Morgunblaðið - 25.09.1969, Side 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR S5. SEPT. ISG9
-=^—25555
14444
WMflOIR
BILALEIGA
HVERFISGÖTU103
VW Sendiferðabifreið-VW 5 manna-VWsvefnvagn
VW 9manna-Landrover 7manna
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 13.
Sími 14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
22-0-22-
RAUÐARÁRSTÍG 31
V_______________/
MAGMÚSAR
íkiphoi.t»21 «mar2U90
eftir lokuntiml 40381
Sveinbjörn Dagfinnsson, hrL
og Einar Viðar, hrl.
Hafnarstræti 11. - Sími 19406.
BÍLAR
Vatixhaii Victor station '69.
Ek-irwi 3000 km.
Moskwitoh '68.
Vofkswagen '63, '64, '65,
'66, '67, '68, 69.
Volkswgen 1600 '66, faWegur
b'rtt.
Votvo Arrvazon '66.
Chevrol'et Chevy II Nova '63,
eimkobtfreið.
Benz 190 '64.
Lamdrover '65.
U bílannla
GUOMUNDAP
Ber*þ4rníötu 3. Símar 19032, 20010.
Flestir þessara bíla verða tái
sýnis í dagu
0 Auralaus
og vegabréfslaus
TVær stúlkur, Þórunn Pálsdótt
ir og Dóra G. Kristinsdóttir segja
sínar farir ekki sléttar í eftirfar-
andi bréfi:
„Mig langar til að segja frá
hvernig komið var fram við mig
er ég, eftir að véski mínu hafði
verið stolið, kom og leitaði hjálp
ar hjá sendiráði íslands í Lund-
úrnun.
Á síðasta degi mínum þar £
borg, fórum við, ég og vinkona
mín í neðanjarðarlesL Þegar
upp var komið, uppgötvaði ég
að veski minu hafði verið stolið
með vegabréfi og peningum. Til
að geta komizt úr landi þennan
sama dag kl. 8, þurfti ég vega-
bréf og peninga samstundis.
Auðvitað fórum við beint til
sendiráðsins og töldum það áreið
anlegt, að við fengjum þá að-
stoð sem þyrfti. Vinkona mín
átti rétt fyrir þeim farartækjum,
sem við þurftum að taka til flug-
vallarins, svo aðstoð frá henni
kom ekki til greina.
Er í sendiráðið kom, varð hár
og virðulegur maður á vegi okk
ar. Hann bað okkur að setjast
í biðstofunni. Þegar við höfðum
beðið nokkra stund, opnaði ung
stúlka dymar. Þama stóð hún
fyrir framan okkur og ræskti sig.
Ég stundi upp vandræðum mín-
um. Mg vantaði vegabréf. Hún
bað okkur að bíða, kom svo aft-
ur, spurði um eitthvað sem gæfi
tU kynna hver ég værL Ég rétti
henni farseðilinn, sem ekki hafði
verið í handtöskunni. Fór hún
síðan út. Eftir nokkra bið kom
hún inn aftur með bréf í hendi,
rétti mér og sagði að þetta mundi
nægja mér, tU þess að komast úr
landL
Þá spyr ég, sem von var: En
hvernig með peningalán? Gæti ég
femgið eitthvert smálán, tU
að geta komizt úr landi? Þá seg-
ir frökenin, sterkt og ákveðið
„nei“. Engar spurningar, ekki
neitt, bara þvemeitun.
Hvað áttum við nú að taka tU
bragðs? Við vorum með farseðl-
ana upp á að fara sama kvöld-
ið, en þörfnuðumst aðeins fáeinna
punda tU að komast tU flugvaU-
arins. í úrræðaleysi okkar, viss-
um við um eitt íslenzkt fyrirtæki
þar í borg. Það hjálpaði okkur
strax, innan tveggja tíma, að út
vega okkur peningana, en sendi-
ráðið sagðist þurfa a.m.k. tvo
daga. Hvað hefðum við gert, ef
þetta fyrirtæki hefði ekki komið
okkur til hjálpar? Hvað er sendi
ráð? Og tU hvers er sendiráð?
