Morgunblaðið - 15.07.1969, Side 12
12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚLÍ 1960
íþróttamiðstöðin að Laugarvatni, sameign ÍSÍ og íþróttakennar askóla íslanas.
ir og leitour verður í hávegum
hafðuir.
Það er því sérgtök ániaagja að
bjó'ða aiMia veiltooimMa hinjgað í
dag til þess að stooða íþróttamið-
stöð ÍSÍ.
Á undiamif ömiucm áruim heifur
maingafit veirið ræitt um það á
þinigum ÍSÍ að niauðsynleigt væri
að tooma upp íþróttamiðsitöð fyrir
hreyfiinigiuna í heiiflid, en málið
ávalflt strandað veigna féleysis.
í>að var því eikki fyrr en á þimgi
ÍSÍ 1966, er haldið var á ísaifiirði
að raiumihæf tilflaiga um þetta mál
var samiþytokit. En þá hafði fram-
kvæmdastjárinn siafniað noikkru
fé til þesis að sitanda stiraium af
byggimgairkostnaði, jiafnframt því
sem aitíhuigum hafðd verið geirð á
því hvar slík miðstöð æititi að
rísa. Framkvæmdaistjámiin var
einhuga um, að beztd staðurinn
Iþróttamiðstöö að Laugarvatni
/Sf og íþróttakennaraskólinn ráða
nú yfir 60 rúma húsnœði með eld-
húsaðsföðu og tómstundahúsnœði
ÍSÍ lagði tram 3 millj. kr. af eigin fé
ÍÞRÓTTOMIÐSTÖÐ Isl fyrir sumaríþróttir er risin að Laugar-
vatni. Á fimmtudaginn komu í miðstöðina fyrstir gesta unglinga-
landsliðsmenn Körfuknattleikssambandsins. Að vísu er ekki að
fullu frá öllu gengið, en aðstaða til að hýsa og fæða 60 manna hóp
er fyrir hendi — og jafnvel fleiri sé svefnpokarými nýtt. Húsa-
kynni öll eru hin vistlegustu; fjórir saman í herbergi og hvílu- og
setustofur að auki á hverri hæð. Fullkomið eldhús er að skapast
og í kjallara eru að auki salarkynni, sem notuð verða til fjöl-
breyttra tómstundastarfa, eða notuð sem svefnpokapláss ef á þarf
að halda.
ÍSÍ á sem svarar efri hæð í nýju
húsd sem nú er fulflgeirt ruerna að
því er sniertir ýmsan útbúnað,
en að því er ummið að allt kom-
ist í gott horf. íþróttasambandið
á hluit að þessu húsi á móti
íþróttakermaraiskólam/um. Er huig
myndin að skólimn nýti húsrým-
ið að vetri til, en sénsambönd
ISf og e.t.v. fleiri fái þar inmi að
sumarlagi. Iþróttahreyfingin hef-
uir lagt 3 millj. kr. af sínu fé í
þessa miðstöð og telst eiganidi að
30% hússinis nýja. Örskammt frá
eru íþróttaleikvamigur og æfimga-
völlur íþiróttatoennairastoólanis og
örlitið ofar sundlaiugin og íþrótta
saflurinn. Þessa aðstöðu faer
Iþróttasambanidið að nýta fyrir
Sþróttahreyfinguna 8—10 vitour á
sumri hveorju. Óhætt er því að
segja, að íþróttahjreyfingin hafi
toomiat að mjög hagstæðum samn
ingum um þesisa íþróttamiðstöð
jafnframt því að 3 millj. kr. fram
lag ÍSÍ fflýtti fyrir því a!ð íþrótta-
kennarastoólinm fenigi viðhlýt-
andi heimavistaraðistöðu, en það
vandamál var orðið mjög aðkall-
amidi að leysa.
Á iaugardaginn baiuð fram-
kvæmdastjórn ÍSÍ blaðamömnum
að sjá hina nýju íþróttamdðstöð
og í förinni voru stjómiairmenn
ÍSÍ og niefnd sú, er ÍSÍ skipaði
til að sjá um rekistur íþróttamfð-
stöðvarinnar.
