Morgunblaðið - 04.11.1969, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 04.11.1969, Blaðsíða 4
4 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. NÓVEMBER 1969 -==—25555 14444 WUBUH BILALEIGA HVERFISGÖTU 103 VW Sendiferðabifreið-VW 5 manna-VW svefnvagn VW 9 manna - Landrover 7manna LITLA BÍLALEIGAN Bergstaðastræti 13. Sími 14970 Eftir lokun 81748 eða 14970. MAGIMÚSAR 4KtPHOtTt21 »mar2U90 ettir lokuh jíml 40381 bilaleigan AKBIIA UT car rental service 8-2 3 A7 sendurn Fjaðrir, fjaðrablöð. hljöðkinar. I margar gerðir bifreiða. p.WrKr og fleiri varahlutir Úilavörubúðin FJÖÐRIN Laugavegi 168. - Sími 24180. UNGLINGAR! Kyrwrist U.S.A. Stynkur fyriir unglinga á aWriri'um 16—18 ára. Til árs-skóHavistar í Bandainíkj- urarm. Uppl. veittiair á Ránar- götu 12 t'i'l 14. nóvem'ber mánu- daga — föstu daga k'l. 5,30— 7,30. Símii 10335. Perluhvítav tennur með Dr. FUCHS tannburstum. 6 tegundir fást í lyfja- og snyrti- vöruverzlunum um land allt. Heildv. AMSTERDAM sími 31 0 23. ~fuchs* ZAHNBURSTEN 0 Skrýtin stjórnarandstaða „Kalli" skrifar: „Til Velvakanda: Ég er að spekúlera í þessari blessaðri stjómaraindstöðu okkar íslendinga núna. Hún er hvorki merkileg né upp á marga fiska, að mér finnst. Hún talar um spamað, en kemur með milljóna tillögur til eyðslu, og ekkertþyk ir nógu gott. Býður nokkur bet- ur, stendur þar. Ég sé aldrei, hvar á að taka fé í allt þetta. Svo, þegaa- fjárlögin koma, segja þeir, eins og framsóknarfulltrú- inn, þetta eru þau hæstu fjárlög, og nú ætlar ríkisstjómin bókstaf- lega að gera út aí við gjaldþol þegnanina. En ekki er komið langt í ræðunoi, þegar farið er að tína til, hvað vaniti. Jú, það vantar meira í vegi, meira í verklegar framkvæmdir, meira til sjúkrahúsa, meira til alls kon ar eyðslu, sem of langt yrði að telja upp, alveg eins og fjárlög- in myndu stórlækka, ef þetta allt væri komið í viðbót. Mér finnst nefnilega, Velvakandi góður, að stjórnaran.dstaðan geri engan greinarmun á plús og mínus. Og svo spyr ég: Ætla þeir sér að græða á þessu í kosningum? Halda þeir almenning orðinn á svo lágu stigi hugsunar og þroska, að þetta gangi í hanin, eins og ekki neitt? Fyrir hvem eru þeir eiginilega að berjast? O í tvöfeldni þeir tvístíga Þessi tvöfeldni getur aldrei blessazt. Þegar þeir em ekki með í stjóro, þá vita þeir allt mögu- legt, þeir eru þar eins og nokk- urs konar fakírar, sem segja bara hókus pókus, og svo kemur það. En þegar þeir eru í stjórn, þá er getuleysið og úrræðaleysið í al- gleymingi. Og svo ef eitthvað þarf að taka á, sem er óvinsælt og skerðir hag einhverra, þá tvi- stíga þeir og em svo reknir frá öllu saman. Ég trúi þvi ekki, fyrr en ég tek á, að það verði ekki stór mínus hjá þessum herrum, þegar til kosninga kemur. Ef svo verður ekki, þá er eitthvað bogið við almenm.ing. Hann lætur þá blekkjast. Ég hefi oft spurt þá í stjórnarandstöðunni, sem ég hefi náð til, hvað þeir myndu hafa gert í sporum ríkisstjómaxinnar á hverjum tíma . . . Ekkert svar. En það get ég sagt hiklaust, að samhentari ríkisstjórn man ég ekki eftir, síðan ég fór að fylgj- ast með, og ég er satt að segja steinhissa, hvernig hún hefir allt af þorað að taka á hlutunum, segja fólki blákaldan sannleik- ann, þótt hamn sé ekki alltaf jafn sætur, og þannig hefir hún komizt út úr hverjum vanda. Er það ekki öfundin yfir þessari getu, sem kemur stjórnarandstöðunni til að tala þvert um hug sinn? Það skyldi nú ekki vera? Kalli". 