðdegis mánudaginn 24.
febrúar verða umræður um
málið í neðri málstofu brezka
þingsins. Stewart gerir grein
fyrir afstöðu stjórnar sinnar
og segir, að hún hafi látið
fréttastofnanir vita um við-
ræðurnar, eftir að frönsk
blöð hafi ritað ranglega um
þær. Máli sínu líkur hann
með þessum orðum:
„Ég harma mjög þann skoð
anamun sem ríkir milli
Fraklklands og annarra banda
manna þess í Evrópu. Við er
um reiðubúnir til viðræðna
við frönsku stjórnina hvenær
sem er, en með því skilyrði
að hún skilji grundvallar
skoðun okkar á öryggismál
um Evrópu og á nánari sam
vinnu Evrópulanda. En við við
urkennum ekki þá skipan
mála, er tryggir Frakklandi
neitunarvald til þess að
hindra framgang Evrópu. Og
við getum ekki fallizt á það,
að mikilvæg mál, er snerta
framtíð bandamanna okkar,
séu ákveðin án vifneskju
þeirra."
Sir Alec-Douglas Home,
málsvari stjórnarandstöðunn-
ar í utanrikismálum, varpaði
fram þeirri spurningu, hvort
nokkuð óvænt eða nýtt hefði
komið fram í viðræðum de
Gaúlle við Soames, sem rétt-
læti hinar óvenjulegu aðgerð
ir brezku stjórnarinnar. Taldi
hann, að hyggilegra hefði
verið að kanna málið betur,
áður en til slíkra aðgerða
var gripið.
Þessi skoðun virðist eiga
hljómgrunn víðar en hjá
brezku stjórnarandstöðunni.
Formælandi vestur-þýzku
stjórnarinnar hafði m.a. þetta
um málið að segja:
„ ... Hið eina nýja, sem
kom fram í viðræðum de
Gaulle og Soames, samkvæmt
frásögn Wilsons við Kiesing-
er, er tillaga forsetans um
tvíhliða viðræður Breta og
Frakka um framtíð Evrópu
... önnur atriði samræðnanna
komu kandlaranum ekki á ó-
vart, þar eð hann hefur mjög
oft heyrt de Gaulle halda
fram skoðunum sínum.“
Almennt mun talið, að
brezka stjórnin hafi verið
næsta fljótráð í ákvörðunum
sínum varðandi þetta mál.
Margir telja vafasamt, að de
Gaulle fáist nokkru sinni til
þess að hefja viðræður á ný
við stjórn Wilsons. Raunar er
eftirfarandi skoðun, sem kom
fram í bréfi brezks íhalds-
þingmanns, Martins að nafni,
til „Times“, orðin nokkuð út-
breidd: „Mikið er rætt um
ást stjórnar Wilsons á ev-
rópskri samvinnu, en afstaða
hennar stuðlar beinlínis að
því að skipta Evrópu og
spilla sambúðinni við
Frakka.“
Ef ti'l vill líðst engum að
fylgja einhliða utanríkis-
stefnu og svífast einskis í
samskiptum sínum við aðrar
þjóðir nema de Gaulle, þar
eð allir hafa svo oft áður
heyrt hann halda fram skoð-
unum sinum.
Björn Bjarnason.