Morgunblaðið - 10.02.1970, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. FEBRÚAR 1070
og sagði: — Þú heyxðir, hvað
ég sagði, var það ekki? Hugs-
aðu ekkert um það. Ég var að
tala við sjálfa mig. Hún hló eins
og viðutan. — Við erum öll
brjáluð. Brjáluð og vond. Brjál
uð og vond ætt. Hún þaut að
rúminu, þrýsti honium að sér,
kyssti hann á hárið, stundi og
hló á víxl, og skalf.
Um jólaleytið fékk Dirk bréf
frá Jan Lieker í Surinam. Fjöl-
skyldunni gekk vel sykurrækt-
in, að því er hann sagði, og
engin vandrœði voru með vinnu
kraftinn, því að þaima var enn
þrælahald. — Við sjáum sann-
arlega ekki eftir því að hafa
flutt okkur um set, og sannast
að segja þykir okkur verst að
hafa ekki gert það miklu fyrr.
Undir lok bréfsins sagði Jan:
— Bakkerfólkið héma stendur
á því fastar en fótunum, að það
sé fjarskylt okkur. Jakob gamli
Bakker segist hafa heyrt, þegar
hann var krakki, að gömul
kona, sem hét Suzette eða Sús-
anna — hann man það ekki fyr-
ir víst hvort heldur var — en
hún varð fjörgömul, og hann
minnir, að hún hafi verið dóttir
einhvers van Groenwegels, og
komin frá Eessequibo. Ég spurði
hann um gömul bréf og skjöl,
en hann efast um, að þau séu
nokkur til — en hann man, að
frændi hans fór til Hollands
á síðustu öld og tók með sér
kassa með bréfum og skjölum
viðvíkjandi búgairðinum. Þar á
meðal gæti eitthvað verið, sem
við hefðum áhuga á, en Holland
er langt í buirtu og bréfin geta
vel verið týnd og töpuð...
— Það skulum við vona, sagði
Elísabet, eftir að hafa lesið bréf-
ið. Okkur nægja þessi í kassan-
um héma uppi.
— Ekki mér, sagði Dirk. — Ég
ætla að aJthuga þetta nán-
ar seinna.
Það var snemma nýja ársins,
1843, að Francis skaut upp aft-
ur.
Svertingjadrengur kom í sög-
uinarmylluna rrueð orðsendingu,
134
stílaða til Maríu. Hún var inn-
sigluð með bláu lakki. Hún var
mjög stuttorð:
„Við Knalltré Gerties seint í
eftdrmiðdag, þegar dimmt er
orðið, F.“
í barnæsku höfðu þau heyirt
miairgar hógiiljitur Ihjiá fósitrum
sínum, og ein þeirra var sú, að
gamla knalltréð hjá gömlu syk-
urhlöðunni, um tvö hundnuð
skref frá húisinu, hefði verið
gróðursett á gröf ambáittair að
nafni Gnetie. Afturganiga Gretie
var sögð ganga þarna ljósum
logum, enda þótt ekkert barn-
Allar tegundir t útvarpstnk?, vasaljós og leik-
föng alltaf fyrirliggjandi.
Aðeins I heildsölu til venlana.
Fijót afgreiðsla.
HNITBERG HF.
Öldugötu 15. Rvík. — Sfml 2 28 12.
arnnia hietfðS noiMbunn tímia séð
Ihainia, þrátt fyriir miarrga niæituir-
leiðanigtiai, sem Framiciis (haifði
staðið fyrir, oifit Og miörgum 6iiinin-
mm á þuinrfkiatímianium.
Þegar María liagði af stað, eft-
ir mat, út að trénu, var mán-
inn, stór og rauðtur, að stíga upp.
Rétt vdð reykháfinn á sybur-
verikismiðjunni.
Hún leit varlega kring um sig
í rjóðrinu kráng um tréð, en sá
ekkert til Francis. Hún var rétt
búin að áikveða að halda áfrarn
eftir brautinni, þegair hún
heyrði eitthvert brak og hún sá
um leið mann koma handan fyr-
ir tréð.
Þarna í tunglskininu sýndist
hann ekki jafn skitugur og í
fyrra skiptið. Hann var nakað-
inr og hárið sniyrtilega burstað.