Virðingarfyllst — I>órunn Páls-
dóttir, Dóra G. Kristimsdóttir“.
0 Málin þarf að kanna
Ég býst við að sendiráðih séu
orðin langþreytt á beiðnum um
lán frá íslenzku ferðafólki, sem
ekki hefur haft þá fyrirhyggju
að eiga fyrir farinu heim, eða
hafa svolítinn varasjóð, til að
lenda ekki í vandræðum ef ein-
hverjar tafir verða. Enda mun
ekki vera mikið fé til slíkra hluta
£ fjárveitingu til sendiráða. Og
ekki öll lán koma til skila. En
auðvitað verður að kanna hvert
máþ sýna skilning og aðstoða ef
nauðsyn krefur. Eða það sýnist
Velvakanda, ekki sizt þegar um
vegalausar unglingsstúlkur í stór
borg er að ræða.
0 Engin ábyrgð
Magnús Magnússon, Álfaskeiði
96, skrifar:
„Nú langar mig að leita svars
HJARTAGARN
HJERTE CREPE PREGO DRALON
COMBI CREPE BABY COURTELLE
Þolir þvottavélaþvott.
Prjónabækur og mynstur.
VERZLUNIN HOF,
Þingholtsstraeti 2.
CRYPTON
Hleðslutæki fyrir rafgeyma 6 og 12 volt.
Ómissandi hverjum bíleiganda.
Garðar Gíslason hf.
Bifreiðaverzlun.
við spumingu minni, eins og
margir aðrir. Þannig er mál tU
komið, að fyrir um það bU fimm
árum keypti ég handa konu minni
saumavél af gerðinni Borletti.
Vélin kostaði þá 9600 kr, sem var
toppverð. Nú þegar heim var
komið og sauma átti á vélina,
þá vUdi hún alls ekki gegna
sínu hlutverki og reyndu þó marg
ar góðar saumakonur við véUna,
en ekkert dugði. Engin kennsla
né íslenzkur leiðarvísir af hendi
umboðsins.
Nú, það var ekki annað að
gera en fara með vélina tU um-
boðsmannsins, en þá skeður það,
að ekki er hægt að loka tösk-
unni, þvi að lokið var öllu minna
en taskan. Sagði umboðsmaður-
inn að taskan myndi jafna sg,
en vísað mér tU viðgerðarmanns
með vélina. Þegar vélin kom
þamgað í þriðja sinn, sagðist
hann vonast til að sjá ekki vél-
ina aftur, þvi að þetta væri ein-
hver vandræðagripur.
Nú er vélin búin að vera
gagnslaus og taskan eins í þessi
ár, svo að ég fór eina ferðina i
viðbót, tU umboðsmannsins, eftir
nokkurt hlé, og vUdi fá leiðrétt-
ingu minna mála i eitt skipti fyr
ir ÖU. En þá kvaðst hann vera
búinn að afsala sér umboðinu.
Enginm hefði það núna hér á
landi. Auk þess vUdi hann hvorki
um þessi mál ræða við mig né
á mig hlusta og labbaði sig því-
næst inn í annað herbergi.
Nú er það sjálf spurningin.
Eru engin lög, sem ná tU um-
boðsmanna, sem hafa afsalað sér
umboðsréttinum? Ef svo er
ekki, þá er full ástæða tU að setja
þau inn í nýja neytendalöggjöf
sem væntanlega verður samin
sem fyrst“.
0 Ókunnugt um slík lög
Velvakandi getur því miður
ekki gefið svar við þessu. En
biður þá sem það geta, að senda
svar, því sjálfsagt hafa fleiri
lent i slíkum umboðsmönnum.
