Morgunblaðið - 02.12.1969, Blaðsíða 12

12
MOROUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. DESEMBER 1969
Island framtíð-
arinnar knýr á
Ræða Magnúsar Gunnars-
sonar formanns Stúdenta-
félags H.I. á Hátíðarsamkomu
í hátíðarsal Háskóla Islands
ÞEGAR almenningUT heyrir á
stúdjentabajráttu mininzt setui'
hann hu/gtakið ósjéifirátt í sam-
baind við upphlaup og blóðsút-
IhieOllÉngair. Það er líka mála sann
ast afð víða beíuir baráttain fyrir
þjóðfélagsiegu réttlæti og mann
réttindum kostað blóðfómir. Is-
lenzk stúdentabarátta hefur að
vissu leyti sérstöðu, en á sér
einnig margt sameiginlegt með
hiinni alþjóðlegu stúdentabar-
éttu.
Gagnrýni íslenzkra stúdenta
á Háskólann og þjóðtfélagið á að
vera og er haldið uppi rmeð rök-
um i ræðu og riti. Baráttu
aðferðir ofekar eru fri'ö'samliegar
og í andia þess lýðrœðis sem hér
ríkir. Gagrarýni stúdenta er ekki
neikvæð eða niðurrifskennd.
Hún markast af jákvæðri stetou
tíl enidurbóta. íslenzkir stúdent-
iar viilja vera og ætla sér að vera
virfkir þátttakendur í láfi og
sitarfi þjóSarinimar en ekki niei-
fevæðir og úrillir utamveltumenn.
Þeir vilja efla hag þjóðarinnar,
en þeir vilja hvwki gerast und-
irlægjuæ né málpípur einistafcra
fWkka né hagsm/uiniaíhópa. Is-
ILenzkt þjóðfélag, frjálst og fuill-
valda er áramgur af aildalantgri
sjálfstæðisbaráttu þjóðarininar.
Þar stóðu stúdentar í farar-
bnoddi. Við ætlum ekki nú að
verða viðskila við þetta þjóð-
félag, það væru svik við gilæst-
usitu huigsjónir frumherjanna.
Við viljum ekki tafca þátt í
hjaðn in gavígum fliokka og stétta.
Þvert á móti er það skyldia okk-
ar, að hvetja þjóðina till að sam-
einast um brýmustu hagismuna-
miáJ sín. Fordæmi Fjölniismanna
og annarra frumherja sjálifs'tæð-
isbaráttunmr úr hópi stúdenta
eiga að lýsa okkur veginn í
þessu efni. Það feann aldrei góðri
luikku að stýra að stúdentar
beirai orku sinrai að því að hella
oliíu á þá eldia sundirunigar og
stumdarhagsraiíuraa sem aldar-
fjórðumgis lýðveldissag'a okkar
greinir frá.
íslienzka þjóðin stendur á
vegamótum. Framundian kann
að vera sá tími að lamidið teng-
ist þedm efniaihagslheildum. sem
nú setja svip sinn á álifuna. Eruginn
veit hver verður frtamtíð lítildiar
þjóðar í saimfélagi vilð hinar
stóru. Eitt er þó víst. Vei rraenrat
Magnús Gunnarsson
að'ur miaður hefur betri mögu-
ieika tid að bjairga sér en sá sem
eniga menntun hefur hlotið.
Sama giddir um þjóðimar. Sú
þjóð sem hefur tilieinkað sér
niútíma taekni og vísindii hefur
margfait meiri möguieifea tii að
tryggja þegnium sinium góð iífS-
kjör heiidur en sú siem þetta
vanræikir og skiluir ekki kailfl. tím-
anis.
Efniahagsliegt og stjómiarfiars-
HÚSMÆÐUR
Ódýrasta húshiálpin
STYKKJAÞVOTTUR: Söluskattur innifalinn.
30 stk. slétt-blandað tau, stór og lítil stykki, sem má sjóða saman
Aðeins á kr. 324,00.
BLAUTÞVOTTUR:
minnst 9 kg. tau sem má sjóða saman.
Aðeins á kr. 162,00.
Þurrkaður, hristur upp og tilbúinn til strauningar.
Aðeins á kr. 189,00.
Hvert kg sem fram yfir er á kr. 21,00.
