Morgunblaðið - 18.09.1969, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAiGUR 18. SEPT. 1969
Ármann Snævarr fimmtugur
í DAG er prófessor Ártmann.
Snævarr fimimtugur. Á vorum
tímum er það ek'ki talirm ýkja
hár aldur. En sé þesis gaetit, að
hjamm hefur gegnf eimu af um-
svifametstu embsettum lamdsins
og vamdasömustu, j afnvel van-
þalkklátuistu, þá er vert og nauð-
syntegt að minmiast þessa af-
mælis. Hinm 19. nóvember 1961
vaæ hamin kjörinm rektor Háskóla
fdiamds og gegndi því starfi til
15. þessa mánaðar. í raum mætti
búast við, að hamm eftir svo lamiga
orrahríð væri farinm að láta all-
mjög á sjá og aetti að bæta svo
sem eiruum áratuig við fæðimigar-
árim til að bæta upp fyrir armæðu
og slit. Svo er þó ekki enda gott.
Hamm er jafn sprikiamdd í fjöri í
kiummimigj ahópi í dag eimis og áður
fyrrum, þegair áratalam frá fæð-
imigu var töluveri mimni.
Eektorsferill hams er hinm
len/gsti, sem orðið hefur við Há-
skóla íslamcLs. Á þessum lamga
starfstímia hefur hanm með mik-
iHi elju ummið að framgamgi
margra niauðsynjamála og ný-
rnæla ölium til gagns og góða,
Stofnuminmi, kemmara- og starfsliði
og ekki sízt stúdemitum. Þegar við
umdirbúninig háskól'alaigamma frá
1957 og sammámig reglugerðar frá
1958 gætiir mikilla áhrifa hans.
Of iamigt mál og þurrt er að þylja
hin einistöku atriði. — Hver, sem
til þekkir, gefur athugað það i
igóðu tómi. — Fræðimaður er Ár-
miamm ágætux og er það mikið
happ, að hamm geti þemmam vetur
dvalizt í Uppsölum í boði Háskól-
ems þar ásamt fjölskyldu sinmi
og safnað kröftum til nýrra
átaka. ViU þá svo skemmtilega
til, að framhaldsmám sitt hóf
hamm einmitt í Uppsölum. Nú fer
hamm um simm þamigað aftur og
vona ég, að hamm og fjölskylda
hams meigi lifa rólegam, áhyggju-
lausam og næðissamam vetur úti
á Eriksberg. Reyndar er ég hér-
umbil viss um, að þessi fróma
ósk er óþörf, því kyrrðim og
náttúrufegurðin þar — öriskammt
frá þeim stað, sem getux herrna,
að Bjöm á Haugi hafi verið
heygður — leyfa ekki, að ammað
komist að.
Á liðmium árum hefur Ármamm
sýnit rnikla lipurð og þolimmæði
og oft og tíðum orðið að teggja
dag við nótt til að sætta memm og
miðla málum. Þessi atriði má nú
líka íhuga í ró og næði af þeim,
sem gerst þekkja til.
Milli heimilia okfcar Ármanns
liggja Sterk bönd, eem þó eru
efcíki sýruiteg daigs daglega. Þau
bönd urðu til fyrir-lömgu aiustur
á Norðfirði fyrir tilviijun miainm-
ieigls lífs í fámiemmu þjóðfélagi. En
þessi tiíiviljun gerir að verkum,
að stumidum betfur verið sameig-
iinileg sorg og eigi síður sameigin-
leg gleði. Summam úr Hafmairfirði
komia því admæliskveðjur og ósk-
ir um ævairandi gæfu og gemigi
til Ánrman/nis og hams mámuistu.
En frá Háskóla íslamds og
stofnumum hanis er skyl't að beima
þakklæti fyrir umrnim störf, ósk-
um um brautargemgi og farsæld
„gömlum“ riektor og heimilisfóiki
hans til handa ásamf sérstakri
kveðju til frú Valbongar Sigurð-
'ardóttur, sem á sinm þátit í að
igera liðim ár eftirmimmileg og
daigimn í dag sérstakam fyrir Ár-
manm.
Magnús Már Lárusson.
Stöðug verkiöll
Róm.abomg, 16. sept. NTB.
