Morgunblaðið - 21.02.1970, Side 16

Morgunblaðið - 21.02.1970, Side 16
16 MOBG'UN’HLAÐIÐ, LAU GARDAGUIR 21. FEBIRÚAR 1070 Vonumst til að fá 8 skiptinema 1 sumar - segir Arnbjörg Jóhannsdóttir, sem dvalizt hefur 1 Bandaríkjunum á vegum AFS Hraunbúar í Hafnarfirði í heimsókn hjá skátum á Akranesi um síðustu páska. 45 ára afmæli Hraunbúa FRÁ því AFS-Intemational Scholarship hóf starfsemi sína árið 1047, hafa um 220 íslenzkir unglingar á aldrinum 16—18 ára farið til ársdvalar í Bandaríkj- unum á vegum þess. Um 60 þjóðir eru þátttakend- Ambjörg Jóhannsdóttir ur í starfi AFS og árlega dvelj- ast í Bandaríkjunum yfir 3000 nemendur alls frá þessum lönd- um. í þessum hópi em að jafn- aði 18—20 íslendingar og dvelj- ast þeir hjá bandarískum fjöl- skyldum, sem fjölskyldumeðlim- ir og stunda nám í síðasta bekk í „High-School“. í gær hatfði Mibl. tal af Am- björgu Jóharansdóttuir sem fór til Baradiaríkjaninia á vegutm AFS árið 1066-7 og er nú meðlimiur í AFS-deild seim starfar hér. Sagði Arnibjörg að stairf AFS byggðist uipp á nemendask iptum og því baeni okikuir að enduir- gjailda g-estriisn i Bamidairíkja- mannia með því alð bjóöa hkugað bandianídkum nemiemdium. — Síðastliðiin 10 ár hiaifia kom- ið hinigað sa/mtals 36 bamdaríiskiir uingliiragar og dvalizt hér yfir srummartámainrL. í sumiar vonmimisit við tiil að geta tekið á mióti 8 dkiptiniemuim, en okíkur vanitar fjöliskyidiuir, seim viljia taka þessa umlgMmlga iran á faeknili sín sem eirnm af fjöLskyldunini friá moiðijuim júmí og tdil áigúsitloka. í fjölskyld- um þeirn, sem taka sfkiptimiemia, þartf að vara umjgliniguir á aldrim- um 116—18 og helat þainf eimlhver aið gataitaiaið ©nislku á heimilinni.. — Fyrirtkomiuiliaigið á því að koma bamdiarískium skiptiniemum fyrir ar þaniniig að sú fjöiskyida sem hefur áhuiga á því að tafca umiglim® að sér, leggur irnm um- sókn til skriifstofu AFS í við- komiamdd landi, umgliimgarmir senda síðan umisókn tiil AFS í New 'Yorfk og síðan eru umrnsókn- ir þessana tveggja aðiiila iesmiar saman og ráða umiglingarmir enigu um til 'hvaða iands þaiu tfama. Hinrs vegar hafa íslarudimigar ein- gömigu getað sótt uim dvöl í Banda ríkj'umuim, en uniniið er þó að því að haagt verði að getfia kost á dvöl i öðnum þáltttökullöndiuim. Að Wkum saigði Aimbjöng að í hvarju landd sam tiælki þátt í startfi AFS, vaerd Stanfandi deild þeimna sam fanið hetfðu til dvalliar í B'andaníkjuniuim. — Við erum mýlega búin að fá ökkar eigin húisniæði fyrdr starfsemi okkaur hér og hetfur það Mlfigað deiiLdinia miikið við. Einu simmi í vdlku er opdð hús og komia þá AFS-skiptimemiair sam- am. og næða um álhiuigamál sám. EFTIR nýárið 1825 lagði Jón Oddgeir Jónsson, leið sína til Hafnarfjarðar og kynnti nokkrtun drengjum skáta- hreyfinguna. Árangurinn lét ekki á sér standa, því hinn 22. febrúar sama ár hóf fyrsti skátaflokkurinn í Hafnarfirði göngu sína. Hinn 5. apríl höfðu allir stofnendurnir lok- ið 2. flokks prófi og viku síð- ar bættust það margir nýlið- ar í hópinn að fjórir flokkar urðu starfandi í félaginu. Nú eru liðin 45 ár frá því að þetta var og skátalhreyf- imigin hefuir fyrLr ilöragu Skotið traiuistum og gildium rótum í Hafniartfirði. Mamgt hetfur á dagama drrfið á þassiu timia- þi.Li, féliagsstanfið faefuir gemig- ið í öldum, stundum verið í öfldudal og stunduim á öMu- toppi. Árið 1'951 var stiotfnuð Hjálparsveit skáta í Haifniar- fiirði, og áirið 1i9i63 var St. GeongsgiMi stofmiað, en það eru samitök gamialla Skáta í Hafraairtfirði. Hraumibúar hatfa faaiMið 29 vonmót og hyggt fé- lagsheimfflið Hnaunlbyrgi til þess að baeta startflsaðlsitöðu fé- liaglsimB. Hverahlíð, útileguskáli Hnaiumlbúia við Kleitfairvaitn hefuin dkapað Hnaunbúum rnijög góðar aðstæðuir 'tiil úti- vistar og nú vdminia skátannáir