Morgunblaðið - 20.09.1969, Blaðsíða 16

16
MORGUNRLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. SEPT. 10(09
,

tjitgiefandi H.f, Ánvakur', Reykjavlíc.
FxBmkvæmdasitj óri Haraidur Sveinsaon.
•RitstjóraX Sig'urður Bjarnason írá Yigur.
3VCattMas Joihannesslen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
EitsitjómarJPuIltirúi Þorbjörn GuJmundsson.
Fréttaistjóri Bjöxn Jólhannsson!.
Auglýsinga'stjóri Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla Aðalstrseti 6. Sími 10-109.
Auglýsingar .Aðalstræti é. Sími 22-4-80.
Áskriftargjald kr. 1S0.C0 á mánuði innanlands.
í lausasöiu kr. 10.00 eintakið.
AUKIN BJARTSÝNI
I A ugljóst er, að þær aðgerðir,
sem ríkisstjómin hefur
boðað síðustu daga til þess að
örva atvinnulífið og koma í
veg fyrir atvinnuleysi í vetur,
hafa þegar haft mikil áhrif
og aukið bjartsýni manna á
framtíðina. Ýmsir aðilar í
byggingariðnaði hafa brugðið
við skjótt og sýnt áhuga á að
hefja nýjar framkvæmdir og
auglýsingar í dagblöðunum
frá byggingarfyrirtækjum
bera þess glögg merki, að tal-
ið er víst, að byggingarstarf-
semi muni aukast mjög vegna
þeirra stórauknu lánveitinga,
sem hefjast eiga í október-
mánuði.
f>á hefur tilkynning ríkis-
stjómarinnar um að hraðað
verði framkvæmdum við hrað
brautir og að tekizt hafi að
afla fjár til þess að halda
þeim framkvæmdum áfram,
einnig orðið til þess að auka
trú manna á, að takast megi
að forða verulegu atvinnu-
leysi. Þessi vaxandi bjartsýni
er tvímælaiaust mjög mikil-
vægur þáttuæ í því að örva
ailt efnahags- og atvinnulíf í
landinu. Bjartsýni og kjarkur
hvetja menn til þess að leggja
út í nýjar framkvæmdir og
nýja fjárfestingu.
Þær aðgerðir, sem ríkis-
stjómin hefur beitt sér fyrir
og aðrar, sem kunna að fylgja
í kjölfarið, em aðeins einn
þátturinn í þeimi baráttu,
sem augsýnilega verður háð
við atvinnuleysi í vetur. I
þeimi baráttu ríður á miklu,
að traust samstaða takist
milli hinna ýmsu hagsmuna-
samtaka í landinu og stjóm-
arvalda. Margt bendir til þess
að verkalýðssamtökin vilji
með ábyrgum hætti taka þátt
í lausn þessara mála. Hins
vegar er ástæða til að harma
viðbrögð málgagna stjómar-
andstöðimnar við þeim ráð-
stöfunum, sem ríkisstjómin
hefur boðað. Þau hafa lagt sig
fram um að gera lítið úr þess
um aðgerðum og draga þýð-
ingu þeima í efa. Slíkt fram-
ferði gerir vandamálin ein-
ungis erfiðari viðureignar.
í Þegar velgengni þjóðarinn-
ar var sem mest fyrir nokkr-
um árum, hafði stjómarand-
staðan allt á homum sér, er
ráðást átti í stórframkvæmd-
ir og taldi, að vinnuafl væri
ekki til þess. Nú þegar erfið-
lega hefur gengið um sinn og
atvinnuleysi hefur komið upp
hefur stjórnarandstaðan ekki
séð ástæðu til að leggja bar-
áttu gegn því lið, nema síður
væri. Kannski er þessi ríka
tiíhneiging til sundrungar á
erfiðum tímum eitt mesta
vandamál, sem þjóðin á við
að etja.
ÚTFLUTNINGS-
STARFSEMI
IÐNAÐARINS
EYKST
k ð allra dómi tókst íslenzka
iðnsýningin í Færeyjum
mjög vel og er talið að um 5
þúsund manns hafi sótt hana.