1 ræðu er Gísli Halldórsson
foæsieti ISÍ flutti við það tæki-
faeri, kom fram alflt það hielzta
varðaindi hinia nýju aðstöðu ÍSI
sem markar tímamót í sögu
íþrótta á íslandi. Hér á eftir fara
kafiar úr ræðu hans:
I dag erum við samantoomnir
til þess að mininiast eins merkasta
áfaniga í sögu ISÍ og íþróttahreyf
inigarininar. íþróttamiðistöð, sem
er að hluta til í eigu ÍSÍ, er tek-
in til starfa. Lamgþráðu miarki
var náð er þessi miðBtöð hóf
starfsemii sl. fimmtudag með því
að úrslitakeppni fór hér fram í
þríþraut FRÍ í samvinnu við
Æskuna. Það fór vel á því að
slík keppni gat vígt þenmian stað,
þar sem æskan sjálf er þátttak-
Gísli Halldórsson flytur ræðu sína.
Fjöldi íþróttaiðkenda hef ur
tvöfaldazt á s.L 6 árum
Aðstöðuna þart að byggja upp í samrœmi við það — Styrkir
til íþróttamála langminnstir hér á landi
í RÆÐU, er Gísli Halldórs-
son, forseti ÍSÍ, flutti við opn-
un íþróttamiðstöðvar ÍSÍ að
Laugarvatni ræddi hann um
fjölda íþróttaiðkenda og sagði
meðal annars:
Á undamfömum árum hef-
ur íþróttaistarfið vaxið hröð-
um skirefum og er nú svo
komið að helminigi fleiri
stunda íþrótrtir en fyrir sex
árum. Þá hefur leiðtogum,
þjálfurum og kennurum fjölg-
að mjög mikið. Vair talið að
sl. ár hefðu um 750 kenmarar
og leiðbeinendur starfað meira
og minna á veguim íþrótta-
hreyfingarinnar. En leiðtogar
og aðrir stjóroarmenn væru
um 2000. Ef stairfið á að vaxa
og dafma þairf stöðugt að
fjölga og endurnýja þennian
hóp.
Fyrir þá þarf að halda hér
stöðug námskeið í hinum
félagslegu störfum, jafnframt
sem þjálfunarniámskeið fara
fram.
Hér er því mikið verk að
vinna, sem kosta mun mikið
fé ef vel á að takast. Sérsam-
bönd og héraðssambönd verða
að fá hér góða aðstöðu með
vægu verði til þess að geta
nýtt þá möguleika sem hér
eru fyrir hendL
Framkvæmdastjóm Í.S.Í.
mun því nú faxa þess á leit
við ríkisstjámiina að styrkur
til Í.S.f. verði hækkaður til
muna, svo að hægt verði að
styrkja hina síauíknu starf-
semi og tryggja éiframhald-
andi vöxt íþróttanna. Öll
starfsemin berst í bökkum, og
vil ég geta þess hér að halli á
rekstri sérsambandanna var á
sl. ári um 1.3 millj. króna,
en heildarkostnaður 6.8 millj.
króna.
Á nýafstöðrau þimgi íþrótta-
sambaindainma á Norðurlöndum
var rætt m. a. um fjármál
samtakanoa. Kom þar berlega
fram þar, hversu lítiinn styrk
við fáum miðað við hin sam-
böndin. Það yfirlit lítur
þannig út:
íþróttasamband Finnlands,
kr. 403.930.000,00.
Á hvem íbúa, kr. 87.80.
íþróttasamband Svíþjóðar,
kr. 324.265.000,00.
Á hvem íbúa, kr. 41.60.
Iþróttasamband Noregs,
kr. 122.976.000,00.
Á hvern íbúa, kr. 34.20.
íþróttasamband Danmerikur,
fcr. 128.370.000,00.
Á hvem íbúa, kr. 27.31.
íþróttasamband íslamds,
kr. 3.750.000,00.
Á hvem íbúa kr. 18.75.
Svo sem sést hér er styrk-
urinn til íþróttasambands ís-
lands lægstur, þótt vitað sé að
hér í svo strjálbýlu landi
hljóti að vera mun dýraæa að
reka íþróttastairfið fyrir hvern
einstaklinig en í hinium þétt-
býlli löndum.
