Morgunblaðið - 11.12.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. DESEMBER 1969
sókn okkar í Kaywanalhúsið.
Ég viMi að það væri kominn
laiuigairdaguir og við komin á
heimleið himgað. Hamn tók að
stika fraim og aftuir.
Hún hiió og sagði: — Hvenær
ætlarðu að venja þig af þessum
ávama þímium að ganga um gólf,
þegair þú ert æstur, Dirik?
Hanm gn-arstanzaði og uirraði.
— Það eru alliar þessar fliuigu-
fregniir, sem hafa gert mig óró-
legam elskam mín. Elírida er
ekki vön að sikrifa mér amniaiS
en það, sem satt er, og eftir því
sem ég þekki Graham, þá get ég
vel trúað því, að hanin sé tek-
inai að vanrækja Rósu, vegna
þessa trúboða, hr. Smith, ogkon
umnar hains. Og svo bætast þar
við þessar ógeðslegu sögur um
hanin og timbuirumisjónarmainn-
inin hains — þennan Laver. Get-
ur það virkilega veríð að hann
sé að hætta að vera kairlmaðuir?
Það yrði svei mér sorglegt fyr-
ir Róéu, veslinginin.
Dirk tók aftur að stika um
gólfið: — Fyrst trúarvingl og
nú kynvillia! Það var svei mér
heppni, að hamm var fenginm til
að taka nafnbreytingu!
— En það vita nú allir samt,
að hann er Groenwegel, og nú
vita þeir, að hann er farinm að
stæia Raifaei frænda.
Hann taiutaði: — Þetta blóð,
blóð, blóð! Þetta hlýbur aðkoma
fram, fyrr eða síðar. En
Rafael frændi var þó að miiminista
kosti svo smekkvís að fara eikki
að gifta sig! Hainn og Lairsen
hafa báðir piprað, og enginn get
ur sakað þá um opinbert sið-
leysi En hugsaðu þér bara
hama Rósu — svona lifandi og
kvenlega veru eins og hana —
komast í annað eins og þetta!
Comelia brosti — og lézt ætla
að fara að huigsa um knakkama.
Það voru þessi venjuiegu
þrumuský í suðriniu, þegar þau
komu í Kaywanahúsið, kliukkan
fjögur sáðdegis þenman dag.
Enda þótt Graham væri ekki
orðinn nema þrjátáu og þriggja
ára gamiall, var hann tekinn of-
urlítið að grána í vöngum. En
annars virtist hann vera sáttur
við sjáifan sig. Hann var ekkert
taugaóstyrkur eða iðandi, þegar
hann heilisaði þeim. Hamn sýnd-
ist vera rólega ánægður —
ísmeygilega ánægður, sagði
Cornelia seLnma við Dirk — og
það var engin illkvi'btni í svipn
um, þegair hann leit á Rósu og
spurði Dirk: — Mundir þú halda,
að hún væri tveggja barnia móð-
ir, Dirk? Er hún ekki alveg
j.aifn fersk og jómfrúrieg og dag-
inn, sem ég sá hania í Nýmörk,
eftir margra ára f jarveru?
Dirk svaraði þessu engu, að
því er heyrt yrði, en þagar hann
tók í hönd Rósu og mætti ó-
feimmu aiuignatiliiti hennar, saigði
han.n við sjállfan sig: — Jú,
(hjiálpi oss vel! Hiún er swei mér
jafn fersk og ósinortin — og
þetta IhieÆði giebað vierið þentnian
efbirmiiðicDag í jiúlí 1815, þegiar
hann var að berjasb við brenn-
andi skj átfbainn í öllum lim.um
símum. Sami skjáiftin.n settíst
nú að honum. Hann langaði til
að babla eitthvað, þegar hann
minntist dökka bliettsims neðan
við vinstra brjóstið á henni. Reið
in gaus upp 1 honum, út af þess-
um veikleika hans, og það var
rétt svo, að honum tókst að
brosa og komia út úr sér orð-
unum: — Gaman að sjá þig aft-
ur, Rósa!
— Það er lika garnnan að geta
tekið á móti þér í Kaywanaihús-
inu Dirk, sagði hún brosandi
— og hanm stokkroðnaði, er
hann minmtist síðu'stu orðanna,
sem hún hreytti að honum, áð-
ur en hún strokaði út úr setu-
stofunni í Nýmörk, þennan
hryggilega da'g fyrir sjö árum.
91
En hanm jafnaðd sig samt fljótt,
glotti og svaraði hen.ni: — Ósk-
ir þínar hafa sannarlega verið
uippfylltar, frú Greeníield.
Hér greip Corraelia fram í og
sagði rólega: — Viílitu ekki
fresta þessu einvigi þínu svo-
lítið, Dirk. Vertu ekki að æsa
hann upp, Rósa. Og þetta nægði
til þess að róa þau og eyða
spenmummi. Graham hló ofurlít-
iið og sagði: — Þau enu miú bæði
bardagamiemm, eru þau það ekki
Cornelia min? — Anmað villi-
köttur en hitt kventígrdsdýr. Ég
harma það ekkert þó að ég sé
einm hinm.a Mnu.