Sendið ennfremur: Borðdúka: kosta kr. 27.00 pr. meter.
Skyrtur: fulkominn frágangur á kr. 30,00,
ÞVOUM EINNIG ALLAN ANNAN ÞVOTT FYRIR
EINSTAKLINGA OG AÐRA
Sótt og sent um alla borgina, hvor ferð kr. 35,00.
FÉLAG ÞVOTTAHÚSAEIGENDA í REKJAVÍK
Tryggið yður rétt verð, beztu og öruggustu þjónustuna
Þvottahúsið Þvottahúsið Þvottahúsið
A. Smith Drífa Eimir
Bergstaðastraeti 52. Sími 17140. Baldursgötu 7. Sími 12337. Síðumúla 4. Sími 31460.
Þvottahúsið
Þvottahúsið Þvottahúsið laug Laugavegi 48 A. Sími 14121. Fannhvítt frá
Skyrlur og sloppar (Lín) Ármúla 20. Sími 34442. Grýta Laufásvegi 9. Sími 13397.
Langholtsvegi 113.
Sími 82220 — 82221.
Iiegt srjáifstæði þjóðarinnar —
þeitta eru svo samofin huigtök að
þar verðUr vart skiliið á milli.
Með því að helga 1. desember
Háiskólainium og teraigslum hans
við atvinnuiMfið, viljum við ís-
lenzkir stúdenitar, vekja þjóðina
tl uimhuigsunar um, að lífshaigs-
munir hennar eru hér í veði.
Urudirstaða þesis, að ísiiendingar
geti staðið jafnfætis öðrum þjóð-
um og tryggt sér viðumandi Mfs-
kjör er að meninitakierfi otofear
standist kröfur fraimtíðarinnar.
Háskálinn á að geigma hér for-
ystuhiutverki, hanis er að sjá
þjóðitnni fyrir mönnum sem
bera uppd núitíma þjóðfélag.
I dag viljum við íslenzkir
stúdentar hvetja þjóðina tii að
sameinast sem einn maður um
efiinigu Háskóliams, svo að hann
megi verða hlutverki sínu vax-
inn. Við heitum á ráðameran
þjóðariniraar að bregða skjótt við.
ísilarad framtfðarinnar knýr á.
„Sunnan
jökla”
Ný ljóðabók
KÁRI Tryggvason, banraabóka-
höfundurinn góðkunmá, hefur
senit frá sér nýja ljóðabók, og er
hún hin þriðja i röðinni. Fyrri
bækuirnair voru „Yfir Ódáða-
hraiun“ og „Hörpumiar suragu“,
en þessari bók hefur höfundur
valið heitið „Sunnan jökila“.
I bókinni eru rúmlega 50 ljóð.
Höfumidur hetfur skipt hemni í
þrjá hluta eða þætti: Föðurland
og fjarlægaæ slóðir, FerðaiLaniga
og Stríðandi lýði. Bru rímlaus
Ijóð í miðhluta bókarinn'ar en
fyrsti og síðasti hluti bera hefð-
bundin form.
Sunraan jö'kla er 84 bls. og út-
gefandi er ísafoldarpremtemiðja.
! Stúdentastjarnan
veitt Jakobi Benediktssyni
STÚDENTAAKADEMIAN
veitti í gær, 1. des., dr. Jakobi
Benediktssyni Stúdentastjöm
una 1969 fyrir störf á sviði
hugvisinda. Við afhendingu í
hátíðasal Háskólans las Sig-
urður H. Guðmundsson for-
maður stúdentaakademíunnar
upp eftirfarandi heiðursskjal,
þar sem greint er frá veiting-
unni.
Stúdentastjárnan 1969 er
veitt Doktor Jakobi Benedikts
syni, forstöðumanni Orðabók-
ar Háskóla íslands fyrir fram-
úrskarandi starf á sviði hug-
vísinda.
Jaikob Benediktisson stend-
ur að jöfrau í feiaisisdskum og
íslenzkum fræðum og ræður
yfir sérhæfinigu eins og hún
gerist bezít, en er jaifraframt
fjöl'fræðimgur með evrópska
yfirsýn. Hainn hefux unnið að
þýðinigarmikluim grundvallliar-
rainnsókraum og hefur femgizt
við hin m'argvístagu'situ við-
famigsefni.
