Morgunblaðið - 07.09.1969, Blaðsíða 24

24
MORG-UNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. SEPTEMRER 1Ö6Ö
Nýtt símanúmer
25870
Kristján Siggeirsson hf.
26 500
Höfum fengið nýtt símanúmer 26500.
Miklatorgi, Laekjargötu.
Kona illo holdin oi þreytu og
vosbúð í öræfaferð
ENSK kona var illa Uomin af
vosbúð og þreytu á göngu á há-
lendinu fyrir skömmu. Hún var
með 11 manna hópi Englend-
inga og vildi það henni til,
að Náttúrufræðifélagið var á
ferðalagi og hafði næturdvöl i
Hvanngili, og þangað sótti einn
af ferðafélögum hennar hjálp.
VELJUM fSLENZKT
SLENZKUR IÐNADUR
Eæknar voru með Náttúrufræði
félaginu og hjúkruðu þeir kon-
unni eftir að búið var að sækja
hana. Var hún nudduð, færð í
þurr föt og hjúkrað, en samt leið
hvað eftir annað yfir hana. Önn
ur kona í hópnum var einnig
mjög þreytt.
Á laugardaggkvöldið 23. ágúst
gerði milkið hvassveður og slag-
ve'ðuirsirLgtnmigu. Um ML 8 um
kvöldið, er Náttúrufræðifélags-
mieun voru að búa um sig í Hvann
gili, kom maður og bað um
hjálp. Sagði hann að 11 manna
simn á bakinu úr Landmanna-
lauguim. Væri hópurinn nú uim
5 km á eftir, og eimkum ein kon-
an væri orðin ákaflega þreytt.
Var sendur jeppi eftir henni,
sem sótti fynst tvær konur og
síðan aftur Þjóðveija, sem var
mjög þreyttur, og eitthvað af
farangri fóllksins.
HÆTTA Á NÆSTA LEITI —b~ eftir John Saunders og Alden McWilliams
I'M SORRy, DAN...
WHEN THE POUCE
TOLD ME ABOUTOUR
BAB/ BROTHER...
the flood GATES
b OPENED/
THE JUVENILE BUREAU N
SAYS LEE ROY CAN BE
RELEASEO TONIGHT...IF
WE SIGN SOME PAPERS/
AND, AT THAT
MOMENT...
PUT yOUNG N
RAVEN ON
THE TABLE,
TOP5... t'LL CALL /“ you 'RE V
v A DOCTOR' /Í 60MNA NEED
V . ONE ! _
GOOD IDEA,
FU2Z-MAN,
BEHIND THE TEARS
IS A VERy PRETTy
GIRL,TROy...
My SISTER 1«Z ^
WENDy/
AKAuiajik
J.5AONDH.RS
— Á bak við tárin er mjög fögur
stúlka, Troy. Þetta er Wendy, systir mín.
— Mér þykir fyrír þessu, Dan. Þegar
lögreglan sagði mér frá litla bróður okk-
ar, opnuðust allar flóðgáttir.
— Unglinganefndin segir, að hægt verði
að láta Lee Roy lausan í kvöld ef við
nndirrituðum einhver skjöl.
— A sama augnabiiki. . . .
— Settu Raven upp á borðið, Tops
ég hringi í lækni.
—Ekki sem verst hugmynd, vörður
þú munt þarfnast hans.
Mbl. leitaði frétta af þassu hjá
öðrum faranstjóra Náttóru-
fræðifélagsins, Eyþóri Einars-
syná grasaifræðinigi, sem saigði að
knoan, sem vaa- orðiin aðfirBm
komin hefði verið fullorðin. Hún
var gegnblaut af rignimgunni og
sagðiist hafa dottið í a.m.k. tvær
ár, sem hún var að veða ytfir.
Hún sagðist eikiki hatfa náð and-
hópur hefði verið á gangi írá kL
8 um morguninn með farangur
anum í rokunum, en hvaast var
af SA. Var hún evo þreytt að
það þurfti að styðja hana úr
jeppanum. Var hún látin upp í
upphitaðan bíl Guðmundar Jón-
assonar, en tveir læknar, Þor-
björg Magnúsdóttir og Bergþóra
Siigurð'ardóttiir voim með í
ferðinni ásamt hjúkrunarfkon-
um. Var konan dritfin úr blautu
fötunum, en hún var efkki ullar-
klædd og stakkurmn hennar
hélt ekki vatni, og fengin þurr
föt, gefið kaffi og koráaik. Var
hún nudduð, því hún var gegn-
köld. Var hún lengi að jafna sig
og leið a.m.k. tvisvar yfir hana
þar sem hún lá. Morguninn eft-
ir komu tveir bílar, sem kallað
batfðS verið á, og fór fóiikið með
þeirn til byggða. Sagði Eyþór, að
konan hafi sýnilega verið otf
fullorðin til slíkra ferða, og ekki
búin til að mæta svona veðri.
Aftur á móti hefðu verið í hópn
um aðrir vel búnir, og með þurr
föt í plastpo'kuim í bakpoikum
srnum og færir í flestan sjó. Þess
ar ferðir eru ðkipulagðar af ensik
um manni, hér búsettum, og var
fararstjóri með hópnum.
Gönguiferðir um hálendi ís-
lands geta verið enfiðar og má
búast við öllum veðrum, jafinvel
snjó á hvaða tíma árs sem er.