Hann staðnæmdist og sikrikti ill
kvittnistega, rétt eins og í gamla
daga. — Þú lézt ekki á þér
standa, ha? Það er meiri draum
sýnin, sem þú ent í tungl&ljóe-
inu!
— Segðu það, sem þú ætlar
að segja, Francis! saigði hún
snöggt. — Ég vil ekfki standa
hér við lengux en ég þanf.
— Ekki það? En það vil ég.
Ég gæti verið hérna í all'a nótt
með þér, elskan mín! Hann nerd
saman höndium og úitskýrði fyrir
henni, vandlega og dónalega,
hvað hann ætlaði að gera við
hana, ef þau yrtðu þarna í a.lla
nótt. Hún greip fram í fyrir hon
um með reiðiópi. — Er þér ó-
mögulegt að tala eins og siðað-
ur maður, Francis?
— Er ég eitthvað ljótur í
munninum? Ég er bana að segja
þér, hvað ég mundi gera við
þig. Væri það eittlhvað Ijótt að
elskast þegar máninn skin
svona falLega niðiur á okkur?
— Kemurðu með uipplýsing-
arnar, sem ég bað þig um?
— Já, ég er með þær, en þú
verður ekkert hrifin af þeim,
María, elskan, litla. Veslings
skítugi Francis. Hanm getur
ekki komið með nema slæmar
fréttir til S'innar elisku'ðu.
— Hvað er það? Hver er
þessi bona, sem hann hittir í
Kingston?
— Hún hét Janet Berton, en
nú heitir hún Janet van Groen-
wegel.
— Janet Bert... Hvaða bölv-
að þaður er þetta í þér? Hvað
ertu að segja?
Hann andvarpaði. — Mér kom
það nú líka dáldtíð spánskt fyrir
ef hann Dirk frændii væri far-
Hrúturinn, 21. marz — 19. april.
Vertu atbugull, og hsettu þér ekki I aUt of djúphyggnar uraræður.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Því hreinskilnari, sem þú ert, þeim mun betra fyrir aUa.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júni.
Komdn snemma á staSi, þar sem beðið er eftir þér.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Gættn vel að einhverjum ákveðnum fregnum í bréfum, sem þér
kynnn að bcrast.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Flestar fréttir, sem þú færð í dag, eru ónákvæmar.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Loksins færðu sæmilegan dag. Það var þó mcira, en þú hafðir gert
ráð fyrir.
Vogin, 23. september — 22. október.
Það er margt, sem fer fram hjá fjölmiðlunum. Royndu sjálfur að
komast að hinu sanna.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Beztu áætlanir geta brugðizt.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
NJóttu dagsins. Á næstunni mega fáir vera að því að sinna þér.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Fréttir af vinum og viðskiptamönnum koma þér á óvart. Gerðu
ekkert að óathuguðu máli. Sittu á þér. Það kemur á daginn, að það
borgar slg.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reyndu að gera skyldu þína f dag, þannig að sem flestum liki.
Vertu fámáll um tiifinningar þínar. Góðar fréttir í kvöld.
Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz.
Eitthvað, sem kemur þér á óvart, snertir ekki beint viðskipti þín
eða einkamál.
inn að halda hjákonu. Hann er
ekfki þanmig maður. Og það stóð
hiedmua. Hanm tovænitisit hemini.
Hún er tooniam hianis, Mjaría.
Hún starði á hann, orðlaus og
stjönf, en svo næstum öskraði
hún: — En Jamet Berton er á
Jamaica. Hún fór þamgað fyrir
nœstum tveiimur árum,
— Þú ert ekki oft á ferðinni
í Georgetown, er það?
— Ja... nei. Það er orðið
lam.git síðian ég hetf bomið þangað.
— Ég hef haldið vörð um
tooÆann hennar uim nototourt
skeið. Hún er heldur betur kát.