að því að dkipuleggijia útiivist- amsvæði í KLrisuivtík. í dag emu sitarifandi í Hrauav búium IjósiáLfia-, og yltfimigg- sveitiir, firnm sflcátasveitiir, ein diediM dmóttskálta, og Hjálpar- sveitin. Miumu Hnaumtoúair mjimmiast 45 ána atfmiaelis sínis á ýrnisan háltit, bæði með merikjasölu, skrúðgönigu til kirkju og síðdegis á summiu- dag verður kaiffisálá á vegum skátanma í SjáliflstæðÍBhúsimtu, en um kvöMið verður vairð- eMur í skemmumium á Flata- fanaund. Að vairðéMdnuim lofcn- um veitir sbjónn félagsims þeim kaffi, sem medt hatfla unmið og startfað að umdimhúm- inigi og fnamfcvæmd atfmeelis- inis. Sitjóim Hnaumfoúa sfcipa nú: Adfaent Knistimsson féliagsfór- inigd, Áisgeir Söremsen aðBboð- artf éíagsfori nigi, Bdngir Dag- bj'arisson, sveitartforimgi Hjálp amsveiitaminmiair, Jón Kr. Jó- harui'esson gjaMkeri, Heliga Jóhanmiasidóttir ritari, Guð- rúm Magnúsdóltitir. mieðstjómi- andi, og Kolbeimm Ánniason, meðstjónniandi. Hópur unglinga við komuna til Bandarikjanna til ársdvalar þar á vegum AFS. Framhald af bls. 15 áð gamiga rnieð a.m.k. armiað hvert bam. Jæja, eftir þessar umræður sagðd Stetter við Magirús: ,,Þú ert íhalds- maður“ — en við mig: „Þú ert afturfaald." Ég ætlaði auðvitað að reyna að lauma Magmúisi rauð- an belg fyrir gráam, en famn eniga lei'ð út úr ógömigumum. Em þá fór Stetter að spyrja um Álverk- smiðjuna í Straumsivik og sá loksims í gegnum Magnús. Og nú hækkaði hagur Strympu. Stetter var algerlega á mínu bamdi í stórfðjmmáluim og sagði, að litlum þjóðum væri mauðsyn að fá erlemt fjármagm til að byggja upp sitóriðju. Magnús rmótmælti — og það síðasta sem ég faeyrði, áður en þeir fóru á eómital um málið, voru þessi orð Stetters við Þjóðviljarit- stjórann: „Nú, svo þú ert þá aftur- haldtfð." Ekki veát ég hvernig eintalimu lauk, ein ég sá að Stetter lagði ság í fraimkróka um að „kriistna" Magnús. Nú má sjá að það faefur etkiki tek- izt. En stjarna srtóriðjumamma ljómaði því sfcærar, sem dofmaðd yfir stfjömu Magnúsar. Og ekki er fyrirsjáanlegt að breytimig verði á þedrri þróum héðan í frá. ★ ★ ★ Loks barst handriibaimálið í tal. Ég hafði heyrt á dönsfcum blaðamönmium að þa'ð gæti verið í hættu: að dómur félli á þá leið að damsfca rík- ið yrði skaðabótaskylt uim mörg Z3i t- jk. JltZ. JasL. . hiumdruð milljómr damiskra krórna. Þá risu Damir upp sem einm maður geign því að fjármumiuim ríkisins yrði sól- umdað í þessiar gömlu kálfskinms- pjötlur. Og nýtt diamiahatur mumdi falla í frjóan jarðveg á fslandi. Auk þess vekur það ómeitamlega mofcikra athygli hve varkárir þeir dömisku stjómimálarmiemn voru í svör- um sínium, sem Morgunblaðíð spurði um úrslit hamidritamálsins: þedr vom- uðu allir það bezta. Það er að vísu dramgilega mælt eims og á stemdur, en vonin leysir emgir. mál, ef í óefni kemur. Auðvitað átti dainska sitjórnin að flytja hamdritin til íslands um leið og þingið hafðd samþy'kkt ósk um það og láta málaferli og skaðabótafcröfur verða algert iinmiamríkismiál í Dam- mörk, sem kæmi ofekur ekki við. Þa'ð er varla forsvaramlegt að legigja meira á yfirspemntar tauigar okkar Is- lendinga. Þesai vetur hefur verið sí- felldur sálarfaáiski. Og nú eru kosn- iingiar í nánd! Stetter fullyrti að emgin ástæða væri fyrir íslemdimga að óttast um úrslit faandritamálsins. Það væri póli- tískt og hefði verið afgreitt sem slíkt. Hæstiréttur gætd ekki gemgið gegn vilja damisfca þimigsiims. Málið væri útkljáð. Þó að íhaldsmenn hefðu verið þung ir í taiumi, væri faarnn þess fullviss a'ð þimgfloktour þeárra tæki þá af- stöðu, sem meirihluti þingsiins gerði á sírnum tímia, ef til þess ksami. Við skuluim voma að svo verði. Jafmvel þótt Poul Möller sé fjár- málaráðherm. Um margt amimað var spjallað á þessu þimgi, em ástæðulaiust að fara náraar út í þá