Morgunblaðið - 10.01.1970, Blaðsíða 24

24
MORGUNBIaAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. JANÚAR 1070
Rósa frænka. Kannski verð ég
einhvern tíma ber með henni und
ir vinviðamskála, og þá á égmitt
eigið karlmanns-leyndarmál til
að segja þér frá: Hvað segirðu
um það, Dirk frændi?
Það fór skjálfti um Dirk, rétt
eins og af eiiruhverjum fyrirboða,
innst í huga hans. Það var eins
og einhveir kaldur fingur hefði
snert þessa gömlu framsýnistaug
í honum. Hamm greip í hand-
legginn á drengnum og hreytti
út úr sér? — í>ú mátt ekkivera
með þessa hugaróra, Francis.
Tókstu eftir. . tókstu. . . Nei
það er sama, við skulum ekki
minnast á þetta oftar. Hann
sleppti handleggnum á drengn-
um, reiður við sjálfan sig hrædd
ur, ringlaður og skömmustulegur.
Hanin hafði verið að því kominn
að segja: „Tókstu eftir höirunds
litnum á henni. Þú mátt aldrei
hugsa til þess að koma nokk-
urn tíma nærri dökkleitri konu“.
En orðin vildu ekki verða til á
tungu hans, raddböndin biluðu
þegar hann ætlaði að segja þau,
métt eins og til að mótmæla
slíkri fúlmaninlegri sviksemi.
Francis varð steinhissa ,s*arði
á hann og sagði: — Var ég að
segja einhverja vitleysu, Dii’k
frændi?
Dirk flýtti sér að klappa á
kolliinn á honum, rjóðuir og yggld
Ur á svip. — Nei, nei. Þetta er
alveg rétt hjá þér. Cynthia er
bráðfalleg telpa. Falleg eins og
hún Rósa frænba — og ég veit
alveg, að hún verður alveg eins
falleg kona. Segðu mér nú eitt-
hvað fleira um mýlliuna. Hafð-
irðu gaman af vélunum? Skild-
irðu, hvernig sagiimar vinna?
Tvisvar eða þrisvar í mæsbu vifcu
balð Franciis um að farið yrði
með sig til Nýju Amsterdam til
þess að heimsækja böm Jakobs,
en í öU skiptin viðhafði Dirk
einhver undanbrögð. . . . Hr.
Ftrick hefður svo mikið að gera.
Það er ekki hægt að ætlast til,
að hann geti alltaf verið að hafa
auga með krökkum í myllunni.
Kannski næst þegar þú kemur
til Berbice, drengur minn. Við
sjáum niú til. Jimmy og sysrtikiini
hans verða þar alltaf.
38.
Þegar Elfrida var farin, stakk
Comelia upp á því, að Dirk faeri
til Demerara og neyndi að tala
um fyrir Rósu. En Dirk hristi
höfuðið. — Hvaða rétt ætti ég
á því að faira að tala um fyrir
Rósu, góða min? Fyrir
þremuir ámm var hún að dauða
komin, og þá hvatti ég hana til
þess að reyna að lifa áfram.
Ég vakti hjá henni þá von, að
Við gætum verið saman aftur,
eins og mánudaginn góða í ág-
úst, fyrir fjórum árum. Hvað það
snerti, olli ég henni vonbrigð-
um, enda þótt hún sjálf — af
vellvild og tilllits&emi til þín —
játaði, að slíkt óleyfilegt sam-
band væri rangt. Getum við
nokkuð láð henni þó að hún láti
undan Pelham — og svo
hugguninni, sem romm og gin
hafa að bjóða? Hvað gæti ég
eiginlega sagt við hana, þó ég
færi til Demeraira? Hún hætti
einu sinni drykkjuskapnum, af
því að ég bað hana innilega um
það, en svo urðu kringurhstæð-
urnar þannig, að henni fannst
það ómaksins vert að byrja aft
uæ. Nú — hún sér nú ekkert
framundan nema tilgangsleysið
eitt saman. Ég get jafnvel skil-
ið, að hún skuli vera hætt að
storifa mér.
— Svo að við eigum þá að
standa aðgeirðalaus og horfa á
hana eyðileggja sig?
Hann leit kuldalega til henn-
ar. Graham hefði kallað það
villikattaraugun. Og röddin var
álíka kuldaleg, er hann spurði
109
hana: — Getur þú stungið upp
á noktoru meðali til bóta?
Hún gat enigu svamað.
í septembeir skrifaði Elfrida:
— Mér líður hálfilla út af ýmis
legum sögum, sem ganga um
Pelham. Líklegia er það
nú bara illkvittnislegt kjaftæði
og annað ekki, en samt er það
nú ekkert skemmtilegt fyrir mig
að heyra annað eins. Aðalefnið
er það, að farið er að orða
Pelham við Rósu, aðeins
vegna þess, að hann heflur einu
sinni eða tvisvar litið inn þaima
í Kaywanahúsið. Svo er líka
sagt að hamn fari með hana í Ed
wardshús, þar sem þau borði
saman og séu saman allt kvöld
ið. Pelham fullvissar mig um, að
þetta sé svívirðileg lygi. Að vísu
borði hann stundum í Edwairds-
húsi, en aðeins með kunningj-
um sínum, bændunum og svo ein
staka aðkomumanni frá Vestur-
Indíum.. sem sé af tilviljun
staddur í höfninni. Ég er alveg
sannfærð um, að það er Christ-
ina, sem stendur fyrir þessum
kjaftasögum. Pelham befur
aldrei sýnt af sér neina tilhneig
ingu til Rósu, allan þann tíma,
sem ég hef þekkt hana síðan
hún giftist Graham, og sjálf hef-
ur Rósa aldrei lyft litla fingri,
til þess að draga hann til sín.
