Morgunblaðið - 15.07.1969, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚLÍ 106®
Anna Þórstína Sig-
urðardóttir — Kveðja
Fædd 22.3. 1895, dáin 9.7. 1969.
ANNA ÞÓRSTÍNA Sigurðar-
dóttir var fædd í Brúnavík í
Borgarfirði, eystra. Foreldrar
hennar vóru Sigurður Steinsson
frá Njarðvík, af svonefndri
Njarðvíkurætt, yngri, sem kom
in er af Jóni Brynjólfssyni
presti á Eiðum.
Móðir hennar var Guðríður
Jónsdóttir, ættuð úr Borgarfirði
um ætt hennar veit ég ekki
nánar.
Sigurður og Guðríður hjuggu
fyrst í Brúnavík, þó lengst á
Þrándarstöðum í scmu sveit, en
síðast á Bakka í Borgarfirði.
Þau eignuðust 10 börn, sem
upp komust, fimm syni og fimm
dætur.
Borgarfjörður er harðinda-
pláss þó mikið sé þar af feg-
urð. Á þeim árum var veðurfar
líka ómildara um langt skeið, en
nú til dags. Fáir í Borgarfirði
voru auðugir af fé, en auðlegð
hjartans var þar meiri en ég
hefi kynnzt annars staðar. Það
mátti segja, að stærsti hluti
byggðarinnar væri eins og ein
fjölskylda og hver létti undir
með öðrum eftir getu.
Enginn þarf að efast um það,
að nýtni og sparnað þurfti til
að halda í horfinu með 12
manns í heimili.
Sigurður stundaði alltaf sjó á
sumrum meðan hægt var að róa,
en hafði svo dálítið landbú með.
Að búinu unnu bömin hörðuan
höndum jafnóðum og þau höfðu
einhverja getu til. Og þetta bless
aðist allt á þann hátt, að þessi
mannvænlegi hópur komst upp
án þess að til annarra væri leit
að.
Á „byggðinni" í Borgarfirði
mátti segja að flest húsin væru
full af börnum og unglingum.
Ættbálkurinn var það frjór,
að sjaldan var barnatalan lægri
í fjölskyldu en frá 4 til 17.
Segja má að byggðin ljómaði
af söng, leikjum og dansi þessa
unga fólks. Ég var ekki heim-
ilisfastur þar, en oftast með ann
an fótinn í Borgarfirði. Þarna
stóð ætt mín föstum fótum og
t
Móðir mín og amma,
Guðrún Sigurðardóttir,
Brekkustíg 7, R,
amdaðist 14. þ.m. í Lamdsspít-
alanum.
Sólveig Axelsdóttir,
Sigurður Gunnarsson.
t
Björn Björnsson,
Njörvasundi 17,
anda'ðist í Borgarsjúterahúsinu
13. júlí Útförin auiglýst síðar.
Vandamenn.
t
Eiginmaður minm, faðir,
fcengdafaðir og afi,
Árni Árnason,
kaupmaður,
andaðist sunnudaginm 13. júlí.
Olga Benediktsdóttir,
Ragnheiður Ámadóttir,
Einar Sigurðsson
og bamaböm.
mér fannst bjartara yfir lífinu
á þessum stað en í minni sveit,
að henni ólastaðri. Oft hefurþað
vakið mér undrun hvað þetta
unga fólk gat skemmt sér hjart
anlega, allslaust fólk miðað við
okkar aðstæður, nú og vanta
bæði tóbak og áfengi.
Vinman gekk þó fyrir öllu,
væri hún fyrir hendi. Allt var
lesið, sem til náðist, því fólkið
var bókhneigt.
Mesta happ Borgfirðinga á
þessum tíma var, að Þorsteinn
M. Jónsson fluttist þangað og frú
Sigurjóna kona hans. Þau fluttu
með sér nýtt blóð í menningu
byggðarinnar. Þorsteinn stofn-
aði þarna unglingaskóla jafn-
framt því, sem hann var skóla-
stjóri bannaskólans.
í þessu umhverfi ólst Anna
frænka upp og ég hef dregið
þessa lýsimgu til leiks í þ>ví
skyni að sýna, að kannski má
veita fólki hollt uppeldi þó ei
sé fé á hverjum fingri.
Emigiran skyldi hæla fátækt,
en sé hún óumflýjanleg er gald-
urinn sá, að láta hana ekki eitra
allt sitt líf og þá list kunnu
Borgfirðingar.
