Morgunblaðið - 19.06.1969, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JÚNÍ 1960
Margrét Gísladóttir
á Hæli —
Laugardaginn 7. þessa mánað-
ar, andaðist að heimili sínu Hæli
í Gnúpverjahreppi, frú Margrét
Gísladóttir, 83 ára. Verður útför
hennar gerð í dag frá Stóra-
Núps kirkju. Er þar lokið langri
og gagnmerkri æfi, sem hér skal
minnst.
t
Konan mín,
Valgerður Eyjólfsdóttir,
lézt í Landsspítalamuim þriðju-
daginn 17. júmí.
Einar S. Jónsson
frá Lambhól.
t
Hj artkæir eigiinkona mín, mólð-
iir og tengidajmóðir,
Þórunn Sveinsdóttir,
Flókagötu 60,
anidaðist í Landsspítalainium
þann 16. þ.m.
Þorsteinn Sveinsson,
börn og tengdasonur.
t
Faðiir minn
Kristján Jóhann
Kristjánsson
andaðdst í Band aríik j umim
þriðjuidaiginn 17. júmí.
Agnar Kristjánsson.
t
Margrét Guðbjörg
Halldórsdóttir
frá Hnifsdal,
Grundarstíg 21,
lézt í Landsspítaliamuim 17.
júmí.
Jarðairförin fer fram frá Foss-
vogskiirkju miðviikiudaginn 25.
júná kl. 1.30.
Fyrir mínis. hönd og annarra
vandamanna,
Ástrós Þorsteinsdóttir.
t
Móðiir okkar,
Ágústa ólafsdóttir,
skókaupmaður,
Smáragötu 2,
sem lézt 15. þ.m., verður jarð-
suinigin frá Fossvogskiirkju
föstudaginn 20. júní kl. 10:30
Blóm eru vinisiaimlegast afbeð-
in. Þeir, sem vildu mkmasit
himniar látmi, láti líknairstofn-
ainÍT njóta þess.
Elma Þórðardóttir
Þóra Þórðardóttir.
Minning
Margrét var fædd 30. septem-
ber, 1885 á Urriðafossi, Villinga-
holtáhreppi, voru foreldrar henn-
ar hjónin Gísli Einarsson og Mar
grét Guðmundsd. Gísli var frá
Urriðafossi, en dóttursonur
Ófeigs hins ríka í Fjalli á Skeið-
um. Hann var athafnamaður og
búhöldur mikill, bjó meðal ann-
ars í Haga og Ásum í Gnúp-
verjahreppi, var síðustu 20 ár-
in á Hæli hjá Margréti og dó
þar fullra 90 ára 1942. Margrét
kona Gísla var dóttir Guðmund-
ar Þormóðssonar bónda í Ásum,
en hann var bróðir Ólafs bónda
í Hjálmholti, föður Sigurð-
ar sýslumanns í Kaldaðarnesi.
Margrét kona Guðmundar í Ás-
um var Jónsdóttir, prests í Klaust
urhólum, Jónssonar prests í
Hruna, Finnssonar biskups í
Skálholti. Eru þetta merkar og
þekktar ættir í Árnesþingi, má af
t
Systir mín
Karítas Hjörleifsdóttir
saumakona,
andaðiisit 14. þ. m. Útför
henmar verður gerð firá Eyr-
arrbaikíkak irk ju laugardag inn
21. þ. m. fcl. 2 e. h.
Fjrrir hömd vandaimaininia,
Sveinn Hjörleifsson.
I
t
Móðir afcfcra og temgdamóðir,
Kristín Tómasdóttir
frá Vöðlum,
andaðiisit í Borgairsj úkraih úsimu
13. þ.m.
Jairðse'tit verður að Holti í Ön-
umdarfirði lauigiardaginm 28.
júní kl. 14.00.
Halldóra og Einar Pálsson,
Auður og Þorst. Bernharðsson,
Tómas Bernharðsson.
t
Eiginimaðiur miiinin, faðir okkar
og temigdafaðir
Edvard Bjarnason,
Kjartansgötu 1,
verður j'arðsiuingim frá Hall-
grímsikiilkju liauigardiaiginin 21
júni kl 10.30 f .h. Blóim og
kransiar viinisamleigasit af-
beðið. Þeiim setn vildiu miinn-
ast hams er bemt á Hallgríms-
kirkju í Reykjavík.
Sigurlaug Guðnadóttir
Guðrún Á. Edvardsdóttir
Guðni Þ. Guðmundsson
Jónína R. Þorfinnsdóttir
Ragnar Edvardsson.
t
Hjartflcær eigiintooma mím, móð-
itr og dóttir,
Bjamveig Ólöf
Antonsdóttir,
Húsavík,
veirður j'airðsumigim frá Foss-
vogskirkju föstudagiimn 20.
jún,í kl. 13.30. Þeiim sem vildu
minniasit hminar látmu er bemt
á lrkniarstoifniainiir.
Ragnar Helgason,
Sigurður Grétar Ragnarsson,
Valgerður Sigurðardóttir.
því sjá að Margrét var af góðu
bergi brotin.