Á iðnsýningunni kom fram,
að verðlag á íslenzkum iðnað-
arvörum er samkeppnishæft
við þær vörur, sem í boði em
í Færey j um og töluverð tæki-
færi virðast vera á sölu ís-
lenzkra iðnaðarvara til Fær-
eyja.
Iðnsýningin í Færeyjum
hefur- því sýnt og sannað, að
íslenzkur iðnaður er sam-
keppnisfær um verð og gæði
við erlendar vörur á erlend-
um markaði. Þess vegna ætti
hún að stuðla að auknu sjálfs-
trausti meðal iðnrekenda og
trú á, að framleiðsluvörur
þeirra geti orðið hlutgengar
á stærri mörkuðum en sá
færeyski er.
Þegar rætt er um útflutn-
ing á íslenzkum iðnaðarvör-
um, heyrist of oft vantrú á,
að hann sé mögulegur í nokkr
um mæli. Bæði þeir, sem að
iðnaði starfá, og almenningur
virðist ekki hafa mikla trú
á, að innlendi iðnaðurmn geti
framleitt til útflutnings.
Þetta er þó mesti misskiln-
ingur eins og dæmin sýna nú
þegar. Á þessu árí hefur út-
flutningsstarfsemi iðnfyrir-
tækja stóraukizt og yfirleitt
hafa framleiðsluvömr okkar
fengið góðar viðtökur er-
lendis.
Iðnsýningin í Færeyjum
ætti að verða iðnaðinum
hvatning til þess að halda
áfram á þessari braut og
kynna framleiðsluvörur okk-
ar í fleiri löndum. Enginn
vafi er á því, að með öflugu
átaki getum við haslað okkur
völl á erlendum mörkuðum
ekki síður en aðrir.
Hungursneyð
vof ir yf ir Kúrdum
Her íraksstjórnar hefur eyðilagt
þrjá fjórðu uppskerunnar með
napalmsprengjum — Eftir David Tonge
KÚRDAR í Irak hafa barizt
fyrir frelsi sínu frá 1961,
þegar þeir gerðu uppreisn
gegn stjórn landsins. Þeir
hafa nú á sínu valdi stór
svæði fjalllendis í norður-
hluta fraks, en hungur og
sjúkdómar ógna þeim. Sam-
kvæmt fregnum, sem borizt
hafa til aðalstöðva leiðtoga
Kúrdanna, Mullah Mustapha
Barzanis, hafa napalmsprengj
ur stjómarinmar í Bagdad
eyðilagt þrjá fjórðu hluta
uppskerunnar á yfirráða-
svæði Kúrda í frak þetta
haust.
Matvælaskorturinn verður
enn alvarlegri vegna þess, að
í ár hefur snjóað í fjöll mun
fyrr en í meðalári. Auk yfir-
vofandi hungurs verða Kúrd
ar að berjast við kóleru-
faraldur, sem geisað hefur
meðal þeirra frá því í sumar
og hafa 400 menn látizt úr
veikinni.
Rauði krossinn hefur sent
Kúrdum tvo flugvélafarma af
lyfjum. Annar farmurinn var
sendur til Teheran, en hinn
til Bagdad og segja talsmenn
Kúrda, að þeim hafi ekki
enn borizt lyfin.
í júní s.l., mótmælti ríkis-
stjóm Tyrklands loftárásum,
sem gerðar voru á svæði
Kúrda innan landamæra
Tyrklands. Sagði í mótmæla-
orðsendingunni, að napalm
sprengjur hefðu verið notað-
ar. Stjóminni í Bagdad bár-
ust fyrstu napalmsprengjurn-
ar frá Pakistan, en að und-
anförnu herma heimildir, að
hún hafi fengið slikar
sprengjur frá Sovétríkjunum
og A-Þýzkalandi.