Sér til furðu sáu Dirk og
Cornelia, að Graham hatfði boð-
ið tveimiur gestum til kvöldverð
ar með þeim þen/nam dag — litl-
um, múagráum naammi, óþartflieiga
aiuðmjiúkium og vingj arnleguim,
og korau, sem var eklkert ósvipuð
homum. Þetta voru séra Hohn
Smith og kona hans. — Séra
Smith hefur kapellu í raágrenni
við Rafael frænda á auisit-
urströndinni, sagði Graham um
leið og hanm kynnti þau. Hanm
vinnur dásamlegt verk fyrir
veslings negrana á auisturströnd
inrai.
— Svo er mamni sa.gt, sagði
Dirk þyrrkin.gslega, og um leið
sauð reiðin niðri í honum. Þarna
var Graham Lifandi komdmn að
finna upp á þessu tii þess að
koma honum í vandræði. Hann
veit alveg hvaða áláit ég hef á
þessum trúboðum, og svo er
hann svo ósvífinm, fyrsta kvöld-
ið, sem við erum hjá honum, að
koma þá með þenmam bullukol
og konuna hans í mat með okik-
ur! Hann er sjálfsagt að ná sér
niðri á mér með þesiau.
Dirk gat séð, að Rósa var al-
veg samia simmóis, vdðvíkjandd trú
boðanum og konu hans og hamm
var sjálfur. Framkoma hennar
við þau ’ var stirð og kuldaleg.
En Graham var alveg eins og
hamn átti að sér, og virtist allis
ekkii verða var neiinmiar spennu
í andrúmisloftinu. Hamm brosti
og skrafa’ði við þau ÖM, eins og
góðuim gestgjafa sæmdi, og öll
framkom.a hans var óaðfinman-
iega innileg. Eftir m.at sat ha.nm
hjá Smithhjónumum, en kona
hans, ásamt Dirk og Cormeliu
fóru upp, til þess að skoða börn
in.
— Þú átt falleg börm, Dirk
sagði Rósa. Rödd hennair hafðd
r\ rr^n
SKARTGRIPIR
LtÚLOFUNARHRINGAR
SKARTGRIPIR
SIGMAR og PALMI
Hverfisgötu 16 A, Laugaveg 70.
Uppsteypt einbýlishús
á góðum stað í Austurbænum með góðri lóð, er til sölu.
Hagkvæmt verð. Lítil útborgun og góðir greiðsluskilmálar.
Upplýsingar gefur Ásbjörn Ólafsson, sími 24442.
Sölustaðir: Gjafa- og snyrtivörubúðin.
Bankastræti 8,
Laugavegsapótek, Laugavegi 16,
Stella, Bankastræti 3,
Vörusalan, Hafnarstræti 104,
Akureyri.
dýpkað með aldrinum og var
breið og hljómmikil. Þegar húm
svo gekk á undan þeim upp
stigainm, horfði Dirk á mjjaðmirn
ar á herani, og tók raú eftir því,
að þær höfðu bredkkað nokkufð.
En kattar-yndisþokki henmar
var enn óskertur. Mittið var
rrajótt og brjóstin há, og hreyf-
iragamar enm mjúkar og fimleg-
ar.
— Hvers vegraa befurðu ekki
eigraazt fleiri em tvö? spuirði
hanm, en áttaði sig þá samsbumd-
is á því, að þarma hafði hanm
hlaupið á sig. Hamm sá augu
henmar leiftra af reiði og sárs-
auka — en hanm vissi, að þeirri
reiði var ekki beimt að honum.
— Þú ert nú víst þegar búinn
að heyra, hver staða mín í
þessu húsi er orðin, Dirk, og
þyrftir þvi ekki að spyrja.
— Ég veit . . . og fyrirgefðú,
flýttd hamm sér að segja. Hanm
sendi henmi sársaukafulit augna
tillit og sagði: — Mér er Mka
alvara m.eð það. Fyrirgefðu mér,
Rósa.
— Það skiptir eragu máli,
greip Cornelia fram í. — Þú
átt tvö börn og ég gat svarað
guMhiömrumi þínuim í sama, og
af fuMri hreinskilni. Þau eru
faMeg, Rósa.
— Þér eruð rétta manngerðin,
og virðist vera greindur plltur.
Getið þér byrjað á mánudaginn?
Ég geri ráð fyrir, að ég steli til
að veita mér þá barnslegu gleði,
þótt fmyndað sé, að fólk sé að
gefa mér gjafir . , . Og nú vil
ég fá að vita, af hvcrju þið lemj-
ið fólk í hausinn?
Hrúturinn, 21. marz — 19. april.
Leitaðu návlstar ficirra, sem J)ú ætlar að aðstoða — eða öfugt.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Gakktu á undan, gefðu fordæmi, án þcss að miklast yfir eigin
snilli.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þú græðir sérlega á því að fara snemma af stað.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Það er undir þér komið að friður haldist.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Galiarnir koma vel I ljós á félki og dauðum hlutum.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þér gengur vel S sambandi við ókunnuga og áhrifamenn.
Vogin, 23. september — 22. október.
Dagurinn gengur stirðlega, og sumt cr þér að kenna.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Það fellur ekki alls staðar í jafngóðan jarðveg, hvað þú ert opin-
skár.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Ef þú ert of heimtufrekur, mætirðu mlkilli mótspyrnu.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú ert hvorki eyðslusamur né kærulaus, en i dag máttu til með
að eyða um efni fram.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú verður beðinn einhvers í dag.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Þú undrast yfir afstöðu vlnar.