Morgunblaðið - 04.11.1969, Síða 25

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAG-UR 4. NÓVEMBER 1969
25
Friðrik Finnbogason
frá Látrum — Minning
Friðrik Finnibogason frá Látr-
um í Aðalvik lézt þann 29. okt.
Hamn var fæddur 23. nov. 1879
í Efri-Mið'vík, Aðalvík. Sonur
hjóniannja Finnboga Árnaisoruar
bónda í Efri-Miðvík og Herborg
ar Kjartanisdóttur.
Árið 1902, 18. okt. kvæntist hann
eftirlifandi konu sinni, Þórunni
Maríu Þorbergsdóttur, frá sama
stað. Þau fluttust að Látrum vor
ið 1911 og bjuggu þar til 1942,
að þau fluttust til Akureyrar,
en voru þar aðeinis einn vetur,
fluttu svo um vorið 1943 til
Keflavíkur og bjuggu þar síð<ar.
Þau eignuðust 17 börn, 3 dóu í
frumbemsku en hin komuist öll
til fullorðins ára. Eftir lifa nú
11 systkin, 2 létust á síðastliðnu
ári, og piltur Ólii að nafni,
drukknaði árið 1942, 27 ára að
aldri. Afkomendur hjónanna eru
nú orðmir 212 alls. Maninvænleg
ur hópur. Friðrik heitinn var dag
farsgóður miaður, haigur á allt,
sem hann tók sér fyrir og vel
greinduir. Eftir að hann kvæntist
og til hinztu stundar, var heim-
ilið hans, honium allt.
Hann uruni korau sinni og börn
um hugástuim, og er hanin var
•'í <. ■■ - i-y" ' /í " j j
ekki að ná björg í bú, þá vann
hann með konu sinni að heim-
ilisstörfum — spann og prjómaði.
Margt var að klæða og mörgum
að sinnia því að fátækt og
ómegð voru mikil. Samt var
þetta heimili með einsdæm-
uim hreinlegt og hlýlegt. Bær
þeirra var kallaður Ytrihær,
þangað var alltaf gaman að
koma. Hústfreyjan og húsbóndinn
Fáein kveðjuorð:
Sigurður Ólafsson
ALDREI er of seint að mdminaist
góðis dresngis, því að svo segir
i Hávamáluim:
Deyr fé,
deyja frænduir,
deyr sj álifur it sama;
en onðstírr
deyr aldregi,
hveim er sér góðam getur.
— Byssur
Framhald af bls. 17
vera einikum tvær: Skortur á
leikni hjá skotmönnum og ó-
fullnægjandi Skotvopn. Mér
er kunnugt um, að hreindýra
eftirlitsmaðurinn lítur mjög
strangt eftir því, að sportveiði
menn séu búnir þeim skot-
vopnum, sem lög mæla fyrir
um. Ef svo mikil brögð eru að
þessum ógeðfelldu veiðiaðferð
uim, sem sögur herima, er það
auðvitað mál Dýravemdunar-
félagsins og yfirvaldanna. En
sannarlega vaeri hörmung til
þegs að vita, ef þessar sögu
sagnir væru á rökium reistar
og virðist þá ljóst að einhvers
staðar er pottur brotinn.
ÚTILÍF OG SKOTFIMI
— Er skotfimin ekiki
helzta „hohbyið“ þitt Egill?
— Nei, langt frá því, ég hef
önnur áhugamál, sem ekki eru
síðri svo sem tónlist, stang-
veiðd og fjallgöngur.
— Heldurðu að áhugi fyrir
veiðum með Skotvopnum fari
hér vaxandi?
— Ég er ekiki í nokkrum
vafa uim það. Við þunfum að
eins að líta á stórauikma sölu
á skotvopnum til að sannfær
ast uim að áhugi fer vaxandi.
Þegar veiðar hverfa úr sög-
unni, sem atvinnuvegur kem
ur að því að þær verða frí-
stundaiðja innisetumanna. Og
mikið finnst mér það heil-
brigðari ungmenni, sem taka
sér byssu í hönd og ganga yfir
fjöll og firnindi, en bleifcfölir
jafnaldrar þeirra, sem hanga
á sjoppunum.
