Morgunblaðið - 11.12.1969, Blaðsíða 5
MORGUNBLAÐ'IÐ, FIMMTUDAGUR 1.1. DESEMBER ld6'9
5
Fjölskylda mín kemur
og heldur jól á íslandi
- segir óperusöngkonan Karin Langebo
Karin Langebo er komin
hingað í kuldann og snióinn,
til að létta okkur lífið í
skammdeginu í hlutverki
Sussönnu í óperunni Brúð-
kaup Figaros, sem á að færa
upp á jólunum í Þjóðleikhús-
inu. Hún er lítil, nett og bros
mild — bregður jafnvel fyrir
prakkarabliki í augunum —
rétt einis og maimni finm®t að
Sussanna eigi að vera.
Yeðrið finnst henni ekki
skipta svo miklu máli. Hún er
of önnum kafin. Æfingar frá
kl. 10 til 5 á hverjum degi og
þá ekki komið út úr húsi. —
En það er dásamlegt að geta
þá brugðið sér i heitu sund-
laugarnar ykkar, segir hún.
í>að eir svo afslappandi, þreyt
an líður úr manni. Ég held
að þær hljóti að vera það
bezta á íslandi.
En ekki eru það öll störf-
in. Hún þarf líka að uppfylla
samninga, sem gerðir voru
fyrir löngu. Eina helgi
varð hún að fljúga til Stokk-
hólms á laugardegi, syngja í
tveimur kirkjum á sunnudeg-
inum og fljúga svo hingað á
mánudeginum — með 4ra
klukkustunda bið á Kaup
mannahafnarflugvelli. Og
næstu hel'gi verður hún aftur
að fljúga utan, til að syngja
lofsöng í hljómsveitarverki
eftir Mendelsohn. Þet.ta ererf
itt, en þá gebuir hún hitt fjöl-
skyldu sína, þó ekki sé við-
staðan löng.
— Og svo koma maðurinn
minin og 15 ára sonur imnan
skamimis 'hingað, til að hallda
með mér jól á íslandi, segir
hún. Þeir verða hér í hálfan
mánuð og verða á frumsýning
unni. Svo þetta er ekki svo
mikill aðskilnaður. Við reyn-
um að jafnaði að haga svo
til, að ég sé ekki of lengi í
burtu í einu, bætir hún við.
En þegar um óperur er að
ræða, þá er óhjákvæmilegt að
það taki tíma.
— Er ekki erfitt að sam-
laga þetta tvennt, að vera
óperusöngkona og halda heim
ili?
— Það er erfitt að vera
ekki fastráðin óperusöng-
kona, þegar þannig stendur á,
svaxiar hún. En mér líkar það
þó mjög vel. Þá getur maður
tekið það sem maður vill og
langar til að syngja, og ekki
annað. Ég syng í óperum, á
hljómleikum, flyt ljóðalög og
syng í kirkjum og það er mik-
il tilbreyting í þvL Síðan ég
hætti að vera fastráðin í óper-
unni, hefi ég fengið að leika
og syngja á sviði Dronning-
holmileikhúasinis á hverju
sumri frá maí til september,
en á vetuma syng ég meira á
hljómleikum. Dronningholm-
leikhúsið er heimsins skemmti
'legasta leikhús. Það er bygg-
ing frá 17. öld og allt upp-
runalegt látið halda sér. Þér
ættuð að fara þangað . ef þér
komið til Stokkholms. Við
reynum jafnvel að halda
kertalljósiuinium á sýningum,
til að breyta ekki blænum,
sem var, þó við höfum að
sjálfsögðu rafmagn. Dronning
holm er gott tillag til menn-
ingarlífs í Stokkhólmi.
Karin Langebo segir, að sér
þyki gaman að leika, gaman
að syngja og gaman að ferð-
ast. Og hún virðist einmitt
hafa komið sér þannig fyrir í
lífinu að geta notið þess. —
Ef maður stendur stutt við í
hverju leikhúsi, þá nýtur mað
ur aðeins þess bezta þar, sér
aðeins björtu hliðamar segir
hún kímin. Sé maður lengi á
sama stað, þá kynnist maður
samkeppninni, afbrýðisemi og
þess háttar, sem við sfeulium
ekki minnast á. Nú er ég allt-
af farrin, áður en nofekuð fer að
verða óskemmtilegt, oætir
hún við og hlær.
f vetur verður Karin
Langebo mikið á norðlægum
slóðum. Þegar hún fer frá fs
landi í febrúar heldur hún til
Noregs á Beethovenhátíð, en
1970 eru 200 ár frá fæðingu
Beethovens. — Það verður í
fyrsta sinn sem ég syng svo
mikið af tónlist Beethovens,
segir hún. Slíkt er fyrir
dramatískar söngkonur með
stóran barm, bætir hún við og
hlær. En ég hlakka mikið til
að fá að syngja þetta.
Karin Langebo hefur þó
ekki alltaf haldið sig að einni
tegund tómlti'Stair. Faðir henn-
Karin Langebo í búningsheroergi sínu í Þjóðleikhúsinu.
ar, sem var að starfi hljóm-
listaxmaðuir, vildi að hún
lyki prófi við Konservatoríið
í Stokkhólmi, svo að húnbyrj
aði á fjögurra ára erfiðu námi
þar. — Þar varð ég að læra
hljómsveitarstjóm, og að
leika á píanó, fiðlu, selló og
jafnvel harmoniku, fyrir utan
söngnámið. Svo tók ég til við
hörpuna, bætir hún við. Það
vantaði mjög hörpuleikara í
Svíþjóð og mér var ráðlagt að
leggja hörpuleik fyrir mig.
Þá hefði ég nóg að gera og
gæti haft gott upp úr því. Ég
fékk námsstyrk og nam hörpu
leik í París, og lék þar á
hljómleikum í Konservatorí-
inu.
— Eftir það lék ég á hörpu
í tvö ár í Oscarsleikhúsinu, og
svo í hljómsveitinni í Óper-
unni í Stokkhólmi. Ég var orð
in aitvininiu'hörpuleikari, og
lifði fyrir það, æfði mig á
daginn og lék á kvöldin — í
Framhald á bls. 21
Finnsk úrvalsvara
KÆLISKÁPAR
FRYSTIKISTUR
FRYSTISKÁPAR
Mjög hagstœð verð og greiðsluskilmálar
Cjörið svo vel að líta inn
í raftœkjadeild vora að Laugavegi 170-172
Jfekla
S'imi
11687
21240
Laugavegi
170-172
ENGIN ORÐ - AÐEINS
ANGLI-
SKYRTUR
þœr fdst í
GeysS
Fatadeild.