Anna var meðalkona á vöxt,
fríð sínum og vart ofmælt að
hún væri falleg. Þokki hennar
stafaði heldur ekki minna af al-
úð hennar og kurteisi í aUri
framkomu. Hún var gædd ágæt-
um námsgáfum, gekk fyrst á
uniglimgaskólamm í Borgarfirði,
og var svo við nám í Reykja-
vík einn vetur. Ekki munu fjár
hagsástæður hafa leyft frekara
nám. Veturinn, sem hún var í
Reykjavík bjó hún á heimili
Stefáns Eiríkssonar, hins odd-
haga myndskera og teiknara og
lærði teikningu hjá honum. Jafn
framt fékk hún tilsögn í orgel-
spili hjá ísólfi Pálssyni. Þessa
er aðeins getið til að sýna að
hér var ekki heimdraga hleypt
í því skyni að tileinka sér tild-
ur, heldur brýna vopnin til lífs
baráttu veruleikans.
Oft var þröngt í Bakkabað-
stofunni eftir að orgel hélt þar
innreið sína. Ekki er þó örvænt
um að ungu mennirnir hafi ein-
vörðungu horft á nóturnar, því
Anna var óneitanlega rós byggð
arinnar og voru þó margar meyj
ar þar sjálegar.
En allt kom fyrir ekki, hún
gekk Borgfirðingum úr greipum
í þeim skilningi. Árið 1919, 21.
júní giftist hún Sigbirni Sigurðs
syni á Hjartarstöðum í Eiðaþing
há. Sigbjöm er soniur Sigurðar
og Ragnhildar, hinna merteu
Hjartarstaðahjóna. Sigbjöm
hafði farið einn vetur í Gagn-
fræðaskólann á Akureyri. Þá
var gert upp bú foreldra hans
til skipta og stóð til að jörð-
t
Hjartikær eigirumiaður miwn og
faðir okkair, sowur og bróðir,
Magnús Björnsson,
starf sm annast j ór i
Flugfélags íslands,
seim amdaðist 8. júli, verður
jarðsfumginin frá Dómkirtejumni
miðviteuidaigiinin 16. júlí kl.
13.30.
Blóm og kransar eru afbeðin,
en þeir sem vildu minmiaist
hans, eru beðmir að lláta minn-
imgarsjóð um hamn, sem hiefir
verið sfcafniaður, njóta þess, og
eru þeir fceðnir að smiúa sér tii
Flugfélags ísliands, Lækjar-
götu 2, eða bringja í sóana
1-6600 — 1-3205 eðia 1-1690 og
eftir kl. 5 á dagimn í síma
1-6600 — 1-3858 eða 2-4977.
Valgerður Kristjánsdóttir
og börnin,
Charlotta Jónsdóttir,
Björn Magnússon
og systkinin.
in færi úr höndum barnanna.
Tók hann þá hálfa jörðina ásamt
systkinum sínum tveimur og móð
ur sinni, sem var orðin ekkja
fyrir nokkrum árum, á móti
Magnúsi bróður sínum.
Sigbjörn var greindur í hezta
lagi, þjóðhagi, og á þeim árum
'hinon mesti kappsmaður. Vart
held ég menn hafi greint smiði
hans frá smíði hinna lærðu,
hafði hann þó aldrei lært neitt í
þeirri iðn.
Ungu hjónin reistu síðan bú
á Hjartarstöðum, og Anna tók
við búsforráðum. Henni mun hafa
farið það vel úr hendi, því
um hana mátti segja eins og í
fomum sögum, að hún var vel
gefin bæði til munns og handa.
Alla starfsknafta sína helgaði
hún heimilinu og þar var ekki
slett til hendi. Það var sama
hvað hún lagði á gjörfa hönd,
hvort hún balderaði, hetelaði,
saumaði eða matreiddi. Hand-
bragð hennar og snyrtimennska
bar því vitni.
Þau Sigbjörn og Annabjuggu
á Hjartamstöðum í níu ár, fluttust
síðan til Fáskrúðsfjarðar 1928 og
þaðan til Reykjavíkur 1936. Þar
dvölduist þau síðan.
Hjónaband þeirra var með
þeim ágætum, að það líktist meira
ævintýri en veruleika. Það er
ekki ofsagt að samband þeirra
hafi verið óslitið tilhugalíf.
Fyrst eftir að þau fluttust hing
að, stuindaði Sigbjöm smíðar, en
var síðan umsjónarmaður við
Laugarnesskóla. Anna vann þá
oft með honium, því allt vildu
þau gera til að koma bömum
sínum til mennta og manns. Þau
hjón eignuðust 4 mannvænleg
böm. Þau eru: Jón, forstöðumað-
ur tæknideildar Ríkisútvarpsins,
giffcur Vigdísi Sverrisdóttuir.
Sigríður, gift Þorvarði Guð-
mundssyni, bifreiðastjóra.
Ragríhildur, gift Kjartani
Árnasyni, héraðslækni á Horna
firði.
