Morgunblaðið - 17.08.1969, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 1'9«9
I

ÞAÐ var ekki beinlínis upp-
lífg-andi að aka nm Snður-
landsundirlendið einn daginn
nú í vikunni, auðvitað rign-
ingardag. Og ekki þurfti
glöggan mann til að sjá að
þar hafa ekki verið margir
þurrkdagar á sumrinu. Til-
tölulega fá tún hafa verið
hirt, á nokkrum liggur heyið
hrakið, ýmist flatt eða í nið-
urrigndum sátum, en flest
munu þau vera óslegnu túnin.
Það var ausandi rigninig í
Ölfusi og Flóa, en eftir því
ofar koun þornaði og er
ég var komin að Vaitnsley su
í Biskuipsituiniguim var mölin
á veginuim orðdn noklkiuð þurr.
Erlenidiur Björnsson einin af
fiimim bændiuim á Vatnsley su
var að slá brekkuma fyrir
neðam bæinm mieð orfí og ljá.
— Þessi brefcfca er niú held-
uir leiðinleg viðuireignar, saigði
Erlendur er banm bafði beils-
að aðkonoufólki. En hama
verðuir að ak og því bezt að
giera það mieðar. efcki eir baegt
að sinma öðrum heyverkum.
— Bæjamafnið fælir þá
ekki rigninguna frá ykkur?
— Nei, hér hefirr aldrei
verið vatnsleygi — alltaf nóg
vaitm og oft fáuma við bsldiur
m'rkið af því að ofan.
— Hvemig hefur heyskap-
urinn gengið hér um slóðir?
— Það er nú dálítið mis-
jafrrt. Þes®a fáu þurnu daga,
sem komið bafa á .sawnrirvu,
hafa verið skúra>leiðinigar og
því aðeimis rignt á guamum
bæjum þótt anmars staðar baifi
ekki komið diropi úr lofti.
Við höfum sloppið sæmiaega
hér, em swms staðar eir ástand-
ið slæmt. Menm huía slegið
of mikið í einu og síðan ekki
ráðið við þetta. Það alvarleg-
asta er þó bvað grasið er lrtið
Það eru stór stykk i, gem ekki
þýðir að slá, eru ek'ki ammað
en arfl Ég er því hræddast-
ur við hivað bæn/dlur n/á litliuim
beyjmim, þegiar þaiu lofcsins
nást. Ég gari ráð fyrir að
þetta verðd erfiitt hjá ynigri
bæmduim, sem baÆa iaigt mSkið
í byggjngar og vélar. Hjá
okikuir, þessum eldri, hlýtur
þetta aið ganga eimftwenn veg-
irun. Anmars eru alitaif mem,
sem berja sér, hversiu vel sern
árar.
— Kannski samkvæmt máls
hættinum að það sé ekki bú-
maður, sem ekki kann að
berja sér. — En hefur súg-
þurrkunin ekki hjálpað í þess-
ari vætutíð?
— Það sem hiirt hefuir verið
hefði ekki verið baegt að hirða
án súgþumrkunar. Það er bara
verst að þuirfa að bJáisa röfau
lofti í beyið — en það kemiur
þó í veg fyrir að í bváfani.
— Hvað kostar að koma
npp súgþurrkun?
— Það er dýrt, kostar lík-
lega 40—50 þúsumd. En það er
Ifka hægt að raota blásarana,
sem bliása heyiniu inm í hilöð-
wma r. Þa-ð emu tveir bæmdluir
hér í sveitimim mteð fiullkommia
blásara og blása beitu lofti, og
bafa hitanm úr hverum í ná-
grenmiimu. Þótít mifcið sé af
heitiu vatmi heifur ákapaæinm
efaki skipt því jafnt málli ofcfc-
atr.
— Hvað getið þið beðið
lengi eftir þurrki?
— Sumarið fraega 1955 náð-
uim við ékfci inm tiuggm fyrr en
eft.ir böfuðdag. Vélafcostur er
nú víðast hvar gvo góður að
ef hálfs mánaðar þurrfcur
kaemi ættlu allir hér í sveit að
Ijúfca -heyskap.
— Hve mikið þurfið þið að
heyja hér á Vatnsleysu?
— Það eru ríálægt 60 fcýr í
fjóei og rúmlega 40 hross og
sjálfsagt vcnru rnofcfcuð miairgar
klautfir í vebuir — á náumida
bumdrað. Þe-tta er yfir beimil-
RÆTT VIÐ
BÆNDUR í
ÁRNESSÝSLU
UM QTÍÐ,
HEYSKAP
OG FLEIRA
in öll. f þemmam fjö-ldia þarf
ailltaif 3000 h-esta. Anmiars hafa
miemrn efaki buigjmiymid um bvað
þeir beyja. Þótt hdöður séu
miældair þá er misjafrut bvað
fier í þær.
Ta/lið barst nú að kuWanium
og sagiði Erlendiur óvemju kalt
hiljóta a@ vera á afréttá.

.

:

ÞÓTT nóg sé af vélunnm þá
geta þær ekki slegið brekkuna
fyrir neðan Vatnsleysuhúsin
og því tekur Erlendur bóndi
sér orf í hönd.
— Féð var kom-ið niðiur
umdir byggS, n-ifSur að girð-
imgu, í stónuim hópuim í byrj-
um ágúst o-g það hetfur aldireí
fyrr koimiið sivoima smeimimja. Við
urðuim að gera nioikkuið, sem
við höfum aldnei g-ent fyrr, að
retea up-p. Það fór 2-5 mammia
leiðamgur fyrir rúmiri vifau, em
ég geri ráð fyrir að féð toomi
fljótt aftur og við verðuim að
tafaa það h-iingað niður eftir.
★
Úr Biúkupstumgumiuim lá leið-
in náður á Skieið og á vegiiwun

■

-VV;

- -

■i ■

••*•• •

-

■,
:
- -

Wm

■-••<>-

Á túninu á Vatnsleysu ligrg^ir grrasið í Ijánni ag bíður þess að þurrknr komi.