Ég lenti einu sinni sjálfur í því
að fyrirtæki var farið á hausinn,
þegar það átti að fara að bera
ábyrgð á vaomingnum, sem það
hafði framleitt. Þá fann ég enga
leið tU að fá bættan skaðann.
Þarna ætti að vera verkefni
fyrir Neytendasamtök, að ýta af
stað (með nauði í þingmönnum)
löggjöf um þetta efni
0 Leiðarvísar
nauðsynlegir
Úr þvi á þetta er minnzt ,er
ekki úr vegi að ræða svolítið um
leiðarvísana eða réttara sagt leið
arvísaleysið, sem hér ríkir. Vél-
um er að jafnaði þann veg far-
ið, að mikUvægt er að nota þær
rétt. Allar stórar verksmiðjur
hafa þrautreynt framleiðslu sína
og vita upp á hár við hvaða
meðferð og aðstæður fæst bezt nýt
ing út úr þeim. Þess vegna er
notendum bráðnauðsynlegt að
vita um það, og fara nákvæm-
lega eftir notkunarreglum. Brjóst
vitið, hversu mikið sem það er,
getur verið æði hættulegt og dýrt,
þegar svo stendur á.
En mörg fyrirtæki ,sem flytja
slíkar vélar inn hér á landi, hirða
ekki um að láta leiðarvísi fylgja
á íslenzku. Stundum kemur leið-
arvísir á erlendu máli, sem neyt
andi skilur eða getur kannski lát
ið þýða fyrir sig, ef nauðsyn
krefur. En iðulega er ekki hægt
að fá neitt slíkt. í stóru sambýlis
húsi með tugum íbúða eru t.d.
þvottavélar, sem allir eiga að
ganga um, en aldrei hefur feng-
izt leiðarvísir frá innflytjanda
um notkun þeirra. Það segir sig
sjálft, hversu hættulegt er að láta
alla ganga um þessar vélar, án
leiðbeininga. Þama þyrfti að
koma til löggjöf eða reglugerð,
sem gerir innflytjanda skylt að
láta leiðarvísi á íslenzku með
vörunni Framleiðendum er vafa
laust ekki heldur greiði gerður
með því að röng notkun skemmir
vörur þeirra ,sem svo fá illt orð
á sig. En þetta vill oft brenna
við.
0 Varan þrautreynd
Þetta að lesa leiðarvísa og
fara eftir þeim ,er þó mál sem
við hér virðumst ekki hafa lært.
Hve oft sér maður ekki myndar-
legustu húsmóður henda súpuum-
búðum ,án þess að lesa leiðar-
vísinn, og fá svo alls ekki næga
nýtingu út úr súpunni, af því hún
sauð of stutt, eða ekki uppleysta
kekkina af því hún var annað
hvort látin í of kalt vatn fyrst
eða í sjóðandi vatn, þegar það
átti ekki við. En það er óhætt að
treysta því ,að stóru verksmiðj-
urnar eru búnar að láta þraut-
reyna vöru sína, með tilliti til
þess að ná sem beztum árangri
með þær.
Félag Snœfellinga
og Hnappdœla
Aðalfundur verður haldinn mánudaginn 29. september 1969,
kl 8.30 í Tjarnarbúð (uppi).
Venjuleg aðalfundarstörf.
STJÓRNIN.
Afhugið vöruverðið
HAFRAMJÖL 25 kg. kr. 320 pr. kg. 12.80.
HVEITI 25 kg. kr. 345 pr. kg. 13.80.
STRAUSYKUR 50 kg. kr. 699 pr. kg. 13.98.
STRAUSYKUR 10 kg. kr. 146 pr. kg. 14.60.
RÚGMJÖL 60 kg. kr. 771 pr. kg. 12.85.
DIXAN 3 kg. kr. 319.
C 11 3 kg. kr. 204.
Ný sending af EPLUM og APPELSlNUM.
Opiö fíl kl. 10 í kvöld
VöriMiarkaðimnn hf.
ÁRMÚLA 1 A - REYKJAVÍK - SÍMI 81680
V