Stefna stjórnarinnar í Bag-
dad hefur verið, að flæma
Kúrda frá olíulindunum á því
landssvæði, sem Kúrdar kiref j
ast yfirráða yfir. Hafa um
110 þús. Kúrdar verið reknir
þaðan, og þeir flúið á núðlr
Barzanis í fjöllunum. Menn
BEu-zanis gerðu ekki árásir á
olíustöðvar frá 1962 og þar
til í febrúar s.l. Síðan hafa
þeir gert 11 árásir á stöðv-
arnar.
Kúrdarniir eru mjög hraust
ir hermenn og fjalllendið, sem
þeir hafa á valdi sínu, illt
yfirferðar. Vegna þessa er
talið nær óhugsandi, að unnt
sé að vinna á þeim hernaðar-
sigur. En hungursneyð vofir
yfir þeim í vetuir, ef ekki
verður gripið til hjálparstarf-
semi af hálfu Rauða krossins,
og á þingi samtakanna í Ist-
anbul fyrir skömmu, lýstu
margir fulltrúanna stuðningi
við slíka starfsemi.
írakstjórn er nú að styrkja
íher sdnn á þeiim svæðutm, þar
aem baráittan gegn Kúrdum
fer fram, með því að flytja ldð
frá Jórdaníu. f Jórdaníu taka
sýrlenzkir hermenn við af
himum írönskiu, en Sýrlend-
ingar hafa ekki marga her-
menn Eiflögu, því að þeir
eiga sjálfir í baráttu við
Kúrda. Stefna Sýrlands-
stjórnar eir að byggja landið
einungis Aröbum. Þar búa nú
um 500 þús. Kúrdar, og hef-
ur þriðjungi þeirra verið neit
að um sýrlenzkan ríkis-
borgararétt. Þeir hafa hvorki
afnot af skólum né sjúkra-
húsum og ekki leyfi til að
selja land. Sumir þessara
manna hafa slegizt í hóp
Brazaniis, en flestir eru enn
í Sýrlandi. Þeim hefur verið
sagt, að þeir geti fengið rík-
isborgararétt, ef þeir flytjist
til hinna hrjóstrugu suður-
héraða landsins. Nokkrir
hafa farið, en flestir sitja
vopnaðir heima í þorpum sín-
um og bíða árásar sýrlenzkra
harmjanma.
(OBSERVER — öll réttindi
áskilin).
Barzani, leiðtogi Kúrda, milli tveggja hermanna.

i

Deilur innan vestur-
þýzku stjórnarinnur
— vegna launadeilu opinberra starfsmanna
stairfsimairunia, em Brmist Bemda imin-
ainirikisimðlberira haifði nteiitað að
hefja siaimmiimigaviðræðiur fynr em
að lioikiwuim þimlgklosniiniguim um
aðira hetlgi. Er Bnamidit utamrífcis-
náðlhexma leiðtogli ffliofcfcis sósíal-
diemókriaita, en Biemidia fulltrúi
krilatiilegira demótonaita.
Bomm, 18. siepit. — NTB
SAMTÖK opinberra starfsmanna
í Vestur-Þýzkalandl kröfðust í
dag verulegra kjarabóta fyrir
félagsmenn sína, en í samtökun-
um eru um 1,2 milljónir félags-
manna og kvenna. Kröfur sam-
takanna voru birtar skömmu eft-
ir að tilkynnt hafði verið í Bonn
að Kurt Georg Kiesinger kanzl-
ari hefði boðað rikisstjórnina til
aukafundar í næstu viku til að
ræða ólgu innan samtaka opin-
berra starfsmanna.
Fufflltrúair opiinlberina stamfs-
mammia kioimiu siaimam í Veisituir-
Bienlím Itil a@ ræða kröfuir símiair,
cng kneif jasit siamtölkim (þeas að Iiaun
allra félaigisimaminia venði hiækkiuð
uim 100 mörfc (ktr. 2.216.—) á mám
uði oig að fr'ídögiuim fjöiigi.
Áðiuir em ákveðtð var að boða
til aiutoafuinidar iríkiiisisitijóirmiair'iininiair,
hiafði WilMy Bnamidit uitanrilkiisriáð-
henra gagnirýnt möðlflei'lð stjórin,-
ariiniruar á kröfium opiiniberma