0 Mótmælaskjal í skóla og Velvakandabréf „Einn frelsisunnandi" skrifar: „Heiðraði Velvakandi! Aldrei hefi ég fundið slíka þörf til að skrifa þér, eiras og nú, en Brúðarkjólar hvítir og Ijósblásir, stuttir og síðir Brúðarslör hvit og Ijósblá. KJÓLASTOFAN. VESTURGÖTU 52. Allar tegundir í buxnadragtina í kjólinn og peysuna, heklunálar og prjónar. Næg bílastæði. Verzlunin DALUR Framnesvegi 2. E. TH. MATHIESEN H.F. SUÐURGÖTU 23 — HAFNARFIRÐI — SÍMI 50152 GLÆSILEG \ CSgggJ J NORSK FRAMLEIÐSLA. \ G'U'* J \ SÉRFLOKKI ástæðan er aitvik, sem kom fyrir I gagnfræðaskóla nokkrum hér í bæ. Eru viðbrögð annars deilu- aðilans slík, að furðu sætir, og er það skólastjóri umrædds skóla, en þau eru þvílík sem maður heyrir um í fréttum af austantjaldslönd um. Hann virðist ekki gera sér grein fyrir persónu- og ritfrelsi, sem alltaf er í hávegum haft í hinum frjálsa heimi, en víkjum nú að málsatvikum. Þannig er, að eiryum nemanda skólans er vikið úr honum og það gertþann ig, að bekkjarfélagar hans töldu ástæðu til að mótmæla þeirri ráð- stöfun, sem þeir og gerðu sam- kvæmt leikreglum hins frjálsa heims, þ.e.a.s. skrifuðu mótmæla- skjaJ, undirskrifað af bekknum, og komu því til rétts aðila. En hvað gerist? Hinn háttvirti skóla- stjóri brást hinn reiðasti við, gekk á fund nemenda og krafð- ist þess, að þeir bæðu hainn af- sökunar á slíku athæfi, sem hann taldi nœstum refsivert, og lét að því liggja, að ef það yrði ekki gert, yrði allur bekkurinn rekinn úr skólanium. Ekki gerði hann til- raun til að sýna bekknum fram á réttlæti brottvikiningar nemand- ans umrædda, sem hefði þó ver- ið skylda hans, samkvæmt al- mennri kurteisi og háttvísi af manni í þessari stöðu. Og til að forðast brottvikningu úr skólan- um, baðst bekkurinn afsökunar. Siðan gerist það, að nokkrir nem endur úr umræddum bekk skrifa þér, Velvakandi góður, og birtir þú bréfið hinn 1. nóv. til að gera heiminum kunnugt, hvað hér er að gerast. Þá bregður svo við, að hinn títtnefndi skólastjóri kemur í bekkinn, er hann hafði lesið dálka Velvakanda og krefst þess af nemendum, að þeir afturkalli þetta bréf sitt (og helzt birti annað, sem lofi hanin og heiðri), því að þeir séu svo mikil börn, að þeir skilji ekki, við hvern þeir séu að deila, og ef ekki, skuli hamn höfða opinbert mál gegn þeim! Slík framkoma af skólastjóra finnst mér vera slík, að ástæða sé til nánari rannsókn- ar. Einn frelsisunnandi". 0 Agi í skólum og brottrekstur Velvakandi á erfitt með að taka nokkra afstöðu til þessa máls, þair sem enn hefur hann aðeins fengið bréf frá öðrum málsaðiljamum, þ.e. nemendum og aðstandendum þeirra. Bréfið hér að ofan er t.d. frá ættingja eins nemandans. Það er ljóst af bréfi memend- anna, sem birt var hér á laugar- dag, að eitthvað hefur nemand- inn brotið af sér áður en hann var rekinn úr skólanum. Hins vegar er brottvísun úr skóla svo harkaleg refsing fyrir agabrot, að hún á ekki að koma til mála, nema sem alger neyðarráðstöf- un og þrautalemding, þegar allt annað hefur verið reynt. Það er auðvitað óþolandi fyrir kennara og skólastjóra að geta ekki haft sæmilegan aga í skólanium, og það er einnig slæmt fyrir nem- endur, þvi að kennsla nýtist illa eða ekki, þegar of mikið aga- leysi viðgengst. Það er erfitt að samræma frjálsræði og mátuleg- an aga í skólum, en einhvern veginn verður að reyna að sigla á milli heraga og stjónnleysis, hvort tveggja er jafn slæmt fyr- ir nemendur og kennaira. Frelsi má ekki misnota til óláta í tím- um eða skrópa. En hvað sem þessu líður, þá er ótækt, ef rétt er frá hermt, að memendur fái ekki óáreittir og óávítaðir að skrifa undir mótmæla skjal eða senda Velvakanda bréf, þar sem þeir skýra frá skoðun- um sínium. Vitamlega á ekki og má ekki koma í veg fyrir það, að þeir fái að skýra mál sitt. Ein- hvern aga verður að hafa á náms fólki, en lærimeistarar þess mega ekki halda, að fyrsta lexían í lýð- ræði sé íólgin í múlbindingu og sviptimgu málfrelsis! 