Þegar farið er í slikar ferðir
verðá þeir sem sjá um ferðirnar
að ganga úr skugga um að fóllk
sé nægilega vel búið og fært til
slíks. En margir útlendingar
vita eikkert um íslenzka náttúru
og hvel vel þarf að vera útbúinn
í í-lenzku veðurfari í örætfaferð
um. Það væri hörmulegt ef slys
yrði af slikum ferðum.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓKBARNANNA
3
„N amm-namm, en
bragðgott", sögðu öli
dýrin.
„En hvers vegna ert
þú að baka núna um há
nótt?“ spurði uglan.
,3tundum vakna ég og
get alls ekki sotfnað aft-
ur, hvernig sem ég bylti
mér. Og þá hugsa ég með
mér. Hvaða gagn er að
þessu? Það væri miklu
betra að fara á fætur og
gera eitthvað nytsamlegt
og reyna svo að soína aft
ur seinna“.
„Þig langar örugglega
til þess núna“, tísti mús-
im. „Við ættum að fara
að koma okikur af stað.
Þatkka þér kærlega fyrir
góðgerðirnar“.
„Verði ykkur að góðu“
sagði frú Vala.
Nokikrum dögum
seinna vaknaði frú Vala
við einhvem hávaða. Við
evefnherbeTgisgluggann
hennar stóðu dýrin þrjú
og horfðu inn. „Það er
kominn tími til að baka
aftur", kölluðu þau.
„En þið vöiktuð mig
upp af værum blundi“.
„Þú getur farið aiftur
að sofa seinna“.
„Jæja, þá“, sagði frú
Vala og var eteki laust
við, að hún væri reið.
En hún fór samt fram í
eldhús og tóte til við
baksturinn. Uglan, þvotta
björninn og hagamúsin
tóku nákvæmlega eftir
öllu, 9em hún gerði.
Þegar smáköteumar
voru tilbúnar tók frú
Vala fáeinar og setti á
dis/k. „Komið inn og fáið
ýkkur“, sagði hún. Þau
gerðu það og hrósuðu
smáköfcunum enn meira
en áður.
„En þetta ætti alls
ekki að koma fyrir“,
sagði frú Vala. „Það er
alveg ómögulegt að þið
vekið mig um hánótt til
að batea smáköteur".
„Við akiljum það vel“
sagði uglan samsinnandi.
Að nofcfcrum dögum
liðnum vaknaði frú Vala
við það, að Ijúffengan
ilm bar að vitum hennar
úr eldhúsinu. Hún fór á
fætur í skyndi, til að
komast að raun um hvað
væri á seyði.
Þar voru þá dýrin þrjú
komin og núna voru það
þau, sem voru að baka
smákökur. Uglan var
með blátt handklæði,
bundið utan um sig, í
svuntú stað. Þvottabjörn
in.n var með litia svuntu
sem frú Vala átti, en mús
in var með örlítinn
blúndutelút, festan með
teygju utan um magann.
„Hvað gengur hér á“,
sagði frú Vala.
,yÞú sagðir okkur að
veteja þig ekki“, tisti mús
in.
„Við vissum hvernig
við ættum að fara að þvi
að búa til smáköfcur“.
„Við tókum svo vel eft
ir því, þegar þú bakaðir
síðast", hélt uglan áfram.
„Og nú eru köfcurnar
tilbúnar“, siagði þvotta-
bjöminn. „Fyrir alla
muni fáðu þér að borða
með oteikur. Þegar allt
kemur til allls, þá átt þú
auðvitað þessar gmákök
ur, eimis og þú veizt“.
Frú Vala gat efcfci var -
izt hlátri. Þegar þau
höfðu matazt, þvoðu dýT
in upp og settu allt á
sinn stað í eJdhúsinu. Sið
an tók uglan handiklæðið
af sér, þvottabjörninn
braut saman svuntuna og
músin losaði blúnduklút-
inn.
„Vertu blessuð", sögðu
I þau, „og kærar þakkir".
| „Verði ykkur að góðu“
sagði frú Vala og áður
en hún gæti áttað sig
hafði hún einnig sagt: —
„það var reglulega gam-
an að fá ykfcur í heim-
só,kn“.
„Og þá megum við
koma aftur seinna?"
.spurðu dýrin nær sam-
stundis.
„Ja, jæja, en ekki otf
oft þó“, svaraði frú Vala.
„Þegar á allt er litið, þá
er ektei hægt að láta
vekja sig á hverri nóttu“.
Öðru hverju vaknaði
hún svo um miðja nótt,
fór á fætur og ba'kaði
smákökur. — Stundum
gerðu dýrin það.
Þetta var einkeninileg
vinátta og margt skrýtið
kom fyrir. En frú Vala
kunni samt reglulega vel
við þetta. Það gátu ©kki
heldux- allir sagt, að þeir
fengju ugiu, þvottabjörn
og hagamús í heimsókn
öðru hverju — og það
jim hánótt!
— Skrýtla —
Lítill drengur vann till
refsingar og ætlaði móðir
hans að flengja hann —
en hann sikauzt firá henni
og stereið inn undir rúm.
Faðir hans fór þangað á
eftir honum og ætlaði að
diraga hann undan þvi.
En þegar drenguirinn sá
föður sinn koma til sin,
spurði hann í meðaumik
unarróm:
„Ætlar mamma að
fiengja þig lítea?“
Skipin og farþegamir
(Ráðning).
1:D, 2:F, 3:1, 4:H, 5:G,
6:A, 7:E, 8:J, 9:C, 10:B.
í afmælinu hennar Siggu litlu brotnuðu þrír disk ar. Sigga var auðvitaS
alveg miður sín og ætl aði að reyna að líma diskana saman. Getið þið
hjálpað henni að setja saman rétt brot?