HÁLF mi'iljóm ítadstora verka-
miamina lagði niðuir vinmu í dag
til að legigja áíhierzLu á toa/uip-
kirötfur aínar og betæi vimnuiað-
stföðu. Voru baið eintoum starfs-
mienin í etfnaiiðmaði ag sem'emits-
og vélaiðmiaði, sem gerðiu verk-
tfalll í d-ag, en á mianguin gema
bygginigarstfartfsmienm vertofall í
anmiað skipti á vikiuitfaa og á
föstfuidag 1‘eggja 55 þúaun/d múr-
-arar miður vininiu.
Frá þingi norrænna háskólama nna.
Húskólumenn
n Norðnr-
löndum þingn
FUNDUR í Nordisk Akademiker-
rád var haldinn í Norræna hús-
inu dagana 28.—30. ágúst, en
ráðið er heildarsamtök háskóla-
manna á Norðurlöndium, sem
telja innan vébanda sinna um
230 þúsund háskólamenn.
Þetta er í fyrsta skipti, sem
fumidurimm er hiald-inin á íslamdi,
en hamrn er 'hér á vegum B'amida-
lags hiásfcólamiaminia.
Á dagskrá fumidarims var
fyrsta daginm til umræðiu
skýrsla, sem unmdð hetfur verið
að, m-eð samanlburði á lauinium
hásfcólamiammia á Norðurlörtdum,
bæði við aðrar stéttir, ömniur
lönid og inmlbyrðiis. Skýrsiummi er
efcfci fuill'lokið, en grei-n-itega
kemur fram, að lauiniafcjör ís-
lenzfcra hiáskó-lamiaininia eru í
öllu tilliti miiklu lélegri em amm-
ars sta-ðar þekk-ist,
Verutegar umrœður urðu
einmiig um framlhiaMsmiemmrtiun
hásitoólamianinia, en bamidaiögim
haifa öll unmið miifcið að skipu-
lagniimgu henmiar. í framlhaldi
atf þeim umræðum flultti Jónias
H. Harailz, farmiaður hásfcóla-
'niefndar, erimidi um þróium há-
dkólams og fj-ölgum hástoóla-
mia-nma á niæstbu árum.. Vakti er-
imidi hams mikla athygli. Eimmiiig
voru á dagsfcrá tfumidarinis etfnia-
hagsbamidalag Narðiuæliamida ag
ými-s fl-eiri smiærri mál.
Fumdinm sátu atf íslanids báitfu
kjörmir fulltrúar þess í ráðiniu,
Þórir Einlarssan ag Ólatfur S.
Valdimiarsson, em aufc þeirra
Bjiarni K. Bjiarmasom, Himrik
Guðrmunidsson og Jóm Ó. Hjör-
le'ilfsson.
Frú Vigdís Kristjánsdóttir hjá mynd sinni: Landnámið.
en tvö til þrjú næstu árin.
— Fantasíumyndirnar mínar
voru nú það, sem prófessor Iv-
ersen, sem var kenmari minn,
var hrifnastur af. Kvað hann
þær vera nokkuð alveg nýtt
fyrir myndavefnaðinn, og það
var fyrir þær, að ég fór út í
hann. Ég sá, að ég myndi aldrei
fá góða vefara til að vinna þær,
það yrði allt of dýrt.
— Á sýningunn-i eru æsku-
verk mín frá 1921. Mér hefur
ekkert farið fram síðan. Það
bezta sem ég hef gert, er núm-
er 34 á sýningunni og heitir
Krystalsvasi. Hana fékk ég alla
leið frá Skotlandi.
Frú Vigdís'hefur átt mjög ann
ríkt við að koma upp þessari
ágætu sýningu og á þakkir skil
ið fyrir. Allir verða auðugir,
er þangað leggja leið sína.
viö á sýningu
Kristjánsdóttur
gert er eftir fyrirmynd Jóharms
Briem listmálara.
— Allt annað eru eigin hug-
myndir Vigdísar.
— Ég vil helzt vinna úr eigin
„toompo£Jisjóinium“ &n Kventfé
laigiaisiambamidiS giatf borgimmi
þettltia stóra teppi mitt siem ©ru
5 mieiinar á stærð, og frú Ragin
hildur á Háteig var búin að
semja við Jóhann um uppdrátt-
inm. En það vil ég taka fram,
að samvinna okkar var öll ákaf
lega góð.
(Teppið er eins báðum megin
og má því gera sér í hugarlund,
hver vinna liggur að baki frá-
gamgi þess).