Hún ólst upp hjá foreldrum
sínum í Haga og Ásum, við beztu
menningu þeirra tíma, ekki sízt
sönglistina. Var Gísli Einarsson
t.d. lserður orgelleikari og söng-
maður mikill. Hafði Margrét
næmar músíkgáfur og var því
eðlilegt að hún lærði að spila á
hljóðfæri auk annarra mennta
er sjálfsagðar þóttu. Varð hún
ung orgelleikari í Stóra-Núps-
kirkju, auk þess að hún kenndi
mörgum unglingum orgelspil.
Vorið 1906 giftist Margrét
Gesti Einarssyni á Hæli, er þá
tók við jörð og búi af foreldr-
um sínum. En þau voru Einar son
ur „gamla“ Gests á Hæli, er
nafnfrægur var á sínum tíma fyr-
ir hnittiyrði og snjöll tilsvör,
Gíslasonar, og kona harns Stein-
unn Vigfúsdóttir sýslumanns
Thorarensen. Var til þess tekið
hvað þau Margrét og Gestur
þóttu samboðin hvort öðru, hún
kvenna fríðust, hann gáfaður og
vaskur. Um Gest segir frændi
hans, Sigurður Hlíðar í ættfræði
riti: „gáfaður áhugamaður og
skáldmæltur vel“. En hans naut
ekki lengi við, því hann andað-
ist í spönsku veikinni 1918, harm
dauði öllum nær og fjæir.
Á Hæli varð strax umfangs-
mikið heimili að annast. Þar hef
ur sama ættfólkið búið mann
fram af manni síðan árið 1740, til
þessa dags, er myndar hefð á
ýmsum hlutum.
Gestur var stórhuga og réðist
t
Útlför
Antons Kristjánssonar
vélstjóra frá Raufarhöfn,
sem lézit í Fjórðiuinigisisjúkra-
húsAniu á Akureyri föstiud. 13.
júní, fer fraim frá Fossvogs-
kirkju t'ósitud. 20. júní kl.
3. e. h.
Fyrir hönid aðisfiandenda,
Jón Kristjánsson.
t
Þöiklkum iminiilaga auðsýnda
samniúð og vioairlhgu við amd-
lát og jarðarför móður ofldk-
ar og fcemigdam'óður,
Ólafar Jónínar
Þórðardóttur,
Granaskjóli 13.
Gunnþórunn Pálsdóttir
Jón tsleifsson
Þórður Pálsson
Elín Helgadéttir._____
t
Inmilagar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð við úttför
Davíðs Ólafssonar,
bakarameisitara.
Fyrir hönd ætitinigja,
Magnús Davíðsson.
í miklar framkvæmdir árlega.
Hafði viðskipti og sambönd við
menn víðs vegar. Þessu fylgdi
margt vinnufólk og gestagangur
alla tíma ársins. Húsakynni voru
bætt og leitaði -ferðafólk á sumr-
in mjög þangað til gistingar.
Það var eins og hirð á Hæli á
sumrin, málarar sátu þar stund-
um, til dæmis Ásgrímur þegar
hann gerði stóru Heklumyndina,
Einar Benediktsson var þar við
laxaveiðar, þegar hann var að
yrkja kvæðið „Fjallaloft“. Og
þar voru flest sumur ýmsir merk
ir menn, sem of langt er upp að
telja, því sótt var eftir að njóta
gestrisni á Hæli og félagsskap-
ar við þessi glæsilegu hjón. Má
nærri geta að húsmóðirin hafði
nógu að sinmia, en allt fór henei
úr hendi með þeim ágætum að
rómað var. En Gestur féll frá
19Í8, eins og getið var, frá 6
ungum börnum. Sást nú ekki síð
ur en áður hve mikið bjó í Mar-
gréti, er henni tókst í senn að
standa fyrir búinu og veita börn-
unum afbragðs uppeldi. Þeim
Gesti varð 7 barna auðið, sem
hér verða talin:
Gísli, safnvörður, Reykjavík,
kvæntur Guðrúnu Sigurðardótt-
ur. Einar, bóndi á Hæli, kvænt-
ur Höllu Bjarnadóttur. Ragn-
heiður, dó 2ja ára. Steinþór,
bóndi á Hæli, kvæntur Stein-
unni Matthíasdóttur. Þorgeir
læknir í Reykjavík, kvæntur
Ásu Guðmundsdóttur. Hjalti,
búnaðarráðunautur Selfossi,
kvæntur Karen R. Olesen. Ragn
heiður, gift Ásólfi Pálssyni,
bónda Ásólfsstöðum.
Eru þau öll atorku og myndar
fólk, bræðurnir þjóðkunnir söng
menn. Afkomendur hennar nú
eru 44 á lífi.
Margrét fékk að njóta mikils
af börnum sínum, báru þau hana
á höndum sér til hins síðasta.
Ungir tóku bræðurnir við umsjá
bús, og er þeir höfðu aldur til,
gerðust Einar og Steinþór bænd
ur á Hæli. Hjá þeim dvaldi Mar-
grét, naut þar góðrar umönnun-
ar þeirra og tengdadætra. Henni
stóð alltaf opið hús hjá hinum
börnunum, en ekki undi hún til
lengdar nema á Hæli, þar hafði
hún fest rætur er ekki slitnuðu.