Þeim ungu mönnum, sem
fremuT kjósa heilbrigt útilíf
en reýkimettaðair sjoppur vil
ég gjarnan verða að liði og
reyndar öllum, sem velja fyrri
kostrnin. Til þesis er leikurinn
gerður með bokarkominu. —
Vonandi getur það orðið slík
um mönnum að liði og fyllt
nofckuð í þá eyðu, sem verið
heifur í þessum efimirn.
Komdð þið niðiur að höfn, farið
þið niður í bæ, skreppið þið út
fyrir bæinin affls staðar fáið þið
sama svarið: Harun. Sigurður
Ólafsson — þatta var öðlimgur!
Ég get trútt um talað, kom-
andi uinigur og óreynidur í ábyrgð-
arstöðu, sem þó aðeinis byggðist
á því, að mór væri sýndur trún-
aður, og þar reið Siguirðuæ Ólafs-
san fynstuir á vaðið. Þar fór mað-
ur, sem aðeins gat geirt réitt og
vildi vel og ætlaði ei þeim næsta
að óreyradu nokkuð aninað. Slíka
menin eigum við nofckra, en otf
fáa. Hinum megin veirður Sig-
uirðúr ekki þar sem kol:a er þöirf.
Bjarni Kr. Björnsson.
höfðu það seiðmagn, að margan
bac þar að garði og þá ekki sízt
yngri kynislóðinia. Þær fræddist
miaður um huldutfólk, kyngi-kraft
og kynjaverur og gamlar Þjóð-
sagniæ, sagnir, sem maður hefur
aldrei heyrt fyrr eða síðar.
Þarna var af miklu að taka. Frá
sö-grmn var svo heiMiandi og lif-
andi, að maður stóð þaæ mitt á
meðal þesisara undravera og
gleymdi stað og stund.
Friðrik átti lamga ævi, vantaði
tæpan mánuð til þess að verða
90 ára. Hann og þau bæði hjón-
in áttu ánægjulega og góða ævi
eftir að þau fluttust til Keflavík-
ur. Hann vanni á Keflavikurfluig-
velii þar til hanm var 75 ára, eftir
það vann hann hjá Keflavíkur-
kaupstað til 80 ára alduirs - en þá
hætti hann alveg störfum. Flest
af börnum þeirra fluttust eininig
til Ketflavíkur og settust þar að,
þar naut hann ástríki barna
sinna í ríkum mæli, sérstaklega
var kært milli hans og yngsta
sonarins Þorbergs og koniu hans.
Eftir það að Þorbergur byggði
hús sitt fluttust gömlu hjónin
þangað og bjuggu þar í 22 ár.
Sérstakar þákkir bað hann að
færa þesisari tengdadóttur sinmi
fyrir dótturlega umhyggju öll
þessi ár.
Nú er l'ífsförunautur þinn, Þór
unn, horfinn sjónum þínum, eftir
67 ára samfylgd, yfir móðuna
miklu til eilífðariandsins og bíð-
ur þín þar.
Þér Friðrik á ég að færa inni-
leg'ar þakfcir, frá Ólatfi Hjálmars
syni og konu hans, fyrir vináttu,
ágætt samstarf og óteljaindi á-
nægjustundir. Sömuleiðis eru
þér færðar þakkir frá skyld-
fólki og vinium.
Ég þakka þér Friðrik fyrir sivo
rnargar ánægjustundir er ég naut
á heimili þínu.
Ástvinum þínum votta ég inni-
lega samúð.
Friður sé mcð þér.
B. L. Jósefs.
Árni Kristófer
Sigurðsson
Ámi Kristofer Sigurðsson.
Fyrir nokkru síðan féll frá
einn hinna traustustu aldamóta-
manna. Einn úr þeirri hugprúðu!
sveit, er segja má um að hafi
verið brautryðjendur þeirrar vel
megunar er þjóðin nú býr við.
Á ég hér við Árna Kristofer Sig
urðsson frá Amarstapa á Snæ-
fellsnesi. Hann fæddist þann 2.
nóvember 1895, flutti ungur með
foreldrum sínum til Ólafsvíkur
og ólst þar upp.