sálrma. Samtalið við Stetter er einiumgis lítið dæmi þess að í veizlunum er það segit sem segja þarf. I veizlum er faægt aö leysa öll mál milli himims og jarðar. En sum- ar veizlur stamda því miður ekki nógu lemgi. ZE ★ ★ ★ Ámi Bergrraanm, sem skrifar tjóð- urkálfa í Þjóðviljiamm og talar þá gjarma uim „yfirvættis" hitt og þetta, gefur í skyn um daginm að Rifbjerg hafi átt við ofckur Morguirablaðsmiemm, eða líklega mig sérstaklega, þegar hann minntist á hirðfíflim og tjóður- hundamia í hrassilegri ræðú sinmi í Þjóðleikhúsdinu, Ég efasit um að þetta sé rétt, og vísa málimu til Stóra Bróð- ur. Það gietur verið áigætt útsýni af Rifberginu. En ég efast um að það sé hemtuigt fyrir stootpalla rauðu varð- liðamma á Islamdi, sam eru satt að segja víðar en á Þjóðviljamium um þessar mundir. Sigurður Bjamaisom hitti raaglamn á höfuðið, þegar hamm síðar á þinigimu miranitisit á ummæli Rifbjergs um stjómmálarraemm. „Áður fyrr,“ sagði Sigurður, „fenigu skáldin verðlaum fyrir að hrósa kánigium og jörlum. Nú fá þau verðlaium fyrir að hund- skaimma stjómmálaimenn.“ Við trúium því að lýðræðið styridst við giagn- rýnd, en veifcist efcki. Og lýðræðið þarf ekki á huglsanalögreglu að faalda. Það viðurkemmár aJðeinis, að það er ekki alfulltoamið. Þeiss vegma er það í lýðræðislöradumium sam kómgar og stjómmálamiemn eru skarrumaðir, en ekki í kammúmistaríikjumum eða öðr- uim einræðisríkjium. Aðstamidendur Þjóðviljians og sam- ferðaimemn þeirra eru fulltrúar sósíal- ismians, sem hefur eifakum sýnt ágæti sitt í því að þagiga miður í „rithöf- urtdapakkiirau. ‘‘ Eg hélt satt að seigja að allir væru famir að gera sér þess grein að það er þetta feerfi sem þol- ir rithöfuindum engin örlög önmur en þau sem Daniel og Siji'javsiky búa við — eða þá hlutskipti tjóðurfaumds- ins. Samt er hrópað á okkur hima: Grípið þjófinm! Án þess ég faafi sérsbaka löragum til að skartityrðast við svoraetfnda sósíal- Lsta og bandiragtja þeirra, sem siunrair hverjir eru góðir kummimigjar mínir og eiga allt gott skilið í erfiðri baráttu vi'ð að bjarga heimirauim og bæta maranlífið, verð ég af giefniu tilefni að segja, að ömurlegt er þeirra hlut- sfcipti: að vera fastir í kenmdseitnimg- uim, sem eru lönigu orðnar sögulegir steinigierviimgar, og minna eimma helzt á 200 milljón ára gamla eðlu, sem nýlega fammist í Su/ðurskautslamdinu, og sagt var frá hér í blaðinu við hlið- imia á frétt uim fumd í miammfræðiinga- félagimu um uppruma tslemdinga. En auðvitað rraega þeir fönidra við sínia safragripá fyrir mér. tslenzkir sósiíalistar eiga vfð mörg erfið vasnidamál að etjia. En það vamdaimál er þeim þymgist í sfcauti að þeir eru stanzlaust hafðir — ekki að hirðfífkmn, hieldur ginnimigarfíflum og geba raauimiast rörad við reist. Þeir trúia á steimigerving siem ekíkert vandamál getur leyst, em m.inmiir mieð óhugraamleguim hætti á Suðursfcaut kommúnismiainis. Steimiöld, sem allt mammlíf drepur í drórraa. Neö, þeir trúa á sirkiuis. í fréttaibréfi sovézfca semidiráðsimB hér, sieim gietfið er út í íslenzkri þýð- imgu (Árrna Bergmanns?) siegir m. a. ekki alls fyrir löugu á þassa leið: „Fyrir hálfri öld tók sömm sirkuslist við af hiraum gömlu afþreyimgarfjöl- leika/húsiuim Rúsislamidis. Stjóm/artil- skipun sú, sam V. í. Lenín umdirritalði árið 1919 um sarraeiiraingu ailra leák- faúsa og Skemmitamaistaða undir eina stjóm, varð mikill hva/td í þróum hisnis sovézka sirkuss." Þetta er yíirvættis makalaus sirk- us, en hetfur því miður orðið iraörg- um að fjörtjióná, því a@ ljónið er ekki eimiaista ótamið, faeldur mammæta. Og nú er Tvardavski í kjaftiiraum á því. Jafnvel baran! Að taka þátt í þestjum sirkuis er eims oig að detta náður um ís — og halda sér í vökána! íl

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.