Jalkob Benediktsson er
mjög afkastamikill og ná-
kvæmiur vísiradiamiaður. I
möng ár vamn hann að út'gáfu
grískra áietrama frá Lindos.
Hann heflur U'ranið hrauitryðj-
andastarf með ranirasóknium og
útgáfum á íalenztoum miðalda-
fræðum, en meðai sfcórviirfcj'a
bans þar er Annigrimi Jonae
Opera La'time corascripta I—IV
í Bibliotheca Arraamagnæana
IX—XII. Eiranig hefur hann
ritað fjöhniargt um íalenzka
formöld, og eru Lanidraámiu-
rainmisóknir hairas hvað merk-
astar.
Með vísiradate'gri útgáfu á
Skarðsbök Landmámu greiddi
hann úr mikilli flækju bamd-
riba og efifcir miargria ára firek-
ari ra.ransóknir gai bamn út
á vegurn Hins íslemzfca forn-
ritaifélaigs, í'flierudinigabók og
Lamidiraárau með ítairie'gri rit-
gerð, þar sem úrviniraslia við-
fanigsefraisins er eiras og bezt
verður á kosið.
Jaikob Beniedikfcsson hefur
veriið forstöðumiaður Orða-
bókar háSkóilans um áraraðir
og mótað starfsemi þeiirrar
mætu stofniuinair. Þá hefur
haran verið meðritstjóri Kult-
urhistorisk Leksikom for raor-
disk middelalder og ummdð þar
mikið stari.“
Mbl. haifði tai atf Jafcobd að
veitiraguinirai lokinni og sagði
hainin m.a.: Vissuiega er ég
ánægður með þenmian sóma
sem mér hetfur verið sýndur,
en fyrir hvað hanm er veittur,
veit ég eklki, nema það sem
steradur í plaggi, sem mér var
afherat með stjömuirand. Þar er
sitt hvað tirat tifl svo sem
Lairadraámuramnsótonir og út-
gáfuistartfsemi atf ýmsu tagi.
Prófessor Jafcob lauk stúd-
entsprófi í Reyfcjavík árið
1926 og fór þá strax till grísfcu
og latíinuniáms í Kaupmain'na-
höfn.
— Grísku tók ég aðeins
vegraa þess að etoki var hægt
að iesa latínu í ákóianum án
þess að hún fylgdi. En grískan
átti eftir að kom'a mér í góð-
ar þarfir, því ég vainm að því
í mörg ár í Kaupmanniahöfn,
að gefa út grísfcar áletranir.
Dr. Jakob Beneðiktsson flutti
stutt ávarp að veitingunni lok
inni »g þakkaði stúdentum
þann heiður sem þeir hafa
sýnt honum með veitingu
stúdentastjörnunnar.
Þessar áJetranir funduist á
stieiiirauim í borginmii Linidios á
Rodos, en þar höfðu Damiir
gert uppgreftri rétt eftir
síðuistu aldamót. Áletnam'irnar
komu út í tveimur stórum
bindum á sibríðsárumum.
Latínam hefur aifitur á móti
komið mór að gagnd í sam-
bandi við útgáfiuistamfsemi
míraa hér heirna.
— Þá iðju hef ég stumdiað
í frístuiradiuim miraum, sem hatfa
rauraar efclki verið rraangar.
Það sem ég hetf getfið út hetfur
verið úr ýmsum áttum aillt
firá elztu íslenzlku ritunum,
svokallaðri Veæiaidarsögu, upp
í rit frá síðusbu öld. Ég er
ekki með neitt sérstakt á dötf-
iraná raúnia erada stutt síðan ég
iauk við Landmiámuútgáfuma,
sem tók mi'g flast raær áratrag.
— I janúar 1948 var ég ráð-
iran fastur Starfsmaður Orða-
bókafl’iraraar, en þá var ég ný-
komiran heim frá Kaupmanna
höfn. I þessi 12 ár við Orða-
bókiraa hef ég hatft nióg að
staaifla, en verfcið genigið ailtotf
hægt vegraa ónógs stainflsliðs.
Ég hef eraga huigmynid um,
hveraær bókin varður tillhúin,
það er spurnimg um hve mifc-
iran mainraaifla og hjve milkiinn
penirag við getum fenigið.