Þegar um fermingaraldur fór
hann á sjóinn. — En hann hugs
aði hærra og fór því á sjómanna
námskeið í Stykkishólmi og tók
þar fiskimannapróf og stundaði
síðan skipstjóm þar vestra um
allmörg ár.
Árið 1919 kvæntist hann Sig-
urborgu Jóhannesdóttur frá
Brimilsvöllum, sem látin er fyrir
um tveim árum síðan. Eignuðust
þau fjögur börn, 3 drengi og eina
stúlku og eru þau öll á lífi, hið
mesta manndómsfólk.
Árið 1924 komu þau hjónin
hingað til Reykjavíkur og áttu
hér heima upp frá því. Stund-
aði hann hér sjómennsku Og
margháttuð önnur störf á meðan
heilsa hans leyfði.
Hann hneigðist á æskuárum
mjög til bóknáms — var athug
ull mjög og skemmti sér t.d. við
það í ellinni að smíða smá gesta-
þnautir, sem mörgum þótti gam-
an að glíma við. Hefði hann
gjarna viljað fara í skóla, en
fjárhagurmm var þröngur í þá
daga og mikil þörf fyrrir vinnu
harus heima, þar eð hann var
elztur systkinanna.
Síðustu æviárin dvaldist haran
á Hrafnistu, þar sem hann lézt
þann 17. september síðastliðinn
saddur lífdaga.
Mér, sem þessar línur rita,
var mjög hlýtt til Árna og sakna
hans sakir glaðværðar hans,
drengskapar og mannkosta. Bið
ég börnum hans og afkomendum
blessunar og óska mér þess sjálf
um að mega skilja við þessa ver
öld með jafn ríku trausti til
Guðs og hann gjörði.
Friðrik Sigurðsson.
MYNDAMÓT hf.
PRENTMYNDAGERÐ
AÐALSTRÆTI 6
SlMI17152
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 50., 52.' og 54. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á TF—AlP flugvél, þingl. eign Flugsýnar h.f., fer fram eftir
köfu Guðjóns Styrkárssonar hrl. og Gjaldheimtunnar í Reykja-
vík á Reykjavíkurflugvelli, föstudaginn 7. nóvembe n.k.
kl. 13.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 50., 52. og 54. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á Tunguvegi 17, þingl. eign Gunnars Guðjónssonar, fer fram
eftir kröfu Landsbanka íslands á eigninni sjálfri, föstudaginn
7. nóvember n.k. kl. 10.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
SKOLI ANDREU
MIDSTRÆTI 7
SÍMI 1939S •
Nauðungaruppboð
annað og síaðsta á hluta í Hraunbæ 190, þingl. eign Gunnas
Kr. Sigurðssonar, fer fram á eigninni sjálfrí, föstudaginn 7.
nóvember n.k. kl. 15.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
HÆTTA Á NÆSTA LEITI eftir John Saunders og Alden McWilliams
LIKE 50 MANY
V3UNG UOB SEEKER3,
LEGS RAVEN LEARN3
THAT HE'S EITHER TOO
LtTTLE., ,OR TOO LATE /
THI3 CON5TRUCTION
SITE 15 ON THE WAY
HOME, LEE ROy...
NO HARM IN A5KING/
I MEAN IT, MISTER.„
EITHER THAT MOTOR
TURNS OVER.„OR
you TURN IN YOLIR
TIME...NOW MOVE/
Líkt og svo margir unglingar í at-
vinnuleit, kemst Legs Raven að því, að
hann er ýmist of ungur — eða of sebm!
— Því miður. Þú ert of ungur!
— Réði í starfið í gær, vinur!
— Fkkert i rtag!
— Talaðu við okkur í næsta mánuði.
— Hér er verið að byggja. Skaðar ekki
að spyrjast fyrir, Lee Roy.
A sinna anrtartaki.
— Mér er alvara, herra minn. Annað
hvort sturtar bessi bíll, eða þú getur
hætt hér. Komdu bér af staA!