Guðrún, gift Gunnari Stein-
dórssjmi, bruniavarnaeftirlits-
manni, Akureyri.
Anna og Sigbjörn áttu þegar
hún féll frá 16 barnabörn og
fátt mun hafa glatt þau meira
en að sjá þennan efnilega hóp
í uppvexti.
Anna var glaðvær, skemmti-
leg og vel kynnt af þeim, sem
hún umgekkst, enda held ég að
fáir hafi lagt henni til, erum
við mennirnir þó glöggir á galla
hver annars.
Okkur er margt og jafnvel
flest hulið í þessari tilveru og
mun svo lengi verða. Ný sann-
indi og svið opnast, en fram-
undan er jafnmikil dul. Um slíkt
þýðir ekki að fást eða deila,
heldur fela þeim er stjórnar
þessu ævintýri, sem við köllum
t
Koniain mín,
Sigríður Sigurjónsdóttir,
Baldursgötu 25,
veirður jairðswiigiin miðviteiudaig
inn 16. júlí kl. 1.30 frá Foss-
vogskirkju.
Guðlaugur Narfason.
líf. Lífið er í sanmteika ævin-
týri og það glæsiiegt, ef menn
kuinina að lifa því, ein ævintýrið
á alltaf að breytast í veruleika.
Þeir, sem lifað hafa líkt og
Anna þurfa engu að kvíða.
Hin einu og sönnu eftirmæli
eru þau, sem maðurinn skráir
sjálfur á lífsbók sína, með eig-
in verkum, allt annað bíður þess
er verða vill.
Orð megna lítils á örlaga-
stundum, þá verður hver og
einin að miðla sjálfum sér af
varaorkunni. Sigbjörn má nú og
mun hugsa líkt og Njáll er lát-
inn segja: „Þótti mér slökkt it
sælasta ljós augna minna“. Þó
leit ég svo til að Sigbjöm
mundi bera þetta áfall af karl-
mennsku, því hann er enginn
veifiskati.
Við hjónin kveðjum Önnu með
þökk og vottum ástvinum henn-
ar samúð og þá ekki sízt hiin-
um aldurhnigna eiginmanni
hennar.
Halldór Pétursson.
Fró Breiðfirðingaféloginu
Munið sumarferð félagsins að Bjarkarlundi og Flókalundi,
föstudaginn 18. júlí.
Þátttakendur hafi með sér viðleguútbúnað og nesti.
Farmiðar seldir í Breiðfirðingabúð uppi, 15. og 16. júlí, kl. 5—7,
sími 16540.
FERÐANEFNDIN Sími 12769 (á kvöldin).
Lokaö
vegna suraarleyfa frá 21. júlí — 5. ágúst.
EINAR ÁGÚSTSSON & CO.
heildverzlun.
BIKARKEPPNIN
MELAVÖLLUR KL. 20.
Þróttur B — F.H. A
Mótanefnd.
Frimerkjasafnarar
Skildingamerki, auramerki (óst.) gildismerki,
Kóngamerki (óst.) fágætar yfirprentanir,
Landslagið 1925 (óst.), Gullfoss (óst.), Hjálparsettið 1933,
Flugmerkið 1934, Dynjandi (óst.), Matthías, Afmælissettið,
Geysir (óst), Zeppelín, Háskólinn, Heimssýningin 1940 (2 kr.),
Sriorri, Flugsettið 1947, Hekla 1948, Alþingishúsið, Rauði
krossinn, Sveinn Björnsson, Handritin, Hafstein, Svanasettið,
Bessastaðir, Lýðveldissettið 1944, Fánamerkin.
Frímerkjapakkar 100 stk., 50 stk., 25 stk.
Útgáfudagar algengir, fágætir og fl.
FRlMERKJASALAN. Njálsgötu 23.
Til leigu
f verzlunarhúsinu Miðbœ við Háa-
leitisbraut er til leigu á 2. hœð
145 termetra salur ásamt
skrifstofuherbergi.
Húsnæðið er allt nýmálað og tilbúið til leigu.
Upplýsingar á morgun og næstu daga í síma
31380.
t
Flyt öMium þeiim fjölimörgu vin
uim og kumraingjum er veititu
mér styrk oig saimúð vtð and-
láit og úifcför eóigimimamms míns,
Björns Einarssonar,
Hafnarstræti 88, Akureyri,
miínar bezbu hjartiams þakikir.
Guð blessi ykkiur ölfl.
Emilía Sveinbjömsdóttir.
Þakkia ölliuim er mimmitusrt min
vinisamteiga þeigar ég varð sex-
tuigur 1. þ.m.
Þorsteinn Björnsson
fríkirkjuprestur.