Þá er og vitað að á hinum
Norðurlönidunium gefa kapp-
leikir og sýninigar íþrótta-
manna margfaldar tekjux á
við það sem hér gerist.
Á þessum upplýsinigum
munium við byggja óskir okk-
andinn í toeppniinni, enda á hér
að vera sá staður þar sem íþrótt-
ar, um hækkaða fjárveitirugu
til íþróttamála í landinu.
En þegar við leitum á náðir
ríkisstjómiairininar um hækk-
un á styrfcjum, miega einstak-
ir forystumienn samtakanna
ekki halda því fram í ræðu
og riti að íþróttahreyfinigki
þurfi etoki á aðistoð að haflda
frá því opinbera. sýna að enig-
in íþróttagrein geitur staðið
undir kostnaði við starfsem-
inia, þótt einstaka greimar séu
betur settar en aðrar.
Það er oft taiað um að það
þurfi að vinma að því að skapa
æskunná holl tómstundastörf,
þar sem hún er sjálf þátttak-
andi í starfiniu. Fátt er betra
en íþróttasarfið, þar fá umigl-
inigamár holl tómistundaistörf 1
alhliða leito, sem hver og einm
er þátttakandi í, undir leið-
sögn ágætra forystumanna.
Yfir 26 þúsund æ^kumanma
og kvenma eru nú þegar þátt-
takendur í þessu starfi og
þeim er leiðbeint af um 750
kenmiurum og 2000 ieiðtogum.
Með nokkrum fjármunium má
enn aiutoa þessa starfsemi tii
murna.
íþróttamiðstöð Í.S.Í. hér á
Laugairvatni á að verða einn
hormsteinm samtakannia til
þess að byggja upp íþrótta-
starfið í landinu á heilbrigð-
um grundvelli. Þess vegna má
ekki spara fé um of til þeirr-
ar starfsemd, sem hér á að
fara fram.
væiri hér að Laugarvaitni ef um
þalð næðist saimtoomulag. Þess
vegna iagði stjórnnn fram sér-
staka tillflögu uim májið á þing-
irau 1966 er hijóðað'i svo:
„íþróttaþinig ISÍ 1966 lýsir yf-
ir stuðnimgi sínium við unidirbún
imig þann, sem hafinn er, tiil að
koma upp sumiaríþróttamiðstöð á
Suðurlamdi. Heimilar þiingið fram
kvæmdastjórn að halda þeim
umdirbún'inigi áfram og réðast í
framkvæmdir vilð að koma upp
bygginigu og aðrar nauðsynliegar
framkvæmdir við að koma upp
sumaríþrótrtamiðstöð að Laugar-
vatnd, máist viðuniamidi samniing-
ar við þá aðifla, siem þar eiga hluit
að máli“.
Þegar þessi tilflaga var sam-
þykkt var reikmað með að ÍSl
fenigi að byggja sórstakan skála
hér á flötunium fyrir starfsemi
okkar, en nýta vellina að sum-
arlagi. En vegrna þess að upp-
bygging iKÍ haifði gemigið mjög
seint og það beinilínis háð stoólan
um og íþróttastarfiniu, þar sem
ekki var hægt að útstorifia nægj-
aniegan f jölda íþróttatoemmiaira, þá
fór framk.væmdaistjómin þess á
leiit, að hún femigi að byggja í
samvinmiu við stoóflaniefnidinia, sem
svaraði til efri hæðar niemenda-
hússins, sem þá var aðeins hafin
byggimg á, en hafði stöðvast. Var
þessá tillaga sett fram gegn því
loforðL að rítoisistjámin hækfcaði
þá þegar framiag si'tt til bygg-
imigarframkvæmdanina. Sam-
þyktoti mienmitamálaráðíhierra
þessia tillögu og voinu samningar
umdiirritaðir þann 26. maí 1967.
Með því að sameimia átaik rík-
isinis ag ÍSl, var sýnit að hægt
væri að flýta til miunia uppbygg-
ingu heimaviistarhússinis. Hér var
því um mjög hagstæða samniniga
Framhald á bls. 17