Nei, ég e<r alveg sannfærð um
það, Dirk, að þetta er allt upp
spunnið af Ohristinu . . .
— Ég hef heyrt, að hún haldi
að það sé konan hans Wiilems.
Pelham kinkaði kolli og horfði
út um gluggann á leirbornar öld
urnar á skurðinum. Það var
dimmt og Newton var þögul,
nema hvað einstöku sinnum
heyrðust hófaskellir og skrölt í
vagnhjólum. — Ertu hrædd?
sagði hann .
Rósa hristi höfuðið og hló, og
starði á málverkið yfir veggborð
inu — það var nektarmynd af
Luise eftir Edward. Luise á
þríbuígsaldri, vel vaxin og fall-
eg. — Ég hræðist ekki neinn
né nieitt, elsku Pelham minn. Það
ert þú, sem gætir talað um
hræðslu. Skyldfólk þitt og vin-
ir þínir. Það talar allt um
okkur, er það ekki? Og þeir
eru ekki eins og Elfrida. Þeir
trúa og vita. Þjónustufólkið í
húsinu, er ekki mállaust, góði
minn.
— Já, það kjaftair sjálfsagt,
enda þótt Jac-kie sé þaigmælsk-
ur og þaggi niður í kvensunum
tveimuir, ef þær eru eitthvað að
blaðra. Það letour ekki nema
sáralítið út. Etfcki að mér sé ekki
sama, snörlaði hann, allt í einu.
Hann rak gaffalinn í stykki af
kjúklingi, með einhverjum
grimmdarlegum ákafa. — Þetta
líf í Flagstaff dregur mig nið-
ur, Rósa. Það kemur varla nokk
ur kjaftur til okkar nú orðið,
eins og þú veizt.
— Ég veit það, elskan mín,
það er vegna mín. Það var frem
ur gamansemi en gremja í rödd-
inni. — Það er verðið, sem þú
verður að greiða fyrir að um-
gangast múlattakonuna hans
Grahams. Bjóstu kannski við, að
vinir þínir mundu fyrirgefa
svona brot á umgengnisvenjum?
— Því meiri ástæða til að
vera ekki með neina saimvizku
út af vináttu ókkair.
Hún hló. — Hvað mig snertir,
þá hef ég engu að tapa — en
allt að vinna, mætti ég segja.
Hún hringdi lítilli silfurbjöllu
og Jackie, sem var bæði hús-
vörðuir og bryti, lítill flertuigur
negri, kom samstundis inn. —
Komdu með dálítið Jamaicaromm
Jackie, sagði hún við hann bros
andi, og hann tautaði: — Já, hús
móðir, og gekk síðan yfii að
veggborðinu.
Pelham sagði við hann: —
Kveiktu á kertunum í norðvest-
urherberginu og sendu svo
Bellu og Kötu strax af stað
heim.
f febrúarmánuði næsta árs,
1828, kom Elfrida með börnin
ÍBÚÐ
Lítil 2 herbergja íbúð í boði gegn húshjálp frá kl. 9—2 á dag-
inn 5 daga vikunnar, auk 3000 kr. launa á mánuði.
Upplýsingar í sima 38330 laugardag.
Frestun á samkeppni
Vegna mikilla anna í verksmiðju vorri hefur framleiðsla tafist
á „Norðurljósaefnum" okkar og þess vegna verður skilafresti
„Sniða- og saumakeppni 1970" framlengt til 10. maí n.k,
alafoss h/f.
Prentsmiðja
í Reykjavík
óskar að ráða mann til að annast pappirsskurð og umsjón
með pappirslager, um framtiðaratvinnu er að ræða.
Algjör reglusemi, stundvísi og snyrtimennska áskilin.
Tilboð sendist afgreiðslu Mbl. fyrir 15. janúar merkt:
„Reglusemi — 8962".
J
'ÍUlll
fírfff
fWÚUh
lŒIGAUMA'riNp
mMluimíW

fiu/ai ríd „»<ÍK« !< %
KSKUR
V.
BVÐTJR
YÐUU
GIJÓÐARST. GRÍSA KOTi : I .F/iTUR
GRILLAÐA KJÚKLINGA
ROAST BEEF
GIXÍÐARSTEIKT IAMB
IIAM BORGARA
IMÚPSTEIKTAN FISK
mdurlandsbraul 14
sínii 38560
r
Framkvæmdastjórastaðo
Stórt fyrirtæki út á landi óskar eftir að ráða framkvæmda-
stjóra frá og með 1. marz n.k.
Upplýsingar um fyrri störf ásamt öðrum upplýsingum sendist
afgreiðslu blaðsins fyrir 15. þ.m. merkt: „8840".
Hrúturinn, 21. marz — 19. april.
Þér gengur allt vel, þótt ekkert sérstakt gerist.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þú verður mikillar vináttu aðnjótandi, notaðu þér það.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þér er ekki alveg sama, hvað börnin hafast að.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Ókunnugt fólk gcrir þér heitt í hamsi. Þú nýtur þín á athafna-
sviðinu.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Reyndu að láta eitthvað gott af þér leiða, ef hægt er.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þú færð heilmikið af gagnlegum upplýsingum í dag.
Vogin, 23. september — 22. október.
Bezt er að fara troðnar slóðir i dag, meðan gefur.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Ábyrgð gagnvart samverkamönnum þínum og þeirra fólki ræður
gerðum þínum i dag.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú hagnast vel á öUu, sem þú gerir.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú getur gert heilmikið heima fyrir i dag. Reyndu að gleðja fólkið
þitt með einhverju lítilræði.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reyndu að láta berast með straumnum ef þú getur.
Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz.
Góðir vinir veita þér aðstoð. Farðu eitthvað i burtn.