Kumnimgjar hennar eru allitaf
að tooma oð sækja hama í vögn-
unum sírnum. Þannig fékk
ég tækifæri til að leiita í svefn-
herbergimu hennar. Ég reyndi
Kenwood
HEIMILISHJÁLP
HACSÝNNAR
HÚSMÓÐUR
☆
Sölustaðir:
Hekla, Laugavegi 170—172,
Luktin, Snorrabraut,
Heimilistæki, Hafnarstræti,
Verzll Vesturljós, Patreksfirði,
Ljósgjafinn, Akueyri,
Askja, Húsavík,
Kaupfélag Vopnfirðinga,
Vopnafirði,
Verzlunin Mosfell, Hellu,
Kaupfélagið Höfn, Selfossi,
Haraldur Eiríksson,
Vestmannaeyjum,
Verzlunin Stapafell, Keflavík,
Pollinn h.f., Isafirði.
ggenwaad heimilistæki
fyrirliggjandi
Cerið hagstœð kaup, áður en söluskattur hœkkar
CHEFETTE
Verðkr: 4.368 —
CHEF
Verð kr: 11.200.—
MAJOR
Verð kr: 14.480.—
Ennfremur fyrirliggjandi
margvísleg hjálpartæki.
STRAUVEL
Verð kr:
9.811.—
UPPÞVOTTA-
VÉL
Verð kr:
24.780.—
Ennfremur:
Rafhitaðar hárrúllur
Verð kr: 3.476.—
Rafknúðir skurðarhnífar
Verð kr: 3.629.—
Rafmagnsbrýni fyrir hnífa
og skæri. Verð kr: 1455.—
Greiðsluskilmálar — Viðgerða- og varahlutaþjónusta
Gerið svo vel
að líta inn í raf-
tækjadeild vora.
Simi
11687
21240
Laugavegi
110-112
við bakdyrmar og famn að hún
hafði skillið þær eftir ólæstar,
svo að ég iócr imn og rammsato-
aði svefnherbengið hemnar. Ég
famn það, sem ég Leitaði að í
einni akúffunni í skriifborðinu
hennar. Það var emgin einasta
skúffa læst í húsgögmuimum hjá
henmi. Hún er helduir betur
kærulaus. Ég hefði getað stolið
gimsteinunum hennar, hefði ég
viljað.
— Að hvetrju varsitu að Leita?
Hann rótaði í brjóstvasa sím-
um og kom upp með samanbrot-
iið parppírshlað. Hiamm rétti það
að hennd og hún tók við því,
eins og ósjáLfrátt. — Það er
nógu bjart af tungli. Lestu það
og sjáðu hvað það er María,
ástin!
— Guð miinm. góðiu r!
— Ha, ha! Sjáðu bara. Fant-
uirinm Francis, sem flytur slæm-
ar fréttir. Ekki notandi til neins
annars. Jæja, það gerir ektoert
til, því að þú sérð mi'g ekki atft-
ur, hvort sem er. Ég sigli til
BrasiMu í fyrramálið. Ég hetf
ráðið mig á skip. Það er komdð
í höfnina. Og þá skal ég aldrei
framar plága hana elstou Maríu,
María starði á blaðið, sem
hún héLt á í hendinni. — Gift-
ingarvottorð! Bistoupakirkjlu-
presturinm! Æ, guð mimn góðluir!
— Þarna sérðu! Hann er
slumigiinm klairl, hiamm paiblbd þimm,
En hvers vegna var hann svoma
hræddur við að koma mieð harna
himgað til Nýmierkur? Var það
af tiLLitssiemi við þig, María?
Segðu mér eitt: Þessar sögur,
sem gengu. Eru þær sannar? Þú
hefur aldrei borið á móti þeim'...
— Láittu ekki eins og asni.
Vitanlega eru þær ósannar. Svo
spdflíht eo- ég etotoi — og þá etolki
hann. Þú ert með saurugam
þantoagang.
— Satt er það. Sauruigan. Gjör
spiilHlti Friaincis. Sálsjútour. Em
það gerir ektoert tiíl. Láttu
huggast. Hvað þú ent ævinrtýra-
Leg í tuniglsljós'inu!
Hún sta>kk hendinni inn á
brjóstið og tók upp lítinn pen-
ingapoka. Hún ýtti honum að
Francils. Hana! Þetta eru humdr
að dalir. Taktu þá og farðiu!
Hann hló, en myndaði sig ekk
ert til að taka við pokanuim,
Hann hristi höfuðið. Nei, María,
elskam! Ég tek eklki við peminig-
um atf þér. Það ert þú sj:álf, sem
ég viil og ekkert annað. Þú veizlt
það. Ég hetf ekki gert það sem
ég gerði í gróðastoyni — aðeims