0 Prjónakonuraunir „Prjónakona" skrifar: „Rvík, 29. október 1969. Velvakandi góður! Ég má nú til með að skrifa þér, þótt þú svaraðir ekki síð- asta bréfi mínu, en ég reyni nú aftur, þótt efnið sé annað. Nú er verið að láta danskan mann setja hér niður prjónastofu, en þó hafa íslenzkar konur verið að prjóna til að vinna sér imn smá aukapening. Búast má við, að þessi maður yfirtaki alveg mark að hér með simni vélaframleiðslu, en íslenzkar konur gátu alveg fraimleitt meira en nóg á mark- aðinn. Prjónakona". — Eigum við ekki heldur að vona, að þessi prjónaskapur bæt ist við þann, sem fyrir er, því að Velvakanda hefur skilizt að lengi sé hægt að stækka markað- inn fyrir íslenzkax prjónavörur. 0 Svar til landsbókavarðar Það er algengt fyrirbrigði, þá er menn komast í rökþrot og falla úr andlegu jafnvægi, að blanda þá alls óskyldum efnum inn i mál það, sem um er að ræða. Þetta hefur því miður hent svo gæflyndan mann, sem dr. Fimnboga Guðmundsson, lands- bókavörð, er hann reynir í Morg unblaðinu s.l. sunnudag, að af- saka það, sem ég leyfði mér að kalla „skem mdar sta rf semi“ á byggingu Lamdsbókasaifnihússms. Ég fæ þannig ekki með meinu móti séð, hvað deilur ísraels- manna og Araba fyrir botni Mið- jarðarhafsins koma þessu máli við. Þær deilur ætla ég því að láta liggja á milli hluta, svo og persónuleg hnútuköst landsbóka- varðar í minn garð. Landsbókavörður telur mig hafa varpað sprengjum að þeim, sem að nefndum skemmdarverk- um hafa unmið. Þessu er alveg öfugt farið. Hafi nokkrum sprengjum yerið varpað, þá var það gert af þeim, sem skemmd- arverkin unnu. Hlutverk mitt var hins vegar að varpa sprengjun- um til baka til þeirra, sem þeim köstuðu. Fyrir þetta hefi ég greinilega orðið var við miklar þakkir hjá öllum aimenniingi, sem ekki er alveg sama um hvern- ig farið er með Landsbókasafns- húsið, sem Jón Jakobsson kaH- aði „gimstein" og „þjóðarinnar hús, framar öllum öðrum bygg- ingum“, sem einnig „markaði nýtt tímabU i byggingarsögu fs- lands". Með því að vekja athygli al- mennings á því, hvernig þessa „gimsteins" þjóðarinnar er gætt, var það að sjálfsögðu ekki ætlan mín, að veitast að landsbókaverði persónulega, enda tel ég hann fullkomlega starfi sínu vaxinm. Viðhaid og vernd hússins er og heldur kannski ekki fyrst og fremst í hans verkahring, held- ur þeirra opinberu embættis- mam.na, sem um fasteignir ríkis- ins eiga að sjá. Af minni hálfu er þetta útrætt mál. Aðalatriðið er að landsbóka vörður viðurkenmir í nefndri grein sinni, „að þyki þær eikará- fellur, sem settar hafa verið upp á s'.öpla þá, er mynda umgerð um sjálfan innigang hússins, ganga i berhögg við stíl hússins, þá sé auðvitað hægurinm á að taka þessar áfellur aftur og hafa stöplana eins og þeir voru“. Þá gerir landsbókavörður og ráð fyr ir því, að „þar til kvaddir dóm- bærir menn rnuni efalaust fjalla á sínum tíma um Safnahúsið, eins og aðrair slíkar byggimgar". Er þess þá að vænta, að til þeirra starfa veljist ekki menn á borð við þá, sem „sprengjunum köst- uðu“ í anddyri Landsbókasafns- hússins. Sigurgeir Sigurjónsson“.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.