Þar var hún húsmóðir í 63 ár.
Margrét fylgdist alltaf vel með
samtíð sinni. Las mikið og var
fróð. Kirkjan var henni kær alla
æfi, einnig hneigðist hún nokk-
uð að kenningum sálarrannsókn
armanna.
Sveitungar og vinir, nær og
fjær, eiga nú mikið að þakka og
margs að minnast, er leiðir skilj-
ast. Ekki sízt við systkimin frá
Hlíð. Vegna nágrennis og venzla
voru miklar samgöngur á milli
og að Hæli lágu því fyrstu spor-
in út í veröldina, er aldur
leyfði. Þangað vildi smáfólkið
koma sem oftast. Það fann hvað
að því sneri hjá húsmóðurinni.
Sömu sögu munu margir hafa
að segja, ungir sem eldri. Bless-
uð sé minning hennar.
Einar Pálsson.
Kæra Margrét.
Þakka þér fyrir allar góðu og
glöðu stundirnar á Hæli. Lasleiki
bannar mér að kveðja þig í heima
högum.
Þegar ég lít til baka, eru gleði
stundirnar svo margar, sem
tengja saman Hlíð og Hæli í
bernsku minni. Heima í Hlíð
varstu alltaf kölluð Magga á
Hæli. Enda var það von. Mamma
mín í Hlíð, — sem reyndar var
fósturmóðir mín, var mágkona
þín.
Heimsóknimar milli bæjanna
um hátíðarnar eru ógleymanleg
bernskuævintýr, — þegar Eirík-
ur frændi sagði ferðasögu, farið
var í jólaleik og ótal aðra leiki
og mamma og við yngstu syst-
kinin fengum að gista í fína gesta
herberginu uppi á kvisti á Hæli,
þar sem fallegi servanturinn með
marmaraplötunni var, og allt mál
að og fínt. Um nýárið komiuð þið
svo út að Hlíð og gistuð. Þannig
skiptust jólaheimsóknirnar milli
bæjanna ár frá ári. Gleðin og
leikirnir náðu kannski hámarki
sínu einu sinni þegar kom svo
mikill bylur, að þið urðuð að
gista tvær nætur í Hlíð og á
þriðja degi var komið með hesta-
sleða frá Hæli að sækja ykkur
og við yngstu systkinin fengum
að sitja á sleðanum austur á Mel.
Það var líka gaman að vera
send með bréf milli bæjanna á
vorin og sumrin. Það var hægt
að lauma kind eða kú undir
blússu eða í vasa, og skipta svo
fénaði úti á Nethól eða austur á
Tanga. Og svo var svo gaman
að koma inn á Hæli og leika sér
við Rönku. Það var svo margt
til á Hæli. Þar voru svo fallegar
myndir á veggjunum eftir hann
Ásgrím. Hann hafði stundum ver
ið að mála uppi á Langhömrum.
Svo var bæði til orgel og gítar.
Þú spilaðir svo vel á orgel og
mér fannst þú sjálf svo falleg.
Og þú áttir lang viljugasta hest
inn í allri sveitinni, hana Núps-
Jörp. Hún var svo viljug að eng
inn karlmaður réði við hana. En
þú sazt svo vel í söðlinum, að
þó að hún skeiðaði með þig út
alla Heiði, langt á undan öllum
hinum þegar við komum frá Núps
Framhald á bls. 25
Guðrún K. Kristjáns-
dóttir — Kveðja
f DAG fer fram útför Guðrúnar
K. Krist j ánsdóttur, Álftamýri
14, sem andaðist að Borgarspít-
alanum 10. þ.m. eftir þunga
legu. Hún átti mörg hin siðari
ár við vanlheilsu að stríða, sem
hún bar með ró og stillingu.
Mig langaT með örfáum orð-
um, þegar leiðir slkilja, að þatoka
Guðrúnu alla þá umihyggju og
fómfýsi, sem ég og fjölsikylda
mín urðum aðnjótandi frá henn
ar hendi, allt frá fyrstu kynnum
til hinztu stundar.
Guðrún var fyrinmyndar hús-
móði-r og bjó fjölslkyldu sinni
fallegt heimili, þar sem ávallt
ríkti gestriisni hvern sem að
garði bar.
Að lolkum þaklka óg og fjöl-
skylda mín samfylgdina, allar
þær gleðistundir, sem þú gafst
Oklkur og þann 'kærilfeika, sem
aðeins góð kona getur veitt.
Ég votta öldruðum manni
hennar samiúð og bið þann sem
öllu ræður, að gefa honum styrlk
í sorg.
J. H.
Hj'arfaintag'usitu þaklkir serndi
óg öilum iþeim sem glöddu
mig melð heimsókiruum,
blómia- og sfloeytaisienidiiinigum
í tiileáni 80 ára aámeel'is minis
3. júnií sl.
Bjami Jónsson
skipstjóri, Seljaveg 5.