— Ég veit ekki, hvort ég geri
svona teppi nokkurn tíma aft-
ur. Þetta teppi tók þrjú ár að
vinna, og þegar maður er kom-
inn á minn aldur, er hvert ár
gjöf.
Þetta er byrjunin að söguleg-
um teppum. Gaman hefði verið
að fá fleiri teppi um helztu
sögulega atburði, t.d. Alþingis-
hátíðina á Þingvöllum.
Þetta eru allt hlutir sem gam-
an er að yrkja um.
— Ég hef dálítið fengizt við
að kenna, bæði í Handíðaskól-
anum, í fimm ár og ön-nur fjög-
ur í Kvennaskólanum. Nemend
ur mínir þaðan hafa sekrna kom
ið til mín í myndvefnað. Það
er síaukinn áhugi fyrir þess-
ari grein, eftir því, sem fólk
kynnist henni meir.
— Ég hef kynnzt miklu hæfi
leikafólki, sem nyti sín, ef það
fengi að læra. Hið opinbera verð
ur að fá áhuga fyrir þessu.
— Á svona stóra vefstól-a, eins
og ég vinn, er yfirleitt ekki
venjan, að vinni færri en tveir
til þrír. Ég lauk við stóra tepp-
ið mitt árið 1961. Síðan hefur
stóllinn minn staðið auður. Ég
verð að öllum líkindum ekki til
viðtals um myndvefnað meira
að vera til vinnustofa með fleiri
vefurum og tæknifólki tU þess
að vinna megi svona teppi. Það
eru óþrjótandi söguleg verkefni
til að moða úr, úr landnámi,
sögu þjóðarinnar og bókmennt-
um. UUina, sem er allra efna
bezt, eigum við sjálf.
— Svavar Guðnason kom á
Frú Vigdis Kristjánsdóttir
sýninguna hjá mér, og sagði, að
sér fyndist, að salurinn hefði
mátt vera helmingi lengri, ef
sýnin-gin hefði átt að njóta sín.
Það er svo þétt hengt upp á
henni.
— Ég vinn ávallt úr íslenzkri
ull. Á sýningunni eru tvær
myndir gerðar eftir fyrirmynd-
um annarra, Gunnlaugs Schev-
ing, og teppið fyrrnefnda, sem
StaldraÖ
Vigdísar
Vigdís Kristjánisdóttir heldur
þessa dagana yfirlitssýningu á
verkum sínum í Þjóðminjasafn-
inu.
Þetta er afmælissýning um
leið, en hún átti 65 ára afmæU
þ. 11. september. Hún er fædd
í Mosfellssveit, að Korpúlfs-
stöðum, nánar tilgreint, 11. sept
ember 1904.
Snemma vaknaði áhugi henn
ar á tjáningarformum myndlist
ar, og hóf hún nám í myndlist
hér heima. Árið 1931—32, dvald
ist hún við nám í Þýzkalandi,
en fyrstu myndir hennar voru
sýndar á samsýningu lista-
manna vorið 1926. Þá skipuðu
dómnefnd um val mynda á
sýningu, þeir Jón Stefánsson,
Ásgrimur Jónsson og Kjarval.
Haustið 1946 hóf Vigdís nám
við koniunglega Listháskólann í
Kaupmannahöfn, stundaði hún
nám í fimm ár. Vorið 1949 átti
hún þrjár myndir á vorsýningu
Charlottenborgar. Vigdís stund
aði nám í listvefnaði í Kaup-
mannahöfn og Osló, og lauk
því með ágætiseinkunn vorið
1955. Hún hefur farið margar
námsferðir tU Frakklands, Hol
lands, Ítalíu, Grikklands, Tyrk
lands og Norðurlanda. Hún hef-
ur tekið þátt í samsýningum
innanlands og utan, en þetta er
10. sjálfstæða sýningin hennar
hérlendis. Verk hennar eru víða
í opinberum byggingum og
skólum hér heima, en auk þess
eru verk hennar í Ameríku, Sví
þjóð, Noregi og Danmörku.
Sýningin er í Bogasal Þjóð
minjasafnsins, og lýkur henni
21. september.
Á sýningunni er afar athygl-
isvert teppi í sögustíl, og sneri
Mbl. sér til frú Vigdísar vegna
þess og fleira fagurra muna,
sem á sýningunni eru.
— Ef satt skal segja, verður